< লূকঃ 22 >

1 অপৰঞ্চ কিণ্ৱশূন্যপূপোৎসৱস্য কাল উপস্থিতে
Приближашеся же праздник опреснок, глаголемый Пасха:
2 প্ৰধানযাজকা অধ্যাযকাশ্চ যথা তং হন্তুং শক্নুৱন্তি তথোপাযাম্ অচেষ্টন্ত কিন্তু লোকেভ্যো বিভ্যুঃ|
и искаху архиерее и книжницы, како бы убили Его: бояхуся бо людий.
3 এতস্তিন্ সমযে দ্ৱাদশশিষ্যেষু গণিত ঈষ্কৰিযোতীযৰূঢিমান্ যো যিহূদাস্তস্যান্তঃকৰণং শৈতানাশ্ৰিতৎৱাৎ
Вниде же сатана во Иуду нарицаемаго Искариот, суща от числа обоюнадесяте,
4 স গৎৱা যথা যীশুং তেষাং কৰেষু সমৰ্পযিতুং শক্নোতি তথা মন্ত্ৰণাং প্ৰধানযাজকৈঃ সেনাপতিভিশ্চ সহ চকাৰ|
и шед глагола архиереом и воеводам, како Его предаст им.
5 তেন তে তুষ্টাস্তস্মৈ মুদ্ৰাং দাতুং পণং চক্ৰুঃ|
И возрадовашася и совещаша ему сребреники дати:
6 ততঃ সোঙ্গীকৃত্য যথা লোকানামগোচৰে তং পৰকৰেষু সমৰ্পযিতুং শক্নোতি তথাৱকাশং চেষ্টিতুমাৰেভে|
и исповеда и искаше удобна времене, да предаст Его им без народа.
7 অথ কিণ্ৱশূন্যপূপোত্মৱদিনে, অৰ্থাৎ যস্মিন্ দিনে নিস্তাৰোৎসৱস্য মেষো হন্তৱ্যস্তস্মিন্ দিনে
Прииде же день опресноков, в оньже подобаше жрети пасху:
8 যীশুঃ পিতৰং যোহনঞ্চাহূয জগাদ, যুৱাং গৎৱাস্মাকং ভোজনাৰ্থং নিস্তাৰোৎসৱস্য দ্ৰৱ্যাণ্যাসাদযতং|
и посла Петра и Иоанна, рек: шедша уготовайта нам пасху, да ямы.
9 তদা তৌ পপ্ৰচ্ছতুঃ কুচাসাদযাৱো ভৱতঃ কেচ্ছা?
Она же рекоста Ему: где хощеши уготоваем?
10 ১০ তদা সোৱাদীৎ, নগৰে প্ৰৱিষ্টে কশ্চিজ্জলকুম্ভমাদায যুৱাং সাক্ষাৎ কৰিষ্যতি স যন্নিৱেশনং প্ৰৱিশতি যুৱামপি তন্নিৱেশনং তৎপশ্চাদিৎৱা নিৱেশনপতিম্ ইতি ৱাক্যং ৱদতং,
Он же рече има: се, восходящема вама во град, срящет вы человек в скудельнице воду нося: по нем идета в дом, в оньже входит,
11 ১১ যত্ৰাহং নিস্তাৰোৎসৱস্য ভোজ্যং শিষ্যৈঃ সাৰ্দ্ধং ভোক্তুং শক্নোমি সাতিথিশালা কুত্ৰ? কথামিমাং প্ৰভুস্ত্ৱাং পৃচ্ছতি|
и рцета дому владыце: глаголет тебе Учитель: где есть обитель, идеже пасху со ученики Моими снем?
12 ১২ ততঃ স জনো দ্ৱিতীযপ্ৰকোষ্ঠীযম্ একং শস্তং কোষ্ঠং দৰ্শযিষ্যতি তত্ৰ ভোজ্যমাসাদযতং|
И той вама покажет горницу велию постлану: ту уготовайта.
13 ১৩ ততস্তৌ গৎৱা তদ্ৱাক্যানুসাৰেণ সৰ্ৱ্ৱং দৃষ্দ্ৱা তত্ৰ নিস্তাৰোৎসৱীযং ভোজ্যমাসাদযামাসতুঃ|
Шедша же обретоста, якоже рече има: и уготоваста пасху.
