Деяния 12
1 В то время царь Ирод поднял руки на некоторых из принадлежащих к церкви, чтобы сделать им зло,
តស្មិន៑ សមយេ ហេរោទ៑រាជោ មណ្ឌល្យាះ កិយជ្ជនេភ្យោ ទុះខំ ទាតុំ ប្រារភត៑។
2 и убил Иакова, брата Иоаннова, мечом.
វិឝេឞតោ យោហនះ សោទរំ យាកូពំ ករវាលាឃាតេន៑ ហតវាន៑។
3 Видя же, что это приятно Иудеям, вслед за тем взял и Петра, - тогда были дни опресноков, -
តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ សន្តុឞ្ដា អភវន៑ ឥតិ វិជ្ញាយ ស បិតរមបិ ធត៌្តុំ គតវាន៑។
4 и, задержав его, посадил в темницу, и приказал четырем четверицам воинов стеречь его, намереваясь после Пасхи вывести его к народу.
តទា កិណ្វឝូន្យបូបោត្សវសមយ ឧបាតិឞ្ដត៑; អត ឧត្សវេ គតេ សតិ លោកានាំ សមក្ឞំ តំ ពហិរានេយ្យាមីតិ មនសិ ស្ថិរីក្ឫត្យ ស តំ ធារយិត្វា រក្ឞ្ណាត៌្ហម៑ យេឞាម៑ ឯកៃកសំឃេ ចត្វារោ ជនាះ សន្តិ តេឞាំ ចតុណ៌ាំ រក្ឞកសំឃានាំ សមីបេ តំ សមប៌្យ ការាយាំ ស្ថាបិតវាន៑។
5 Итак Петра стерегли в темнице, между тем церковь прилежно молилась о нем Богу.
កិន្តុំ បិតរស្យ ការាស្ថិតិការណាត៑ មណ្ឌល្យា លោកា អវិឝ្រាមម៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបេ ប្រាត៌្ហយន្ត។
6 Когда же Ирод хотел вывести его, в ту ночь Петр спал между двумя воинами, скованный двумя цепями, и стражи у дверей стерегли темницу.
អនន្តរំ ហេរោទិ តំ ពហិរានាយិតុំ ឧទ្យតេ សតិ តស្យាំ រាត្រៅ បិតរោ រក្ឞកទ្វយមធ្យស្ថានេ ឝ្ឫង្ខលទ្វយេន ពទ្ធ្វះ សន៑ និទ្រិត អាសីត៑, ទៅវារិកាឝ្ច ការាយាះ សម្មុខេ តិឞ្ឋនតោ ទ្វារម៑ អរក្ឞិឞុះ។
7 И вот, Ангел Господень предстал, и свет осиял темницу. Ангел, толкнув Петра в бок, пробудил его и сказал: встань скорее. И цепи упали с рук его.
ឯតស្មិន៑ សមយេ បរមេឝ្វរស្យ ទូតេ សមុបស្ថិតេ ការា ទីប្តិមតី ជាតា; តតះ ស ទូតះ បិតរស្យ កុក្ឞាវាវាតំ ក្ឫត្វា តំ ជាគរយិត្វា ភាឞិតវាន៑ តូណ៌មុត្តិឞ្ឋ; តតស្តស្យ ហស្តស្ថឝ្ឫង្ខលទ្វយំ គលត៑ បតិតំ។
8 И сказал ему Ангел: опояшься и обуйся. Он сделал так. Потом говорит ему: надень одежду твою и иди за мною.
ស ទូតស្តមវទត៑, ពទ្ធកដិះ សន៑ បាទយោះ បាទុកេ អប៌យ; តេន តថា ក្ឫតេ សតិ ទូតស្តម៑ ឧក្តវាន៑ គាត្រីយវស្ត្រំ គាត្រេ និធាយ មម បឝ្ចាទ៑ ឯហិ។
9 Петр вышел и следовал за ним, не зная, что делаемое Ангелом было действительно, а думая, что видит видение.
