লূকঃ 17

1 ১ ইতঃ পৰং যীশুঃ শিষ্যান্ উৱাচ, ৱিঘ্নৈৰৱশ্যম্ আগন্তৱ্যং কিন্তু ৱিঘ্না যেন ঘটিষ্যন্তে তস্য দুৰ্গতি ৰ্ভৱিষ্যতি|

Et ait ad discipulos suos: Impossibile est ut non veniant scandala: væ autem illi per quem veniunt.

2 ২ এতেষাং ক্ষুদ্ৰপ্ৰাণিনাম্ একস্যাপি ৱিঘ্নজননাৎ কণ্ঠবদ্ধপেষণীকস্য তস্য সাগৰাগাধজলে মজ্জনং ভদ্ৰং|

Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis.

3 ৩ যূযং স্ৱেষু সাৱধানাস্তিষ্ঠত; তৱ ভ্ৰাতা যদি তৱ কিঞ্চিদ্ অপৰাধ্যতি তৰ্হি তং তৰ্জয, তেন যদি মনঃ পৰিৱৰ্ত্তযতি তৰ্হি তং ক্ষমস্ৱ|

Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si pœnitentiam egerit, dimitte illi.

4 ৪ পুনৰেকদিনমধ্যে যদি স তৱ সপ্তকৃৎৱোঽপৰাধ্যতি কিন্তু সপ্তকৃৎৱ আগত্য মনঃ পৰিৱৰ্ত্য মযাপৰাদ্ধম্ ইতি ৱদতি তৰ্হি তং ক্ষমস্ৱ|

Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens: Pœnitet me, dimitte illi.

5 ৫ তদা প্ৰেৰিতাঃ প্ৰভুম্ অৱদন্ অস্মাকং ৱিশ্ৱাসং ৱৰ্দ্ধয|

Et dixerunt apostoli Domino: Adauge nobis fidem.

6 ৬ প্ৰভুৰুৱাচ, যদি যুষ্মাকং সৰ্ষপৈকপ্ৰমাণো ৱিশ্ৱাসোস্তি তৰ্হি ৎৱং সমূলমুৎপাটিতো ভূৎৱা সমুদ্ৰে ৰোপিতো ভৱ কথাযাম্ এতস্যাম্ এতদুডুম্বৰায কথিতাযাং স যুষ্মাকমাজ্ঞাৱহো ভৱিষ্যতি|

Dixit autem Dominus: Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis.

7 ৭ অপৰং স্ৱদাসে হলং ৱাহযিৎৱা ৱা পশূন্ চাৰযিৎৱা ক্ষেত্ৰাদ্ আগতে সতি তং ৱদতি, এহি ভোক্তুমুপৱিশ, যুষ্মাকম্ এতাদৃশঃ কোস্তি?

Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicat illi: Statim transi, recumbe:

8 ৮ ৱৰঞ্চ পূৰ্ৱ্ৱং মম খাদ্যমাসাদ্য যাৱদ্ ভুঞ্জে পিৱামি চ তাৱদ্ বদ্ধকটিঃ পৰিচৰ পশ্চাৎ ৎৱমপি ভোক্ষ্যসে পাস্যসি চ কথামীদৃশীং কিং ন ৱক্ষ্যতি?

et non dicat ei: Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes?

9 ৯ তেন দাসেন প্ৰভোৰাজ্ঞানুৰূপে কৰ্ম্মণি কৃতে প্ৰভুঃ কিং তস্মিন্ বাধিতো জাতঃ? নেত্থং বুধ্যতে মযা|

Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat?

10 ১০ ইত্থং নিৰূপিতেষু সৰ্ৱ্ৱকৰ্ম্মসু কৃতেষু সত্মু যূযমপীদং ৱাক্যং ৱদথ, ৱযম্ অনুপকাৰিণো দাসা অস্মাভিৰ্যদ্যৎকৰ্ত্তৱ্যং তন্মাত্ৰমেৱ কৃতং|

non puto. Sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis, dicite: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus.

