К Титу 1

1 Павел, раб Божий, Апостол же Иисуса Христа, по вере избранных Божиих и познанию истины, относящейся к благочестию,

អនន្តជីវនស្យាឝាតោ ជាតាយា ឦឝ្វរភក្តេ រ្យោគ្យស្យ សត្យមតស្យ យត៑ តត្វជ្ញានំ យឝ្ច វិឝ្វាស ឦឝ្វរស្យាភិរុចិតលោកៃ រ្លភ្យតេ តទត៌្ហំ (aiōnios g166)

2 в надежде вечной жизни, которую обещал неизменный в слове Бог прежде вековых времен, (aiōnios g166)

យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ប្រេរិត ឦឝ្វរស្យ ទាសះ បៅលោៜហំ សាធារណវិឝ្វាសាត៑ មម ប្រក្ឫតំ ធម៌្មបុត្រំ តីតំ ប្រតិ លិខមិ។

3 а в свое время явил Свое слово в проповеди, вверенной мне по повелению Спасителя нашего, Бога, -

និឞ្កបដ ឦឝ្វរ អាទិកាលាត៑ បូវ៌្វំ តត៑ ជីវនំ ប្រតិជ្ញាតវាន៑ ស្វនិរូបិតសមយេ ច ឃោឞណយា តត៑ ប្រកាឝិតវាន៑។

4 Титу, истинному сыну по общей вере: благодать, милость и мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа, Спасителя нашего.

មម ត្រាតុរីឝ្វរស្យាជ្ញយា ច តស្យ ឃោឞណំ មយិ សមប៌ិតម៑ អភូត៑។ អស្មាកំ តាត ឦឝ្វរះ បរិត្រាតា ប្រភុ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដឝ្ច តុភ្យម៑ អនុគ្រហំ ទយាំ ឝាន្តិញ្ច វិតរតុ។

5 Для того я оставил тебя в Крите, чтобы ты довершил недоконченное и поставил по всем городам пресвитеров, как я тебе приказывал:

ត្វំ យទ៑ អសម្បូណ៌កាយ៌្យាណិ សម្បូរយេ រ្មទីយាទេឝាច្ច ប្រតិនគរំ ប្រាចីនគណាន៑ និយោជយេស្តទត៌្ហមហំ ត្វាំ ក្រីត្យុបទ្វីបេ ស្ថាបយិត្វា គតវាន៑។

6 если кто непорочен, муж одной жены, детей имеет верных, не укоряемых в распутстве или непокорности.

តស្មាទ៑ យោ នរោ ៜនិន្ទិត ឯកស្យា យោឞិតះ ស្វាមី វិឝ្វាសិនាម៑ អបចយស្យាវាធ្យត្វស្យ វា ទោឞេណាលិប្តានាញ្ច សន្តានានាំ ជនកោ ភវតិ ស ឯវ យោគ្យះ។

7 Ибо епископ должен быть непорочен, как Божий домостроитель, не дерзок, не гневлив, не пьяница, не бийца, не корыстолюбец,

យតោ ហេតោរទ្យក្ឞេណេឝ្វរស្យ គ្ឫហាទ្យក្ឞេណេវានិន្ទនីយេន ភវិតវ្យំ។ តេន ស្វេច្ឆាចារិណា ក្រោធិនា បានាសក្តេន ប្រហារកេណ លោភិនា វា ន ភវិតវ្យំ

8 но страннолюбив, любящий добро, целомудрен, справедлив, благочестив, воздержан,

កិន្ត្វតិថិសេវកេន សល្លោកានុរាគិណា វិនីតេន ន្យាយ្យេន ធាម៌្មិកេណ ជិតេន្ទ្រិយេណ ច ភវិតវ្យំ,

9 держащийся истинного слова, согласного с учением, чтобы он был силен и наставлять в здравом учении и противящихся обличать.

ឧបទេឝេ ច វិឝ្វស្តំ វាក្យំ តេន ធារិតវ្យំ យតះ ស យទ៑ យថាត៌្ហេនោបទេឝេន លោកាន៑ វិនេតុំ វិឃ្នការិណឝ្ច និរុត្តរាន៑ កត៌្តុំ ឝក្នុយាត៑ តទ៑ អាវឝ្យកំ។

10 Ибо есть много и непокорных, пустословов и обманщиков, особенно из обрезанных,

យតស្តេ ពហវោ ៜវាធ្យា អនត៌្ហកវាក្យវាទិនះ ប្រវញ្ចកាឝ្ច សន្តិ វិឝេឞតឝ្ឆិន្នត្វចាំ មធ្យេ កេចិត៑ តាទ្ឫឝា លោកាះ សន្តិ។

11 каковым должно заграждать уста: они развращают целые домы, уча, чему не должно, из постыдной корысти.

តេឞាញ្ច វាគ្រោធ អាវឝ្យកោ យតស្តេ កុត្សិតលាភស្យាឝយានុចិតានិ វាក្យានិ ឝិក្ឞយន្តោ និខិលបរិវារាណាំ សុមតិំ នាឝយន្តិ។

12 Из них же самих один стихотворец сказал: “Критяне всегда лжецы, злые звери, утробы ленивые”.

តេឞាំ ស្វទេឝីយ ឯកោ ភវិឞ្យទ្វាទី វចនមិទមុក្តវាន៑, យថា, ក្រីតីយមានវាះ សវ៌្វេ សទា កាបដ្យវាទិនះ។ ហិំស្រជន្តុសមានាស្តេ ៜលសាឝ្ចោទរភារតះ៕

13 Свидетельство это справедливо. По сей причине обличай их строго, дабы они были здравы в вере,

សាក្ឞ្យមេតត៑ តថ្យំ, អតោ ហេតោស្ត្វំ តាន៑ គាឍំ ភត៌្សយ តេ ច យថា វិឝ្វាសេ ស្វស្ថា ភវេយុ

14 не внимая Иудейским басням и постановлениям людей, отвращающихся от истины.

រ្យិហូទីយោបាខ្យានេឞុ សត្យមតភ្រឞ្ដានាំ មានវានាម៑ អាជ្ញាសុ ច មនាំសិ ន និវេឝយេយុស្តថាទិឝ។

15 Для чистых все чисто; а для оскверненных и неверных нет ничего чистого, но осквернены и ум их и совесть.

ឝុចីនាំ ក្ឫតេ សវ៌្វាណ្យេវ ឝុចីនិ ភវន្តិ កិន្តុ កលង្កិតានាម៑ អវិឝ្វាសិនាញ្ច ក្ឫតេ ឝុចិ កិមបិ ន ភវតិ យតស្តេឞាំ ពុទ្ធយះ សំវេទាឝ្ច កលង្កិតាះ សន្តិ។

16 Они говорят, что знают Бога, а делами отрекаются, будучи гнусны и непокорны и не способны ни к какому доброму делу.

ឦឝ្វរស្យ ជ្ញានំ តេ ប្រតិជានន្តិ កិន្តុ កម៌្មភិស្តទ៑ អនង្គីកុវ៌្វតេ យតស្តេ គហ៌ិតា អនាជ្ញាគ្រាហិណះ សវ៌្វសត្កម៌្មណឝ្ចាយោគ្យាះ សន្តិ។