К Титу 1

1 Павел, раб Божий, Апостол же Иисуса Христа, по вере избранных Божиих и познанию истины, относящейся к благочестию,

අනන්තජීවනස්‍යාශාතෝ ජාතායා ඊශ්වරභක්තේ ර‍්‍යෝග්‍යස්‍ය සත්‍යමතස්‍ය යත් තත්වඥානං යශ්ච විශ්වාස ඊශ්වරස්‍යාභිරුචිතලෝකෛ ර්ලභ්‍යතේ තදර්ථං (aiōnios g166)

2 в надежде вечной жизни, которую обещал неизменный в слове Бог прежде вековых времен, (aiōnios g166)

යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ප්‍රේරිත ඊශ්වරස්‍ය දාසඃ පෞලෝ(අ)හං සාධාරණවිශ්වාසාත් මම ප්‍රකෘතං ධර්ම්මපුත්‍රං තීතං ප්‍රති ලිඛමි|

3 а в свое время явил Свое слово в проповеди, вверенной мне по повелению Спасителя нашего, Бога, -

නිෂ්කපට ඊශ්වර ආදිකාලාත් පූර්ව්වං තත් ජීවනං ප්‍රතිඥාතවාන් ස්වනිරූපිතසමයේ ච ඝෝෂණයා තත් ප්‍රකාශිතවාන්|

4 Титу, истинному сыну по общей вере: благодать, милость и мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа, Спасителя нашего.

මම ත්‍රාතුරීශ්වරස්‍යාඥයා ච තස්‍ය ඝෝෂණං මයි සමර්පිතම් අභූත්| අස්මාකං තාත ඊශ්වරඃ පරිත්‍රාතා ප්‍රභු ර‍්‍යීශුඛ්‍රීෂ්ටශ්ච තුභ්‍යම් අනුග්‍රහං දයාං ශාන්තිඤ්ච විතරතු|

5 Для того я оставил тебя в Крите, чтобы ты довершил недоконченное и поставил по всем городам пресвитеров, как я тебе приказывал:

ත්වං යද් අසම්පූර්ණකාර‍්‍ය්‍යාණි සම්පූරයේ ර්මදීයාදේශාච්ච ප්‍රතිනගරං ප්‍රාචීනගණාන් නියෝජයේස්තදර්ථමහං ත්වාං ක්‍රීත්‍යුපද්වීපේ ස්ථාපයිත්වා ගතවාන්|

6 если кто непорочен, муж одной жены, детей имеет верных, не укоряемых в распутстве или непокорности.

තස්මාද් යෝ නරෝ (අ)නින්දිත ඒකස්‍යා යෝෂිතඃ ස්වාමී විශ්වාසිනාම් අපචයස්‍යාවාධ්‍යත්වස්‍ය වා දෝෂේණාලිප්තානාඤ්ච සන්තානානාං ජනකෝ භවති ස ඒව යෝග්‍යඃ|

7 Ибо епископ должен быть непорочен, как Божий домостроитель, не дерзок, не гневлив, не пьяница, не бийца, не корыстолюбец,

යතෝ හේතෝරද්‍යක්‍ෂේණේශ්වරස්‍ය ගෘහාද්‍යක්‍ෂේණේවානින්දනීයේන භවිතව්‍යං| තේන ස්වේච්ඡාචාරිණා ක්‍රෝධිනා පානාසක්තේන ප්‍රහාරකේණ ලෝභිනා වා න භවිතව්‍යං

8 но страннолюбив, любящий добро, целомудрен, справедлив, благочестив, воздержан,

කින්ත්වතිථිසේවකේන සල්ලෝකානුරාගිණා විනීතේන න්‍යාය්‍යේන ධාර්ම්මිකේණ ජිතේන්ද්‍රියේණ ච භවිතව්‍යං,

9 держащийся истинного слова, согласного с учением, чтобы он был силен и наставлять в здравом учении и противящихся обличать.

උපදේශේ ච විශ්වස්තං වාක්‍යං තේන ධාරිතව්‍යං යතඃ ස යද් යථාර්ථේනෝපදේශේන ලෝකාන් විනේතුං විඝ්නකාරිණශ්ච නිරුත්තරාන් කර්ත්තුං ශක්නුයාත් තද් ආවශ්‍යකං|

10 Ибо есть много и непокорных, пустословов и обманщиков, особенно из обрезанных,

යතස්තේ බහවෝ (අ)වාධ්‍යා අනර්ථකවාක්‍යවාදිනඃ ප්‍රවඤ්චකාශ්ච සන්ති විශේෂතශ්ඡින්නත්වචාං මධ්‍යේ කේචිත් තාදෘශා ලෝකාඃ සන්ති|

11 каковым должно заграждать уста: они развращают целые домы, уча, чему не должно, из постыдной корысти.

තේෂාඤ්ච වාග්‍රෝධ ආවශ්‍යකෝ යතස්තේ කුත්සිතලාභස්‍යාශයානුචිතානි වාක්‍යානි ශික්‍ෂයන්තෝ නිඛිලපරිවාරාණාං සුමතිං නාශයන්ති|

12 Из них же самих один стихотворец сказал: “Критяне всегда лжецы, злые звери, утробы ленивые”.

තේෂාං ස්වදේශීය ඒකෝ භවිෂ්‍යද්වාදී වචනමිදමුක්තවාන්, යථා, ක්‍රීතීයමානවාඃ සර්ව්වේ සදා කාපට්‍යවාදිනඃ| හිංස්‍රජන්තුසමානාස්තේ (අ)ලසාශ්චෝදරභාරතඃ||

13 Свидетельство это справедливо. По сей причине обличай их строго, дабы они были здравы в вере,

සාක්‍ෂ්‍යමේතත් තථ්‍යං, අතෝ හේතෝස්ත්වං තාන් ගාඪං භර්ත්සය තේ ච යථා විශ්වාසේ ස්වස්ථා භවේයු

14 не внимая Иудейским басням и постановлениям людей, отвращающихся от истины.

ර‍්‍යිහූදීයෝපාඛ්‍යානේෂු සත්‍යමතභ්‍රෂ්ටානාං මානවානාම් ආඥාසු ච මනාංසි න නිවේශයේයුස්තථාදිශ|

15 Для чистых все чисто; а для оскверненных и неверных нет ничего чистого, но осквернены и ум их и совесть.

ශුචීනාං කෘතේ සර්ව්වාණ්‍යේව ශුචීනි භවන්ති කින්තු කලඞ්කිතානාම් අවිශ්වාසිනාඤ්ච කෘතේ ශුචි කිමපි න භවති යතස්තේෂාං බුද්ධයඃ සංවේදාශ්ච කලඞ්කිතාඃ සන්ති|

16 Они говорят, что знают Бога, а делами отрекаются, будучи гнусны и непокорны и не способны ни к какому доброму делу.

ඊශ්වරස්‍ය ඥානං තේ ප්‍රතිජානන්ති කින්තු කර්ම්මභිස්තද් අනඞ්ගීකුර්ව්වතේ යතස්තේ ගර්හිතා අනාඥාග්‍රාහිණඃ සර්ව්වසත්කර්ම්මණශ්චායෝග්‍යාඃ සන්ති|