14 ১৪ অথ কাল উপস্থিতে যীশু ৰ্দ্ৱাদশভিঃ প্ৰেৰিতৈঃ সহ ভোক্তুমুপৱিশ্য কথিতৱান্
И егда бысть час, возлеже, и обанадесяте Апостола с Ним,
15 ১৫ মম দুঃখভোগাৎ পূৰ্ৱ্ৱং যুভাভিঃ সহ নিস্তাৰোৎসৱস্যৈতস্য ভোজ্যং ভোক্তুং মযাতিৱাঞ্ছা কৃতা|
и рече к ним: желанием возжелех сию пасху ясти с вами, прежде даже не прииму мук:
16 ১৬ যুষ্মান্ ৱদামি, যাৱৎকালম্ ঈশ্ৱৰৰাজ্যে ভোজনং ন কৰিষ্যে তাৱৎকালম্ ইদং ন ভোক্ষ্যে|
глаголю бо вам, яко отселе не имам ясти от нея, дондеже скончаются во Царствии Божии.
17 ১৭ তদা স পানপাত্ৰমাদায ঈশ্ৱৰস্য গুণান্ কীৰ্ত্তযিৎৱা তেভ্যো দৎৱাৱদৎ, ইদং গৃহ্লীত যূযং ৱিভজ্য পিৱত|
И приим чашу, хвалу воздав, рече: приимите сию, и разделите себе:
18 ১৮ যুষ্মান্ ৱদামি যাৱৎকালম্ ঈশ্ৱৰৰাজৎৱস্য সংস্থাপনং ন ভৱতি তাৱদ্ দ্ৰাক্ষাফলৰসং ন পাস্যামি|
глаголю бо вам, яко не имам пити от плода лознаго, дондеже Царствие Божие приидет.
19 ১৯ ততঃ পূপং গৃহীৎৱা ঈশ্ৱৰগুণান্ কীৰ্ত্তযিৎৱা ভঙ্ক্তা তেভ্যো দৎৱাৱদৎ, যুষ্মদৰ্থং সমৰ্পিতং যন্মম ৱপুস্তদিদং, এতৎ কৰ্ম্ম মম স্মৰণাৰ্থং কুৰুধ্ৱং|
И приим хлеб, хвалу воздав, преломи и даде им, глаголя: сие есть тело Мое, еже за вы даемо: сие творите в Мое воспоминание.
20 ২০ অথ ভোজনান্তে তাদৃশং পাত্ৰং গৃহীৎৱাৱদৎ, যুষ্মৎকৃতে পাতিতং যন্মম ৰক্তং তেন নিৰ্ণীতনৱনিযমৰূপং পানপাত্ৰমিদং|
Такожде же и чашу по вечери, глаголя: сия чаша Новый Завет Моею кровию, яже за вы проливается:
21 ২১ পশ্যত যো মাং পৰকৰেষু সমৰ্পযিষ্যতি স মযা সহ ভোজনাসন উপৱিশতি|
обаче се, рука предающаго Мя со Мною (есть) на трапезе,
22 ২২ যথা নিৰূপিতমাস্তে তদনুসাৰেণা মনুষ্যপুত্ৰস্য গতি ৰ্ভৱিষ্যতি কিন্তু যস্তং পৰকৰেষু সমৰ্পযিষ্যতি তস্য সন্তাপো ভৱিষ্যতি|
и Сын убо Человеческий идет по реченному: обаче горе человеку тому, имже предается.
23 ২৩ তদা তেষাং কো জন এতৎ কৰ্ম্ম কৰিষ্যতি তৎ তে পৰস্পৰং প্ৰষ্টুমাৰেভিৰে|
И тии начаша искати в себе, который убо от них хощет сие сотворити.
24 ২৪ অপৰং তেষাং কো জনঃ শ্ৰেষ্ঠৎৱেন গণযিষ্যতে, অত্ৰাৰ্থে তেষাং ৱিৱাদোভৱৎ|
Бысть же и пря в них, кий мнится их быти болий.