តតះ បិតរស្តស្យ បឝ្ចាទ៑ វ្រជន ពហិរគច្ឆត៑, កិន្តុ ទូតេន កម៌្មៃតត៑ ក្ឫតមិតិ សត្យមជ្ញាត្វា ស្វប្នទឝ៌នំ ជ្ញាតវាន៑។
10 Пройдя первую и вторую стражу, они пришли к железным воротам, ведущим в город, которые сами собою отворились им; они вышли и прошли одну улицу, и вдруг Ангела не стало с ним.
ឥត្ថំ តៅ ប្រថមាំ ទ្វិតីយាញ្ច ការាំ លង្ឃិត្វា យេន លៅហនិម៌្មិតទ្វារេណ នគរំ គម្យតេ តត្សមីបំ ប្រាប្នុតាំ; តតស្តស្យ កវាដំ ស្វយំ មុក្តមភវត៑ តតស្តៅ តត្ស្ថានាទ៑ ពហិ រ្ភូត្វា មាគ៌ៃកស្យ សីមាំ យាវទ៑ គតៅ; តតោៜកស្មាត៑ ស ទូតះ បិតរំ ត្យក្តវាន៑។
11 Тогда Петр, придя в себя, сказал: теперь я вижу воистину, что Господь послал Ангела Своего и избавил меня из руки Ирода и от всего, чего ждал народ Иудейский.
តទា ស ចេតនាំ ប្រាប្យ កថិតវាន៑ និជទូតំ ប្រហិត្យ បរមេឝ្វរោ ហេរោទោ ហស្តាទ៑ យិហូទីយលោកានាំ សវ៌្វាឝាយាឝ្ច មាំ សមុទ្ធ្ឫតវាន៑ ឥត្យហំ និឝ្ចយំ ជ្ញាតវាន៑។
12 И, осмотревшись, пришел к дому Марии, матери Иоанна, называемого Марком, где многие собрались и молились.
ស វិវិច្យ មាក៌នាម្រា វិខ្យាតស្យ យោហនោ មាតុ រ្មរិយមោ យស្មិន៑ គ្ឫហេ ពហវះ សម្ភូយ ប្រាត៌្ហយន្ត តន្និវេឝនំ គតះ។
13 Когда же Петр постучался у ворот, то вышла послушать служанка, именем Рода,
បិតរេណ ពហិទ៌្វារ អាហតេ សតិ រោទានាមា ពាលិកា ទ្រឞ្ដុំ គតា។
14 и, узнав голос Петра, от радости не отворила ворот, но, вбежав, объявила, что Петр стоит у ворот.
តតះ បិតរស្យ ស្វរំ ឝ្រុវា សា ហឞ៌យុក្តា សតី ទ្វារំ ន មោចយិត្វា បិតរោ ទ្វារេ តិឞ្ឋតីតិ វាត៌្តាំ វក្តុម៑ អភ្យន្តរំ ធាវិត្វា គតវតី។
15 А те сказали ей: в своем ли ты уме? Но она утверждала свое. Они же говорили: это Ангел его.
តេ ប្រាវោចន៑ ត្វមុន្មត្តា ជាតាសិ កិន្តុ សា មុហុម៌ុហុរុក្តវតី សត្យមេវៃតត៑។
16 Между тем Петр продолжал стучать. Когда же отворили, то увидели его и изумились.
តទា តេ កថិតវន្តស្តហ៌ិ តស្យ ទូតោ ភវេត៑។
17 Он же, дав знак рукою, чтобы молчали, рассказал им, как Господь вывел его из темницы, и сказал: уведомьте о сем Иакова и братьев. Потом, выйдя, пошел в другое место.
បិតរោ ទ្វារមាហតវាន៑ ឯតស្មិន្នន្តរេ ទ្វារំ មោចយិត្វា បិតរំ ទ្ឫឞ្ដ្វា វិស្មយំ ប្រាប្តាះ។
18 По наступлении дня между воинами сделалась большая тревога о том, что сделалось с Петром.
