প্ৰেৰিতাঃ 15
1 ১ যিহূদাদেশাৎ কিযন্তো জনা আগত্য ভ্ৰাতৃগণমিত্থং শিক্ষিতৱন্তো মূসাৱ্যৱস্থযা যদি যুষ্মাকং ৎৱক্ছেদো ন ভৱতি তৰ্হি যূযং পৰিত্ৰাণং প্ৰাপ্তুং ন শক্ষ্যথ|
Then some men arrived from Judea who started teaching the believers, “Unless you're circumcised according to the rules set down by Moses, you can't be saved.”
2 ২ পৌলবৰ্ণব্বৌ তৈঃ সহ বহূন্ ৱিচাৰান্ ৱিৱাদাংশ্চ কৃতৱন্তৌ, ততো মণ্ডলীযনোকা এতস্যাঃ কথাযাস্তত্ত্ৱং জ্ঞাতুং যিৰূশালম্নগৰস্থান্ প্ৰেৰিতান্ প্ৰাচীনাংশ্চ প্ৰতি পৌলবৰ্ণব্বাপ্ৰভৃতীন্ কতিপযজনান্ প্ৰেষযিতুং নিশ্চযং কৃতৱন্তঃ|
Paul and Barnabas had many arguments and debates with them. So Paul and Barnabas and some others were appointed to go to Jerusalem and talk to the apostles and leaders there about this issue.
3 ৩ তে মণ্ডল্যা প্ৰেৰিতাঃ সন্তঃ ফৈণীকীশোমিৰোন্দেশাভ্যাং গৎৱা ভিন্নদেশীযানাং মনঃপৰিৱৰ্ত্তনস্য ৱাৰ্ত্তযা ভ্ৰাতৃণাং পৰমাহ্লাদম্ অজনযন্|
The church sent them on their way, and as they traveled through Phoenicia and Samaria, they explained how foreigners were being converted, which made all the believers very happy.
4 ৪ যিৰূশালম্যুপস্থায প্ৰেৰিতগণেন লোকপ্ৰাচীনগণেন সমাজেন চ সমুপগৃহীতাঃ সন্তঃ স্ৱৈৰীশ্ৱৰো যানি কৰ্ম্মাণি কৃতৱান্ তেষাং সৰ্ৱ্ৱৱৃত্তান্তান্ তেষাং সমক্ষম্ অকথযন্|
When they arrived in Jerusalem they were welcomed by the church members, the apostles, and the elders. They explained everything God had done through them.
5 ৫ কিন্তু ৱিশ্ৱাসিনঃ কিযন্তঃ ফিৰূশিমতগ্ৰাহিণো লোকা উত্থায কথামেতাং কথিতৱন্তো ভিন্নদেশীযানাং ৎৱক্ছেদং কৰ্ত্তুং মূসাৱ্যৱস্থাং পালযিতুঞ্চ সমাদেষ্টৱ্যম্|
But they were opposed by some of the believers who belonged to the Pharisee faction. They said, “These converts have to be circumcised, and instructed to observe the law of Moses.”
The apostles and elders met together to discuss the issue.
7 ৭ বহুৱিচাৰেষু জাতষু পিতৰ উত্থায কথিতৱান্, হে ভ্ৰাতৰো যথা ভিন্নদেশীযলোকা মম মুখাৎ সুসংৱাদং শ্ৰুৎৱা ৱিশ্ৱসন্তি তদৰ্থং বহুদিনাৎ পূৰ্ৱ্ৱম্ ঈশ্ৱৰোস্মাকং মধ্যে মাং ৱৃৎৱা নিযুক্তৱান্|
After much debate, Peter stood up and said to them, “Brothers, you know that some time ago God chose me from among you so that the foreigners could hear the message of good news and trust in Jesus.
