Йов 20

1 Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:

Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:

2 „Гындуриле меле мэ силеск сэ рэспунд, ши фрэмынтаря мя ну-мь дэ паче.

C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:

3 Ам аузит мустрэрь каре мэ умплу де рушине, ши, дин адынкул минций меле, духул мэ фаче сэ рэспунд.

J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.

4 Ну штий ту кэ демулт де тот, де кынд а фост ашезат омул пе пэмынт,

Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,

5 бируинца челор рэй а фост скуртэ ши букурия нелеӂюитулуй, нумай де о клипэ?

L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?

6 Кяр дакэ с-ар ынэлца пынэ ла черурь ши капул й-ар ажунӂе пынэ ла норь,

Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,

7 ва пери пентру тотдяуна, ка мурдэрия луй, ши чей че-л ведяу вор зиче: ‘Унде есте?’

Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?

8 Ва збура ка ун вис ши ну-л вор май гэси; ва пери ка о ведение де ноапте.

Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.

9 Окюл каре-л привя ну-л ва май приви, локул ын каре локуя ну-л ва май зэри.

L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.

10 Песте фиий луй вор нэвэли чей сэрачь, ши мыниле луй вор да ынапой че а рэпит ку сила.

Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].

11 Оаселе луй, плине де влага тинереций, ышь вор авя кулкушул ку ел ын цэрынэ.

Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.

12 Дулче ера рэул ын гура луй. Ыл аскундя суб лимбэ,

Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,

13 ыл местека ынтруна ши ну-л лэса; ыл циня ын черул гурий,

S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,

14 дар храна луй се ва префаче ын мэрунтаеле луй, ва ажунӂе ын трупул луй о отравэ де аспидэ.

Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.

15 Богэцииле ынгиците ле ва вэрса, Думнезеу ле ва скоате дин пынтечеле луй.

Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

16 Отравэ де аспидэ а супт, ши де ачея лимба нэпырчий ыл ва учиде.

Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.

17 Ну-шь ва май плимба привириле песте пыраеле ши рыуриле де мьере ши де лапте,

Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.

18 ва да ынапой че а кыштигат ши ну ва май траӂе фолос дин кыштиг; ва да ынапой тот че а луат ши ну се ва май букура де ел,

Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.

19 кэч а асуприт пе сэрачь ши й-а лэсат сэ пярэ, а дэрымат касе ши ну ле-а зидит ла лок.

Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.

20 Лэкомия луй н-а куноскут марӂинь, дар ну ва скэпа че аре май скумп.

Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.

21 Нимик ну скапэ де лэкомия луй, дар бунэстаря луй ну ва цине.

Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.

22 Ын мижлокул белшугулуй ва фи ын невое; мына тутурор тикэлошилор се ва ридика асупра луй.

Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.

23 Ши ятэ, ка сэ-й умпле пынтечеле, Думнезеу ва тримите песте ел фокул мынией Луй ши-л ва сэтура ку о плоае де сэӂець.

Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.

24 Дакэ ва скэпа де армеле де фер, ыл ва стрэпунӂе аркул де арамэ.

S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.

25 Ышь смулӂе дин труп сэӂята, каре скынтеязэ ла еширя дин феря луй, ши ыл апукэ спаймеле морций.

Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.

26 Тоате ненорочириле сунт пэстрате пентру комориле луй; ва фи мистуит де ун фок пе каре ну-л ва апринде омул, ши че ва май рэмыне ын кортул луй ва фи арс де фок.

Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.

27 Черуриле ый вор дезвели фэрэделеӂя, ши пэмынтул се ва ридика ымпотрива луй.

Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

28 Венитуриле касей луй се вор перде, вор пери ын зиуа мынией луй Думнезеу.

Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.

29 Ачаста есте соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, ачаста есте моштениря пе каре й-о хотэрэште Думнезеу.”

Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.