Екклесиаст 6

1 Есть зло, которое видел я под солнцем, и оно часто бывает между людьми:

Nog een ander kwaad zag ik onder de zon, Dat loodzwaar drukt op den mens!

2 Бог дает человеку богатство и имущество и славу, и нет для души его недостатка ни в чем, чего не пожелал бы он; но не дает ему Бог пользоваться этим, а пользуется тем чужой человек: это - суета и тяжкий недуг!

God geeft iemand rijkdom, schatten en eer, Zodat er niets aan zijn verlangens ontbreekt; Doch God staat hem niet toe, er gebruik van te maken, Maar een vreemde bedient zich er van: Dat is ijdel, een smartelijk lijden.

3 Если бы какой человек родил сто детей, и прожил многие годы, и еще умножились дни жизни его, но душа его не наслаждалась бы добром и не было бы ему и погребения, то я сказал бы: выкидыш счастливее его,

Al had iemand honderd kinderen, Bereikte hij ook een zeer hoge leeftijd, En waren zijn dagen nog zo talrijk: Maar hij was van geluk niet verzadigd En geen begrafenis viel hem ten deel: Ik zou een misgeboorte gelukkiger achten dan hem.

4 потому что он напрасно пришел и отошел во тьму, и его имя покрыто мраком.

Want zo iets komt vluchtig, gaat in duisternis heen, Zijn naam blijft in het donker verscholen;

5 Он даже не видел и не знал солнца: ему покойнее, нежели тому.

Het heeft geen licht gezien, geen kennis bezeten, Maar rust heeft het meer dan de ander.

6 А тот, хотя бы прожил две тысячи лет и не наслаждался добром, не все ли пойдет в одно место?

Al leefde hij tweeduizend jaar, maar zonder geluk: Gaan beiden niet naar dezelfde plaats?

7 Все труды человека - для рта его, а душа его не насыщается.

Al het zwoegen van den mens geldt zijn mond; Toch wordt zijn begeerte er niet door verzadigd.

8 Какое же преимущество мудрого перед глупым, какое - бедняка, умеющего ходить перед живущими?

Wat heeft dan de wijze vóór op den dwaas; Wat de arme, al verstaat hij de kunst om te leven?

9 Лучше видеть глазами, нежели бродить душею. И это - также суета и томление духа!

Beter is wat de ogen zien, dan het smachten der begeerte; Ook dat is ijdel en jagen naar wind.

10 Что существует, тому уже наречено имя, и известно, что это человек, и что он не может препираться с тем, кто сильнее его.

Al wat bestaat, werd al lang met name genoemd; Het is bepaald, dat het maar een mens is, Die niet in gericht kan treden Met Hem, die groter is dan hijzelf.

11 Много таких вещей, которые умножают суету: что же для человека лучше?

Ja, veel er over spreken vermeerdert nog de dwaasheid; Wat zou het den mens kunnen baten?

12 Ибо кто знает, что хорошо для человека в жизни, во все дни суетной жизни его, которые он проводит как тень? И кто скажет человеку, что будет после него под солнцем?

Wie zal den mens kunnen zeggen, Wat goed voor hem is in het leven, In het gering getal van zijn dagen, Die als een schaduw voorbijgaan. Wie zal den mens kunnen zeggen, Wat er na hem gebeurt onder de zon.