Лукастар 22
1 Сля пашэ сырботори, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, а инте — Патради.
Now the feast of vnleauened bread drewe neere, which is called the Passeouer.
2 Англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима родэнас, сар тэ мулярэ Исусо, нэ даранас манушэндар.
And the hie Priests and Scribes sought how they might kill him: for they feared the people.
3 Тунчи сатана заджиля дэ Иуда, савэ акхарэнас Искариото, екхэ дэшудуе сиклярнэндар.
Then entred Satan into Iudas, who was called Iscariot, and was of the nomber of the twelue.
4 Иуда джиля тай допхэндапэ англунэ рашаенца и халавдэнца, со вов здэла лэнди Исусо.
And he went his way, and communed with the hie Priestes and captaines, how he might betray him to them.
5 Вонэ лошыле тай пхэндэ Иудасти, со потинэна лэсти.
So they were glad, and agreed to giue him money.
6 Вов дэня лав и родэлас поджили вряма, кала Исусо ачелапэ Еджино, соб тэ здэ Лэ.
And he consented, and sought opportunitie to betraye him vnto them, when the people were away.
7 Авиля диво, саво акхарэлпэ Биквасно мандро, кала трэбуни тэ чинэ патрадякэрэ бакрорэ.
Then came the day of vnleauened bread, when the Passeouer must be sacrificed.
8 Тунчи Исусо акхарда Петро тай Иоанно и пхэнда лэнди: — Джян и лачярэн патрадякоро хамо.
And he sent Peter and Iohn, saying, Go and prepare vs the Passeouer, that we may eate it.
9 Вонэ пхэндэ Исусости: — Тев Ту камэх, соб амэ тэ лачярах?
And they saide to him, Where wilt thou, that we prepare it?
10 Исусо пхэнда лэнди: — Акэ, кала тумэ заджяна дэ форо, дыкхэна манушэ, саво лиджял вакхор панеґа. Джян пала лэ и заджян дэ кодэва цэр, курик вов заджяла.
Then he said vnto them, Beholde, when ye be entred into the citie, there shall a man meete you, bearing a pitcher of water: folowe him into the house that he entreth in,
11 Тай пхэнэн цэрэхкэрэ хулаести: «Сиклимари пхучел тутар: "Тев цэр, соб Манди тэ ха патради Мурэ сиклярнэнца?"»
And say vnto the good man of the house, The Master saith vnto thee, Where is the lodging where I shall eate my Passeouer with my disciples?
12 Хулай сикавэла тумэнди баро цэр упрэ, саво прытидэне важ сырботори. Котэ терэн скаминд.
Then he shall shewe you a great hie chamber trimmed: there make it ready.
13 Вонэ джиле тай вса аракхле, сар пхэнда лэнди Исусо, и лачярдэ патрадякоро хамо.
So they went, and found as he had said vnto them, and made readie the Passeouer.
14 Кала авиля вряма, Исусо тай апостолуря бэшле пала скаминдэ.
And when the houre was come, hee sate downe, and the twelue Apostles with him.
15 Тунчи Исусо пхэнда: — Сар Мэ камлём тэ ха кадэва патрадякоро хамо тумэнца англа кода, сар прылава бари грыжа.
Then he saide vnto them, I haue earnestly desired to eate this Passeouer with you, before I suffer.
16 Пхэнав тумэнди, со будэр на хава Мэ лэ ды кодыя вряма, сар терэлапэ кадыя патради дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима.
For I say vnto you, Hencefoorth I will not eate of it any more, vntill it bee fulfilled in the kingdome of God.
17 Тунчи Вов лиля тахтай, наисарда Дэвлэ тай пхэнда: — Прылэн кадэва тахтай и всавэрэ пэн лэстар.
And hee tooke the cup, and gaue thankes, and said, Take this, and deuide it among you,
18 Пхэнав тумэнди, со будэр на авава тэ пэ пимо виноградостар аж ды кодыя вряма, сар авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
For I say vnto you, I will not drinke of the fruite of the vine, vntill the kingdome of God be come.
19 Тунчи Исусо лиля мандро, наисарда Дэвлэ, пхагля мандро пэ которэн, дэня лэнди и пхэнда: — Када исин Муро трупо, саво пала тумэн отдава. Кади терэн, соб тэ рапирэн Ман.
And he tooke bread, and when he had giuen thankes, he brake it, and gaue to them, saying, This is my body, which is giuen for you: doe this in the remembrance of me.
