К Римлянам 5
1 Итак, оправдавшись верою, мы имеем мир с Богом через Господа нашего Иисуса Христа,
វិឝ្វាសេន សបុណ្យីក្ឫតា វយម៑ ឦឝ្វរេណ សាទ៌្ធំ ប្រភុណាស្មាកំ យីឝុខ្រីឞ្ដេន មេលនំ ប្រាប្តាះ។
2 через Которого верою и получили мы доступ к той благодати, в которой стоим и хвалимся надеждою славы Божией.
អបរំ វយំ យស្មិន៑ អនុគ្រហាឝ្រយេ តិឞ្ឋាមស្តន្មធ្យំ វិឝ្វាសមាគ៌េណ តេនៃវានីតា វយម៑ ឦឝ្វរីយវិភវប្រាប្តិប្រត្យាឝយា សមានន្ទាមះ។
3 И не сим только, но хвалимся и скорбями, зная, что от скорби происходит терпение,
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ ក្លេឝភោគេៜប្យានន្ទាមោ យតះ ក្លេឝាទ៑ ធៃយ៌្យំ ជាយត ឥតិ វយំ ជានីមះ,
4 от терпения опытность, от опытности надежда,
ធៃយ៌្យាច្ច បរីក្ឞិតត្វំ ជាយតេ, បរីក្ឞិតត្វាត៑ ប្រត្យាឝា ជាយតេ,
5 а надежда не постыжает, потому что любовь Божия излилась в сердца наши Духом Святым, данным нам.
ប្រត្យាឝាតោ វ្រីឌិតត្វំ ន ជាយតេ, យស្មាទ៑ អស្មភ្យំ ទត្តេន បវិត្រេណាត្មនាស្មាកម៑ អន្តះករណានីឝ្វរស្យ ប្រេមវារិណា សិក្តានិ។
6 Ибо Христос, когда еще мы были немощны, в определенное время умер за нечестивых.
អស្មាសុ និរុបាយេឞុ សត្សុ ខ្រីឞ្ដ ឧបយុក្តេ សមយេ បាបិនាំ និមិត្តំ ស្វីយាន៑ ប្រណាន៑ អត្យជត៑។
7 Ибо едва ли кто умрет за праведника; разве за благодетеля, может быть, кто и решится умереть.
ហិតការិណោ ជនស្យ ក្ឫតេ កោបិ ប្រណាន៑ ត្យក្តុំ សាហសំ កត៌្តុំ ឝក្នោតិ, កិន្តុ ធាម៌្មិកស្យ ក្ឫតេ ប្រាយេណ កោបិ ប្រាណាន៑ ន ត្យជតិ។
8 Но Бог Свою любовь к нам доказывает тем, что Христос умер за нас, когда мы были еще грешниками.
កិន្ត្វស្មាសុ បាបិឞុ សត្ស្វបិ និមិត្តមស្មាកំ ខ្រីឞ្ដះ ស្វប្រាណាន៑ ត្យក្តវាន៑, តត ឦឝ្វរោស្មាន៑ ប្រតិ និជំ បរមប្រេមាណំ ទឝ៌ិតវាន៑។
9 Посему тем более ныне, будучи оправданы Кровию Его, спасемся Им от гнева.
អតឯវ តស្យ រក្តបាតេន សបុណ្យីក្ឫតា វយំ និតាន្តំ តេន កោបាទ៑ ឧទ្ធារិឞ្យាមហេ។
10 Ибо если, будучи врагами, мы примирились с Богом смертью Сына Его, то тем более, примирившись, спасемся жизнью Его.
ផលតោ វយំ យទា រិបវ អាស្ម តទេឝ្វរស្យ បុត្រស្យ មរណេន តេន សាទ៌្ធំ យទ្យស្មាកំ មេលនំ ជាតំ តហ៌ិ មេលនប្រាប្តាះ សន្តោៜវឝ្យំ តស្យ ជីវនេន រក្ឞាំ លប្ស្យាមហេ។
11 И не довольно сего, но и хвалимся Богом чрез Господа нашего Иисуса Христа, посредством Которого мы получили ныне примирение.
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ យេន មេលនម៑ អលភាមហិ តេនាស្មាកំ ប្រភុណា យីឝុខ្រីឞ្ដេន សាម្ប្រតម៑ ឦឝ្វរេ សមានន្ទាមឝ្ច។
12 Посему, как одним человеком грех вошел в мир, и грехом смерть, так и смерть перешла во всех человеков, потому что в нем все согрешили.
