Псалтирь 74
1 Учение Асафа. Для чего, Боже, отринул нас навсегда? возгорелся гнев Твой на овец пажити Твоей?
Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
2 Вспомни сонм Твой, который Ты стяжал издревле, искупил в жезл достояния Твоего, - эту гору Сион, на которой Ты веселился.
Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
3 Подвигни стопы Твои к вековым развалинам: все разрушил враг во святилище.
Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
4 Рыкают враги Твои среди собраний Твоих; поставили знаки свои вместо знамений наших;
Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
5 показывали себя подобными поднимающему вверх секиру на сплетшиеся ветви дерева;
Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
6 и ныне все резьбы в нем в один раз разрушили секирами и бердышами;
Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
7 предали огню святилище Твое; совсем осквернили жилище имени Твоего;
Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
8 сказали в сердце своем: “разорим их совсем”, - и сожгли все места собраний Божиих на земле.
«Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
9 Знамений наших мы не видим, нет уже пророка, и нет с нами, кто знал бы, доколе это будет.
Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
10 Доколе, Боже, будет поносить враг? вечно ли будет хулить противник имя Твое?
Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
11 Для чего отклоняешь руку Твою и десницу Твою? Из среды недра Твоего порази их.
Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
12 Боже, Царь мой от века, устрояющий спасение посреди земли!
Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
13 Ты расторг силою Твоею море, Ты сокрушил головы змиев в воде;
Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
14 Ты сокрушил голову левиафана, отдал его в пищу людям пустыни;
Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
15 Ты иссек источник и поток, Ты иссушил сильные реки.
Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
16 Твой день и Твоя ночь: Ты уготовал светила и солнце;
Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
17 Ты установил все пределы земли, лето и зиму Ты учредил.
Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
18 Вспомни же: враг поносит Господа, и люди безумные хулят имя Твое.
Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
19 Не предай зверям душу горлицы Твоей; собрания убогих Твоих не забудь навсегда.
Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
20 Призри на завет Твой; ибо наполнились все мрачные места земли жилищами насилия.
Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
21 Да не возвратится угнетенный посрамлен-ным; нищий и убогий да восхвалят имя Твое.
Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
22 Восстань, Боже, защити дело Твое, вспомни вседневное поношение Твое от безумного;
Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
23 не забудь крика врагов Твоих; шум восстающих против Тебя непрестанно поднимается.
Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
