Лукастар 6
1 Екхвар андэ субота, кала Исусо прожалас маляса, кай барёлас див, Лэстирэ сытярнэ сшынэнас о ворзо, кхосэнас андэ васт и ханас.
Ndodhi që një të shtunë, pas së shtunës së madhe, ai po ecte nëpër arat me grurë, dhe dishepujt e vet këputnin kallinj, i shkoqnin me dorë dhe i hanin.
2 Варисавэ андай фарисеёря пхэндэ: — Сости тумэ терэн кода, со нащи тэ терэ андэ субота?
Dhe disa nga farisenjtë u thanë atyre: “Përse bëni atë që nuk është e lejueshme të bëhet të shtunën?”.
3 Исусо пхэндя лэнди: — Чи тумэ на бинэнас, со тердя Давидо, сар вов и лэстирэ мануша бокхайле?
Por Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “A nuk keni lexuar çfarë bëri Davidi dhe ata që ishin bashkë me të kur i mori uria?
4 Вов зажыля андо чер Дэвлэско, ля марно, саво тховэнас англав Дэл и саво нащи сас тэ хал никасти, сар качи лэ рашаенди, халя ежэно и дя тэ хал пэстирэ манушэнди.
Si hyri në shtëpinë e Perëndisë, ai mori bukët e paraqitjes, hëngri vetë dhe u dha të hanë edhe atyre që ishin bashkë me të, ndonëse nuk ishte e lejueshme për asnjërin t’i hante, përveç priftërinjve?”.
5 Исусо пхэндя лэнди: — Шаво Манушыкано исин Хулай ла суботнё!
Pastaj u tha atyre: “Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
6 Андэ авэр субота Исусо зажыля андэ синагога и сытярэлас. Котэ сас мануш шукэ правонэ вастэса.
Një të shtunë tjetër ndodhi që ai hyri në sinagogë dhe po mësonte; atje ishte një njeri që e kishte dorën e djathtë të tharë.
7 Сытяримаря Законостирэ и фарисеёря дикхэнас пала Лэстэ, на авэла ли Вов тэ састярэл андэ субота, колэстар со родэнас тэ ужылисарэн Лэс.
Dhe farisenjtë dhe skribët rrinin dhe e ruanin nëse ai do ta shëronte të shtunën, që pastaj ta paditnin.
8 Нэ Исусо жангля, со онэ гындонас, и пхэнэл манушэсти шукэ вастэса: — Вщи, выжа по машкар! Мануш вщиля и выжыля англэ.
Por ai ua njihte mendimet e tyre dhe i tha njeriut me dorë të tharë: “Çohu dhe dil këtu në mes”. Dhe ai u ngrit në këmbë.
9 Исусо пхэндя лэнди: — Мэ пушав тумэндар: со домукэлпэ тэ терэс андэ субота, лашымос чи выритимос? Тэ фэрисарэл жувимос чи тэ хасавэл?
Pastaj Jezusi u tha atyre: “Unë po ju pyes: A është e lejueshme, të shtunave, të bësh mirë apo keq, të shpëtosh një njeri apo ta vrasësh?”.
10 Вов подикхля пэр лэндэ и пхэндя колэсти манушэсти: — Процырдэ тиро васт. Вов процырдя, и лэско васт ашыля састярдо.
Dhe si i vështroi të gjithë rreth e rrotull, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Dhe ai veproi kështu dhe dora e tij iu shëndosh si tjetra.
11 Онэ жэ фартэ холяйле и дэнас дума машкар пэстэ, со тэ терэн лэ Исусоса.
Ata u tërbuan dhe diskutonin me njëri-tjetrin se ç’mund t’i bënin Jezusit.
12 Андэ кодья вряма Исусо жыля по плай тэ мангэлпэ Дэвлэс и всавори рят сас андо мангимос.
Në ato ditë ndodhi që ai shkoi në mal për t’u lutur, dhe e kaloi natën duke iu lutur Perëndisë.
13 Сар авиля дес, Вов акхардя Пэстирэн сытярнэн и вытидя лэндар дэшудуй, савэн проакхардя апостолонэнца:
Dhe kur zbardhi dita, thirri pranë vetes dishepujt e vet dhe zgjodhi prej tyre dymbëdhjetë, të cilëve u dha edhe emrin apostuj:
14 Симонос, савэс проакхардя Пэтро, пхралэс Симоностирэс Андреёс, Иаковос и Иоанос, Филипос и Варфоломеёс,
Simonin, të cilit i vuri emrin Pjetër, dhe Andrean, vëllanë e tij, Jakobin e Gjonin, Filipin dhe Bartolomeun,
15 Матфеёс и Фомас, шавэс Алфеёстирэс Иаковос, Симонос, проакхардо Зилото,
Mateun dhe Thomain, Jakobin e Alfeut dhe Simonin, që e quanin Zelota,
16 шавэс Иаковостирэс Иудас и Иудас Искариотос, саво прэдя лэ Исусос.
Judën, vëllanë e Jakobit dhe Judën Iskariot, i cili u bë tradhtar.
17 Исусо сжыля плаестар лэнца тэлэ и тэрдиля по биплаенго тхан. Котэ стидэпэ бут Лэстирэ сытярнэ и фартэ бут мануша пай всавори Иудея и Иерусалимо, а кадя ж андай фороря Тиро и Сидоно, савэ по брэго барэ 2044 E Best Ave, Coeur D Alene, ID 83814паеско.
