Лука 19
1 Исус а интрат ын Иерихон ши тречя прин четате.
Entrato in Gerico, attraversava la città.
2 Ши ун ом богат, нумит Закеу, май-мареле вамешилор,
Ed ecco un uomo di nome Zaccheo, capo dei pubblicani e ricco,
3 кэута сэ вадэ каре есте Исус, дар ну путя дин причина нородулуй, кэч ера мик де статурэ.
cercava di vedere quale fosse Gesù, ma non gli riusciva a causa della folla, poiché era piccolo di statura.
4 А алергат ынаинте ши с-а суит ынтр-ун дуд ка сэ-Л вадэ, пентру кэ пе друмул ачела авя сэ трякэ.
Allora corse avanti e, per poterlo vedere, salì su un sicomoro, poiché doveva passare di là.
5 Исус, кынд а ажунс ла локул ачела, Шь-а ридикат окий ши й-а зис: „Закее, дэ-те жос деграбэ, кэч астэзь требуе сэ рэмын ын каса та.”
Quando giunse sul luogo, Gesù alzò lo sguardo e gli disse: «Zaccheo, scendi subito, perché oggi devo fermarmi a casa tua».
6 Закеу с-а дат жос ын грабэ ши Л-а примит ку букурие.
In fretta scese e lo accolse pieno di gioia.
7 Кынд ау вэзут лукрул ачеста, тоць кыртяу ши зичяу: „А интрат сэ гэздуяскэ ла ун ом пэкэтос!”
Vedendo ciò, tutti mormoravano: «E' andato ad alloggiare da un peccatore!».
8 Дар Закеу а стат ынаинтя Домнулуй ши Й-а зис: „Ятэ, Доамне, жумэтате дин авуция мя о дау сэрачилор ши, дакэ ам нэпэстуит пе чинева ку чева, ый дау ынапой ымпэтрит.”
Ma Zaccheo, alzatosi, disse al Signore: «Ecco, Signore, io do la metà dei miei beni ai poveri; e se ho frodato qualcuno, restituisco quattro volte tanto».
9 Исус й-а зис: „Астэзь а интрат мынтуиря ын каса ачаста, кэч шиел есте фиуллуй Авраам.
Gesù gli rispose: «Oggi la salvezza è entrata in questa casa, perché anch'egli è figlio di Abramo;
10 Пентру кэФиул омулуй а венит сэ кауте ши сэ мынтуяскэ че ера пердут.”
il Figlio dell'uomo infatti è venuto a cercare e a salvare ciò che era perduto».
11 Пе кынд аскултау ей ачесте лукрурь, Исус а май спус о пилдэ, пентру кэ ера апроапе де Иерусалим, ши ей кредяу кэ Ымпэрэция луй Думнезеу аре сэ се арате ындатэ.
Mentre essi stavano ad ascoltare queste cose, Gesù disse ancora una parabola perché era vicino a Gerusalemme ed essi credevano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all'altro.
12 Деч а зис: „Ун ом де ням маре с-а дус ынтр-о царэ депэртатэ ка сэ-шь я о ымпэрэцие ши апой сэ се ынтоаркэ.
Disse dunque: «Un uomo di nobile stirpe partì per un paese lontano per ricevere un titolo regale e poi ritornare.
13 А кемат зече дин робий сэй, ле-а дат зече польши ле-а зис: ‘Пунеци-й ын негоц пынэ мэ вой ынтоарче.’
Chiamati dieci servi, consegnò loro dieci mine, dicendo: Impiegatele fino al mio ritorno.
14 Дарчетэцений луй ыл урау ши ау тримис дупэ ел о солие сэ-й спунэ: ‘Ну врем ка омул ачеста сэ ымпэрэцяскэ песте ной.’
Ma i suoi cittadini lo odiavano e gli mandarono dietro un'ambasceria a dire: Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi.
15 Кынд с-а ынторс ынапой, дупэ че ышь луасе ымпэрэция, а спус сэ кеме пе робий ачея кэрора ле дэдусе баний, ка сэ вадэ кыт кыштигасе фиекаре ку ей дин негоц.
Quando fu di ritorno, dopo aver ottenuto il titolo di re, fece chiamare i servi ai quali aveva consegnato il denaro, per vedere quanto ciascuno avesse guadagnato.