20 Кала вонэ хале, Исусо кади ж лиля тахтай и пхэнда: — Кадэва тахтай исин нэво завето дэ Мурэ ратэ, саво пала тумэн прочувэлпэ.
Likewise also after supper he tooke the cup, saying, This cup is that newe Testament in my blood, which is shed for you.
21 Тай акэ, васт кодэлэхкоро, ко здэл Ман, Манца пала екхэ скаминдэ.
Yet beholde, the hand of him that betrayeth me, is with me at the table.
22 Чяво Манушыкано джял кади, сар Лэсти трэбуни тэ проджя. Нэ бида кодэлэ манушэсти, саво здэл Лэ.
And truely the Sonne of man goeth as it is appointed: but woe be to that man, by whom he is betrayed.
23 Тунчи сиклярнэ ачиле тэ пхуче екх екхэстар, ко лэндар камля кода тэ терэ.
Then they began to enquire among themselues which of them it should be, that should do that.
24 Тунчи вонэ ачиле тэ хапэ екх екхэґа пала кода, ко лэндар барэдэр.
And there arose also a strife among them, which of them should seeme to be ye greatest.
25 Исусо пхэнда лэнди: — Тхагаря народонэнгэрэ прыпхэнэн лэнди. Кодэла, кастэ исин зор, пхэнэн, со вонэ терэн лачимо.
But hee saide vnto them, The Kings of the Gentiles reigne ouer them, and they that beare rule ouer them, are called bountifull.
26 Нэ тумэ на терэн кади. Барэдэр тумэндар мэк тэ авэл сар цыкнэдэр всавэрэндар, и кодэва, ко прыбэшло тумэндэ, мэк авэл сар бутярно.
But yee shall not be so: but let the greatest among you be as the least: and the chiefest as he that serueth.
27 Екх бэшэл пала скаминдэ, ай авэр стховэл пэ скаминдэ хамо. Ко лэндар барэдэр? Чи на кодэва, ко бэшэл пала скаминдэ? А Мэ машкар тумэн сар бутярно.
For who is greater, he that sitteth at table, or he that serueth? Is not he that sitteth at table? And I am among you as he that serueth.
28 Тумэ пэрэлиджялдэ Манца бут зумавимо.
And yee are they which haue continued with me in my tentations.
29 Сар Дад Муро дэня Манди Тхагаримо, кади и Мэ дав тумэнди,
Therefore I appoint vnto you a kingdome, as my Father hath appointed vnto me,
30 соб тумэ тэ хан и тэ пэн пала Мурэ скаминдэ дэ Мурэ Тхагарима. Тумэ бэшэна пэ тронуря тэ сундисарэ дэшудуй родуря Израилёхкэрэ.
That ye may eate, and drinke at my table in my kingdome, and sit on seates, and iudge the twelue tribes of Israel.
31 — Симоно, Симоно! Акэ, сатана мангля тэ зумавэ тумэн, соб тумэ тэ авэн жужардэ, сар див жужарэлпэ сулумэндар.
And the Lord saide, Simon, Simon, beholde, Satan hath desired you, to winowe you as wheate.
32 Нэ Мэ манглёмпэ пала тут, соб тэ на хацарэх патявимо. И кала ту рисявэґа павпалэ Мандэ, тунчи подрицарэґа тирэ пхралэн.
But I haue prayed for thee, that thy faith faile not: therefore when thou art conuerted, strengthen thy brethren.
33 Пётро пхэнда Лэсти: — Рае! Пала Тут мэ и дэ барунэ, и пэ мэрима джява!
And he said vnto him, Lord, I am ready to goe with thee into prison, and to death.
34 Исусо дэдуманя: — Пхэнав тути, Пётро, англа колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ.
But he said, I tell thee, Peter, the cocke shall not crowe this day, before thou hast thrise denied that thou knewest me.
35 Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Кала Мэ бичалавас тумэн и тумэндэ на сля ни тышыла, ни траста, ни пундрангэ, чи на хутилэлас со тумэнди? Вонэ пхэндэ: — Нат.
And he saide vnto them, When I sent you without bagge, and scrip, and shooes, lacked ye any thing? And they said, Nothing.
36 Тунчи Исусо пхэнда лэнди: — Нэ екхатар, кала кастэсь исин тышыла чи траста, лэнтэ лэн. Ай кастэ нэнай, мэк кодэва битинэла пэхкири їда тай тинэла чюри.
Then he said to them, But nowe he that hath a bagge, let him take it, and likewise a scrip: and hee that hath none, let him sell his coate, and buy a sworde.
