Лука 15
1 Тоць вамеший ши пэкэтоший се апропияу де Исус ка сэ-Л аскулте.
ησαν δε εγγιζοντες αυτω παντες οι τελωναι και [ οι ] αμαρτωλοι ακουειν αυτου
2 Ши фарисеий, ши кэртурарий кыртяу ши зичяу: „Омул ачеста примеште пе пэкэтошь ши мэнынкэ ку ей.”
και διεγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις
3 Дар Ел ле-а спус пилда ачаста:
ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων
4 „Кареом динтре вой, дакэ аре о сутэ де ой ши перде пе уна дин еле, ну ласэ пе челелалте ноуэзечь ши ноуэ пе ислаз ши се дуче дупэ чяпердутэ, пынэ кынд о гэсеште?
τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εν εξ αυτων ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ου ευρη αυτο
5 Дупэ че а гэсит-о, о пуне ку букурие пе умерь
και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους αυτου χαιρων
6 ши, кынд се ынтоарче акасэ, кямэ пе приетений ши вечиний сэй ши ле зиче: ‘Букураци-вэ ымпреунэ ку мине, кэч мь-ам гэсит оая каре ера пердутэ.’
και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος
7 Тот аша, вэ спун кэ ва фи маймултэ букурие ын чер пентру ун сингур пэкэтос каре се покэеште, декыт пентру ноуэзечь ши ноуэ де оамень неприхэниць, каре н-ау невое де покэинцэ.
λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εσται εν τω ουρανω επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοντα εννεα δικαιοις οιτινες ου χρειαν εχουσιν μετανοιας
8 Сау каре фемее, дакэ аре зече лейде арӂинт ши перде унул дин ей, ну апринде о луминэ, ну мэтурэ каса ши ну каутэ ку бэгаре де сямэ пынэ кынд ыл гэсеште?
η τις γυνη δραχμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως οτου ευρη
9 Дупэ че л-а гэсит, кямэ пе приетенеле ши вечинеле ей ши зиче: ‘Букураци-вэ ымпреунэ ку мине, кэч ам гэсит леул пе каре-л пердусем.’
και ευρουσα συγκαλει τας φιλας και τας γειτονας λεγουσα συγχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα
10 Тот аша, вэ спун кэ есте букурие ынаинтя ынӂерилор луй Думнезеу пентру ун сингур пэкэтос каре се покэеште.”
ουτως λεγω υμιν χαρα γινεται ενωπιον των αγγελων του θεου επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι
11 Ел а май зис: „Ун ом авя дой фий.
ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους
12 Чел май тынэр дин ей а зис татэлуй сэу: ‘Татэ, дэ-мь партя де авере че ми се кувине.’ Ши татэл ле-а ымпэрцит аверя.
και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας και διειλεν αυτοις τον βιον
13 Ну дупэ мулте зиле, фиул чел май тынэр а стрынс тотул ши а плекат ынтр-о царэ депэртатэ, унде шь-а рисипит аверя, дукынд о вяцэ дестрэбэлатэ.
και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων απαντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως
14 Дупэ че а келтуит тотул, а венит о фоамете маре ын цара ачея, ши ел а ынчепут сэ дукэ липсэ.
δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρος κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι
15 Атунч, с-а дус ши с-а липит де унул дин локуиторий цэрий ачелея, каре л-а тримис пе огоареле луй сэ-й пэзяскэ порчий.
και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους
16 Мулт ар фи дорит ел сэ се сатуре ку рошковеле пе каре ле мынкау порчий, дар ну и ле дэдя нимень.
και επεθυμει γεμισαι την κοιλιαν αυτου απο των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω
17 Шь-а венит ын фире ши а зис: ‘Кыць аргаць ай татэлуй меу ау белшуг де пыне, яр еу мор де фоаме аич!
εις εαυτον δε ελθων ειπεν ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευουσιν αρτων εγω δε λιμω απολλυμαι
18 Мэ вой скула, мэ вой дуче ла татэл меу ши-й вой зиче: «Татэ, ам пэкэтуит ымпотрива черулуй ши ымпотрива та
αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου
19 ши ну май сунт вредник сэ мэ кем фиул тэу; фэ-мэ ка пе унул дин аргаций тэй.»’
ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
20 Ши с-а скулат ши а плекат ла татэл сэу. Кынд ера ынкэдепарте, татэл сэу л-а вэзут ши и с-а фэкут милэ де ел, а алергат де а кэзут пе грумазул луй ши л-а сэрутат мулт.
και αναστας ηλθεν προς τον πατερα αυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον
21 Фиул й-а зис: ‘Татэ, ам пэкэтуит ымпотрива черулуй шиымпотрива та, ну май сунт вредник сэ мэ кем фиул тэу.’
ειπεν δε αυτω ο υιος πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου και ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου
22 Дар татэл а зис робилор сэй: ‘Адучець репеде хайна чя май бунэ ши ымбрэкаци-л ку еа; пунеци-й ун инел ын деӂет ши ынкэлцэминте ын пичоаре.
ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου εξενεγκατε την στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας
23 Адучець вицелул чел ынгрэшат ши тэяци-л. Сэ мынкэм ши сэ не веселим,
και ενεγκαντες τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν
24 кэчачест фиу ал меу ера морт ши а ынвият; ера пердут ши а фост гэсит.’ Ши ау ынчепут сэ се веселяскэ.
οτι ουτος ο υιος μου νεκρος ην και ανεζησεν και απολωλως ην και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι
25 Фиул чел май маре ера ла огор. Кынд а венит ши с-а апропият де касэ, а аузит музикэ ши жокурь.
ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων
26 А кемат пе унул дин робь ши а ынчепут сэ-л ынтребе че есте.
και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων επυνθανετο τι ειη ταυτα
27 Робул ачела й-а рэспунс: ‘Фрателе тэу а венит ынапой ши татэл тэу а тэят вицелул чел ынгрэшат, пентру кэ л-а гэсит ярэшь сэнэтос ши бине.’
ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν
28 Ел с-а ынтэрытат де мыние ши ну воя сэ интре ын касэ. Татэл сэу а ешит афарэ ши л-а ругат сэ интре.
ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο ουν πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
29 Дар ел, дрепт рэспунс, а зис татэлуй сэу: ‘Ятэ, еу ыць служеск ка ун роб де атыця ань ши ничодатэ ну ць-ам кэлкат порунка ши мие ничодатэ ну мь-ай дат мэкар ун ед сэ мэ веселеск ку приетений мей;
ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
30 яр кынд а венит ачест фиу ал тэу, каре ць-а мынкат аверя ку фемеиле десфрынате, й-ай тэят вицелул чел ынгрэшат.’
οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον μοσχον τον σιτευτον
31 ‘Фиуле, й-а зис татэл, ту ынтотдяуна ешть ку мине ши тот че ам еу есте ал тэу.
ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν
32 Дар требуя сэ не веселим ши сэ не букурэм, пентру кэачест фрате ал тэу ера морт ши а ынвият, ера пердут ши а фост гэсит.’”
ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και ανεζησεν και απολωλως ην και ευρεθη
