< Лукастар 8 >

1 Тунчи Исусо жыля пай фороря и гава, пхэнэлас Радосаво Лав палав Тхагаримос лэ Дэвлэско. Лэса сас дэшудуй
En het geschiedde daarna, dat Hij reisde van de ene stad en vlek tot de andere, predikende en verkondigende het Evangelie van het Koninkrijk Gods; en de twaalven waren met Hem;
2 и кадя ж сас жувля, савэн Вов састярдя холятирэ духонэндар и насвалимастар: Мария, проакхарди Магдалина, савятар выжыле эхта бэнга,
En sommige vrouwen, die van boze geesten en krankheden genezen waren, namelijk Maria, genaamd Magdalena, van welke zeven duivelen uitgegaan waren;
3 Иоана, ромни лэ Хузастири, саво сас пхурэдэр андо чер Иродоско, Сусана и бут авэр. Кала жувля поможысарэнас Исусости и Лэстирэ сытярнэнди андай кода, со лэндэ сас.
En Johanna, de huisvrouw van Chusas, den rentmeester van Herodes, en Susanna, en vele anderen, die Hem dienden van haar goederen.
4 Кав Исусо авэнас мануша андай бут фороря. Сар стидиле бут мануша, Вов роспхэндя лэнди дума:
Als nu een grote schare bijeenvergaderde, en zij van alle steden tot Hem kwamen, zo zeide Hij door gelijkenis:
5 — Мануш выжыля тэ шол ворзо андэ пхув. Кала вов шолас, екх ворзо пэля пашав дром, и мануша пэрнэнца потасадэ, ай чирикля упралимастирэ похале лэс.
Een zaaier ging uit, om zijn zaad te zaaien; en als hij zaaide, viel het ene bij den weg, en werd vertreden, en de vogelen des hemels aten dat op.
6 Авэр, со пэля пэ баруи пхув, подбариля тай зашутиля, колэстар со котэ на сас паи.
En het andere viel op een steenrots, en opgewassen zijnde, is het verdord, omdat het geen vochtigheid had.
7 Трито пэля андэ чяр, и кодья розбариляпэ тай замардя лэс.
En het andere viel in het midden van de doornen, en de doornen mede opwassende, verstikten hetzelve.
8 Авэр пэля пэ лащи пхув, бариля и андя андэ шэл молоря майбут колэстар, со сас шуто. Тунчи Исусо вазгля гласо тай пхэндя: — Кастэ исин кана, кай тэ ашунэл, мэк ашунэл!
En het andere viel op de goede aarde, en opgewassen zijnde, bracht het honderdvoudige vrucht voort. Dit zeggende, riep Hij: Wie oren heeft, om te horen, die hore.
9 Лэстирэ сытярнэ пушле Лэстар: — Сар тэ полэ кадья дума?
En Zijn discipelen vraagden Hem, zeggende: Wat mag deze gelijkenis wezen?
10 Исусо пхэндя: — Тумэнди дяпэ тэ жанэн гарадо пала Тхагаримос Дэвлэско, ай аврэнди вся ашэлпэ гарадя думаса, кай онэ тэ дикхэн и тэ на удикхэн, тэ ашунэн и тэ на полэн.
En Hij zeide: U is het gegeven, de verborgenheden van het Koninkrijk Gods te verstaan; maar tot de anderen spreek Ik in gelijkenissen, opdat zij ziende niet zien, en horende niet verstaan.
11 Акэ, сар тэ полэ кадья дума: ворзо — када лав Дэвлэско.
Dit is nu de gelijkenis: Het zaad is het Woord Gods.
12 Кодва, саво пэля паша дром, исин кола, савэ ашунэн лав, нэ тунчи авэл Бэнг и чёрэл лав андай лэнго води, соб онэ тэ на патян и тэ на фэрисарэнпэ.
En die bij den weg bezaaid worden, zijn dezen, die horen; daarna komt de duivel, en neemt het Woord uit hun hart weg, opdat zij niet zouden geloven, en zalig worden.
