Псалтирь 44
1 Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:
O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
2 Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;
Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
3 ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.
ës sate, sepse të pëlqenin.
4 Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.
Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
5 С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:
Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
6 ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;
Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
7 но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.
Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
8 О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.
Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
9 Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;
Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
10 обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;
Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
11 Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;
Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
12 без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;
Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
13 отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;
Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
14 Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.
Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
15 Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое
Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
16 от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:
për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
17 все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.
Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
18 Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
19 когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.
por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
20 Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,
Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
21 то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
22 Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.
Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
23 Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.
Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
24 Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?
Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
25 ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.
Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
26 Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.
Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.