25 ২৫ অস্মাৎ কাৰণাৎ সোৱদৎ, অন্যদেশীযানাং ৰাজানঃ প্ৰজানামুপৰি প্ৰভুৎৱং কুৰ্ৱ্ৱন্তি দাৰুণশাসনং কৃৎৱাপি তে ভূপতিৎৱেন ৱিখ্যাতা ভৱন্তি চ|
Он же рече им: царие язык господствуют ими, и обладающии ими благодателе нарицаются:
26 ২৬ কিন্তু যুষ্মাকং তথা ন ভৱিষ্যতি, যো যুষ্মাকং শ্ৰেষ্ঠো ভৱিষ্যতি স কনিষ্ঠৱদ্ ভৱতু, যশ্চ মুখ্যো ভৱিষ্যতি স সেৱকৱদ্ভৱতু|
вы же не тако: но болий в вас, да будет яко мний: и старей, яко служай.
27 ২৭ ভোজনোপৱিষ্টপৰিচাৰকযোঃ কঃ শ্ৰেষ্ঠঃ? যো ভোজনাযোপৱিশতি স কিং শ্ৰেষ্ঠো ন ভৱতি? কিন্তু যুষ্মাকং মধ্যেঽহং পৰিচাৰকইৱাস্মি|
Кто бо болий, возлежай ли, или служай? Не возлежай ли? Аз же посреде вас есмь яко служай.
28 ২৮ অপৰঞ্চ যুযং মম পৰীক্ষাকালে প্ৰথমমাৰভ্য মযা সহ স্থিতা
Вы же есте пребывше со Мною в напастех Моих,
29 ২৯ এতৎকাৰণাৎ পিত্ৰা যথা মদৰ্থং ৰাজ্যমেকং নিৰূপিতং তথাহমপি যুষ্মদৰ্থং ৰাজ্যং নিৰূপযামি|
и Аз завещаваю вам, якоже завеща Мне Отец Мой, Царство,
30 ৩০ তস্মান্ মম ৰাজ্যে ভোজনাসনে চ ভোজনপানে কৰিষ্যধ্ৱে সিংহাসনেষূপৱিশ্য চেস্ৰাযেলীযানাং দ্ৱাদশৱংশানাং ৱিচাৰং কৰিষ্যধ্ৱে|
да ясте и пиете на трапезе Моей во Царствии Моем: и сядете на престолех, судяще обеманадесяте коленома Израилевома.
31 ৩১ অপৰং প্ৰভুৰুৱাচ, হে শিমোন্ পশ্য তিতউনা ধান্যানীৱ যুষ্মান্ শৈতান্ চালযিতুম্ ঐচ্ছৎ,
Рече же Господь: Симоне, Симоне, се, сатана просит вас, дабы сеял, яко пшеницу:
32 ৩২ কিন্তু তৱ ৱিশ্ৱাসস্য লোপো যথা ন ভৱতি এতৎ ৎৱদৰ্থং প্ৰাৰ্থিতং মযা, ৎৱন্মনসি পৰিৱৰ্ত্তিতে চ ভ্ৰাতৃণাং মনাংসি স্থিৰীকুৰু|
Аз же молихся о тебе, да не оскудеет вера твоя: и ты некогда обращься утверди братию твою.
33 ৩৩ তদা সোৱদৎ, হে প্ৰভোহং ৎৱযা সাৰ্দ্ধং কাৰাং মৃতিঞ্চ যাতুং মজ্জিতোস্মি|
Он же рече Ему: Господи, с Тобою готов есмь и в темницу и на смерть ити.
34 ৩৪ ততঃ স উৱাচ, হে পিতৰ ৎৱাং ৱদামি, অদ্য কুক্কুটৰৱাৎ পূৰ্ৱ্ৱং ৎৱং মৎপৰিচযং ৱাৰত্ৰযম্ অপহ্ৱোষ্যসে|
Он же рече: глаголю ти, Петре, не возгласит петель днесь, дондеже трикраты отвержешися Мене не ведети.
35 ৩৫ অপৰং স পপ্ৰচ্ছ, যদা মুদ্ৰাসম্পুটং খাদ্যপাত্ৰং পাদুকাঞ্চ ৱিনা যুষ্মান্ প্ৰাহিণৱং তদা যুষ্মাকং কস্যাপি ন্যূনতাসীৎ? তে প্ৰোচুঃ কস্যাপি ন|
И рече им: егда послах вы без влагалища и без меха и без сапог, еда чесого лишени бысте? Они же реша: ничесоже.