13 Ворзо, саво пэля пэ баруи пхув, исин кола, ко радомаса прилэл лав, кала ашунэл лэс. Нэ лэндэ нинай корнё. Сави-то вряма патян, нэ сар авэл зумавимос, онэ отпэрэн.
En die op de steenrots bezaaid worden, zijn dezen, die, wanneer zij het gehoord hebben, het Woord met vreugde ontvangen; en dezen hebben geen wortel, die maar voor een tijd geloven, en in den tijd der verzoeking wijken zij af.
14 Ворзо, саво пэля андэ чяр, исин кола мануша, савэ ашунэн лав. Нэ авэн жувимастирэ рындоря, тай лэнди камэлпэ тэ авэн барвалэнца и шукар тэ жувэн. Вся када на дэл тэ барёл лавэсти, и вов на анэл плодо.
En dat in de doornen valt, zijn dezen, die gehoord hebben, en heengaande verstikt worden door de zorgvuldigheden, en rijkdom, en wellusten des levens, en voldragen geen vrucht.
15 Ворзо, саво пэля пэ лащи пхув, — када мануша, савэ ашунэн лав, ритярэн лэс андо лашо и жужо води и анэн плодо, тэрписаримаса андэ вся вряма.
En dat in de goede aarde valt, zijn dezen, die, het Woord gehoord hebbende, hetzelve in een eerlijk en goed hart bewaren, en in volstandigheid vruchten voortbrengen.
16 Нико на запхабарэл каганцо и на тховэл лэс талай пири или талав пато, а тховэл лэс упрэ пэ вучё тхан. Тунчи, ко зажала, дикхэла удуд.
En niemand, die een kaars ontsteekt, bedekt dezelve met een vat, of zet ze onder een bed; maar zet ze op een kandelaar, opdat degenen, die inkomen, het licht zien mogen.
17 Нинай нисо чёрэхано, со на авэла удикхло, и гарадо, со на ужанэна и со на выжала аври.
Want er is niets verborgen, dat niet openbaar zal worden; noch heimelijk, dat niet bekend zal worden, en in het openbaar komen.
18 Дикхэн, сар тумэ ашунэн. Кастэ исин, колэсти инке авэла дино, а кастэ нинай, колэстар отлэлапэ и кода, со, сар лэсти гындолпэ, лэстэ исин.
Ziet dan, hoe gij hoort; want zo wie heeft, dien zal gegeven worden; en zo wie niet heeft, ook hetgeen hij meent te hebben, zal van hem genomen worden.
19 Кав Исусо авиле Лэстири дэй и пхрала, и на сас сар тэ поджан, колэстар со паша Лэстэ сас фартэ бут мануша.
En Zijn moeder en Zijn broeders kwamen tot Hem, en konden bij Hem niet komen, vanwege de schare.
20 Исусости роспхэндэ: — Дэй Тири и пхрала Тирэ тэрдён аври, камэн тэ дикхэн Тут.
En Hem werd geboodschapt van enigen, die zeiden: Uw moeder en Uw broeders staan daar buiten, begerende U te zien.
21 Исусо пхэндя лэнди: — Мэрни дэй и пхрала исин кола, ко ашунэл лав Дэвлэско и терэл кадя, сар вов пхэнэл.
Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Mijn moeder en Mijn broeders zijn dezen, die Gods Woord horen, en datzelve doen.
22 Екхвар Исусо пхэндя Пэстирэ сытярнэнди: — Пэрэплывисараса пэ авэр риг. Онэ бэшле андо чёвно, отплывисардэ.
En het geschiedde in een van die dagen, dat Hij in een schip ging, en Zijn discipelen met Hem; en Hij zeide tot hen: Laat ons overvaren aan de andere zijde van het meer. En zij staken af.
23 Сар онэ плывисарэнас, Исусо засутя. Вазгляпэ по паи бари балвал, и чёвно ля тэ зашол паеса кадя, со лэнди авэлас бида.