16 Чел динтый а венит ши й-а зис: ‘Доамне, полул тэу а май адус зече поль.’
Si presentò il primo e disse: Signore, la tua mina ha fruttato altre dieci mine.
17 Ел й-а зис: ‘Бине, роб бун, фииндкэ ай фост крединчосын пуцине лукрурь, примеште кырмуиря а зече четэць.’
Gli disse: Bene, bravo servitore; poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città.
18 А венит ал дойля ши й-а зис: ‘Доамне, полул тэу а май адус чинч поль.’
Poi si presentò il secondo e disse: La tua mina, signore, ha fruttato altre cinque mine.
19 Ел й-а зис ши луй: ‘Примеште ши ту кырмуиря а чинч четэць.’
Anche a questo disse: Anche tu sarai a capo di cinque città.
20 А венит ун алтул ши й-а зис: ‘Доамне, ятэ-ць полул, пе каре л-ам пэстрат ынвелит ынтр-ун штергар,
Venne poi anche l'altro e disse: Signore, ecco la tua mina, che ho tenuta riposta in un fazzoletto;
21 кэчм-ам темут де тине, фииндкэ ешть ун ом аспру; ей че н-ай пус ши сечерь че н-ай семэнат.’
avevo paura di te che sei un uomo severo e prendi quello che non hai messo in deposito, mieti quello che non hai seminato.
22 Стэпынул й-а зис: ‘Роб рэу; те вой жудека дупэкувинтеле тале. Штияйкэ сунт ун ом аспру, каре яу че н-ам пус ши сечер че н-ам семэнат;
Gli rispose: Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato:
23 атунч де че ну мь-ай пус баний ла зарафь, пентру ка, ла ынтоарчеря мя, сэ-й фи луат ынапой ку добындэ?’
perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l'avrei riscosso con gli interessi.
24 Апой а зис челор че ерау де фацэ: ‘Луаци-й полул ши даци-л челуй че аре зече поль.’
Disse poi ai presenti: Toglietegli la mina e datela a colui che ne ha dieci
25 ‘Доамне’, й-ау зис ей, ‘ел аре зече поль.’
Gli risposero: Signore, ha gia dieci mine!
26 Яр ел ле-а зис: ‘Вэ спун кэчелуй че аре, и се ва да, дар де ла чел че н-аре, се ва луа кяр ши че аре.
Vi dico: A chiunque ha sarà dato; ma a chi non ha sarà tolto anche quello che ha.
27 Кыт деспре врэжмаший мей, каре н-ау врут сэ ымпэрэцеск еу песте ей, адучеци-й ынкоаче ши тэяци-й ынаинтя мя.’”
E quei miei nemici che non volevano che diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me».
28 Дупэ че а ворбит астфел, Исус а порнит ын фрунте ши Се суя спре Иерусалим.
Dette queste cose, Gesù proseguì avanti agli altri salendo verso Gerusalemme.
29 Кынд С-а апропият де Бетфаге ши де Бетания, ынспре мунтеле нумит ал Мэслинилор, Исус а тримис пе дой дин ученичий Сэй
Quando fu vicino a Bètfage e a Betània, presso il monte detto degli Ulivi, inviò due discepoli dicendo:
30 ши ле-а зис: „Дучеци-вэ ын сатул динаинтя воастрэ. Кынд вець интра ын ел, вець гэси ун мэгэруш легат, пе каре н-а ынкэлекат нимень ничодатэ: дезлегаци-л ши адучеци-Ми-л.
«Andate nel villaggio di fronte; entrando, troverete un puledro legato, sul quale nessuno è mai salito; scioglietelo e portatelo qui.
31 Дакэ вэ ва ынтреба чинева: ‘Пентру че-л дезлегаць?’ сэ-й спунець аша: ‘Пентру кэ Домнул аре требуинцэ де ел.’”
E se qualcuno vi chiederà: Perché lo sciogliete?, direte così: Il Signore ne ha bisogno».
32 Чей че фусесерэ тримишь с-ау дус ши ау гэсит аша кум ле спусесе Исус.
Gli inviati andarono e trovarono tutto come aveva detto.
33 Пе кынд дезлегау мэгэрушул, стэпыний луй ле-ау зис: „Пентру че дезлегаць мэгэрушул?”
