От Луки 8
1 После сего Он проходил по городам и селениям, проповедуя и благовествуя Царствие Божие, и с Ним двенадцать,
୧ଏନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ୟୀଶୁ ସାହାର୍ ସାହାର୍ ଆଡଃ ହାତୁ ହାତୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବ୍ତାନ୍ଲଃ ହନର୍ବାଡ଼ା ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକେନାକ,
2 и некоторые женщины, которых Он исцелил от злых духов и болезней: Мария, называемая Магдалиною, из которой вышли семь бесов,
୨ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାକଏତେ ଆଡଃ ହାସୁଇତେ ବୁଗିଆକାନ୍ ଚିମିନ୍ କୁଡ଼ିକ ୟୀଶୁଲଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁଇତେ ମାରିୟାମ୍, ଅକଏକେଚି ମାଗ୍ଦାଲିନି ମେତାଇ ତାଇକେନାକ, ଇନିଃଏତେଦ ସାତ୍ଠୁ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କାଦ୍ ତାଇକେନା;
3 и Иоанна, жена Хузы, домоправителя Иродова, и Сусанна, и многие другие, которые служили Ему имением своим.
୩ହେରୋଦ୍ଆଃ ଭାଣ୍ଡାରି ଖୁଜାରାଃ କୁଡ଼ିତେ ଯୋହାନ୍ନା, ଶୁସାନା ଆଡଃ ପୁରାଃ ଏଟାଃ କୁଡ଼ିକ ଆକଆଃ ମେନାଃତେୟାଃତେ ୟୀଶୁକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ସୁସାରିତାଇକେନାକ ।
4 Когда же собралось множество народа, и из всех городов жители сходились к Нему, Он начал говорить притчею:
୪ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍ ଆଡଃ ସାହାର୍ ସାହାର୍ଏତେ ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃକ ହିଜୁଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ୟୀଶୁ ନେ ଜନ୍କା କାଜି କାଜିୟାଦ୍କଆଏ ।
5 вышел сеятель сеять семя свое, и когда он сеял, иное упало при дороге и было потоптано, и птицы небесные поклевали его;
୫ମିଆଁଦ୍ ହିତାହେରଃନିଃ ହିତାହେରଃନାଙ୍ଗ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଇନିଃ ହେର୍ହେର୍ତାନ୍ଲଃ ଚିମିନ୍ ହିତା ହରା ଗେନାରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ତିକାୟାନା, ଆଡଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଚେଣେଁକ ଏନାକେ ହାଲାଙ୍ଗ୍ ଜମ୍କେଦା ।
6 а иное упало на камень и, взойдя, засохло, потому что не имело влаги;
୬ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହିତା ଦିରି ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଏନା ଗାଜା ଅମନ୍ୟାନା, ମେନ୍ଦ ହାଲି କା ତାଇକେନ୍ତେ ରହଡ଼୍ୟାନା ।
7 а иное упало между тернием, и выросло терние и заглушило его;
୭ଚିମିନ୍ ହିତା ଜାନୁମ୍ ଥାଲାରେ ଉୟୁଃୟାନା ଆଡଃ ଏନାକେ ଜାନୁମ୍ ହାରାତପାକେଦାଏ ।
8 а иное упало на добрую землю и, взойдя, принесло плод сторичный. Сказав сие, возгласил: кто имеет уши слышать, да слышит!
୮ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହିତା ବୁଗିନ୍ ଅତେରେ ଉୟୁଃୟାନା, ଏନା ଅମନ୍ ହାରାୟାନ୍ତେ ହେରାକାନ୍ଏତେ ସାଅଗୁନା ଆଦ୍କା ଜ'ୟାନା । ନେ କାଜି କାଜିକେଦ୍ଚି ଇନିଃ କାଉରିକେଦାଏ, “ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଲୁତୁର୍ ମେନାଃନିଃ ଆୟୁମେକାଏ ।”
9 Ученики же Его спросили у Него: что бы значила притча сия?
