Псалтирь 2

1 Псалом Давида. Зачем мятутся народы, и племена замышляют тщетное?

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

2 Восстают цари земли, и князья совещаются вместе против Господа и против Помазанника Его.

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

3 “Расторгнем узы их, и свергнем с себя оковы их”.

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

4 Живущий на небесах посмеется, Господь поругается им.

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

5 Тогда скажет им во гневе Своем и яростью Своею приведет их в смятение:

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

6 “Я помазал Царя Моего над Сионом, святою горою Моею;

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

7 возвещу определение: Господь сказал Мне: Ты Сын Мой; Я ныне родил Тебя;

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

8 проси у Меня, и дам народы в наследие Тебе и пределы земли во владение Тебе;

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

9 Ты поразишь их жезлом железным; сокрушишь их, как сосуд горшечника”.

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

10 Итак вразумитесь, цари; научитесь, судьи земли!

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

11 Служите Господу со страхом и радуйтесь с трепетом.

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

12 Почтите Сына, чтобы Он не прогневался, и чтобы вам не погибнуть в пути вашем, ибо гнев Его возгорится вскоре. Блаженны все, уповающие на Него.

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.