< Псалтирь 74 >

1 Учение Асафа. Для чего, Боже, отринул нас навсегда? возгорелся гнев Твой на овец пажити Твоей?
Psalmus Intellectus Asaph. Ut quid Deus repulisti in finem: iratus est furor tuus super oves pascuae tuae?
2 Вспомни сонм Твой, который Ты стяжал издревле, искупил в жезл достояния Твоего, - эту гору Сион, на которой Ты веселился.
Memor esto congregationis tuae, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hereditatis tuae: mons Sion, in quo habitasti in eo.
3 Подвигни стопы Твои к вековым развалинам: все разрушил враг во святилище.
Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto!
4 Рыкают враги Твои среди собраний Твоих; поставили знаки свои вместо знамений наших;
Et gloriati sunt qui oderunt te: in medio sollemnitatis tuae. Posuerunt signa sua, signa:
5 показывали себя подобными поднимающему вверх секиру на сплетшиеся ветви дерева;
et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus
6 и ныне все резьбы в нем в один раз разрушили секирами и бердышами;
exciderunt ianuas eius in idipsum: in securi, et ascia deiecerunt eam.
7 предали огню святилище Твое; совсем осквернили жилище имени Твоего;
Incenderunt igni Sanctuarium tuum: in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
8 сказали в сердце своем: “разорим их совсем”, - и сожгли все места собраний Божиих на земле.
Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
9 Знамений наших мы не видим, нет уже пророка, и нет с нами, кто знал бы, доколе это будет.
Signa nostra non vidimus, iam non est propheta: et nos non cognoscet amplius.
10 Доколе, Боже, будет поносить враг? вечно ли будет хулить противник имя Твое?
Usquequo Deus improperabit inimicus: irritat adversarius nomen tuum in finem?
11 Для чего отклоняешь руку Твою и десницу Твою? Из среды недра Твоего порази их.
Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam, de medio sinu tuo in finem?
12 Боже, Царь мой от века, устрояющий спасение посреди земли!
Deus autem rex noster ante saecula: operatus est salutem in medio terrae.
13 Ты расторг силою Твоею море, Ты сокрушил головы змиев в воде;
Tu confirmasti in virtute tua mare: contribulasti capita draconum in aquis.
14 Ты сокрушил голову левиафана, отдал его в пищу людям пустыни;
Tu confregisti capita draconis: dedisti eum escam populis Aethiopum.
15 Ты иссек источник и поток, Ты иссушил сильные реки.
Tu dirupisti fontes, et torrentes: tu siccasti fluvios Ethan.
16 Твой день и Твоя ночь: Ты уготовал светила и солнце;
Tuus est dies, et tua est nox: tu fabricatus es auroram et solem.
17 Ты установил все пределы земли, лето и зиму Ты учредил.
Tu fecisti omnes terminos terrae: aestatem et ver tu plasmasti ea.
18 Вспомни же: враг поносит Господа, и люди безумные хулят имя Твое.
Memor esto huius, inimicus improperavit Domino: et populus insipiens incitavit nomen tuum.
19 Не предай зверям душу горлицы Твоей; собрания убогих Твоих не забудь навсегда.
Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 Призри на завет Твой; ибо наполнились все мрачные места земли жилищами насилия.
Respice in testamentum tuum: quia repleti sunt, qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum.
21 Да не возвратится угнетенный посрамлен-ным; нищий и убогий да восхвалят имя Твое.
Ne avertatur humilis factus confusus: pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 Восстань, Боже, защити дело Твое, вспомни вседневное поношение Твое от безумного;
Exurge Deus, iudica causam tuam: memor esto improperiorum tuorum, eorum quae ab insipiente sunt tota die.
23 не забудь крика врагов Твоих; шум восстающих против Тебя непрестанно поднимается.
Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum, qui te oderunt, ascendit semper.

< Псалтирь 74 >