36 ৩৬ তদা সোৱদৎ কিন্ত্ৱিদানীং মুদ্ৰাসম্পুটং খাদ্যপাত্ৰং ৱা যস্যাস্তি তেন তদ্গ্ৰহীতৱ্যং, যস্য চ কৃপাণো নাস্তি তেন স্ৱৱস্ত্ৰং ৱিক্ৰীয স ক্ৰেতৱ্যঃ|
Рече же им: но ныне иже имать влагалище, да возмет, такожде и мех: а иже не имать, да продаст ризу свою, и купит нож:
37 ৩৭ যতো যুষ্মানহং ৱদামি, অপৰাধিজনৈঃ সাৰ্দ্ধং গণিতঃ স ভৱিষ্যতি| ইদং যচ্ছাস্ত্ৰীযং ৱচনং লিখিতমস্তি তন্মযি ফলিষ্যতি যতো মম সম্বন্ধীযং সৰ্ৱ্ৱং সেৎস্যতি|
глаголю бо вам, яко еще писаное се, подобает, да скончается о Мне, еже: и со беззаконными вменися. Ибо еже о Мне, кончину имать.
38 ৩৮ তদা তে প্ৰোচুঃ প্ৰভো পশ্য ইমৌ কৃপাণৌ| ততঃ সোৱদদ্ এতৌ যথেষ্টৌ|
Они же реша: Господи, се, ножа зде два. Он же рече им: доволно есть.
39 ৩৯ অথ স তস্মাদ্ৱহি ৰ্গৎৱা স্ৱাচাৰানুসাৰেণ জৈতুননামাদ্ৰিং জগাম শিষ্যাশ্চ তৎপশ্চাদ্ যযুঃ|
И изшед иде по обычаю в гору Елеонскую: по Нем же идоша ученицы Его.
40 ৪০ তত্ৰোপস্থায স তানুৱাচ, যথা পৰীক্ষাযাং ন পতথ তদৰ্থং প্ৰাৰ্থযধ্ৱং|
Быв же на месте, рече им: молитеся, да не внидете в напасть.
41 ৪১ পশ্চাৎ স তস্মাদ্ একশৰক্ষেপাদ্ বহি ৰ্গৎৱা জানুনী পাতযিৎৱা এতৎ প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰে,
И Сам отступи от них яко вержением камене, и поклонь колена моляшеся,
42 ৪২ হে পিত ৰ্যদি ভৱান্ সম্মন্যতে তৰ্হি কংসমেনং মমান্তিকাদ্ দূৰয কিন্তু মদিচ্ছানুৰূপং ন ৎৱদিচ্ছানুৰূপং ভৱতু|
глаголя: Отче, аще волиши мимонести чашу сию от Мене: обаче не Моя воля, но Твоя да будет.
43 ৪৩ তদা তস্মৈ শক্তিং দাতুং স্ৱৰ্গীযদূতো দৰ্শনং দদৌ|
Явися же Ему Ангел с небесе, укрепляя Его.
44 ৪৪ পশ্চাৎ সোত্যন্তং যাতনযা ৱ্যাকুলো ভূৎৱা পুনৰ্দৃঢং প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰে, তস্মাদ্ বৃহচ্ছোণিতবিন্দৱ ইৱ তস্য স্ৱেদবিন্দৱঃ পৃথিৱ্যাং পতিতুমাৰেভিৰে|
И быв в подвизе, прилежнее моляшеся: бысть же пот Его яко капли крове каплющыя на землю.
45 ৪৫ অথ প্ৰাৰ্থনাত উত্থায শিষ্যাণাং সমীপমেত্য তান্ মনোদুঃখিনো নিদ্ৰিতান্ দৃষ্ট্ৱাৱদৎ
И востав от молитвы (и) пришед ко учеником, обрете их спящих от печали
46 ৪৬ কুতো নিদ্ৰাথ? পৰীক্ষাযাম্ অপতনাৰ্থং প্ৰৰ্থযধ্ৱং|
и рече им: что спите? Воставше молитеся, да не внидете в напасть.
47 ৪৭ এতৎকথাযাঃ কথনকালে দ্ৱাদশশিষ্যাণাং মধ্যে গণিতো যিহূদানামা জনতাসহিতস্তেষাম্ অগ্ৰে চলিৎৱা যীশোশ্চুম্বনাৰ্থং তদন্তিকম্ আযযৌ|
Еще же Ему глаголющу, се, народ, и нарицаемый Иуда, един от обоюнадесяте, идяше пред ними, и приступи ко Иисусови целовати Его. Сие бо бе знамение дал им: Егоже аще лобжу, Той есть.