୯ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକ ନେ ଜନ୍କା କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚିନାଃତାନାଃ ମେନ୍ତେକ କୁଲିକିୟାଃ ।
10 Он сказал: вам дано знать тайны Царствия Божия, а прочим в притчах, так что они видя не видят и слыша не разумеют.
୧୦ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ସାରିରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆପେଦପେ ନାମାକାଦାଃ ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକକେ ଜନ୍କା କାଜିତେ ସବେନାଃ ଉଦୁବଃତାନା । ଇନ୍କୁ ନେଲ୍ଦକ ନେଲେୟାଃ, ମେନ୍ଦ କାକ ନେଲ୍ ଉରୁମେୟାଃ, ଇନ୍କୁ ଆୟୁମ୍ଦକ ଆୟୁମେୟାଃ, ମେନ୍ଦ କାକ ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମେୟାଃ ।
11 Вот что значит притча сия: семя есть слово Божие;
୧୧“ନେ ଜନ୍କା କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ନେଆଁଁତାନାଃ, ହିତା ହବାଅଃତାନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜି ।
12 а упавшее при пути, это суть слушающие, к которым потом приходит диавол и уносит слово из сердца их, чтобы они не уверовали и не спаслись;
୧୨ଆଡଃ ହରା ଗେନାରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହିତା ଇନ୍କୁତାନ୍କ, ଅକନ୍କଚି ଆୟୁମାଃକ, ଏନ୍ତେ ସାଏତାନ୍ ହିଜୁଃଆଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦ୍ତେ ଆଲକାକ ବାଞ୍ଚାଅଃକା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ଏତେ କାଜି ରେଃକ୍ ଇଦିୟାଏ ।
13 а упавшее на камень, это те, которые, когда услышат слово, с радостью принимают, но которые не имеют корня, и временем веруют, а во время искушения отпадают;
୧୩ଦିରି ଅତେରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହିତା ଇନ୍କୁତାନ୍କ, ଅକନ୍କଚି କାଜି ଆୟୁମ୍ତର୍ସା ରାସ୍କାତେ ତେଲାୟାକ, ମେନ୍ଦ ରେହେଦ୍ କା ତାଇନ୍ ହରାତେ ଇନ୍କୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ସାମାଏ ଜାକେଦ୍କ ବିଶ୍ୱାସେୟାଃ, ମେନ୍ଦ ବିଡ଼ାଅ ନେଡାରେକ ବାଗିୟା ।
14 а упавшее в терние, это те, которые слушают слово, но, отходя, заботами, богатством и наслаждениями житейскими подавляются и не приносят плода;
୧୪ଆଡଃ ଜାନୁମ୍ ଥାଲାରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହିତା ଇନ୍କୁତାନ୍କ, ଅକନ୍କଚି ଇନ୍କୁ କାଜି ଆୟୁମାଃକ, ମେନ୍ଦ ଜୀଉରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃତେ, ପୁରାଃ ମେନାଃତେୟାଃତେ, ଆଡଃ ଜୀନିଦ୍ରେୟାଃ ସୁକୁ ରାସ୍କାତେକ ତପା ଇଦିୟଃଆ ଆଡଃ ଜାଙ୍ଗ୍ୟାଁନ୍ ଜ କାକ ଜ'ଅଃଆ ।
15 а упавшее на добрую землю, это те, которые, услышав слово, хранят его в добром и чистом сердце и приносят плод в терпении. Сказав это, Он возгласил: кто имеет уши слышать, да слышит!
୧୫ମେନ୍ଦ ବୁଗିନ୍ ଅତେରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ହିତା ଇନ୍କୁତାନ୍କ, ଅକନ୍କଚି ବୁଗିନ୍ ଆଡଃ ଫାର୍ଚି ମନ୍ରେ ବାଚାନ୍କେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ତେଲାଦହୟା ଆଡଃ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃକ ଜ'ଅଃଆ ।
16 Никто, зажегши свечу, не покрывает ее сосудом, или не ставит под кровать, а ставит на подсвечник, чтобы входящие видели свет.
