Псалтирь 38
1 Псалом Давида. В воспоминание. Господи! не в ярости Твоей обличай меня и не во гневе Твоем наказывай меня,
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 ибо стрелы Твои вонзились в меня, и рука Твоя тяготеет на мне.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Нет целого места в плоти моей от гнева Твоего; нет мира в костях моих от грехов моих,
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 ибо беззакония мои превысили голову мою, как тяжелое бремя отяготели на мне,
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 смердят, гноятся раны мои от безумия моего.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Я согбен и совсем поник, весь день сетуя хожу,
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 ибо чресла мои полны воспалениями, и нет целого места в плоти моей.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Я изнемог и сокрушен чрезмерно; кричу от терзания сердца моего.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Господи! пред Тобою все желания мои, и воздыхание мое не сокрыто от Тебя.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Сердце мое трепещет; оставила меня сила моя, и свет очей моих, - и того нет у меня.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Друзья мои и искренние отступили от язвы моей, и ближние мои стоят вдали.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Ищущие же души моей ставят сети, и желающие мне зла говорят о погибели моей и замышляют всякий день козни;
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 а я, как глухой, не слышу, и как немой, который не открывает уст своих;
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 и стал я, как человек, который не слышит и не имеет в устах своих ответа,
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 ибо на Тебя, Господи, уповаю я; Ты услышишь, Господи, Боже мой.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 И я сказал: да не восторжествуют надо мною враги мои; когда колеблется нога моя, они величаются надо мною.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Я близок к падению, и скорбь моя всегда предо мною.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Беззаконие мое я сознаю, сокрушаюсь о грехе моем.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 А враги мои живут и укрепляются, и умножаются ненавидящие меня безвинно;
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 и воздающие мне злом за добро враждуют против меня за то, что я следую добру.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Не оставь меня, Господи, Боже мой! Не удаляйся от меня;
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 поспеши на помощь мне, Господи, Спаситель мой!
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