En als zij voeren, viel Hij in slaap; en er kwam een storm van wind op het meer, en zij werden vol waters, en waren in nood.
24 Сытярнэ поджыле кав Исусо, вазгле Лэс и пхэндэ: — Сытяримари! Сытяримари! Амэ хасавас! Вов просутяпэ и запхэндя балваляти и паести, саво ваздёлас. Вся пэрэашыля, и ашыля тыхо.
En zij gingen tot Hem, en wekten Hem op, zeggende: Meester, Meester, wij vergaan! en Hij, opgestaan zijnde, bestrafte den wind en de watergolven, en zij hielden op, en er werd stilte.
25 — Кай патимос тумаро? — пхэндя Исусо сытярнэнди. Онэ ж пэрэдарайле тай дивосайле, и пушэнас екх екхэстар: — Ко Вов, со и балваляти, и паести припхэнэл, и онэ кандэн Лэс?
En Hij zeide tot hen: Waar is uw geloof? Maar zij, bevreesd zijnde, verwonderden zich, zeggende tot elkander: Wie is toch Deze, dat Hij ook de winden en het water gebiedt, en zij zijn Hem gehoorzaam?
26 Онэ приплывисардэ андэ пхув Гераса, сави сас англай Галилея.
En zij voeren voort naar het land der Gadarenen, hetwelk is tegenover Galilea.
27 Кала Исусо авиля по бэрэго, Лэсти по дром выжыля мануш андав форо, андэр лэстэ сас бут бэнга. Пэр лэстэ дэлмут на сас йида, жувэлас на андо чер, а андэ склэпоря важ мулэ.
En als Hij aan het land uitgegaan was, ontmoette Hem een zeker man uit de stad, die van over langen tijd met duivelen was bezeten geweest; en was met geen klederen gekleed, en bleef in geen huis, maar in de graven.
28 Кала вов удикхля Исусос, вов пэля кай Лэсти пэрнэ и фартэ зацыписайля: — Со Ту мандар камэс, Исусо, Шаво Барэ Дэвлэско? Мангав Тут, на хасар ман!
En hij, Jezus ziende, en zeer roepende, viel voor Hem neder, en zeide met een grote stem: Wat heb ik met U te doen, Jezus, Gij Zone Gods, des Allerhoogsten, ik bid U, dat Gij mij niet pijnigt!
29 Исусо припхэндя найжужэ духости тэ выжал андав кадва мануш. Бэнг бут вряма хасарэлас лэс. Лэсти спхандэнас лэпунзэнца васт и пэрнэ, нэ вов росшынэлас лэн, и бэнг затрадэлас лэс андэ мал.
Want Hij had den onreinen geest geboden, dat hij van den mens zou uitvaren; want hij had hem menigen tijd bevangen gehad; en hij werd met ketenen en met boeien gebonden, om bewaard te zijn; en hij verbrak de banden, en werd van den duivel gedreven in de woestijnen.
30 Исусо пушля лэс: — Сар тут акхарэн? — Легионо, — пхэндя кодва, колэстар со бут бэнга вжыле андэр лэстэ.
En Jezus vraagde hem, zeggende: Welke is uw naam? En hij zeide: Legio. Want vele duivelen waren in hem gevaren.
31 Онэ линэ тэ мангэнпэ Исусостар тэ на бишалэл лэн андэ бездна. (Abyssos g12)
En zij baden Hem, dat Hij hun niet gebieden zou in den afgrond heen te varen. (Abyssos g12)
32 Найдур котар по плай пасынаспэ бут балэ, и бэнга мангэнас Исусос, кай онэ тэ вжан андэр лэндэ. Вов пхэндя лэнди: «Жан».
En aldaar was een kudde veler zwijnen, weidende op den berg; en zij baden Hem, dat Hij hun wilde toelaten in dezelve te varen. En Hij liet het hun toe.
