< Псалтирь 78 >

1 Учение Асафа. Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
3 Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
4 не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
5 Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
6 чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -
ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
7 возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
8 и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
9 Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
10 они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
11 забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
12 Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
13 разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
14 и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
15 рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
19 и говорили против Бога и сказали: “может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?”
Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
20 Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. “Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?”
Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
21 Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
22 за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
23 Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
24 и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
25 Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
26 Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
27 и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 поверг их среди стана их, около жилищ их, -
Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
29 и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
30 Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
31 гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
32 При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
33 И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
34 Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
35 и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,
Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
37 сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
38 Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
39 Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
40 Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!
Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
41 и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
42 не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
43 когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
44 и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
45 послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
46 земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;
Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
47 виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;
Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
48 скот их предал граду и стада их - молниям;
Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
49 послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
50 уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
51 поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
52 и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
53 вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
54 и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
55 прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
56 Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
57 отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
59 Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
60 отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
63 Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
64 священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
65 Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
67 и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
68 а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
69 И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
70 и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
71 и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
72 И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.
Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.

< Псалтирь 78 >