< Псалтирь 132 >

1 Песнь восхождения. Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
Canticum graduum. Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:
2 как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob:
3 “не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei;
4 не дам сна очам моим и веждам моим - дремания,
si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,
5 доколе не найду места Господу, жилища - Сильному Иакова”.
et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.
6 Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
Ecce audivimus eam in Ephrata; invenimus eam in campis silvæ.
7 Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
Introibimus in tabernaculum ejus; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.
8 Стань, Господи, на место покоя Твоего, - Ты и ковчег могущества Твоего.
Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.
10 Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
11 Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: “от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Если сыновья твои будут сохранять завет Мой и откровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем”.
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.
13 Ибо избрал Господь Сион, возжелал его в жилище Себе.
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 “Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
Hæc requies mea in sæculum sæculi; hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.
16 священников его облеку во спасение, и святые его радостью возрадуются.
Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.
17 Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
Illuc producam cornu David; paravi lucernam christo meo.
18 Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его”.
Inimicos ejus induam confusione; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.

< Псалтирь 132 >