୧୬“ଜେତାଏ ହଡ଼ ଦିମି ଜୁଲ୍କେଦ୍ତେ ତାୱାତେ କାଏ ହାରୁବେୟା, ଚାଏ ପାର୍କମ୍ ଲାତାର୍ରେ କାଏ ଦହୟାଃ, ମେନ୍ଦ ବଲତାନ୍ ହଡ଼କ ମାର୍ସାଲ୍କ ନେଲେକା ମେନ୍ତେ ଦିର୍କାରେ ଦହୟାଃ ।
17 Ибо нет ничего тайного, что не сделалось бы явным, ни сокровенного, что не сделалось бы известным и не обнаружилось бы.
୧୭“ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍ ଉକୁଆକାନ୍ତେୟାଃ ଉଦୁବଃଆ ଆଡଃ ସବେନ୍ ଦାନାଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ତେୟାଃ ସାରିଅଃଆ ଚାଏ ମାସ୍କାଲ୍ତେ ଆଉଅଃଆ ।
18 Итак, наблюдайте, как вы слушаете: ибо, кто имеет, тому дано будет, а кто не имеет, у того отнимется и то, что он думает иметь.
୧୮“ଏନାମେନ୍ତେ, ଚିଲ୍କାପେ ଆୟୁମେୟାଃ ଏନା ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ପେ, ଚିୟାଃଚି ଅକଏତାଃ ମେନାଃ ଇନିଃକେ ଦ ଆଡଃଗି ଏମଃଆ, ଆଡଃ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।”
19 И пришли к Нему Матерь и братья Его, и не могли подойти к Нему по причине народа.
୧୯ୟୀଶୁଆଃ ଏଙ୍ଗାତେ ଆଡଃ ହାଗାତେ ତେକ ଇନିଃତାଃ ହିଜୁଃୟାନାକ ମେନ୍ଦ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃତାଃ କାକ ସେଟେର୍ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
20 И дали знать Ему: Матерь и братья Твои стоят вне, желая видеть Тебя.
୨୦ଜେତାଏ ମିହୁଡ଼୍ ୟୀଶୁକେ ଉଦୁବ୍କିୟାଏ, “ଆମାଃ ଏଙ୍ଗାମ୍ ଆଡଃ ହାଗାମ୍ତେକ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଆମ୍ଲଃ ନେପେଲ୍ ନାଙ୍ଗ୍କ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
21 Он сказал им в ответ: матерь Моя и братья Мои суть слушающие слово Божие и исполняющие его.
୨୧ଇନିଃ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ ଆଡଃ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍କଗି ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକ ତାନ୍କ ।”
22 В один день Он вошел с учениками Своими в лодку и сказал им: переправимся на ту сторону озера. И отправились.
୨୨ମୁସିଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଲାଉକାରେକ ଦେଏଃୟାନା ଆଡଃ “ଦଲାବୁ ଦରେୟା ହାନ୍ ପାରମ୍ତେବୁଆ” ମେତାଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଲାଉକା ରାଡ଼ାକେଦାଃକ
23 Во время плавания их Он заснул. На озере поднялся бурный ветер, и заливало их волнами, и они были в опасности.
୨୩ଇନ୍କୁ ସେନଃତାନ୍ ଇମ୍ତା ୟୀଶୁଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍ୟାନାଏ । ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଦରେୟାରେ ଦୁଦୁଗାର୍ହୟ ବିରିଦ୍ୟାନା, ଏନ୍ତେ ଲାଉକାରେ ଦାଆଃ ପେରେଜଃତାନ୍ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଇନ୍କୁଦ ଡୁବିଜଃଲେକାକ ତାଇକେନା ।
24 И, подойдя, разбудили Его и сказали: Наставник! Наставник! погибаем. Но Он, встав, запретил ветру и волнению воды; и перестали, и сделалась тишина.
