Притчи 5
1 Сын мой! внимай мудрости моей, и приклони ухо твое к разуму моему,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 чтобы соблюсти рассудительность, и чтобы уста твои сохранили знание. Не внимай льстивой женщине;
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 ибо мед источают уста чужой жены, и мягче елея речь ее;
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 но последствия от нее горьки, как полынь, остры, как меч обоюдоострый;
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Если бы ты захотел постигнуть стезю жизни ее, то пути ее непостоянны, и ты не узнаешь их.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Итак, дети, слушайте меня и не отступайте от слов уст моих.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Держи дальше от нее путь твой и не подходи близко к дверям дома ее,
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 чтобы здоровья твоего не отдать другим и лет твоих мучителю;
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 чтобы не насыщались силою твоею чужие, и труды твои не были для чужого дома.
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 И ты будешь стонать после, когда плоть твоя и тело твое будут истощены, -
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 и скажешь: “Зачем я ненавидел наставление, и сердце мое пренебрегало обличением,
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 и я не слушал голоса учителей моих, не приклонял уха моего к наставникам моим:
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 едва не впал я во всякое зло среди собрания и общества!”
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Пей воду из твоего водоема и текущую из твоего колодезя.
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Пусть не разливаются источники твои по улице, потоки вод - по площадям;
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 пусть они будут принадлежать тебе одному, а не чужим с тобою.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Источник твой да будет благословен; и утешайся женою юности твоей,
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 любезною ланью и прекрасною серною: груди ее да упоявают тебя во всякое время, любовью ее услаждайся постоянно.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 И для чего тебе, сын мой, увлекаться постороннею и обнимать груди чужой?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Ибо пред очами Господа пути человека, и Он измеряет все стези его.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Беззаконного уловляют собственные беззакония его, и в узах греха своего он содержится:
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 он умирает без наставления, и от множества безумия своего теряется.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