33 Кала бэнга выжыле андав мануш и вжыле андэ балэ, и кола всаворэ шутэпэ пай кручя андо паи и тасиле.
En de duivelen, uitvarende van den mens, voeren in de zwijnen; en de kudde stortte van de steilte af in het meer; en versmoorde.
34 Пасымаря, савэ сас пашай балэ, дикхле, со тердяпэ, прастае и роспхэндэ вся андо форо и андэ гава.
En die ze weidden, ziende hetgeen geschied was, zijn gevlucht; en heengaande boodschapten het in de stad, en op het land.
35 Сжылепэ мануша тэ дикхэн, со тердяпэ. Онэ поджыле кав Исусо и удикхле, со кодва мануш, андэ савэстэ сас бэнга, бэшэл пашай пэрнэ кав Исусо, урявдо и андэ пэсти годи, и авиля пэр лэндэ дар.
En zij gingen uit, om te zien hetgeen geschied was, en kwamen tot Jezus, en vonden den mens, van welken de duivelen uitgevaren waren, zittend aan de voeten van Jezus, gekleed en wel bij zijn verstand; en zij werden bevreesd.
36 Кола, савэ вся дикхле, роспхэндэ лэнди, сар сас састярдо мануш андэ савэстэ сас бэнга.
En ook, die het gezien hadden, verhaalden hun, hoe de bezetene was verlost geworden.
37 Тунчи всаворэ мануша, савэ жувэнас андэ пхув Гераса, линэ тэ мангэн Исусос тэ ужал лэндар, колэстар со онэ фартэ здарайле. Исусо бэшля андэ чёвно и рисайля палпалэ.
En de gehele menigte van het omliggende land der Gadarenen baden Hem, dat Hij van hen wegging; want zij waren met grote vreze bevangen. En Hij, in het schip gegaan zijnde, keerde wederom.
38 Мануш, савэстар выжыле бэнга, мангля Исусос тэ лэл лэс Пэса. Но Исусо отмэкля лэс и пхэндя:
En de man, van welken de duivelen uitgevaren waren, bad Hem, dat hij mocht bij Hem zijn. Maar Jezus liet hem van Zich gaan, zeggende:
39 — Рисав пэстэ черэ и роспхэн, со тердя важ тути Дэл. Кодва жыля, роспхэнэлас пав всаворо форо пала кода, со тердя важ лэсти Исусо.
Keer weder naar uw huis, en vertel, wat grote dingen u God gedaan heeft. En hij ging heen door de gehele stad, verkondigende, wat grote dingen Jezus hem gedaan had.
40 Кала Исусо рисайля палпалэ, Лэс радомаса прилинэ бут мануша, колэстар со всаворэ ажутярэнас Лэс.
En het geschiedde, als Jezus wederkeerde, dat Hem de schare ontving; want zij waren allen Hem verwachtende.
41 Тунчи Лэстэ поджыля мануш, савэс акхарэнас Иаиро, саво сас пхурэдэр андэ синагога, и пэля кай Исусостирэ пэрнэ, ля тэ мангэл Лэс, кай тэ авэл лэстэ черэ.
En ziet, er kwam een man, wiens naam was Jairus, en hij was een overste der synagoge; en hij viel aan de voeten van Jezus, en bad Hem, dat Hij in zijn huis wilde komen.
42 Лэстэ сас екх щей, савяти сас дэшудуй бэрш, и вой мэрэлас. Исусо жыля лэса, и Лэс всаворэ ригэндар стасавэнас мануша.
Want hij had een enige dochter, van omtrent twaalf jaren, en deze lag op haar sterven. En als Hij heenging, zo verdrongen Hem de scharen.
43 Машкар лэндэ сас жувли, савятэ дэшудуй бэрш жалас рат. Вой отдя вся, со латэ сас, врачёнэнди, и никастэ на сас зор тэ састярэл ла.