୨୪ଚେଲାକ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେକ ବିରିଦ୍କିୟା, “ହେ ଗୁରୁ, ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ଡୁବିଃଗ୍ ଗଜଃତାନାଲେ” ମେନ୍ତେକ କାଜିକିୟାଃ । ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ତେ ହୟ ଆଡଃ ଆଲ୍ପୁଙ୍ଗ୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ମଚାକେଦାଃ, ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ସବେନାଃ ହାପାଉତାର୍ୟାନା ଆଡଃ ସିଃସଏଃୟାନା ।
25 Тогда Он сказал им: где вера ваша? Они же в страхе и удивлении говорили друг другу: кто же это, что и ветрам повелевает и воде, и повинуются Ему?
୨୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଅକ୍ତାଃରେୟା ଆପେୟାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍?” ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ବରତାନ୍ଲଃ ମେପେନ୍ୟାନାକ, “ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ, ହୟ ଆଡଃ ଦରେୟାରେୟାଃ ଦାଆଃକହ ନିୟାଃ କାଜି ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନାକ ।”
26 И приплыли в страну Гадаринскую, лежащую против Галилеи.
୨୬ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଚେଲାତାୟାଃକ ଗେରାସିମିକଆଃ ପାର୍ଗାନ୍ତେ ସେଟେର୍ୟାନାକ, ଏନା ଗାଲିଲ୍ ଦରେୟାରାଃ ହାନ୍ ପାରମ୍ରେୟା ।
27 Когда же вышел Он на берег, встретил Его один человек из города, одержимый бесами с давнего времени, и в одежду не одевавшийся, и живший не в доме, а в гробах.
୨୭ୟୀଶୁ ଡଙ୍ଗାଏତେ ଦରେୟା ଗେନାରେ ଆଡ଼୍ଗୁତର୍ସା, ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ମିହୁଡ଼୍ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାଏତେ ପେରେଜାକାନ୍ ହଡ଼ ୟୀଶୁଲଃ ନାପାମ୍ୟାନାକିନ୍, ଇନିଃ ପୁରାଃ ମାହାଁଏତେ ଲିଜାଃ କାଏ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଅଁତାନ୍ ତାଇକେନା ଚାଏ ଅଡ଼ାଃରେ କା ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ହଡ଼ ତପା ଠାୟାଦ୍ରେ ତାୟୁଃତାଇକେନାଏ ।
28 Он, увидев Иисуса, вскричал, пал пред Ним и громким голосом сказал: что Тебе до меня, Иисус, Сын Бога Всевышнего? умоляю Тебя, не мучь меня.
୨୮ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ତାନ୍ଚି ଆୟାଃ କାଟାସୁବାରେ ଉୟୁଃକେଦ୍ତେ କାଉରିତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ୟୀଶୁ ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍, ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃ ଆମାଃ ଚିକାନ୍ କାମି ମେନାଃ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ ଜହାର୍ ମେଁ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଆଲମ୍ ଦୁକୁଇୟାଁଃ!”
29 Ибо Иисус повелел нечистому духу выйти из сего человека, потому что он долгое время мучил его, так что его связывали цепями и узами, сберегая его; но он разрывал узы и был гоним бесом в пустыни.
୨୯ଇନିଃ ଏନା କାଜିକେଦାଏ ଚିୟାଃଚି ୟୀଶୁ ଏନ୍ ସତ୍ରା ଆତ୍ମାକେ ନେ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃମେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକାଇତାଇନାଏ । ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ହଡ଼କେ ପୁରାଃ ମାହାଁଏତେ ସାବାକାଇତାଇନାଏ । ଆଡଃ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ସିକ୍ଡ଼ିଲଃ ଆଡଃ ବେଢ଼ିରେ ତଲ୍କିଃତେ ହରଇତାନ୍କ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ତନଲ୍କେ ଟଟାଃଏତାନ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ଇନିଃକେ ବିର୍ତେ ହାର୍ଇଦିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
30 Иисус спросил его: как тебе имя? Он сказал: легион, - потому что много бесов вошло в него.