48 ৪৮ তদা যীশুৰুৱাচ, হে যিহূদা কিং চুম্বনেন মনুষ্যপুত্ৰং পৰকৰেষু সমৰ্পযসি?
Иисус же рече ему: Иудо, лобзанием ли Сына Человеческаго предаеши?
49 ৪৯ তদা যদ্যদ্ ঘটিষ্যতে তদনুমায সঙ্গিভিৰুক্তং, হে প্ৰভো ৱযং কি খঙ্গেন ঘাতযিষ্যামঃ?
Видевше же, иже беху с Ним, бываемое, реша Ему: Господи, аще ударим ножем?
50 ৫০ তত একঃ কৰৱালেনাহত্য প্ৰধানযাজকস্য দাসস্য দক্ষিণং কৰ্ণং চিচ্ছেদ|
И удари един некий от них архиереова раба и уреза ему ухо десное.
51 ৫১ অধূনা নিৱৰ্ত্তস্ৱ ইত্যুক্ত্ৱা যীশুস্তস্য শ্ৰুতিং স্পৃষ্ট্ৱা স্ৱস্যং চকাৰ|
Отвещав же Иисус рече: оставите до сего. И коснувся уха его, изцели его.
52 ৫২ পশ্চাদ্ যীশুঃ সমীপস্থান্ প্ৰধানযাজকান্ মন্দিৰস্য সেনাপতীন্ প্ৰাচীনাংশ্চ জগাদ, যূযং কৃপাণান্ যষ্টীংশ্চ গৃহীৎৱা মাং কিং চোৰং ধৰ্ত্তুমাযাতাঃ?
Рече же Иисус ко пришедшым Нань архиереом и воеводам церковным и старцем: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя?
53 ৫৩ যদাহং যুষ্মাভিঃ সহ প্ৰতিদিনং মন্দিৰেঽতিষ্ঠং তদা মাং ধৰ্ত্তং ন প্ৰৱৃত্তাঃ, কিন্ত্ৱিদানীং যুষ্মাকং সমযোন্ধকাৰস্য চাধিপত্যমস্তি|
По вся дни сущу Ми с вами в церкви, не простросте руки на Мя: но се есть ваша година и область темная.
54 ৫৪ অথ তে তং ধৃৎৱা মহাযাজকস্য নিৱেশনং নিন্যুঃ| ততঃ পিতৰো দূৰে দূৰে পশ্চাদিৎৱা
Емше же Его ведоша и введоша Его во двор архиереов. Петр же вслед идяше издалеча.
55 ৫৫ বৃহৎকোষ্ঠস্য মধ্যে যত্ৰাগ্নিং জ্ৱালযিৎৱা লোকাঃ সমেত্যোপৱিষ্টাস্তত্ৰ তৈঃ সাৰ্দ্ধম্ উপৱিৱেশ|
Возгнещшым же огнь посреде двора и вкупе седящым им, седяше Петр посреде их.
56 ৫৬ অথ ৱহ্নিসন্নিধৌ সমুপৱেশকালে কাচিদ্দাসী মনো নিৱিশ্য তং নিৰীক্ষ্যাৱদৎ পুমানযং তস্য সঙ্গেঽস্থাৎ|
Узревши же его рабыня некая седяща при свете и воззревши нань, рече: и сей с Ним бе.
57 ৫৭ কিন্তু স তদ্ অপহ্নুত্যাৱাদীৎ হে নাৰি তমহং ন পৰিচিনোমি|
Он же отвержеся Его, глаголя: жено, не знаю Его.
58 ৫৮ ক্ষণান্তৰেঽন্যজনস্তং দৃষ্ট্ৱাব্ৰৱীৎ ৎৱমপি তেষাং নিকৰস্যৈকজনোসি| পিতৰঃ প্ৰত্যুৱাচ হে নৰ নাহমস্মি|
И помале другий видев его, рече: и ты от них еси. Петр же рече: человече, несмь.
59 ৫৯ ততঃ সাৰ্দ্ধদণ্ডদ্ৱযাৎ পৰং পুনৰন্যো জনো নিশ্চিত্য বভাষে, এষ তস্য সঙ্গীতি সত্যং যতোযং গালীলীযো লোকঃ|
И мимошедшу яко часу единому, ин некий крепляшеся глаголя: воистинну и сей с Ним бе: ибо Галилеанин есть.