En een vrouw, die twaalf jaren lang den vloed des bloeds gehad had, welke al haar leeftocht aan medicijnmeesters ten koste gelegd had; en van niemand had kunnen genezen worden,
44 Вой поджыля палал кав Исусо и ляпэ кай риг Лэстиря йидатэ. Рат андэ кодья ж вряма пэрэашыля тэ жал.
Van achteren tot Hem komende, raakte den zoom Zijns kleeds aan; en terstond stelpte de vloed haars bloeds.
45 — Ко Мандэ ляпэ? — пушля Исусо. Нико на прижандёлас. Пэтро пхэндя: — Сытяримари, паша Тутэ бут мануша и стасавэн всаворэ ригэндар!
En Jezus zeide: Wie is het, die Mij heeft aangeraakt? En als zij het allen ontkenden, zeide Petrus en die met hem waren: Meester, de scharen drukken en verdringen U, en zegt Gij: Wie is het, die Mij aangeraakt heeft?
46 Исусо пхэндя: — Варико Мандэ ляпэ. Мэ полем, со Мандар выжыля зор.
En Jezus zeide: Iemand heeft Mij aangeraakt; want Ik heb bekend, dat kracht van Mij uitgegaan is.
47 Тунчи кадья жувли поля, со вой на гарадёла, тиносайля, поджыля и пэля англав Исусо. Англай всаворэ мануша роспхэндя, состар вой Лэстэ ляпэ, и сар вой састярдяпэ.
De vrouw nu, ziende, dat zij niet verborgen was, kwam bevende, en voor Hem nedervallende, verklaarde Hem voor al het volk, om wat oorzaak zij Hem aangeraakt had, en hoe zij terstond genezen was.
48 Тунчи Исусо пхэндя лати: — Щей Мэрни! Тиро патимос фэрисардя тут. Жа лэ мироса.
En Hij zeide tot haar: Dochter, wees welgemoed, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede.
49 Кала Исусо инкэ на допхэндя када, авиля мануш андав чер пхурэдэр синагогако. — Щей тири муля, — пхэндя вов, — на залэ будэр Сытяримарес.
Als Hij nog sprak, kwam er een van het huis des oversten der synagoge, zeggende tot hem: Uw dochter is gestorven; zijt den Meester niet moeilijk.
50 Ашундя када, Исусо пхэндя Иаирости: — На дара, качи патя, и щей тири авэла фэрисарди.
Maar Jezus, dat horende, antwoordde hem, zeggende: Vrees niet, geloof alleenlijk, en zij zal behouden worden.
51 Сар Вов зажыля андо чер, на дя никасти тэ зажан Лэса, качи о Пэтро, Иоано, Иаково, дад и дэй щиёратирэ.
En als Hij in het huis kwam, liet Hij niemand inkomen, dan Petrus, en Jakobus, en Johannes, en den vader en de moeder des kinds.
52 Всаворэ ровэнас и грыжонаспэ пала щиёры. — Пэрэашэн тэ ровэн, — пхэндя Исусо. — Вой на муля, а совэл.
En zij schreiden allen, en maakten misbaar over hetzelve. En Hij zeide: Schreit niet; zij is niet gestorven; maar zij slaapt.
53 Онэ линэ тэ асан Лэстар, колэстар со жанэнас: вой муля.
En zij belachten Hem, wetende, dat zij gestorven was.
54 Исусо ля ла палав васт и пхэндя: — Бэята, вщи!
Maar als Hij ze allen uitgedreven had, greep Hij haar hand en riep, zeggende: Kind, sta op!
55 Духо щиёрако рисайля латэ, и андэ кодья вряма вой вщиля. Исусо пхэндя тэ дэн лати тэ хас.
En haar geest keerde weder, en zij is terstond opgestaan; en Hij gebood, dat men haar te eten geven zoude.
56 О дад и дэй латирэ дивосайле. Исусо пхэндя лэнди, никасти тэ на роспхэнэн пала када, со тердяпэ.
En haar ouders ontzetten zich; en Hij beval hun, dat zij niemand zouden zeggen hetgeen geschied was.

< Лукастар 8 >