37 Пхэнав тумэнди, со Манца авэла кода, сар чиндо: «И пала прахаре динэнас Лэ». Трэбуни, соб тэ стерэлпэ вса, со пхэндо пала Ман.
For I say vnto you, That yet the same which is written, must be perfourmed in me, Euen with the wicked was he nombred: for doubtlesse those things which are written of me, haue an ende.
38 Вонэ пхэндэ: — Рае! Акэ, амэндэ исин дуй чюря! Исусо пхэнда лэнди: — Када хутилэла.
And they said, Lord, beholde, here are two swordes. And he said vnto them, It is ynough.
39 Тунчи Исусо выджиля цэрэстар тай джиля, сар Лэстэ сля прылито, пэ Оливково плай. Джиле Лэґа и Лэхкэрэ сиклярнэ.
And he came out, and went (as he was wont) to the mount of Oliues: and his disciples also followed him.
40 Кала вонэ авиле пэ кодэва тхан, Исусо пхэнда: — Мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
And when hee came to the place, hee said to them, Pray, lest ye enter into tentation.
41 Еджино джиля лэндар пэ скици чувэн бар, пэля пэ чянгэн, ачиля тэ мангэпэ
And he was drawen aside from them about a stones cast, and kneeled downe, and prayed,
42 тай пхэнда: — Дадэ! Кала исин Тири воля, залэ кадэва тахтай Мандар! Нэ мэк авэла, на сар Мэ камав, а сар камэх Ту.
Saying, Father, if thou wilt, take away this cuppe from mee: neuerthelesse, not my will, but thine be done.
43 Тай авиля ангело упралимастар и подрицарэлас Исусо.
And there appeared an Angell vnto him from heauen, comforting him.
44 Сля Лэсти фартэ пхаро, и Вов инте зоралэдэр мангэласпэ, кади со Лэхкоро пото сля сар рат и тэлэдэлас пэ пхув.
But being in an agonie, hee prayed more earnestly: and his sweate was like drops of blood, trickling downe to the ground.
45 Кала помангляпэ, Исусо вщиля, поджиля сиклярнэндэ и дыкхля, со вонэ засутэ баря грыжатар.
And he rose vp from prayer, and came to his disciples, and found them sleeping for heauinesse.
46 Исусо пхэнда лэнди: — Сости тумэ совэн? Вщен и мангэнпэ, соб тэ на авэн тумэ зумавдэ!
And he said vnto them, Why sleepe ye? rise and pray, least ye enter into tentation.
47 Кала Исусо инте пхэнэлас кадэла лава, авиля гроза манушэн. Англал лэндар джялас екх дэшудуендар, савэ акхарэнас Иуда. Вов поджиля Исусостэ тэ чюминдэ Лэ.
And while he yet spake, beholde, a companie, and he that was called Iudas one of the twelue, went before them, and came neere vnto Iesus to kisse him.
48 Исусо пхэнда лэсти: — Иуда! Ту чюминдэх и дэ кодыя ж вряма здэх Чявэ Манушыканэ?
And Iesus saide vnto him, Iudas, betrayest thou the Sonne of man with a kisse?
49 Кодэла, ко аченас пашэ, полиле, со екхатар авэла, тай пхэндэ: — Рае! Чи тэ на малавэ амэнди чюряґа?
Now when they which were about him, saw what would follow, they said vnto him, Lord, shall we smite with sworde?
50 Екх лэндар вылиля чюри, малавда англунэ рашаехкэрэ бутярнэ тай отчинда лэсти чячё кан.
And one of them smote a seruant of the hie Priest, and strooke off his right eare.
51 Тунчи Исусо пхэнда: — Авэла тумэнди! Вов лиляпэ канэстэ и састярда бутярнэ.
Then Iesus answered, and said, Suffer them thus farre: and he touched his eare, and healed him.
52 Англунэ рашаендэ, халавдэндэ храмостар тай пхурэдэрэндэ, савэ авиле тэ схутилэ Исусо, Вов пхучля: — Сар пэ прахарэ, выджиле тумэ пэ Ман чюренца тай дэстэнца?
Then Iesus said vnto the hie Priests, and captaines of the Temple, and the Elders which were come to him, Bee ye come out as vnto a theefe with swordes and staues?
53 Диво дивэстар Мэ слём тумэнца дэ храмо, и тумэ на ваздэне пэ Ман пэхкоро васт. Нэ екхатар тумари вряма, кала калимо лиля зор.
When I was dayly with you in the Temple, yee stretched not foorth the handes against mee: but this is your very houre, and the power of darkenesse.