11 ১১ স যিৰূশালমি যাত্ৰাং কুৰ্ৱ্ৱন্ শোমিৰোণ্গালীল্প্ৰদেশমধ্যেন গচ্ছতি,

Et factum est, dum iret in Jerusalem, transibat per mediam Samariam et Galilæam.

12 ১২ এতৰ্হি কুত্ৰচিদ্ গ্ৰামে প্ৰৱেশমাত্ৰে দশকুষ্ঠিনস্তং সাক্ষাৎ কৃৎৱা

Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:

13 ১৩ দূৰে তিষ্ঠনত উচ্চৈ ৰ্ৱক্তুমাৰেভিৰে, হে প্ৰভো যীশো দযস্ৱাস্মান্|

et levaverunt vocem, dicentes: Jesu præceptor, miserere nostri.

14 ১৪ ততঃ স তান্ দৃষ্ট্ৱা জগাদ, যূযং যাজকানাং সমীপে স্ৱান্ দৰ্শযত, ততস্তে গচ্ছন্তো ৰোগাৎ পৰিষ্কৃতাঃ|

Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt.

15 ১৫ তদা তেষামেকঃ স্ৱং স্ৱস্থং দৃষ্ট্ৱা প্ৰোচ্চৈৰীশ্ৱৰং ধন্যং ৱদন্ ৱ্যাঘুট্যাযাতো যীশো ৰ্গুণাননুৱদন্ তচ্চৰণাধোভূমৌ পপাত;

Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum,

16 ১৬ স চাসীৎ শোমিৰোণী|

et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens: et hic erat Samaritanus.

17 ১৭ তদা যীশুৰৱদৎ, দশজনাঃ কিং ন পৰিষ্কৃতাঃ? তহ্যন্যে নৱজনাঃ কুত্ৰ?

Respondens autem Jesus, dixit: Nonne decem mundati sunt? et novem ubi sunt?

18 ১৮ ঈশ্ৱৰং ধন্যং ৱদন্তম্ এনং ৱিদেশিনং ৱিনা কোপ্যন্যো ন প্ৰাপ্যত|

Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena.

19 ১৯ তদা স তমুৱাচ, ৎৱমুত্থায যাহি ৱিশ্ৱাসস্তে ৎৱাং স্ৱস্থং কৃতৱান্|

Et ait illi: Surge, vade: quia fides tua te salvum fecit.

20 ২০ অথ কদেশ্ৱৰস্য ৰাজৎৱং ভৱিষ্যতীতি ফিৰূশিভিঃ পৃষ্টে স প্ৰত্যুৱাচ, ঈশ্ৱৰস্য ৰাজৎৱম্ ঐশ্ৱৰ্য্যদৰ্শনেন ন ভৱিষ্যতি|

Interrogatus autem a pharisæis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non venit regnum Dei cum observatione:

21 ২১ অত এতস্মিন্ পশ্য তস্মিন্ ৱা পশ্য, ইতি ৱাক্যং লোকা ৱক্তুং ন শক্ষ্যন্তি, ঈশ্ৱৰস্য ৰাজৎৱং যুষ্মাকম্ অন্তৰেৱাস্তে|

neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.

22 ২২ ততঃ স শিষ্যান্ জগাদ, যদা যুষ্মাভি ৰ্মনুজসুতস্য দিনমেকং দ্ৰষ্টুম্ ৱাঞ্ছিষ্যতে কিন্তু ন দৰ্শিষ্যতে, ঈদৃক্কাল আযাতি|

Et ait ad discipulos suos: Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis.

23 ২৩ তদাত্ৰ পশ্য ৱা তত্ৰ পশ্যেতি ৱাক্যং লোকা ৱক্ষ্যন্তি, কিন্তু তেষাং পশ্চাৎ মা যাত, মানুগচ্ছত চ|

Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:

24 ২৪ যতস্তডিদ্ যথাকাশৈকদিশ্যুদিয তদন্যামপি দিশং ৱ্যাপ্য প্ৰকাশতে তদ্ৱৎ নিজদিনে মনুজসূনুঃ প্ৰকাশিষ্যতে|

nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.

