Рындоря 15
1 Иудеятар дэ Антиохия авиле мануша, савэ ачиле тэ сиклярэ пхралэн: — Кала тумэ на авэна тэ обчинэпэ пав прыпхэнима Моисеехкэрэ, тумэ на фирисарэнапэ.
Then some men arrived from Judea who started teaching the believers, “Unless you're circumcised according to the rules set down by Moses, you can't be saved.”
2 Павло и Варнава бут молы допхэнэнас лэнди тай вджянас дэ бари дума. Тунчи Павлости и Варнавасти прыпхэндэ тэ джя дэ Ерусалимо їтханэ койсавэ авэр патякунэ манушэнца тай тэ обдэдумэ кадэва рындо апостолонэнца и пхурэдэрэнца.
Paul and Barnabas had many arguments and debates with them. So Paul and Barnabas and some others were appointed to go to Jerusalem and talk to the apostles and leaders there about this issue.
3 Кхандири пролиджялда лэн, тай вонэ джиле пав Финикия и Самария тай розпхэнэнас котэ, сар наиудея обрисиле Дэвлэстэ. Кадэлэсти фартэ лошыле всавэрэ патякунэ мануша.
The church sent them on their way, and as they traveled through Phoenicia and Samaria, they explained how foreigners were being converted, which made all the believers very happy.
4 Дэ Ерусалимо лэн прылиле кхандири, апостолуря тай пхэрэдэра, а вонэ розпхэнда пала вса, со Дэвэл терда лэнгэрэ вастэнца.
When they arrived in Jerusalem they were welcomed by the church members, the apostles, and the elders. They explained everything God had done through them.
5 Нэ патякунэ, савэ сле фарисеенгэрэ стидэмастар, пхэнэнас, со наиудеен трэбуни тэ обчинэ тай тэ прыпхэнэ лэнди, соб тэ джювэн вонэ пав Моисеехкэрэ Упхэнима.
But they were opposed by some of the believers who belonged to the Pharisee faction. They said, “These converts have to be circumcised, and instructed to observe the law of Moses.”
6 Апостолуря тай пхурэдэра стидэнепэ, соб тэ мишто роздыкхэ кадыя дума.
The apostles and elders met together to discuss the issue.
7 Вонэ лунго вряма дэдумэнас пала кода, тунчи Пётро вщиля тай подэня пэхкоро ґласо: — Пхралалэ, сар тумэ джянэн, проджиля бут вряма кодэлэ дивэстар, кала Дэвэл вытидэня всавэрэндар амэндар ман, соб тэ розпхэнав Бахтало Лав наиудеенди, и соб вонэ тэ патян.
After much debate, Peter stood up and said to them, “Brothers, you know that some time ago God chose me from among you so that the foreigners could hear the message of good news and trust in Jesus.
8 Дэвэл джянэл їлэ манушэнгэрэ, тай Вов дэня допхэнимо, со прылэл и наиудеен, кала бичалда лэнди Свэнто Фано кади ж, сар и амэнди.
God, who knows thewhat we're thinking, has shown that he accepts them, giving them the Holy Spirit just as he did to us.
9 Вов на думисарэл, со амэ фэдэр лэндар, колэсти со патявимаґа жужарда лэнгэрэ їлэ!
He doesn't make any distinction between us and them—he cleansed their thoughts as they trusted in him.
10 Сости ж тумэ зумавэн Дэвлэ и тховэн пэ кор сиклярнэнди ґамо, тэ лиджя саво на сля зора и амарэ дадэндэ и амэндэ?
So why do you want to oppose God and put a burden on the believers that our fathers weren't able to bear, and we can't either?
11 Амэ патях дэ колэ, со прылах фирисаримо пав мищимо Рае Исусохкоро, кади ж, сар и вонэ.
We're convinced that we're saved through the grace of the Lord Jesus, in the same way they are.”