54 Тунчи вонэ схутилдэ Исусо тай отлиджялдэ англунэ рашаестэ дэ цэр. А Пётро рицардапэ лэндар ригаґа, нэ джялас пала лэн.
Then tooke they him, and led him, and brought him to the hie Priestes house. And Peter followed afarre off.
55 Машкар грэда розлиджялдэ яг, и бэшле всавэрэ пашэ ягатэ. Бэшля и Пётро лэнца.
And when they had kindled a fire in the middes of the hall, and were set downe together, Peter also sate downe among them.
56 Екх бутярни дыкхля Петро, кала вов бэшэлас паша яга, прыдыкхляпэ лэстэ тай пхэнда: — И кадэва сля Лэґа.
And a certaine mayde behelde him as hee sate by the fire, and hauing well looked on him, said, This man was also with him.
57 Нэ Пётро на прыджянгляпэ тай пхэнда джювляти: — Нат, джювлие, мэ на джянав Лэ.
But he denied him, saying, Woman, I know him not.
58 Проджиля набут вряма, авэр мануш дыкхля Петро и пхэнда: — И Ту екх лэндар! Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Нат, мануша, када на мэ!
And after a little while, another man sawe him, and saide, Thou art also of them. But Peter said, Man, I am not.
59 Проджиля екх мардо вряма, тай инте екх мануш пхэнда дэ якхэн: — Чячимаґа, кадэва кади ж сля Лэґа, вов исин галилеянино.
And about the space of an houre after, a certaine other affirmed, saying. Verely euen this man was with him: for he is also a Galilean.
60 Нэ Пётро пхэнда кадэлэ манушэсти: — Мануша, на джянав, пала со ту пхэнэх. И екхатар, кала вов инте пхэнэлас кадэва лав, затиписиля башно.
And Peter saide, Man, I knowe not what thou sayest. And immediatly while hee yet spake, the cocke crewe.
61 Тунчи Рай обрисиляпэ тай вздыкхля пэ Петро. И Пётро взгинисарда Раехкоро лав, сар Вов пхэнда лэсти: «Ды колэ, сар задилабэла башно авдивэ, ту тривал Мандар отпхэнэґапэ».
Then the Lord turned backe, and looked vpon Peter: and Peter remembred the worde of the Lord, how he had said vnto him, Before the cocke crowe, thou shalt denie me thrise.
62 Вов выджиля котарь и заровиня кэркэ ясвэнца.
And Peter went out, and wept bitterly.
63 Мануша, савэ рицарэнас Исусо, марэнас Лэ тай асанас Лэстар.
And the men that helde Iesus, mocked him, and strooke him.
64 Вонэ запхангле Лэсти якха, мардэ Лэ пав муй и пхученас: — Ту, англунари, пхэн, ко малавда Тут?
And when they had blindfolded him, they smote him on the face, and asked him, saying, Prophecie who it is that smote thee.
65 И бут налаче лава пхэнэнас пала Исусо.
And many other thinges blasphemously spake they against him.
66 Кала проджиля рят, стидэнепэ манушэнгэрэ пхурэдэра, англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима, андэ Исусо дэ лэнгоро Синедрионо
And assoone as it was day, the Elders of the people, and the hie Priests and the Scribes came together, and led him into their councill,
67 тай пхучле Лэ: — Ту исин Христосо? Пхэн амэнди. Исусо дэдуманя: — Кала пхэнава тумэнди, тумэ на патяна.
Saying, Art thou that Christ? tell vs. And he said vnto them, If I tell you, ye wil not beleeue it.
68 А кала Мэ пхучява тумэндар, тумэ нисо на пхэнэна Манди.
And if also I aske you, you will not answere me, nor let me goe.
69 Нэ екхатар Чяво Манушыкано авэла тэ бэшэ пав чячи риг Дэвлэхкиря зоратар.
Hereafter shall the Sonne of man sit at the right hand of the power of God.
70 Тай пхэндэ всавэрэ: — И кади, Ту исин Дэвлэхкоро Чяво? Исусо пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ пхэнэн, со Мэ исин Дэвлэхкоро Чяво.
Then sayd they all, Art thou then ye Sonne of God? And he sayd to them, Ye say, that I am.
71 Кодэла мануша пхэндэ: — Саво допхэнимо амэнди инте трэбуни? Амэ еджинэ шундэ, со Вов пхэнда.
Then sayd they, What neede we any further witnes? for we our selues haue heard it of his owne mouth.
