< Псалтирь 123 >

1 Песнь восхождения. К Тебе возвожу очи мои, Живущий на небесах!
Canticum graduum. Ad te levavi oculos meos, qui habitas in caelis.
2 Вот, как очи рабов обращены на руку господ их, как очи рабы - на руку госпожи ее, так очи наши - к Господу, Богу нашему, доколе Он помилует нас.
Ecce sicut oculi servorum, in manibus dominorum suorum, Sicut oculi ancillae in manibus dominae suae: ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum donec misereatur nostri.
3 Помилуй нас, Господи, помилуй нас, ибо довольно мы насыщены презрением;
Miserere nostri Domine, miserere nostri: quia multum repleti sumus despectione:
4 довольно насыщена душа наша поношением от надменных и уничижением от гордых.
Quia multum repleta est anima nostra: opprobrium abundantibus, et despectio superbis.

< Псалтирь 123 >