8 ৮ অন্তৰ্য্যামীশ্ৱৰো যথাস্মভ্যং তথা ভিন্নদেশীযেভ্যঃ পৱিত্ৰমাত্মানং প্ৰদায ৱিশ্ৱাসেন তেষাম্ অন্তঃকৰণানি পৱিত্ৰাণি কৃৎৱা
God, who knows thewhat we're thinking, has shown that he accepts them, giving them the Holy Spirit just as he did to us.
He doesn't make any distinction between us and them—he cleansed their thoughts as they trusted in him.
10 ১০ অতএৱাস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষা ৱযঞ্চ স্ৱযং যদ্যুগস্য ভাৰং সোঢুং ন শক্তাঃ সম্প্ৰতি তং শিষ্যগণস্য স্কন্ধেষু ন্যসিতুং কুত ঈশ্ৱৰস্য পৰীক্ষাং কৰিষ্যথ?
So why do you want to oppose God and put a burden on the believers that our fathers weren't able to bear, and we can't either?
We're convinced that we're saved through the grace of the Lord Jesus, in the same way they are.”
12 ১২ অনন্তৰং বৰ্ণব্বাপৌলাভ্যাম্ ঈশ্ৱৰো ভিন্নদেশীযানাং মধ্যে যদ্যদ্ আশ্চৰ্য্যম্ অদ্ভুতঞ্চ কৰ্ম্ম কৃতৱান্ তদ্ৱৃত্তান্তং তৌ স্ৱমুখাভ্যাম্ অৱৰ্ণযতাং সভাস্থাঃ সৰ্ৱ্ৱে নীৰৱাঃ সন্তঃ শ্ৰুতৱন্তঃ|
Everyone listened attentively to Barnabas and Paul as they explained the miraculous signs that God had performed through them among the foreigners.
After they had finished speaking, James spoke up, saying, “Brothers, listen to me.
14 ১৪ হে ভ্ৰাতৰো মম কথাযাম্ মনো নিধত্ত| ঈশ্ৱৰঃ স্ৱনামাৰ্থং ভিন্নদেশীযলোকানাম্ মধ্যাদ্ একং লোকসংঘং গ্ৰহীতুং মতিং কৃৎৱা যেন প্ৰকাৰেণ প্ৰথমং তান্ প্ৰতি কৃপাৱলেকনং কৃতৱান্ তং শিমোন্ ৱৰ্ণিতৱান্|
Simon has described how God first revealed his concern for the foreigners by taking from them a people committed to him.
This is in accordance with the words of the prophets, as it's written,
16 ১৬ সৰ্ৱ্ৱেষাং কৰ্ম্মণাং যস্তু সাধকঃ পৰমেশ্ৱৰঃ| স এৱেদং ৱদেদ্ৱাক্যং শেষাঃ সকলমানৱাঃ| ভিন্নদেশীযলোকাশ্চ যাৱন্তো মম নামতঃ| ভৱন্তি হি সুৱিখ্যাতাস্তে যথা পৰমেশিতুঃ|
‘In the future I will return, and I will rebuild the fallen house of David; I will rebuild its ruins and set it straight.
17 ১৭ তৎৱং সম্যক্ সমীহন্তে তন্নিমিত্তমহং কিল| পৰাৱৃত্য সমাগত্য দাযূদঃ পতিতং পুনঃ| দূষ্যমুত্থাপযিষ্যামি তদীযং সৰ্ৱ্ৱৱস্তু চ| পতিতং পুনৰুথাপ্য সজ্জযিষ্যামি সৰ্ৱ্ৱথা||
I will do this so that those who are left may come to the Lord, including the foreigners who call on my name.
This is what the Lord says, who revealed these things long ago.’ (aiōn g165)
19 ১৯ অতএৱ মম নিৱেদনমিদং ভিন্নদেশীযলোকানাং মধ্যে যে জনা ঈশ্ৱৰং প্ৰতি পৰাৱৰ্ত্তন্ত তেষামুপৰি অন্যং কমপি ভাৰং ন ন্যস্য
So my decision is that we shouldn't make it difficult for foreigners who turn to God.
