2-е Коринфянам 1

1 Павел, волею Божиею Апостол Иисуса Христа, и Тимофей брат, церкви Божией, находящейся в Коринфе, со всеми святыми по всей Ахаии:

ឦឝ្វរស្យេច្ឆយា យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ប្រេរិតះ បៅលស្តិមថិព៌្ហ្រាតា ច ទ្វាវេតៅ ករិន្ថនគរស្ថាយៃ ឦឝ្វរីយសមិតយ អាខាយាទេឝស្ថេភ្យះ សវ៌្វេភ្យះ បវិត្រលោកេភ្យឝ្ច បត្រំ លិខតះ។

2 благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

អស្មាកំ តាតស្យេឝ្វរស្យ ប្រភោយ៌ីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ចានុគ្រហះ ឝាន្តិឝ្ច យុឞ្មាសុ វត៌្តតាំ។

3 Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, Отец милосердия и Бог всякого утешения,

ក្ឫបាលុះ បិតា សវ៌្វសាន្ត្វនាការីឝ្វរឝ្ច យោៜស្មត្ប្រភោយ៌ីឝុខ្រីឞ្ដស្យ តាត ឦឝ្វរះ ស ធន្យោ ភវតុ។

4 утешающий нас во всякой скорби нашей, чтобы и мы могли утешать находящихся во всякой скорби тем утешением, которым Бог утешает нас самих!

យតោ វយម៑ ឦឝ្វរាត៑ សាន្ត្វនាំ ប្រាប្យ តយា សាន្ត្វនយា យត៑ សវ៌្វវិធក្លិឞ្ដាន៑ លោកាន៑ សាន្ត្វយិតុំ ឝក្នុយាម តទត៌្ហំ សោៜស្មាកំ សវ៌្វក្លេឝសមយេៜស្មាន៑ សាន្ត្វយតិ។

5 Ибо по мере, как умножаются в нас страдания Христовы, умножается Христом и утешение наше.

យតះ ខ្រីឞ្ដស្យ ក្លេឝា យទ្វទ៑ ពាហុល្យេនាស្មាសុ វត៌្តន្តេ តទ្វទ៑ វយំ ខ្រីឞ្ដេន ពហុសាន្ត្វនាឍ្យា អបិ ភវាមះ។

6 Скорбим ли мы, скорбим для вашего утешения и спасения, которое совершается перенесением тех же страданий, какие и мы терпим.

វយំ យទិ ក្លិឝ្យាមហេ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ សាន្ត្វនាបរិត្រាណយោះ ក្ឫតេ ក្លិឝ្យាមហេ យតោៜស្មាភិ រ្យាទ្ឫឝានិ ទុះខានិ សហ្យន្តេ យុឞ្មាកំ តាទ្ឫឝទុះខានាំ សហនេន តៅ សាធយិឞ្យេតេ ឥត្យស្មិន៑ យុឞ្មានធិ មម ទ្ឫឍា ប្រត្យាឝា ភវតិ។

7 И надежда наша о вас тверда. Утешаемся ли, утешаемся для вашего утешения и спасения, зная, что вы участвуете как в страданиях наших, так и в утешении.

យទិ វា វយំ សាន្ត្វនាំ លភាមហេ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ សាន្ត្វនាបរិត្រាណយោះ ក្ឫតេ តាមបិ លភាមហេ។ យតោ យូយំ យាទ្ឫគ៑ ទុះខានាំ ភាគិនោៜភវត តាទ្ឫក៑ សាន្ត្វនាយា អបិ ភាគិនោ ភវិឞ្យថេតិ វយំ ជានីមះ។

8 Ибо мы не хотим оставить вас, братия, в неведении о скорби нашей, бывшей с нами в Асии, потому что мы отягчены были чрезмерно и сверх силы, так что не надеялись остаться в живых.

ហេ ភ្រាតរះ, អាឝិយាទេឝេ យះ ក្លេឝោៜស្មាន៑ អាក្រាម្យត៑ តំ យូយំ យទ៑ អនវគតាស្តិឞ្ឋត តន្មយា ភទ្រំ ន មន្យតេ។ តេនាតិឝក្តិក្លេឝេន វយមតីវ បីឌិតាស្តស្មាត៑ ជីវនរក្ឞណេ និរុបាយា ជាតាឝ្ច,

9 Но сами в себе имели приговор к смерти, для того чтобы надеяться не на самих себя, но на Бога, воскрешающего мертвых,

អតោ វយំ ស្វេឞុ ន វិឝ្វស្យ ម្ឫតលោកានាម៑ ឧត្ថាបយិតរីឝ្វរេ យទ៑ វិឝ្វាសំ កុម៌្មស្តទត៌្ហម៑ អស្មាភិះ ប្រាណទណ្ឌោ ភោក្តវ្យ ឥតិ ស្វមនសិ និឝ្ចិតំ។

10 Который и избавил нас от столь близкой смерти, и избавляет, и на Которого надеемся, что и еще избавит,

ឯតាទ្ឫឝភយង្ករាត៑ ម្ឫត្យោ រ្យោ ៜស្មាន៑ អត្រាយតេទានីមបិ ត្រាយតេ ស ឥតះ បរមប្យស្មាន៑ ត្រាស្យតេ ៜស្មាកម៑ ឯតាទ្ឫឝី ប្រត្យាឝា វិទ្យតេ។

11 при содействии и вашей молитвы за нас, дабы за дарованное нам, по ходатайству многих, многие возблагодарили за нас.

ឯតទត៌្ហមស្មត្ក្ឫតេ ប្រាត៌្ហនយា វយំ យុឞ្មាភិរុបកត៌្តវ្យាស្តថា ក្ឫតេ ពហុភិ រ្យាចិតោ យោៜនុគ្រហោៜស្មាសុ វត៌្តិឞ្យតេ តត្ក្ឫតេ ពហុភិរីឝ្វរស្យ ធន្យវាទោៜបិ ការិឞ្យតេ។

12 Ибо похвала наша сия есть свидетельство совести нашей, что мы в простоте и богоугодной искренности, не по плотской мудрости, но по благодати Божией, жили в мире, особенно же у вас.

អបរញ្ច សំសារមធ្យេ វិឝេឞតោ យុឞ្មន្មធ្យេ វយំ សាំសារិក្យា ធិយា នហិ កិន្ត្វីឝ្វរស្យានុគ្រហេណាកុដិលតាម៑ ឦឝ្វរីយសារល្យញ្ចាចរិតវន្តោៜត្រាស្មាកំ មនោ យត៑ ប្រមាណំ ទទាតិ តេន វយំ ឝ្លាឃាមហេ។

13 И мы пишем вам не иное, как то, что вы читаете или разумеете, и что, как надеюсь, до конца уразумеете,

យុឞ្មាភិ រ្យទ៑ យត៑ បឋ្យតេ គ្ឫហ្យតេ ច តទន្យត៑ កិមបិ យុឞ្មភ្យម៑ អស្មាភិ រ្ន លិខ្យតេ តច្ចាន្តំ យាវទ៑ យុឞ្មាភិ រ្គ្រហីឞ្យត ឥត្យស្មាកម៑ អាឝា។

14 так как вы отчасти и уразумели уже, что мы будем вашею похвалою, равно и вы нашею, в день Господа нашего Иисуса Христа.

យូយមិតះ បូវ៌្វមប្យស្មាន៑ អំឝតោ គ្ឫហីតវន្តះ, យតះ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ទិនេ យទ្វទ៑ យុឞ្មាស្វស្មាកំ ឝ្លាឃា តទ្វទ៑ អស្មាសុ យុឞ្មាកមបិ ឝ្លាឃា ភវិឞ្យតិ។

15 И в этой уверенности я намеревался придти к вам ранее, чтобы вы вторично получили благодать,

អបរំ យូយំ យទ៑ ទ្វិតីយំ វរំ លភធ្វេ តទត៌្ហមិតះ បូវ៌្វំ តយា ប្រត្យាឝយា យុឞ្មត្សមីបំ គមិឞ្យាមិ

16 и через вас пройти в Македонию, из Македонии же опять придти к вам; а вы проводили бы меня в Иудею.