25 ২৫ কিন্তু তৎপূৰ্ৱ্ৱং তেনানেকানি দুঃখানি ভোক্তৱ্যান্যেতদ্ৱৰ্ত্তমানলোকৈশ্চ সোঽৱজ্ঞাতৱ্যঃ|

Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac.

26 ২৬ নোহস্য ৱিদ্যমানকালে যথাভৱৎ মনুষ্যসূনোঃ কালেপি তথা ভৱিষ্যতি|

Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis:

27 ২৭ যাৱৎকালং নোহো মহাপোতং নাৰোহদ্ আপ্লাৱিৱাৰ্য্যেত্য সৰ্ৱ্ৱং নানাশযচ্চ তাৱৎকালং যথা লোকা অভুঞ্জতাপিৱন্ ৱ্যৱহন্ ৱ্যৱাহযংশ্চ;

edebant et bibebant: uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.

28 ২৮ ইত্থং লোটো ৱৰ্ত্তমানকালেপি যথা লোকা ভোজনপানক্ৰযৱিক্ৰযৰোপণগৃহনিৰ্ম্মাণকৰ্ম্মসু প্ৰাৱৰ্ত্তন্ত,

Similiter sicut factum est in diebus Lot: edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant:

29 ২৯ কিন্তু যদা লোট্ সিদোমো নিৰ্জগাম তদা নভসঃ সগন্ধকাগ্নিৱৃষ্টি ৰ্ভূৎৱা সৰ্ৱ্ৱং ৱ্যনাশযৎ

qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit:

30 ৩০ তদ্ৱন্ মানৱপুত্ৰপ্ৰকাশদিনেপি ভৱিষ্যতি|

secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur.

31 ৩১ তদা যদি কশ্চিদ্ গৃহোপৰি তিষ্ঠতি তৰ্হি স গৃহমধ্যাৎ কিমপি দ্ৰৱ্যমানেতুম্ অৱৰুহ্য নৈতু; যশ্চ ক্ষেত্ৰে তিষ্ঠতি সোপি ৱ্যাঘুট্য নাযাতু|

In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.

32 ৩২ লোটঃ পত্নীং স্মৰত|

Memores estote uxoris Lot.

33 ৩৩ যঃ প্ৰাণান্ ৰক্ষিতুং চেষ্টিষ্যতে স প্ৰাণান্ হাৰযিষ্যতি যস্তু প্ৰাণান্ হাৰযিষ্যতি সএৱ প্ৰাণান্ ৰক্ষিষ্যতি|

Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.

34 ৩৪ যুষ্মানহং ৱচ্মি তস্যাং ৰাত্ৰৌ শয্যৈকগতযো ৰ্লোকযোৰেকো ধাৰিষ্যতে পৰস্ত্যক্ষ্যতে|

Dico vobis: In illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:

35 ৩৫ স্ত্ৰিযৌ যুগপৎ পেষণীং ৱ্যাৱৰ্ত্তযিষ্যতস্তযোৰেকা ধাৰিষ্যতে পৰাত্যক্ষ্যতে|

duæ erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.

36 ৩৬ পুৰুষৌ ক্ষেত্ৰে স্থাস্যতস্তযোৰেকো ধাৰিষ্যতে পৰস্ত্যক্ষ্যতে|

Respondentes dicunt illi: Ubi Domine?

37 ৩৭ তদা তে পপ্ৰচ্ছুঃ, হে প্ৰভো কুত্ৰেত্থং ভৱিষ্যতি? ততঃ স উৱাচ, যত্ৰ শৱস্তিষ্ঠতি তত্ৰ গৃধ্ৰা মিলন্তি|

Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilæ.