2-е Коринфянам 3
1 Неужели нам снова знакомиться с вами? Неужели нужны для нас, как для некоторых, одобрительные письма к вам или от вас?
វយំ កិម៑ អាត្មប្រឝំសនំ បុនរារភាមហេ? យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យុឞ្មត្តោ វា បរេឞាំ កេឞាញ្ចិទ៑ ឥវាស្មាកមបិ កិំ ប្រឝំសាបត្រេឞុ ប្រយោជនម៑ អាស្តេ?
2 Вы - наше письмо, написанное в сердцах наших, узнаваемое и читаемое всеми человеками;
យូយមេវាស្មាកំ ប្រឝំសាបត្រំ តច្ចាស្មាកម៑ អន្តះករណេឞុ លិខិតំ សវ៌្វមានវៃឝ្ច ជ្ញេយំ បឋនីយញ្ច។
3 вы показываете собою, что вы - письмо Христово, через служение наше написанное не чернилами, но Духом Бога живаго, не на скрижалях каменных, но на плотяных скрижалях сердца.
យតោ ៜស្មាភិះ សេវិតំ ខ្រីឞ្ដស្យ បត្រំ យូយបេវ, តច្ច ន មស្យា កិន្ត្វមរស្យេឝ្វរស្យាត្មនា លិខិតំ បាឞាណបត្រេឞុ តន្នហិ កិន្តុ ក្រវ្យមយេឞុ ហ្ឫត្បត្រេឞុ លិខិតមិតិ សុស្បឞ្ដំ។
4 Такую уверенность мы имеем в Боге через Христа,
ខ្រីឞ្ដេនេឝ្វរំ ប្រត្យស្មាកម៑ ឦទ្ឫឝោ ទ្ឫឍវិឝ្វាសោ វិទ្យតេ;
5 не потому, чтобы мы сами способны были помыслить что от себя, как бы от себя, но способность наша от Бога.
វយំ និជគុណេន កិមបិ កល្បយិតុំ សមត៌្ហា ឥតិ នហិ កិន្ត្វីឝ្វរាទស្មាកំ សាមត៌្ហ្យំ ជាយតេ។
6 Он дал нам способность быть служителями Нового Завета, не буквы, но духа, потому что буква убивает, а дух животворит.
តេន វយំ នូតននិយមស្យាត៌្ហតោ ៜក្ឞរសំស្ថានស្យ តន្នហិ កិន្ត្វាត្មន ឯវ សេវនសាមត៌្ហ្យំ ប្រាប្តាះ។ អក្ឞរសំស្ថានំ ម្ឫត្យុជនកំ កិន្ត្វាត្មា ជីវនទាយកះ។
7 Если же служение смертоносным буквам, начертанное на камнях, было так славно, что сыны Израилевы не могли смотреть на лице Моисеево по причине славы лица его преходящей, -
អក្ឞរៃ រ្វិលិខិតបាឞាណរូបិណី យា ម្ឫត្យោះ សេវា សា យទីទ្ឫក៑ តេជស្វិនី ជាតា យត្តស្យាចិរស្ថាយិនស្តេជសះ ការណាត៑ មូសសោ មុខម៑ ឥស្រាយេលីយលោកៃះ សំទ្រឞ្ដុំ នាឝក្យត,
8 то не гораздо ли более должно быть славно служение духа?
តហ៌្យាត្មនះ សេវា កិំ តតោៜបិ ពហុតេជស្វិនី ន ភវេត៑?
9 Ибо если служение осуждения славно, то тем паче изобилует славою служение оправдания.
ទណ្ឌជនិកា សេវា យទិ តេជោយុក្តា ភវេត៑ តហ៌ិ បុណ្យជនិកា សេវា តតោៜធិកំ ពហុតេជោយុក្តា ភវិឞ្យតិ។
10 То прославленное даже не оказывается славным с сей стороны, по причине преимуществeнной славы последующего.
ឧភយោស្តុលនាយាំ ក្ឫតាយាម៑ ឯកស្យាស្តេជោ ទ្វិតីយាយាះ ប្រខរតរេណ តេជសា ហីនតេជោ ភវតិ។
11 Ибо, если преходящее славно, тем более славно пребывающее.
យស្មាទ៑ យត៑ លោបនីយំ តទ៑ យទិ តេជោយុក្តំ ភវេត៑ តហ៌ិ យត៑ ចិរស្ថាយិ តទ៑ ពហុតរតេជោយុក្តមេវ ភវិឞ្យតិ។
12 Имея такую надежду, мы действуем с великим дерзновением,
ឦទ្ឫឝីំ ប្រត្យាឝាំ លព្ធ្វា វយំ មហតីំ ប្រគល្ភតាំ ប្រកាឝយាមះ។
13 а не так, как Моисей, который полагал покрывало на лице свое, чтобы сыны Израилевы не взирали на конец преходящего.
ឥស្រាយេលីយលោកា យត៑ តស្យ លោបនីយស្យ តេជសះ ឝេឞំ ន វិលោកយេយុស្តទត៌្ហំ មូសា យាទ្ឫគ៑ អាវរណេន ស្វមុខម៑ អាច្ឆាទយត៑ វយំ តាទ្ឫក៑ ន កុម៌្មះ។
14 Но умы их ослеплены: ибо то же самое покрывало доныне остается неснятым при чтении Ветхого Завета, потому что оно снимается Христом.
តេឞាំ មនាំសិ កឋិនីភូតានិ យតស្តេឞាំ បឋនសមយេ ស បុរាតនោ និយមស្តេនាវរណេនាទ្យាបិ ប្រច្ឆន្នស្តិឞ្ឋតិ។
15 Доныне, когда они читают Моисея, покрывало лежит на сердце их;
តច្ច ន ទូរីភវតិ យតះ ខ្រីឞ្ដេនៃវ តត៑ លុប្យតេ។ មូសសះ ឝាស្ត្រស្យ បាឋសមយេៜទ្យាបិ តេឞាំ មនាំសិ តេនាវរណេន ប្រច្ឆាទ្យន្តេ។
16 но когда обращаются к Господу, тогда это покрывало снимается.
កិន្តុ ប្រភុំ ប្រតិ មនសិ បរាវ្ឫត្តេ តទ៑ អាវរណំ ទូរីការិឞ្យតេ។
17 Господь есть Дух; а где Дух Господень, там свобода.
យះ ប្រភុះ ស ឯវ ស អាត្មា យត្រ ច ប្រភោរាត្មា តត្រៃវ មុក្តិះ។
18 Мы же все открытым лицем, как в зеркале, взирая на славу Господню, преображаемся в тот же образ от славы в славу, как от Господня Духа.
វយញ្ច សវ៌្វេៜនាច្ឆាទិតេនាស្យេន ប្រភោស្តេជសះ ប្រតិពិម្ពំ គ្ឫហ្លន្ត អាត្មស្វរូបេណ ប្រភុនា រូបាន្តរីក្ឫតា វទ៌្ធមានតេជោយុក្តាំ តាមេវ ប្រតិមូត៌្តិំ ប្រាប្នុមះ។