យុឞ្មទ្ទេឝេន មាកិទនិយាទេឝំ វ្រជិត្វា បុនស្តស្មាត៑ មាកិទនិយាទេឝាត៑ យុឞ្មត្សមីបម៑ ឯត្យ យុឞ្មាភិ រ្យិហូទាទេឝំ ប្រេឞយិឞ្យេ ចេតិ មម វាញ្ឆាសីត៑។

17 Имея такое намерение, легкомысленно ли я поступил? Или что я предпринимаю, по плоти предпринимаю, так что у меня то “да, да”, то “нет, нет”?

ឯតាទ្ឫឝី មន្ត្រណា មយា កិំ ចាញ្ចល្យេន ក្ឫតា? យទ៑ យទ៑ អហំ មន្ត្រយេ តត៑ កិំ វិឞយិលោកឥវ មន្ត្រយាណ អាទៅ ស្វីក្ឫត្យ បឝ្ចាទ៑ អស្វីកុវ៌្វេ?

18 Верен Бог, что слово наше к вам не было то “да”, то “нет”.

យុឞ្មាន៑ ប្រតិ មយា កថិតានិ វាក្យាន្យគ្រេ ស្វីក្ឫតានិ ឝេឞេៜស្វីក្ឫតានិ នាភវន៑ ឯតេនេឝ្វរស្យ វិឝ្វស្តតា ប្រកាឝតេ។

19 Ибо Сын Божий, Иисус Христос, проповеданный у вас нами, мною и Силуаном и Тимофеем, не был “да” и “нет”; но в Нем было “да”, -

មយា សិល្វានេន តិមថិនា ចេឝ្វរស្យ បុត្រោ យោ យីឝុខ្រីឞ្ដោ យុឞ្មន្មធ្យេ ឃោឞិតះ ស តេន ស្វីក្ឫតះ បុនរស្វីក្ឫតឝ្ច តន្នហិ កិន្តុ ស តស្យ ស្វីការស្វរូបឯវ។

20 ибо все обетования Божии в Нем “да” и в Нем “аминь”, - в славу Божию, через нас.

ឦឝ្វរស្យ មហិមា យទ៑ អស្មាភិះ ប្រកាឝេត តទត៌្ហម៑ ឦឝ្វរេណ យទ៑ យត៑ ប្រតិជ្ញាតំ តត្សវ៌្វំ ខ្រីឞ្ដេន ស្វីក្ឫតំ សត្យីភូតញ្ច។

21 Утверждающий же нас с вами во Христе и помазавший нас есть Бог,

យុឞ្មាន៑ អស្មាំឝ្ចាភិឞិច្យ យះ ខ្រីឞ្ដេ ស្ថាស្នូន៑ ករោតិ ស ឦឝ្វរ ឯវ។

22 Который и запечатлел нас и дал залог Духа в сердца наши.

ស ចាស្មាន៑ មុទ្រាង្កិតាន៑ អកាឞ៌ីត៑ សត្យាង្ការស្យ បណខរូបម៑ អាត្មានំ អស្មាកម៑ អន្តះករណេឞុ និរក្ឞិបច្ច។

23 Бога призываю во свидетели на душу мою, что, щадя вас, я доселе не приходил в Коринф,

អបរំ យុឞ្មាសុ ករុណាំ កុវ៌្វន៑ អហម៑ ឯតាវត្កាលំ យាវត៑ ករិន្ថនគរំ ន គតវាន៑ ឥតិ សត្យមេតស្មិន៑ ឦឝ្វរំ សាក្ឞិណំ ក្ឫត្វា មយា ស្វប្រាណានាំ ឝបថះ ក្រិយតេ។

24 не потому, будто мы берем власть над верою вашею; но мы споспешествуем радости вашей: ибо верою вы тверды.

វយំ យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសស្យ និយន្តារោ ន ភវាមះ កិន្តុ យុឞ្មាកម៑ អានន្ទស្យ សហាយា ភវាមះ, យស្មាទ៑ វិឝ្វាសេ យុឞ្មាកំ ស្ថិតិ រ្ភវតិ។