୩୦ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ “ଆମାଃ ନୁତୁମ୍ ଚିକ୍ନାଃ?” ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ନୁତୁମ୍ ଫାଉଦ୍,” ଚିୟାଃଚି ଇନିଃରେ ପୁରାଃଗି ବଙ୍ଗାକ ତାଇକେନା ।
୩୧ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ “ଆଲେକେ ହୁଆଙ୍ଗ୍ଗାଡ଼ାତେ ଆଲମ୍ କୁଲ୍ଲେ” ମେନ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ବିନ୍ତିକିୟାଃ । (Abyssos g12)
32 Тут же на горе паслось большое стадо свиней; и бесы просили Его, чтобы позволил им войти в них. Он позволил им.
୩୨ବୁରୁଗେନା ଜାପାଃରେ ସୁକୁରିକଆଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଗୋଟ୍ ଆତିଙ୍ଗ୍ତାଇକେନାକ । ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାକ ୟୀଶୁକେ, ଆଲେକେ ଏନ୍ ସୁକୁରିକରେ ବଲଃ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍ତାଲେମେ ମେନ୍ତେକ ବିନ୍ତିକିୟାଃ, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ବଲରିକାକେଦ୍କଆଏ ।
33 Бесы, выйдя из человека, вошли в свиней, и бросилось стадо с крутизны в озеро и потонуло.
୩୩ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାକ ଏନ୍ ହଡ଼ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ ସୁକୁରିକରେକ ବଲୟାନା ଆଡଃ ସୁକୁରିକଆଃ ଗୋଟ୍ ଦରେୟାରେକ ନିର୍ବଲୟାନା ଆଡଃ ଡୁବିଃଗ୍ ଗଏଃୟାନାକ ।
34 Пастухи, видя происшедшее, побежали и рассказали в городе и в селениях.
୩୪ସୁକୁରି ଗୁପିତାନ୍କ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ନିର୍ୟାନାକ ଆଡଃ ସାହାର୍ ଜାପାଃରାଃ ଟଲାକରେ ନେ କାଜିକ ଉଦୁବ୍ ବାଡ଼ାକେଦାଃ,
35 И вышли видеть происшедшее; и, придя к Иисусу, нашли человека, из которого вышли бесы, сидящего у ног Иисуса, одетого и в здравом уме; и ужаснулись.
୩୫ଆଡଃ ହଡ଼କ ହବାଲେନ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍ନାଗେନ୍ତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନାକ ଆଡଃ ୟୀଶୁତାଃକ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାକଆଃ ଫାଉଦ୍ତେ ଏସେରାକାନ୍ ହଡ଼କେ ୟୀଶୁଆଃ କାଟାସୁବାରେ ଦୁବାକାନ୍, ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ବରକେଦାଃକ ।
36 Видевшие же рассказали им, как исцелился бесновавшийся.
୩୬ନେ ସବେନାଃ ନେଲାକାଦ୍ ହଡ଼କ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କାନ୍ ଏନ୍ ହଡ଼ ଚିଲ୍କା ବୁଗିୟାନାଏ, ଏନା ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
37 И просил Его весь народ Гадаринской окрестности удалиться от них, потому что они объяты были великим страхом. Он вошел в лодку и возвратился.
୩୭ଏନ୍ତେ ଗେରାସିମି ହପର୍ଜାପାଃରେନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଆଲେୟାଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ଏତେ ସେନଃମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେକ ବିନ୍ତିକିୟା, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ବରତାଇକେନାକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନାଏ ।
38 Человек же, из которого вышли бесы, просил Его, чтобы быть с Ним. Но Иисус отпустил его, сказав:
୩୮ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମାଏତେ ବୁଗିୟାକାନ୍ ହଡ଼ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃଲଃ ତାଇନ୍ ଚିକାଆଇଙ୍ଗ୍ମେଁ” ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଆଇଃକ୍କେ ବିଦା ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ,
39 возвратись в дом твой и расскажи, что сотворил тебе Бог. Он пошел и проповедывал по всему городу, что сотворил ему Иисус.
