Псалтирь 147
1 Аллилуия. Хвалите Господа, ибо благо петь Богу нашему, ибо это сладостно, - хвала подобающая.
| هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است! | ۱ |
2 Господь созидает Иерусалим, собирает изгнанников Израиля.
| خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | ۲ |
3 Он исцеляет сокрушенных сердцем и врачует скорби их;
| شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد. | ۳ |
4 исчисляет количество звезд; всех их называет именами их.
| عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند. | ۴ |
5 Велик Господь наш и велика крепость Его, и разум Его неизмерим.
| خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی. | ۵ |
6 Смиренных возвышает Господь, а нечестивых унижает до земли.
| خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد. | ۶ |
7 Пойте поочередно славословие Господу; пойте Богу нашему на гуслях.
| خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید. | ۷ |
8 Он покрывает небо облаками, приготовляет для земли дождь, произращает на горах траву и злак на пользу человеку;
| که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند. | ۸ |
9 дает скоту пищу его и птенцам ворона, взывающим к Нему.
| که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند. | ۹ |
10 Не на силу коня смотрит Он, не к быстроте ног человеческих благоволит, -
| در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد. | ۱۰ |
11 благоволит Господь к боящимся Его, к уповающим на милость Его.
| رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. | ۱۱ |
12 Аллилуия. Хвали, Иерусалим, Господа; хвали, Сион, Бога твоего,
| ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو. | ۱۲ |
13 ибо Он укрепляет вереи ворот твоих, благословляет сынов твоих среди тебя;
| زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است. | ۱۳ |
14 утверждает в пределах твоих мир; туком пшеницы насыщает тебя;
| که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند. | ۱۴ |
15 посылает слово Свое на землю; быстро течет слово Его;
| که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود. | ۱۵ |
16 дает снег, как волну; сыплет иней, как пепел;
| که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد. | ۱۶ |
17 бросает град Свой кусками; перед морозом Его кто устоит?
| که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟ | ۱۷ |
18 Пошлет слово Свое, и все растает; подует ветром Своим, и потекут воды.
| کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود. | ۱۸ |
19 Он возвестил слово Свое Иакову, уставы Свои и суды Свои Израилю.
| کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل. | ۱۹ |
20 Не сделал Он того никакому другому народу, и судов Его они не знают. Аллилуия.
| با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه! | ۲۰ |
