< Иов 30 >

1 А ныне смеются надо мною младшие меня летами, те, которых отцов я не согласился бы поместить с псами стад моих.
Laakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.
2 И сила рук их к чему мне? Над ними уже прошло время.
Nimanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?
3 Бедностью и голодом истощенные, они убегают в степь безводную, мрачную и опустевшую;
Waxay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.
4 щиплют зелень подле кустов, и ягоды можжевельника - хлеб их.
Waxay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.
5 Из общества изгоняют их, кричат на них, как на воров,
Iyaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.
6 чтобы жили они в рытвинах потоков, в ущельях земли и утесов.
Waa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.
7 Ревут между кустами, жмутся под терном.
Waxay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.
8 Люди отверженные, люди без имени, отребье земли!
Iyagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.
9 Их-то сделался я ныне песнью и пищею разговора их.
Oo haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.
10 Они гнушаются мною, удаляются от меня и не удерживаются плевать пред лицом моим.
Way i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.
11 Так как Он развязал повод мой и поразил меня, то они сбросили с себя узду пред лицом моим.
Ilaah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.
12 С правого боку встает это исчадие, сбивает меня с ног, направляет гибельные свои пути ко мне.
Xagga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.
13 А мою стезю испортили: все успели сделать к моей погибели, не имея помощника.
Jidadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.
14 Они пришли ко мне, как сквозь широкий пролом; с шумом бросились на меня.
Jabniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.
15 Ужасы устремились на меня; как ветер, развеялось величие мое, и счастье мое унеслось, как облако.
Waxaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.
16 И ныне изливается душа моя во мне: дни скорби объяли меня.
Haddaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
17 Ночью ноют во мне кости мои, и жилы мои не имеют покоя.
Habeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.
18 С великим трудом снимается с меня одежда моя; края хитона моего жмут меня.
Xoogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.
19 Он бросил меня в грязь, и я стал, как прах и пепел.
Isagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.
20 Я взываю к Тебе, и Ты не внимаешь мне, - стою, а Ты только смотришь на меня.
Anigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.
21 Ты сделался жестоким ко мне, крепкою рукою враждуешь против меня.
Calooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.
22 Ты поднял меня и заставил меня носиться по ветру и сокрушаешь меня.
Kor baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.
23 Так, я знаю, что Ты приведешь меня к смерти и в дом собрания всех живущих.
Waayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.
24 Верно, Он не прострет руки Своей на дом костей: будут ли они кричать при своем разрушении?
Laakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?
25 Не плакал ли я о том, кто был в горе? не скорбела ли душа моя о бедных?
Oo ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?
26 Когда я чаял добра, пришло зло; когда ожидал света, пришла тьма.
Laakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.
27 Мои внутренности кипят и не перестают; встретили меня дни печали.
Qalbigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.
28 Я хожу почернелый, но не от солнца; встаю в собрании и кричу.
Anigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.
29 Я стал братом шакалам и другом страусам.
Waxaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.
30 Моя кожа почернела на мне, и кости мои обгорели от жара.
Dubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.
31 И цитра моя сделалась унылою, и свирель моя - голосом плачевным.
Sidaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.

< Иов 30 >