12 Тунчи всавэрэ прыачиле мулком тай ачиле тэ шунэ, сар Варнава и Павло розпхэнэн пала допхэнима тай дывуря, савэ Дэвэл терэлас лэнгэрэ вастэнца машкар наиудеен.
Everyone listened attentively to Barnabas and Paul as they explained the miraculous signs that God had performed through them among the foreigners.
13 Кала вонэ вса розпхэндэ, Иаково пхэнда: — Пхралалэ, пошунэн ман!
After they had finished speaking, James spoke up, saying, “Brothers, listen to me.
14 Симоно екхатар розпхэнда амэнди, сар Дэвэл перво моло авиля наиудеендэ, соб тэ вытидэ лэндар кодэлэн, ко лашарэла Лэхкоро лав.
Simon has described how God first revealed his concern for the foreigners by taking from them a people committed to him.
15 И кадэлэстэ подлиджянас англунаря, кала пхэнэнас:
This is in accordance with the words of the prophets, as it's written,
16 «Тунчи Мэ рисявава тай подваздава катуна Давидохкири, сави тэлэдэня. Вса стерава упалэ, со розпхагляпэ, вортасавава ла,
‘In the future I will return, and I will rebuild the fallen house of David; I will rebuild its ruins and set it straight.
17 соб авэр мануша тай всавэрэ манушэнгэрэ родуля, савэ акхарэнаспэ Мурэ Лавэґа, ачиле тэ родэ Рае. Кади пхэнэл Рай, Саво терэл вса откада,
I will do this so that those who are left may come to the Lord, including the foreigners who call on my name.
This is what the Lord says, who revealed these things long ago.’ (aiōn g165)
19 Колэсти мэ думисарав, со амэнди на трэбуни тэ тховэ пхаримо пэ наиудеен, савэ обрисявэн Дэвлэстэ.
So my decision is that we shouldn't make it difficult for foreigners who turn to God.
20 Нэ трэбуни тэ искриисарэ лэнди лил, соб вонэ на тэ маґрисарэнпэ стердэ дэвлорэндар, тэ на терэн биладжявимо їрестар, тэ на хан мас затасавдэ хулаимастар тай тэ на пэн рат.
We should write to them and tell them to avoid food sacrificed to idols, sexual immorality, meat of animals that have been strangled, and from consuming blood.
21 Колэсти со Упхэнимо Моисеехкоро англунэ родостар розпхэнэн тай динэн кожно суббота дэ всавэрэ синагоги пав всавэрэн форонэн.
For the law of Moses has been taught in every town for a long, long time—it's read in the synagogues every Sabbath.”
22 Тунчи апостолуря тай пхурэдэра їтханэ всавиря кхандиряґа прылиле дэ гындо тэ вытидэ манушэн, тай тэ бичалэ лэн дэ Антиохия Павлоґа и Варнаваґа. Вонэ вытидэне Иуда, савэ инте акхарэнас Вар-Савва, тай Сила. Кадэла сле пхурэдэра машкар пхралэн.
Then the apostles and elders, together with the whole church, decided it would be good to choose some representatives and send them to Antioch with Paul and Barnabas. They chose Judas Barsabbas and Silas, leaders among the brothers,
23 Лэнца пэрэдэне кацаво лил: «Пхрала апостолуря тай пхурэдэра, пхралэнди наиудеендар, савэ джювэн дэ Антиохия, Сирия тай Киликия. Тэ авэн бахталэ!
and sent them with this letter: “Greetings from us, the apostles and elders and brothers, to the non-Jewish brothers in Antioch, Syria, and Cilicia:
24 Сар доджиля амэндэ дума, со койсавэ амэндар змардэ тумэн годятар пэхкэрэ лавэнца и тховдэ калимо дэ тумарэн їлэн, нэ амэ на пхэнаґас лэнди тэ терэ кади.
We have heard that some from our group have confused you with their teachings, causing you trouble. We certainly didn't tell them to do this!