୩୯“ଆମ୍ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ମେଁ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିକ୍ନାଃ ରିକାକାଦାୟ, ଚିଲ୍କା ଆମ୍କେ ଦାୟାକାଦ୍ମେୟା ଏନା ସବେନ୍କକେ ଉଦୁବାକମେ ।” ଏନ୍ତେଦ ଏନ୍ ହଡ଼ ରୁହାଡ଼୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେ'ଲେକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ କାମି କାମିୟାଁଦିୟାଁଏ ମେନ୍ତେ ସବେନ୍ ନାଗାର୍ରେ ଉଦୁବ୍କେଦାଏ ।
40 Когда же возвратился Иисус, народ принял Его, потому что все ожидали Его.
୪୦ୟୀଶୁ ଦରେୟା ହାନ୍ପାରମ୍ତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ ଇମ୍ତା ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଦାରମ୍କିୟାଃକ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍କଦ ଇନିଃକେ ନେଲ୍ହରାଇତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
41 И вот, пришел человек, именем Иаир, который был начальником синагоги; и, пав к ногам Иисуса, просил Его войти к нему в дом,
୪୧ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଯାଇରସ ନୁତୁମ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ଆଗୁଆଇ ହିଜୁଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃକେଦ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃମେ ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ,
42 потому что у него была одна дочь, лет двенадцати, и та была при смерти. Когда же Он шел, народ теснил Его.
୪୨ଚିୟାଃଚି ଆୟାଃ ବାରା ବାରାଷ୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ଗି ହନ୍କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଦୁକୁତେ ଗଜଃଲେକା କାନାଏ ତାଇକେନା । ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ସେସେନ୍ତାନ୍ ଦିପିଲିରେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇପ୍ଲିଙ୍ଗ୍ଅଃ ତାଇକେନାକ ।
43 И женщина, страдавшая кровотечением двенадцать лет, которая, издержав на врачей все имение, ни одним не могла быть вылечена,
୪୩ଇମ୍ତା ବାରା ବାରାଷ୍ଏତେ ମାୟୋମ୍ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁରେ ଦୁକୁତାନ୍ ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଆୟାଃ ସବେନ୍ ତାଇକେନ୍ତେୟାଃ ବାଇଦ୍କତାଃରେ ଚାବାକେଦ୍ରେୟ ଇନିଃକେ ଜେତାଏ ହ କାକ ବୁଗି ଦାଡ଼ି ତାଇକେନା ।
44 подойдя сзади, коснулась края одежды Его; и тотчас течение крови у ней остановилось.
୪୪ଇନିଃ ଦୟାହରା ୟୀଶୁତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଲିଜାଃରାଃ ଆଚ୍ରା ଜୁଟିଦ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ମାୟୋମ୍ ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁଏତେ ବୁଗିୟାନାଏ ।
45 И сказал Иисус: кто прикоснулся ко Мне? Когда же все отрицались, Петр сказал и бывшие с Ним: Наставник! народ окружает Тебя и теснит, - и Ты говоришь: кто прикоснулся ко Мне?
୪୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଅକଏ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଜୁଟିଦ୍କିଦିୟାଏଁ?” ସବେନ୍କ କା ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ତେ, ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକିୟାଏ “ହେ ଗମ୍କେ, ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇପ୍ଲିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଆମାଃ ଚେତାନ୍ରେ ଉୟୁଗଃତାନାକ ।”
46 Но Иисус сказал: прикоснулся ко Мне некто, ибо Я чувствовал силу, исшедшую из Меня.
୪୬ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ଅକଏ ମିହୁଡ଼୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଜୁଟିଦ୍ କେଦିଙ୍ଗ୍ଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ପେଡ଼େଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ମେନ୍ତେ ସାରିଉରୁମ୍ କେଦାଆଇଙ୍ଗ୍ ।”
47 Женщина, видя, что она не утаилась, с трепетом подошла и, пав пред Ним, объявила Ему перед всем народом, по какой причине прикоснулась к Нему и как тотчас исцелилась.
