Иов 29

1 И продолжал Иов возвышенную речь свою и сказал:

૧અયૂબે પોતાના દ્ષ્ટાંતના વધારામાં કહ્યું કે,

2 о, если бы я был, как в прежние месяцы, как в те дни, когда Бог хранил меня,

૨“અરે, જો આગળના વખતમાં હું હતો તેવો, અને જે વખતે ઈશ્વર મારું ધ્યાન રાખતા હતા તેવો હું હમણાં હોત તો કેવું સારું!

3 когда светильник Его светил над головою моею, и я при свете Его ходил среди тьмы;

૩ત્યારે તેમનો દીવો મારા પર ઝળહળતો હતો અને તેમના પ્રકાશથી હું અંધકારમાં ચાલી શકતો હતો.

4 как был я во дни молодости моей, когда милость Божия была над шатром моим,

૪જેવો હું મારી જુવાનીમાં હતો તેવો હું હોત તો કેવું સારું! ત્યારે તો મારા તંબુ પર ઈશ્વરની કૃપાદ્રષ્ટિ હતી,

5 когда еще Вседержитель был со мною, и дети мои вокруг меня,

૫તે વખતે સર્વશક્તિમાન ઈશ્વર મારી સાથે હતા અને મારાં સંતાનો મારી આસપાસ હતાં.

6 когда пути мои обливались молоком, и скала источала для меня ручьи елея!

૬તે વખતે મારા પગ માખણથી ધોવાતા હતા, અને ખડકો મારે સારુ તેલની નદીઓ વહેવડાવતા હતા!

7 когда я выходил к воротам города и на площади ставил седалище свое, -

૭ત્યારે તો હું નગરના દરવાજે જતો હતો, ત્યારે જાહેર સભાના સ્થળમાં હું મારું આસન તૈયાર કરાવતો હતો.

8 юноши, увидев меня, прятались, а старцы вставали и стояли;

૮યુવાનો મને જોઈને સન્માન ખાતર ખસી જતા, અને વૃદ્ધો ઊભા થઈને મને માન આપતા હતા.

9 князья удерживались от речи и персты полагали на уста свои;

૯સરદારો પણ મને જોઈને બોલવાનું બંધ કરી દેતા અને મોં પર તેઓના હાથ મૂકતા.

10 голос знатных умолкал, и язык их прилипал к гортани их.

૧૦અધિકારીઓ બોલતા બંધ થઈ જતા, તેઓની જીભ તેઓના તાળવે ચોંટી જતી.

11 Ухо, слышавшее меня, ублажало меня; око видевшее восхваляло меня,

૧૧કેમ કે લોકો મારું સાંભળતા અને તેઓ મને ધન્યવાદ આપતા. અને જેઓ મને જોતા તેઓ સાક્ષી આપતા

12 потому что я спасал страдальца вопиющего и сироту беспомощного.

૧૨કેમ કે રડતાં ગરીબોને તથા તદ્દન નિરાશ્રિત અનાથો જેને મદદ કરનાર કોઈ ન હોય તેઓને પણ હું દુઃખમાંથી મુક્ત કરતો,

13 Благословение погибавшего приходило на меня, и сердцу вдовы доставлял я радость.

૧૩જેઓ નાશ પામવાની અણી પર હતા તેઓ મને આશીર્વાદ આપતા; વિધવાઓના હ્રદયને હું હર્ષનાં ગીતો ગવડાવતો.

14 Я облекался в правду, и суд мой одевал меня, как мантия и увясло.

૧૪મેં ન્યાયીપણાંને ધારણ કર્યું અને તેણે મને ધારણ કર્યો, મારો ન્યાય મારા માટે જામા તથા પાઘડી સમાન હતો.

15 Я был глазами слепому и ногами хромому;

૧૫હું અંધજનોની આંખ સમાન હતો; હું અપંગ માટે પગ સમાન હતો.

16 отцом был я для нищих и тяжбу, которой я не знал, разбирал внимательно.

૧૬ગરીબો સાથે હું તેઓના પિતાની જેમ વર્તતો. જેઓને હું જાણતો ન હતો તેઓની અગત્ય જાણીને હું તેમને મદદ કરતો.

17 Сокрушал я беззаконному челюсти и из зубов его исторгал похищенное.

૧૭હું દુષ્ટ લોકોના જડબાં તોડી નાખતો; હું તેઓના હાથમાંથી શિકાર ઝૂંટવી લેતો.

18 И говорил я: в гнезде моем скончаюсь, и дни мои будут многи, как песок;

૧૮ત્યારે હું કહેતો કે, હું મારા પરિવાર સાથે મરણ પામીશ. મારા દિવસો રેતીની જેમ અસંખ્ય થશે.

19 корень мой открыт для воды, и роса ночует на ветвях моих;

૧૯મારાં મૂળિયાં પાણી સુધી ફેલાયાં છે અને મારી ડાળીઓ ઝાકળથી ભીની થઈ છે.

20 слава моя не стареет, лук мой крепок в руке моей.

૨૦મારું ગૌરવ મારામાં તાજું છે. અને મારું ધનુષ્ય મારા હાથમાં નવું થતું જાય છે.

21 Внимали мне и ожидали, и безмолвствовали при совете моем.

૨૧લોકો મારા બોધને ધ્યાનથી સાંભળતા હતા, તેઓ શાંતિ પૂર્વક મારી સલાહની રાહ જોતા હતા.

22 После слов моих уже не рассуждали; речь моя капала на них.

૨૨મારા બોલી રહ્યા પછી કોઈ દલીલ કરતા ન હતા. કેમ કે મારી સલાહ વરસાદની જેમ ટપક્યા કરતી.

23 Ждали меня, как дождя, и, как дождю позднему, открывали уста свои.

૨૩તેઓ વરસાદની જેમ મારી રાહ જોતા હતા; અને પાછલા વરસાદને માટે માણસ મુખ ખોલે તેમ તેઓ મારા માટે આતુર રહેતા.

24 Бывало, улыбнусь им - они не верят; и света лица моего они не помрачали.

૨૪જયારે તેઓ ઉદાસ થઈ ગયા હોય ત્યારે હું તેમની સામે સ્મિત આપતો; મારા આનંદી ચહેરાનું તેજ તેઓ ઉતારી પાડતા નહિ.

25 Я назначал пути им и сидел во главе и жил как царь в кругу воинов, как утешитель плачущих.

૨૫હતાશ થયેલા માણસને દિલાસો આપનાર તરીકે હું તેઓનો માર્ગ પસંદ કરતો; હું સરદાર તરીકે બિરાજતો, અને સૈન્યમાં રાજાની જેમ રહેતો.