60 ৬০ তদা পিতৰ উৱাচ হে নৰ ৎৱং যদ্ ৱদমি তদহং বোদ্ধুং ন শক্নোমি, ইতি ৱাক্যে কথিতমাত্ৰে কুক্কুটো ৰুৰাৱ|
Рече же Петр: человече, не вем, еже глаголеши. И абие, еще глаголющу ему, возгласи петель.
61 ৬১ তদা প্ৰভুণা ৱ্যাধুট্য পিতৰে নিৰীক্ষিতে কৃকৱাকুৰৱাৎ পূৰ্ৱ্ৱং মাং ত্ৰিৰপহ্নোষ্যসে ইতি পূৰ্ৱ্ৱোক্তং তস্য ৱাক্যং পিতৰঃ স্মৃৎৱা
И обращься Господь воззре на Петра: и помяну Петр слово Господне, якоже рече ему, яко прежде даже петель не возгласит, отвержешися Мене трикраты.
62 ৬২ বহিৰ্গৎৱা মহাখেদেন চক্ৰন্দ|
И изшед вон плакася горько.
63 ৬৩ তদা যৈ ৰ্যীশুৰ্ধৃতস্তে তমুপহস্য প্ৰহৰ্ত্তুমাৰেভিৰে|
И мужие держащии Иисуса ругахуся Ему, биюще:
64 ৬৪ ৱস্ত্ৰেণ তস্য দৃশৌ বদ্ধ্ৱা কপোলে চপেটাঘাতং কৃৎৱা পপ্ৰচ্ছুঃ, কস্তে কপোলে চপেটাঘাতং কৃতৱান? গণযিৎৱা তদ্ ৱদ|
и закрывше Его, бияху Его по лицу и вопрошаху Его, глаголюще: прорцы, кто есть ударей Тя?
65 ৬৫ তদন্যৎ তদ্ৱিৰুদ্ধং বহুনিন্দাৱাক্যং ৱক্তুমাৰেভিৰে|
И ина многа хуляще глаголаху Нань.
66 ৬৬ অথ প্ৰভাতে সতি লোকপ্ৰাঞ্চঃ প্ৰধানযাজকা অধ্যাপকাশ্চ সভাং কৃৎৱা মধ্যেসভং যীশুমানীয পপ্ৰচ্ছুঃ, ৎৱম্ অভিষিকতোসি ন ৱাস্মান্ ৱদ|
И яко бысть день, собрашася старцы людстии и архиерее и книжницы, и ведоша Его на сонм свой,
67 ৬৭ স প্ৰত্যুৱাচ, মযা তস্মিন্নুক্তেঽপি যূযং ন ৱিশ্ৱসিষ্যথ|
глаголюще: аще Ты еси Христос? Рцы нам. Рече же им: аще вам реку, не имете веры:
68 ৬৮ কস্মিংশ্চিদ্ৱাক্যে যুষ্মান্ পৃষ্টেঽপি মাং ন তদুত্তৰং ৱক্ষ্যথ ন মাং ত্যক্ষ্যথ চ|
аще же и вопрошу (вы), не отвещаете Ми, ни отпустите:
69 ৬৯ কিন্ত্ৱিতঃ পৰং মনুজসুতঃ সৰ্ৱ্ৱশক্তিমত ঈশ্ৱৰস্য দক্ষিণে পাৰ্শ্ৱে সমুপৱেক্ষ্যতি|
отселе будет Сын Человеческий седяй о десную силы Божия.
70 ৭০ ততস্তে পপ্ৰচ্ছুঃ, ৰ্তিহ ৎৱমীশ্ৱৰস্য পুত্ৰঃ? স কথযামাস, যূযং যথাৰ্থং ৱদথ স এৱাহং|
Реша же вси: Ты ли убо еси Сын Божий? Он же к ним рече: вы глаголете, яко Аз есмь.
71 ৭১ তদা তে সৰ্ৱ্ৱে কথযামাসুঃ, ৰ্তিহ সাক্ষ্যেঽন্সস্মিন্ অস্মাকং কিং প্ৰযোজনং? অস্য স্ৱমুখাদেৱ সাক্ষ্যং প্ৰাপ্তম্|
Они же реша: что еще требуем свидетелства? Сами бо слышахом от уст Его.

< লূকঃ 22 >