< Псалтирь 22 >

1 Начальнику хора. При появлении зари. Псалом Давида. Боже мой! Боже мой! для чего Ты оставил меня? Далеки от спасения моего слова вопля моего.
In finem, pro susceptione matutina. Psalmus David. Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.
2 Боже мой! я вопию днем, - и Ты не внемлешь мне, ночью, - и нет мне успокоения.
Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi.
3 Но Ты, Святый, живешь среди славословий Израиля.
Tu autem in sancto habitas, laus Israël.
4 На Тебя уповали отцы наши; уповали, и Ты избавлял их;
In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos.
5 к Тебе взывали они, и были спасаемы; на Тебя уповали, и не оставались в стыде.
Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi.
6 Я же червь, а не человек, поношение у людей и презрение в народе.
Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis.
7 Все, видящие меня, ругаются надо мною, говорят устами, кивая головою:
Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput.
8 “он уповал на Господа; пусть избавит его, пусть спасет, если он угоден Ему”.
Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.
9 Но Ты извел меня из чрева, вложил в меня упование у грудей матери моей.
Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ.
10 На Тебя оставлен я от утробы; от чрева матери моей Ты - Бог мой.
In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu:
11 Не удаляйся от меня, ибо скорбь близка, а помощника нет.
ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet.
12 Множество тельцов обступили меня; тучные Васанские окружили меня,
Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me.
13 раскрыли на меня пасть свою, как лев, алчущий добычи и рыкающий.
Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.
14 Я пролился, как вода; все кости мои рассыпались; сердце мое сделалось, как воск, растаяло посреди внутренности моей.
Sicut aqua effusus sum, et dispersa sunt omnia ossa mea: factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.
15 Сила моя иссохла, как черепок; язык мой прильнул к гортани моей, и Ты свел меня к персти смертной.
Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.
16 Ибо псы окружили меня, скопище злых обступило меня, пронзили руки мои и ноги мои.
Quoniam circumdederunt me canes multi; concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos;
17 Можно было бы перечесть все кости мои; а они смотрят и делают из меня зрелище;
dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me.
18 делят ризы мои между собою и об одежде моей бросают жребий.
Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.
19 Но Ты, Господи, не удаляйся от меня; сила моя! поспеши на помощь мне;
Tu autem, Domine, ne elongaveris auxilium tuum a me; ad defensionem meam conspice.
20 избавь от меча душу мою и от псов одинокую мою;
Erue a framea, Deus, animam meam, et de manu canis unicam meam.
21 спаси меня от пасти льва и от рогов единорогов, услышав, избавь меня.
Salva me ex ore leonis, et a cornibus unicornium humilitatem meam.
22 Буду возвещать имя Твое братьям моим, посреди собрания восхвалять Тебя.
Narrabo nomen tuum fratribus meis; in medio ecclesiæ laudabo te.
23 Боящиеся Господа! восхвалите Его. Все семя Иакова! прославь Его. Да благоговеет пред Ним все семя Израиля,
Qui timetis Dominum, laudate eum; universum semen Jacob, glorificate eum.
24 ибо Он не презрел и не пренебрег скорби страждущего, не скрыл от него лица Своего, но услышал его, когда сей воззвал к Нему.
Timeat eum omne semen Israël, quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis, nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum, exaudivit me.
25 О Тебе хвала моя в собрании великом; воздам обеты мои пред боящимися Его.
Apud te laus mea in ecclesia magna; vota mea reddam in conspectu timentium eum.
26 Да едят бедные и насыщаются; да восхвалят Господа ищущие Его; да живут сердца ваши во веки!
Edent pauperes, et saturabuntur, et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.
27 Вспомнят, и обратятся к Господу все концы земли, и поклонятся пред Тобою все племена язычников,
Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ; et adorabunt in conspectu ejus universæ familiæ gentium:
28 ибо Господне есть царство, и Он - Владыка над народами.
quoniam Domini est regnum, et ipse dominabitur gentium.
29 Будут есть и поклоняться все тучные земли; преклонятся пред Ним все нисходящие в персть и не могущие сохранить жизни своей.
Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ; in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram.
30 Потомство мое будет служить Ему, и будет называться Господним вовек:
Et anima mea illi vivet; et semen meum serviet ipsi.
31 придут и будут возвещать правду Его людям, которые родятся, что сотворил Господь.
Annuntiabitur Domino generatio ventura; et annuntiabunt cæli justitiam ejus populo qui nascetur, quem fecit Dominus.

< Псалтирь 22 >