20 ২০ দেৱতাপ্ৰসাদাশুচিভক্ষ্যং ৱ্যভিচাৰকৰ্ম্ম কণ্ঠসম্পীডনমাৰিতপ্ৰাণিভক্ষ্যং ৰক্তভক্ষ্যঞ্চ এতানি পৰিত্যক্তুং লিখামঃ|
We should write to them and tell them to avoid food sacrificed to idols, sexual immorality, meat of animals that have been strangled, and from consuming blood.
21 ২১ যতঃ পূৰ্ৱ্ৱকালতো মূসাৱ্যৱস্থাপ্ৰচাৰিণো লোকা নগৰে নগৰে সন্তি প্ৰতিৱিশ্ৰামৱাৰঞ্চ ভজনভৱনে তস্যাঃ পাঠো ভৱতি|
For the law of Moses has been taught in every town for a long, long time—it's read in the synagogues every Sabbath.”
22 ২২ ততঃ পৰং প্ৰেৰিতগণো লোকপ্ৰাচীনগণঃ সৰ্ৱ্ৱা মণ্ডলী চ স্ৱেষাং মধ্যে বৰ্শব্বা নাম্না ৱিখ্যাতো মনোনীতৌ কৃৎৱা পৌলবৰ্ণব্বাভ্যাং সাৰ্দ্ধম্ আন্তিযখিযানগৰং প্ৰতি প্ৰেষণম্ উচিতং বুদ্ধ্ৱা তাভ্যাং পত্ৰং প্ৰৈষযন্|
Then the apostles and elders, together with the whole church, decided it would be good to choose some representatives and send them to Antioch with Paul and Barnabas. They chose Judas Barsabbas and Silas, leaders among the brothers,
23 ২৩ তস্মিন্ পত্ৰে লিখিতমিংদ, আন্তিযখিযা-সুৰিযা-কিলিকিযাদেশস্থভিন্নদেশীযভ্ৰাতৃগণায প্ৰেৰিতগণস্য লোকপ্ৰাচীনগণস্য ভ্ৰাতৃগণস্য চ নমস্কাৰঃ|
and sent them with this letter: “Greetings from us, the apostles and elders and brothers, to the non-Jewish brothers in Antioch, Syria, and Cilicia:
24 ২৪ ৱিশেষতোঽস্মাকম্ আজ্ঞাম্ অপ্ৰাপ্যাপি কিযন্তো জনা অস্মাকং মধ্যাদ্ গৎৱা ৎৱক্ছেদো মূসাৱ্যৱস্থা চ পালযিতৱ্যাৱিতি যুষ্মান্ শিক্ষযিৎৱা যুষ্মাকং মনসামস্থৈৰ্য্যং কৃৎৱা যুষ্মান্ সসন্দেহান্ অকুৰ্ৱ্ৱন্ এতাং কথাং ৱযম্ অশৃন্ম|
We have heard that some from our group have confused you with their teachings, causing you trouble. We certainly didn't tell them to do this!
25 ২৫ তৎকাৰণাদ্ ৱযম্ একমন্ত্ৰণাঃ সন্তঃ সভাযাং স্থিৎৱা প্ৰভো ৰ্যীশুখ্ৰীষ্টস্য নামনিমিত্তং মৃত্যুমুখগতাভ্যামস্মাকং
So we have agreed to choose some representatives and send them to you together with our much-loved brothers Barnabas and Paul,
26 ২৬ প্ৰিযবৰ্ণব্বাপৌলাভ্যাং সাৰ্দ্ধং মনোনীতলোকানাং কেষাঞ্চিদ্ যুষ্মাকং সন্নিধৌ প্ৰেষণম্ উচিতং বুদ্ধৱন্তঃ|
who have risked their lives for the name of our Lord Jesus Christ.
So we are sending to you Judas and Silas who can verbally confirm what we're saying.
