От Марка 5
1 И пришли на другой берег моря, в страну Гадаринскую.
Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
2 И когда вышел Он из лодки, тотчас встретил Его вышедший из гробов человек, одержимый нечистым духом,
Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
3 он имел жилище в гробах, и никто не мог его связать даже цепями,
i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
4 потому что многократно был он скован оковами и цепями, но разрывал цепи и разбивал оковы, и никто не в силах был укротить его;
Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
5 всегда, ночью и днем, в горах и гробах, кричал он и бился о камни;
Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
6 увидев же Иисуса издалека, прибежал и поклонился Ему,
Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
7 и, вскричав громким голосом, сказал: что Тебе до меня, Иисус, Сын Бога Всевышнего? заклинаю Тебя Богом, не мучь меня!
dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!;”.
8 Ибо Иисус сказал ему: выйди, дух нечистый, из сего человека.
Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!”.
9 И спросил его: как тебе имя? И он сказал в ответ: легион имя мне, потому что нас много.
Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?”. Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë”.
10 И много просили Его, чтобы не высылал их вон из страны той.
Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
11 Паслось же там при горе большое стадо свиней.
Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
12 И просили Его все бесы, говоря: пошли нас в свиней, чтобы нам войти в них.
Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta”.
13 Иисус тотчас позволил им. И нечистые духи, выйдя, вошли в свиней; и устремилось стадо с крутизны в море, а их было около двух тысяч; и потонули в море.
Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
14 Пасущие же свиней побежали и рассказали в городе и в деревнях. И жители вышли посмотреть, что случилось.
Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
15 Приходят к Иисусу и видят, что бесновавшийся, в котором был легион, сидит и одет, и в здравом уме; и устрашились.
Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
16 Видевшие рассказали им о том, как это произошло с бесноватым, и о свиньях.
Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
17 И начали просить Его, чтобы отошел от пределов их.
Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
18 И когда Он вошел в лодку, бесновавшийся просил Его, чтобы быть с Ним.
Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
19 Но Иисус не дозволил ему, а сказал: иди домой к своим и расскажи им, что сотворил с тобою Господь и как помиловал тебя.
por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty”.
20 И пошел и начал проповедывать в Десятиградии, что сотворил с ним Иисус; и все дивились.
Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
21 Когда Иисус опять переправился в лодке на другой берег, собралось к Нему множество народа. Он был у моря.
Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
22 И вот, приходит один из начальников синагоги, по имени Иаир, и, увидев Его, падает к ногам Его
Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
23 и усильно просит Его, говоря: дочь моя при смерти; приди и возложи на нее руки, чтобы она выздоровела и осталась жива.
dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!”.
24 Иисус пошел с ним. За Ним следовало множество народа, и теснили Его.
Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
25 Одна женщина, которая страдала кровотечением двенадцать лет,
Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
26 много потерпела от многих врачей, истощила все, что было у нее, и не получила никакой пользы, но пришла еще в худшее состояние,
dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
27 услышав об Иисусе, подошла сзади в народе и прикоснулась к одежде Его,
kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
28 ибо говорила: если хотя к одежде Его прикоснусь, то выздоровею.
sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem”.
29 И тотчас иссяк у ней источник крови, и она ощутила в теле, что исцелена от болезни.
Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
30 В то же время Иисус, почувствовав Сам в Себе, что вышла из Него сила, обратился в народе и сказал: кто прикоснулся к Моей одежде?
Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
31 Ученики сказали Ему: Ты видишь, что народ теснит Тебя, и говоришь: кто прикоснулся ко Мне?
Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?”.
32 Но Он смотрел вокруг, чтобы видеть ту, которая сделала это.
Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
33 Женщина в страхе и трепете, зная, что с нею произошло, подошла, пала пред Ним и сказала Ему всю истину.
Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
34 Он же сказал ей: вера твоя спасла тебя; иди в мире и будь здорова от болезни твоей.
Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!”.
35 Когда Он еще говорил сие, приходят от начальника синагоги и говорят: дочь твоя умерла; что еще утруждаешь Учителя?
Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?”.
36 Но Иисус, услышав сии слова, тот час говорит начальнику синагоги: не бойся, только веруй.
Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!”.
37 И не позволил никому следовать за Собою, кроме Петра, Иакова и Иоанна, брата Иакова.
Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
38 Приходит в дом начальника синагоги и видит смятение и плачущих и вопиющих громко.
Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
39 И, войдя, говорит им: что смущаетесь и плачете? девица не умерла, но спит.
Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle”.
40 И смеялись над Ним. Но Он, выслав всех, берет с Собою отца и мать девицы и бывших с Ним и входит туда, где девица лежала.
Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
41 И, взяв девицу за руку, говорит ей: “талифа куми”, что значит девица, тебе говорю, встань.
E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi”, që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!”.
42 И девица тотчас встала и начала ходить, ибо была лет двенадцати. Видевшие пришли в великое изумление.
Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
43 И Он строго приказал им, чтобы никто об этом не знал, и сказал, чтобы дали ей есть
Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.
