< Плач Иеремии 5 >

1 Вспомни, Господи, что над нами совершилось; призри и посмотри на поругание наше.
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami. Pandanglah kami, dan lihatlah kehinaan kami.
2 Наследие наше перешло к чужим, домы наши - к иноплеменным;
Harta warisan kami jatuh ke tangan orang lain, rumah-rumah kami didiami orang asing.
3 мы сделались сиротами, без отца; матери наши - как вдовы.
Ayah kami telah dibunuh musuh; kini ibu kami janda, dan kami piatu.
4 Воду свою пьем за серебро, дрова наши достаются нам за деньги.
Air minum dan kayu api harus kami beli.
5 Нас погоняют в шею, мы работаем, и не имеем отдыха.
Seperti hewan, kami dipaksa bekerja berat, kami lelah, tetapi tak diberi waktu istirahat.
6 Протягиваем руку к Египтянам, к Ассириянам, чтобы насытиться хлебом.
Kami pergi mengemis di Mesir, kami minta makanan di Asyur.
7 Отцы наши грешили: их уже нет, а мы несем наказание за беззакония их.
Leluhur kami berdosa, kini mereka sudah tiada; tapi kami harus menderita, karena dosa-dosa mereka.
8 Рабы господствуют над нами, и некому избавить от руки их.
Kami diperintah oleh orang-orang yang tak lebih dari hamba; tiada yang berkuasa melepaskan kami dari mereka.
9 С опасностью жизни от меча, в пустыне достаем хлеб себе.
Di luar kota, pembunuh berkeliaran; nyawa kami terancam ketika mencari makanan.
10 Кожа наша почернела, как печь, от жгучего голода.
Kami menderita kelaparan, sehingga kulit kami membara seperti perapian.
11 Жен бесчестят на Сионе, девиц - в городах Иудейских.
Wanita-wanita di Sion diperkosa, gadis-gadis dinodai di desa-desa Yehuda.
12 Князья повешены руками их, лица старцев не уважены.
Pemimpin-pemimpin kami ditangkap dan digantung, orang-orang tua kami tidak lagi disanjung.
13 Юношей берут к жерновам, и отроки падают под ношами дров.
Pemuda-pemuda kami dipaksa bekerja dipenggilingan, anak-anak lelaki tertindih pikulan kayu sampai pingsan.
14 Старцы уже не сидят у ворот; юноши не поют.
Orang tua-tua tak lagi berkumpul di pintu gerbang kota, musik tidak lagi terdengar di kalangan orang muda.
15 Прекратилась радость сердца нашего; хороводы наши обратились в сетование.
Kami telah kehilangan kebahagiaan; tarian-tarian telah berubah menjadi perkabungan.
16 Упал венец с головы нашей; горе нам, что мы согрешили!
Kebanggaan kami sudah tiada, kami celaka karena telah berdosa.
17 От сего-то изнывает сердце наше; от сего померкли глаза наши.
Gunung Sion sepi dan ditinggalkan; di sana anjing hutan berkeliaran. Karena itu hati kami remuk redam, kami menangis hingga penglihatan kami menjadi buram.
18 Оттого, что опустела гора Сион, лисицы ходят по ней.
19 Ты, Господи, пребываешь во веки; престол Твой - в род и род.
Tetapi Engkau, ya TUHAN, tetap berkuasa, Engkau memerintah selama-lamanya.
20 Для чего совсем забываешь нас, оставляешь нас на долгое время?
Masakan Kautinggalkan kami begitu lama? Mungkinkah Kaulupakan kami sepanjang masa?
21 Обрати нас к Тебе, Господи, и мы обратимся; обнови дни наши, как древле.
Ya TUHAN, bawalah kami kembali kepada-Mu; kami akan kembali kepada-Mu! Pulihkanlah keadaan kami seperti dahulu.
22 Неужели Ты совсем отверг нас, прогневался на нас безмерно?
Ataukah telah Kaubuang kami sama sekali? Tak terbataskah kemarahan-Mu kepada kami?

< Плач Иеремии 5 >