25 Колэсти амэ прылиле дэ гындо тэ вытидэ койсавэн муршэн тай бичалдэ лэн тумэндэ їтханэ амарэ пативалэнца Варнаваґа тай Павлоґа,
So we have agreed to choose some representatives and send them to you together with our much-loved brothers Barnabas and Paul,
26 савэ отдэн пэхкоро джювимо важ Лав амарэ Рае Исусо Христо.
who have risked their lives for the name of our Lord Jesus Christ.
27 Амэ бичалах тумэнди кади ж Иуда тай Сила, соб вонэ розпхэндэ тумэнди кода, со амэ искриисарах.
So we are sending to you Judas and Silas who can verbally confirm what we're saying.
28 Свэнто Фано тай амэ прылиле дэ гындо, соб тэ на тховах пэ тумэн нисаво пхаримо, кацик откада, со трэбуни:
It seemed best to the Holy Spirit and to us not to place on you any heavier burden than these important requirements.
29 Тэ на хан кода, со андэ дэ жэртва стердэ дэвлорэнди и мас затасавдэ хулаимастар, тэ на пэн рат, тэ на терэн биладжявимо їрестар. Сар авэна када тэ терэ, терэна мишто. Тэ авэн састэ!»
You should avoid: anything sacrificed to idols; blood; meat from strangled animals; and sexual immorality. You will do well to observe these requirements. God bless you.”
30 Бичалдэ джиле дэ Антиохия. Котэ вонэ стидэне кхандири тай пэрэдэне лил.
The men were sent on their way to Antioch. When they arrived they called everybody together and delivered the letter.
31 Мануша динэнас лэ тай лошавэнас подрицаримасти.
After they had read it, the people were so happy for the encouraging message.
32 Иуда тай Сила, савэ сле англунаря, кади ж подрицарэнас пхралэн пэхкэрэ лавэнца дэ патявима.
Judas and Silas, who were also prophets, encouraged the brothers, explaining many things, and strengthening them.
33 Вонэ сле котэ койсави вряма тай пхрала бахтаґа отмукле лэн кодэлэндэ, ко лэн бичалда.
After spending some time there they were sent back by the brothers with their blessing to the believers in Jerusalem.
35 Павло тай Варнава ачилепэ дэ Антиохия, тев вонэ аврэ бутэ пхралэнца сиклярэнас Раехкэрэ лавэсти тай розпхэнэнас Бахтало Лав.
But Paul and Barnabas stayed in Antioch, teaching and proclaiming the word of God along with many others.
36 Проджиля набут вряма, тай Павло пхэнда Варнавасти: — Заджяґа пхралэндэ дэ всавэрэн форонэн, тев амэ дэдумане Раехкоро лав, тай подыкхаґа, сар вонэ джювэн.
Some time later Paul said to Barnabas, “Let's go back and visit the believers in every town where we shared the word of the Lord, and see how they're doing.”
37 Варнава камля тэ лэ пэґа Иоанно, савэ инте акхарэнас Марко.
Barnabas planned to take along John Mark too.
38 Нэ Павло прылиля дэ гындо, со на трэбуни тэ лэ кодэлэ, ко ачявда лэн дэ Памфилия тай на терэлас лэнца бути.
But Paul didn't think it was a good idea to take him with them, since he'd left them in Pamphylia and hadn't continued working with them.
39 Вонэ нисар на допхэндэпэ машкар пэстэ, колэсти розджилепэ. Варнава лиля Марко и вонэ лагле пав пане пэ Кипро.
They had such a strong disagreement that they separated. Barnabas took Mark with him and sailed to Cyprus.
40 Ай Павло вытидэня Сила, и, кала пхрала прэдэне лэн Раехкэрэ мищимасти, джиля дэ дром.
Paul chose Silas, and as they left, the believers committed them to the grace of the Lord.
41 Тунчи вов проджялас Сирия тай Киликия, тев подрицарэлас кхандиря дэ патявима.
Paul traveled through Syria and Cilicia, encouraging the churches there.