Mentre scioglievano il puledro, i proprietari dissero loro: «Perché sciogliete il puledro?».
34 Ей ау рэспунс: „Домнул аре требуинцэ де ел.”
Essi risposero: «Il Signore ne ha bisogno».
35 Ши ау адус мэгэрушул ла Исус. Апой, шь-ау арункат хайнеле пе ел ши ау ашезат пе Исус кэларе, дясупра.
Lo condussero allora da Gesù; e gettati i loro mantelli sul puledro, vi fecero salire Gesù.
36 Пе кынд мерӂя Исус, оамений ышь аштерняу хайнеле пе друм.
Via via che egli avanzava, stendevano i loro mantelli sulla strada.
37 Ши кынд С-а апропият де Иерусалим, спре коборышул Мунтелуй Мэслинилор, тоатэ мулцимя ученичилор, плинэ де букурие, а ынчепут сэ лауде пе Думнезеу ку глас таре пентру тоате минуниле пе каре ле вэзусерэ.
Era ormai vicino alla discesa del monte degli Ulivi, quando tutta la folla dei discepoli, esultando, cominciò a lodare Dio a gran voce, per tutti i prodigi che avevano veduto, dicendo:
38 Ей зичяу: „Бинекувынтат есте Ымпэратул каре вине ын Нумеле Домнулуй! Паче ын чер ши славэ ын локуриле пряыналте!”
« Benedetto colui che viene, nel nome del Signore. Pace in cielo e gloria nel più alto dei cieli!».
39 Уний фарисей дин нород ау зис луй Исус: „Ынвэцэторуле, чартэ-Ць ученичий!”
Alcuni farisei tra la folla gli dissero: «Maestro, rimprovera i tuoi discepoli».
40 Ши Ел а рэспунс: „Вэ спун кэ, дакэ вор тэчя ей, петрелевор стрига.”
Ma egli rispose: «Vi dico che, se questi taceranno, grideranno le pietre».
41 Кынд С-а апропият де четате ши а вэзут-о, Исус а плынс пентру еа
Quando fu vicino, alla vista della città, pianse su di essa, dicendo:
42 ши а зис: „Дакэ ай фи куноскут ши ту, мэкар ын ачастэ зи, лукруриле каре путяу сэ-ць дя пачя! Дар акум, еле сунт аскунсе де окий тэй.
«Se avessi compreso anche tu, in questo giorno, la via della pace. Ma ormai è stata nascosta ai tuoi occhi.
43 Вор вени песте тине зиле кынд врэжмаший тэй те вор ынконжураку шанцурь, те вор ымпресура ши те вор стрынӂе дин тоате пэрциле:
Giorni verranno per te in cui i tuoi nemici ti cingeranno di trincee, ti circonderanno e ti stringeranno da ogni parte;
44 тевор фаче уна ку пэмынтул, пе тине ши пе копиий тэй дин мижлокул тэу, ши нувор лэса ын тине пятрэ пе пятрэ, пентру кэн-ай куноскут время кынд ай фост черчетатэ.”
abbatteranno te e i tuoi figli dentro di te e non lasceranno in te pietra su pietra, perché non hai riconosciuto il tempo in cui sei stata visitata».
45 Ын урмэ, а интрат ын Темплу ши а ынчепут сэ скоатэ афарэ пе чей че виндяу ши кумпэрау ын ел.
Entrato poi nel tempio, cominciò a cacciare i venditori,
46 Ши ле-а зис: „Есте скрис: ‘Каса Мя ва фи о касэ де ругэчуне.’ Дар войаць фэкут дин еа ‘о пештерэ де тылхарь’.”
La mia casa sarà casa di preghiera. una spelonca di ladri! ». dicendo: «Sta scritto:
47 Исус ынвэца ын тоате зилеле пе нород ын Темплу. Ши преоций чей май де сямэ, кэртурарий ши бэтрыний нородулуй кэутау сэ-Л омоаре,
Ogni giorno insegnava nel tempio. I sommi sacerdoti e gli scribi cercavano di farlo perire e così anche i notabili del popolo;
48 дар ну штияу кум сэ факэ, пентру кэ тот нородул Ый сорбя ворбеле де пе бузе.
ma non sapevano come fare, perché tutto il popolo pendeva dalle sue parole.
