Псалтирь 44

1 Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:

Untuk pemimpin biduan. Dari bani Korah. Nyanyian pengajaran. Ya Allah, dengan telinga kami sendiri telah kami dengar, nenek moyang kami telah menceritakan kepada kami perbuatan yang telah Kaulakukan pada zaman mereka, pada zaman purbakala.

2 Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;

Engkau sendiri, dengan tangan-Mu, telah menghalau bangsa-bangsa, tetapi mereka ini Kaubiarkan bertumbuh; suku-suku bangsa telah Kaucelakakan, tetapi mereka ini Kaubiarkan berkembang.

3 ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.

Sebab bukan dengan pedang mereka menduduki negeri, bukan lengan mereka yang memberikan mereka kemenangan, melainkan tangan kanan-Mu dan lengan-Mu dan cahaya wajah-Mu, sebab Engkau berkenan kepada mereka.

4 Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.

Engkaulah Rajaku dan Allahku yang memerintahkan kemenangan bagi Yakub.

5 С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:

Dengan Engkaulah kami menanduk para lawan kami, dengan nama-Mulah kami menginjak-injak orang-orang yang bangkit menyerang kami.

6 ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;

Sebab bukan kepada panahku aku percaya, dan pedangkupun tidak memberi aku kemenangan,

7 но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.

tetapi Engkaulah yang memberi kami kemenangan terhadap para lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami Kauberi malu.

8 О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.

Karena Allah kami nyanyikan puji-pujian sepanjang hari, dan bagi nama-Mu kami mengucapkan syukur selama-lamanya. (Sela)

9 Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;

Namun Engkau telah membuang kami dan membiarkan kami kena umpat, Engkau tidak maju bersama-sama dengan bala tentara kami.

10 обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;

Engkau membuat kami mundur dari pada lawan kami, dan orang-orang yang membenci kami mengadakan perampokan.

11 Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;

Engkau menyerahkan kami sebagai domba sembelihan dan menyerakkan kami di antara bangsa-bangsa.

12 без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;

Engkau menjual umat-Mu dengan cuma-cuma dan tidak mengambil keuntungan apa-apa dari penjualan itu.

13 отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;

Engkau membuat kami menjadi cela bagi tetangga-tetangga kami, menjadi olok-olok dan cemooh bagi orang-orang sekeliling kami.

14 Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.

Engkau membuat kami menjadi sindiran di antara bangsa-bangsa, menyebabkan suku-suku bangsa menggeleng-geleng kepala.

15 Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое

Sepanjang hari aku dihadapkan dengan nodaku, dan malu menyelimuti mukaku,

16 от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:

karena kata-kata orang yang mencela dan menista, di hadapan musuh dan pendendam.

17 все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.

Semuanya ini telah menimpa kami, tetapi kami tidak melupakan Engkau, dan tidak mengkhianati perjanjian-Mu.

18 Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,

Hati kami tidak membangkang dan langkah kami tidak menyimpang dari jalan-Mu,

19 когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.

walaupun Engkau telah meremukkan kami di tempat serigala, dan menyelimuti kami dengan kekelaman.

20 Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,

Seandainya kami melupakan nama Allah kami, dan menadahkan tangan kami kepada allah lain,

21 то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.

masakan Allah tidak akan menyelidikinya? Karena Ia mengetahui rahasia hati!

22 Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.

Oleh karena Engkau kami ada dalam bahaya maut sepanjang hari, kami dianggap sebagai domba-domba sembelihan.

23 Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.

Terjagalah! Mengapa Engkau tidur, ya Tuhan? Bangunlah! Janganlah membuang kami terus-menerus!

24 Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?

Mengapa Engkau menyembunyikan wajah-Mu dan melupakan penindasan dan impitan terhadap kami?

25 ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.

Sebab jiwa kami tertanam dalam debu, tubuh kami terhampar di tanah.

26 Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.

Bersiaplah menolong kami, bebaskanlah kami karena kasih setia-Mu!