୪୭ଆଡଃ ଏନ୍କୁଡ଼ି କାଏ ଉକୁଦାଡ଼ିୟାନା ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃ ବରତେ ଏକ୍ଲାଅଃତାନ୍ଲଃ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କଆଃ ଆୟାର୍ରେ, ଚିନାଃମେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ମେୟାଁ ଆଡଃ ଇମ୍ତାଗି ଚିଲ୍କାଇଙ୍ଗ୍ ବୁଗିୟାନା ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍କିୟାଏ ।
48 Он сказал ей: дерзай, дщерь! вера твоя спасла тебя; иди с миром.
୪୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ, ବିଶ୍ୱାସ୍ ତାମାଃ ବୁଗିୟାକାଦ୍ମେଁୟାଏ, ଜୁ ସୁକୁ ଜୀଉତେ ସେନଃମେ ।”
49 Когда Он еще говорил это, приходит некто из дома начальника синагоги и говорит ему: дочь твоя умерла; не утруждай Учителя.
୪୯ୟୀଶୁ ଏନା କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତାଗି, ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃ ଚାଲାଅନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃଏତେ କାଜି ଆଉୱାକାଦ୍ ହଡ଼ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହନ୍ମେକୁଡ଼ି ଗଏଃୟାନାଏ, ଗୁରୁକେ ଆଡଃ ଆଲ୍ମେ ଦୁକୁଇୟା ।”
50 Но Иисус, услышав это, сказал ему: не бойся, только веруй, и спасена будет.
୫୦ୟୀଶୁ ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଯାଇରସକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲମ୍ ବରଏୟା, ବିଶ୍ୱାସ୍ରେଗି ତାଇନଃମେ, ଆଡଃ ଇନିଃ ବାଞ୍ଚାଅଃଆଏ ।”
51 Придя же в дом, не позволил войти никому, кроме Петра, Иоанна и Иакова, и отца девицы, и матери.
୫୧ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଯାଇରସରାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃୟାନ୍ଚି, ପାତ୍ରାସ୍, ଯାକୁବ୍, ଆଡଃ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଯୋହାନ୍ ଆଡଃ କୁଡ଼ିହନ୍ଆଃ ଏଙ୍ଗା ଆପୁକିନ୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଜେତାଏକକେ କାଏ ବଲରିକାକେଦ୍କଆ ।
52 Все плакали и рыдали о ней. Но Он сказал: не плачьте; она не умерла, но спит.
୫୨ମେନ୍ଦ ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସବେନ୍କ ରାଆଃତାନ୍ ଆଡଃ କୁଡ଼ାମ୍କରେ ତିଃଇ ଥାପ୍ଡ଼ିଅଃତାଇକେନାକ । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, ଆଲ୍ପେ ରାଆଃଏୟା ଇନିଃ କାଏ ଗଜାକାନା ମେନ୍ଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନାଏ ।
53 И смеялись над Ним, зная, что она умерла.
୫୩ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାଃକ ଚିୟାଃଚି ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଗଜାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ସାରିତାଇକେନାକ ।
54 Он же, выслав всех вон и взяв ее за руку, возгласил: девица! встань.
୫୪ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ଆଃ ତିଃଇ ସାବ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ମାଈ ବିରିଦ୍ମେ ।”
55 И возвратился дух ее; она тотчас встала, и Он велел дать ей есть.
୫୫ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ଆଃ ଜୀଉ ଇମ୍ତାଗି ରୁହାଡ଼୍ୟାନା, ଇନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜାହାନାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାଇପେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ ।
56 И удивились родители ее. Он же повелел им не сказывать никому о происшедшем.
୫୬କୁଡ଼ିହନ୍ଆଃ ଏଙ୍ଗା ଆପୁ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକିନ୍ ମେନ୍ଦ ନେ କାଜି ଜେତାଏତାଃରେ ଆଲ୍ପେ ଉଦୁବେୟା ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିକେଦ୍କଆଏ ।