28 ২৮ দেৱতাপ্ৰসাদভক্ষ্যং ৰক্তভক্ষ্যং গলপীডনমাৰিতপ্ৰাণিভক্ষ্যং ৱ্যভিচাৰকৰ্ম্ম চেমানি সৰ্ৱ্ৱাণি যুষ্মাভিস্ত্যাজ্যানি; এতৎপ্ৰযোজনীযাজ্ঞাৱ্যতিৰেকেন যুষ্মাকম্ উপৰি ভাৰমন্যং ন ন্যসিতুং পৱিত্ৰস্যাত্মনোঽস্মাকঞ্চ উচিতজ্ঞানম্ অভৱৎ|
It seemed best to the Holy Spirit and to us not to place on you any heavier burden than these important requirements.
You should avoid: anything sacrificed to idols; blood; meat from strangled animals; and sexual immorality. You will do well to observe these requirements. God bless you.”
The men were sent on their way to Antioch. When they arrived they called everybody together and delivered the letter.
After they had read it, the people were so happy for the encouraging message.
Judas and Silas, who were also prophets, encouraged the brothers, explaining many things, and strengthening them.
33 ৩৩ ইত্থং তৌ তত্ৰ তৈঃ সাকং কতিপযদিনানি যাপযিৎৱা পশ্চাৎ প্ৰেৰিতানাং সমীপে প্ৰত্যাগমনাৰ্থং তেষাং সন্নিধেঃ কল্যাণেন ৱিসৃষ্টাৱভৱতাং|
After spending some time there they were sent back by the brothers with their blessing to the believers in Jerusalem.
35 ৩৫ অপৰং পৌলবৰ্ণব্বৌ বহৱঃ শিষ্যাশ্চ লোকান্ উপদিশ্য প্ৰভোঃ সুসংৱাদং প্ৰচাৰযন্ত আন্তিযখিযাযাং কালং যাপিতৱন্তঃ|
But Paul and Barnabas stayed in Antioch, teaching and proclaiming the word of God along with many others.
36 ৩৬ কতিপযদিনেষু গতেষু পৌলো বৰ্ণব্বাম্ অৱদৎ আগচ্ছাৱাং যেষু নগৰেষ্ৱীশ্ৱৰস্য সুসংৱাদং প্ৰচাৰিতৱন্তৌ তানি সৰ্ৱ্ৱনগৰাণি পুনৰ্গৎৱা ভ্ৰাতৰঃ কীদৃশাঃ সন্তীতি দ্ৰষ্টুং তান্ সাক্ষাৎ কুৰ্ৱ্ৱঃ|
Some time later Paul said to Barnabas, “Let's go back and visit the believers in every town where we shared the word of the Lord, and see how they're doing.”
Barnabas planned to take along John Mark too.
38 ৩৮ কিন্তু স পূৰ্ৱ্ৱং তাভ্যাং সহ কাৰ্য্যাৰ্থং ন গৎৱা পাম্ফূলিযাদেশে তৌ ত্যক্তৱান্ তৎকাৰণাৎ পৌলস্তং সঙ্গিনং কৰ্ত্তুম্ অনুচিতং জ্ঞাতৱান্|
But Paul didn't think it was a good idea to take him with them, since he'd left them in Pamphylia and hadn't continued working with them.
39 ৩৯ ইত্থং তযোৰতিশযৱিৰোধস্যোপস্থিতৎৱাৎ তৌ পৰস্পৰং পৃথগভৱতাং ততো বৰ্ণব্বা মাৰ্কং গৃহীৎৱা পোতেন কুপ্ৰোপদ্ৱীপং গতৱান্;
They had such a strong disagreement that they separated. Barnabas took Mark with him and sailed to Cyprus.
Paul chose Silas, and as they left, the believers committed them to the grace of the Lord.
Paul traveled through Syria and Cilicia, encouraging the churches there.