តថា សតិ, ឯកេន មានុឞេណ បាបំ បាបេន ច មរណំ ជគតីំ ប្រាវិឝត៑ អបរំ សវ៌្វេឞាំ បាបិត្វាត៑ សវ៌្វេ មានុឞា ម្ឫតេ រ្និឃ្នា អភវត៑។
13 Ибо и до закона грех был в мире; но грех не вменяется, когда нет закона.
យតោ វ្យវស្ថាទានសមយំ យាវត៑ ជគតិ បាបម៑ អាសីត៑ កិន្តុ យត្រ វ្យវស្ថា ន វិទ្យតេ តត្រ បាបស្យាបិ គណនា ន វិទ្យតេ។
14 Однако же смерть царствовала от Адама до Моисея и над несогрешившими подобно преступлению Адама, который есть образ будущего.
តថាប្យាទមា យាទ្ឫឝំ បាបំ ក្ឫតំ តាទ្ឫឝំ បាបំ យៃ រ្នាការិ អាទមម៑ អារភ្យ មូសាំ យាវត៑ តេឞាមប្យុបរិ ម្ឫត្យូ រាជត្វម៑ អករោត៑ ស អាទម៑ ភាវ្យាទមោ និទឝ៌នមេវាស្តេ។
15 Но дар благодати не как преступление. Ибо если преступлением одного подверглись смерти многие, то тем более благодать Божия и дар по благодати одного Человека, Иисуса Христа, преизбыточествуют для многих.
កិន្តុ បាបកម៌្មណោ យាទ្ឫឝោ ភាវស្តាទ្ឫគ៑ ទានកម៌្មណោ ភាវោ ន ភវតិ យត ឯកស្យ ជនស្យាបរាធេន យទិ ពហូនាំ មរណម៑ អឃដត តថាបីឝ្វរានុគ្រហស្តទនុគ្រហមូលកំ ទានញ្ចៃកេន ជនេនាត៌្ហាទ៑ យីឝុនា ខ្រីឞ្ដេន ពហុឞុ ពាហុល្យាតិពាហុល្យេន ផលតិ។
16 И дар не как суд за одного согрешившего; ибо суд за одно преступление к осуждению; а дар благодати - к оправданию от многих преступлений.
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្ម យាទ្ឫក៑ ផលយុក្តំ ទានកម៌្ម តាទ្ឫក៑ ន ភវតិ យតោ វិចារកម៌្មៃកំ បាបម៑ អារភ្យ ទណ្ឌជនកំ ពភូវ, កិន្តុ ទានកម៌្ម ពហុបាបាន្យារភ្យ បុណ្យជនកំ ពភូវ។
17 Ибо если преступлением одного смерть царствовала посредством одного, то тем более приемлющие обилие благодати и дар праведности будут царствовать в жизни посредством единого Иисуса Христа.
យត ឯកស្យ ជនស្យ បាបកម៌្មតស្តេនៃកេន យទិ មរណស្យ រាជត្វំ ជាតំ តហ៌ិ យេ ជនា អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យំ បុណ្យទានញ្ច ប្រាប្នុវន្តិ ត ឯកេន ជនេន, អត៌្ហាត៑ យីឝុខ្រីឞ្ដេន, ជីវនេ រាជត្វម៑ អវឝ្យំ ករិឞ្យន្តិ។
18 Посему, как преступлением одного всем человекам осуждение, так правдою одного всем человекам оправдание к жизни.
ឯកោៜបរាធោ យទ្វត៑ សវ៌្វមានវានាំ ទណ្ឌគាមី មាគ៌ោ ៜភវត៑ តទ្វទ៑ ឯកំ បុណ្យទានំ សវ៌្វមានវានាំ ជីវនយុក្តបុណ្យគាមី មាគ៌ ឯវ។
19 Ибо, как непослушанием одного человека сделались многие грешными, так и послушанием одного сделаются праведными многие.
អបរម៑ ឯកស្យ ជនស្យាជ្ញាលង្ឃនាទ៑ យថា ពហវោ ៜបរាធិនោ ជាតាស្តទ្វទ៑ ឯកស្យាជ្ញាចរណាទ៑ ពហវះ សបុណ្យីក្ឫតា ភវន្តិ។
20 Закон же пришел после, и таким образом умножилось преступление. А когда умножился грех, стала преизобиловать благодать,
អធិកន្តុ វ្យវស្ថាគមនាទ៑ អបរាធស្យ ពាហុល្យំ ជាតំ កិន្តុ យត្រ បាបស្យ ពាហុល្យំ តត្រៃវ តស្មាទ៑ អនុគ្រហស្យ ពាហុល្យម៑ អភវត៑។