តតះ បិតរោ និះឝព្ទំ ស្ថាតុំ តាន៑ ប្រតិ ហស្តេន សង្កេតំ ក្ឫត្វា បរមេឝ្វរោ យេន ប្រការេណ តំ ការាយា ឧទ្ធ្ឫត្យានីតវាន៑ តស្យ វ្ឫត្តាន្តំ តានជ្ញាបយត៑, យូយំ គត្វា យាកុពំ ភ្រាត្ឫគណញ្ច វាត៌្តាមេតាំ វទតេត្យុក្តា ស្ថានាន្តរំ ប្រស្ថិតវាន៑។
19 Ирод же, поискав его и не найдя, судил стражей и велел казнить их. Потом он отправился из Иудеи в Кесарию и там оставался.
ប្រភាតេ សតិ បិតរះ ក្វ គត ឥត្យត្រ រក្ឞកាណាំ មធ្យេ មហាន៑ កលហោ ជាតះ។
20 Ирод был раздражен на Тирян и Сидонян; они же, согласившись, пришли к нему и, склонив на свою сторону Власта, постельника царского, просили мира, потому что область их питалась от области царской.
ហេរោទ៑ ពហុ ម្ឫគយិត្វា តស្យោទ្ទេឝេ ន ប្រាប្តេ សតិ រក្ឞកាន៑ សំប្ឫច្ឆ្យ តេឞាំ ប្រាណាន៑ ហន្តុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
21 В назначенный день Ирод, одевшись в царскую одежду, сел на возвышенном месте и говорил к ним;
បឝ្ចាត៑ ស យិហូទីយប្រទេឝាត៑ កៃសរិយានគរំ គត្វា តត្រាវាតិឞ្ឋត៑។
22 а народ восклицал: это голос Бога, а не человека.
សោរសីទោនទេឝយោ រ្លោកេភ្យោ ហេរោទិ យុយុត្សៅ សតិ តេ សវ៌្វ ឯកមន្ត្រណាះ សន្តស្តស្យ សមីប ឧបស្ថាយ ល្វាស្តនាមានំ តស្យ វស្ត្រគ្ឫហាធីឝំ សហាយំ ក្ឫត្វា ហេរោទា សាទ៌្ធំ សន្ធិំ ប្រាត៌្ហយន្ត យតស្តស្យ រាជ្ញោ ទេឝេន តេឞាំ ទេឝីយានាំ ភរណម៑ អភវត្ំ
23 Но вдруг Ангел Господень поразил его за то, что он не воздал славы Богу; и он, быв изъеден червями, умер.
អតះ កុត្រចិន៑ និរុបិតទិនេ ហេរោទ៑ រាជកីយំ បរិច្ឆទំ បរិធាយ សិំហាសនេ សមុបវិឝ្យ តាន៑ ប្រតិ កថាម៑ ឧក្តវាន៑។
24 Слово же Божие росло и распространялось.
តតោ លោកា ឧច្ចៃះការំ ប្រត្យវទន៑, ឯឞ មនុជរវោ ន ហិ, ឦឝ្វរីយរវះ។
25 А Варнава и Савл, по исполнении поручения, возвратились из Иерусалима в Антиохию, взяв с собою и Иоанна, прозванного Марком.
តទា ហេរោទ៑ ឦឝ្វរស្យ សម្មានំ នាករោត៑; តស្មាទ្ធេតោះ បរមេឝ្វរស្យ ទូតោ ហឋាត៑ តំ ប្រាហរត៑ តេនៃវ ស កីដៃះ ក្ឞីណះ សន៑ ប្រាណាន៑ អជហាត៑។ កិន្ត្វីឝ្វរស្យ កថា ទេឝំ វ្យាប្យ ប្រពលាភវត៑។ តតះ បរំ ពណ៌ព្ពាឝៅលៅ យស្យ កម៌្មណោ ភារំ ប្រាប្នុតាំ តាភ្យាំ តស្មិន៑ សម្បាទិតេ សតិ មាក៌នាម្នា វិខ្យាតោ យោ យោហន៑ តំ សង្គិនំ ក្ឫត្វា យិរូឝាលម្នគរាត៑ ប្រត្យាគតៅ។