Pastaj, pasi zbriti bashkë me ta, ndaloi në një vend të sheshtë, me turmën e dishepujve të vet dhe me një numër të madh njerëzish nga gjithë Judea, nga Jeruzalemi dhe nga bregdeti i Tiros dhe i Sidonit, të cilët kishin ardhur për ta dëgjuar atë dhe për t’u shëruar nga sëmundjet e veta;
18 Онэ авиле тэ ашунэн Исусос и тэ састярэн насвалимастар. Мануша, савэ грыжонаспэ найжужэндар духондар, састярэнаспэ.
Por edhe ata që i mundonin frymërat e ndyrë shëroheshin.
19 Всаворэ мануша камэнас тэ лэнпэ Исусостэ, важ кода со Лэстар сжалас зор и састярэлас всаворэн.
E gjithë turma kërkonte ta prekte, sepse prej tij dilte një fuqi që i shëronte të gjithë.
20 Вов вазгля якха пэ сытярнэ и ля тэ пхэнэл: — Бахталэ тумэ, чёрэ! Тумаро исин Тхагаримос Дэвлэско!
Ai, si i drejtoi sytë nga dishepujt e vet, thoshte: “Lum ju, të varfër, sepse juaja është mbretëria e Perëndisë”.
21 Бахталэ тумэ, ко бокхалэ икхатар! Тумэ чялёна! Бахталэ тумэ, ко икхатар ровэл! Тумэ авэна тэ радонпэ!
Lum ju, që tani keni uri, sepse do të ngopeni. Lum ju, që tani qani, sepse do të qeshni.
22 Бахталэ тумэ, сар мануша тумэн фартэ на камэна, кала тумэн вытрадэна, акушэна и магрисарэна тумаро алав палав Шаво Манушыкано.
Lum ju, kur njerëzit do t’ju urrejnë, do t’ju mallkojnë dhe do t’ju fyejnë, do ta shpallin emrin tuaj si të keq, për shkak të Birit të njeriut.
23 Челэн андэ кодва дес баря лошаса! Баро потинимос тумэнди по болыбэн! Кадя терэнас пророконэнца дада калэ манушэндирэ.
Gëzohuni atë ditë dhe hidhuni nga gëzimi, sepse ja, shpërblimi juaj është i madh në qiell; në të njëjtën mënyrë, pra, etërit e tyre i trajtonin profetët.
24 Нэ бида тумэнди, барвалэ! Тумэ ужэ линэ пэско путинимос.
Por mjerë ju, o të pasur, sepse e keni ngushëllimin tuaj!
25 Бида тумэнди, ко чялэ икхатар! Тумэ авэна бокхалэ. Бида тумэнди, ко икхатар асалпэ! Тумэ авэна тэ грыжонпэ и тэ ровэн.
Mjerë ju, që jeni të ngopur, sepse do të keni uri. Mjerë ju, që tani qeshni, sepse do të hidhëroheni e do të qani!
26 Бида тумэнди, кала всаворэ дэн дума пала тумэндэ лашымос! Кадя лэндирэ папоря лашарэнас хохавнэн пророконэн.
Mjerë ju, kur të gjithë njerëzit do të flasin mirë për ju, sepse në të njëjtën mënyrë vepruan etërit e tyre me profetët e rremë.
27 — Мэ пхэнав тумэнди, ко ашунэн Ман: камэн тумарэн вражымарен, терэн лашымос колэнди, ко на камэл тумэн.
Por unë po ju them juve që më dëgjoni: “T’i doni armiqtë tuaj; u bëni të mirë atyre që ju urrejnë.
28 Бахталисарэн колэн, ко дэл амрая тумэн, и мангэн Дэвлэс палай кола, савэ терэн тумэнди наймишто.
Bekoni ata që ju mallkojnë dhe lutuni për ata që ju keqtrajtojnë.
29 Колэсти, ко арэсэла тут пай чям, подтхов авэр. Колэсти, ко залэл тутар упраи йида, отдэ лэсти и пэско гад.
Nëse dikush të bie në njërën faqe, ktheja edhe tjetrën; dhe atij që të merr mantelin, mos e pengo të të marrë edhe tunikën.
30 Всаворэнди, ко тутэ мангэл, дэ; и сар ко залэла тиро, на манг палпалэ.
Jepi kujtdo që kërkon prej teje; dhe në se dikush merr gjënë tënde, mos kërko të ta kthejë.
31 Терэн лэ манушэнди кода, со тумэ камэн, соб онэ тэ терэн тумэнди.
Por, ashtu siç dëshironi që t’ju bëjnë juve njerëzit, po ashtu bëni me ta.
32 Сар тумэ камэн качи колэн, ко тумэн камэл, пала со тумэн тэ наисарэ? И бэзэхалэ мануша камэн колэн, ко лэн камэл.
Por po t’i doni ata që ju duan, ç’meritë do të keni nga kjo? Sepse edhe mëkatarët i duan ata që i duan.
33 Сар тумэ терэн лашымос колэнди, ко терэл мишто тумэнди, пала со тумэнди тэ наисарэ? И бэзэхалэ мануша терэн кадя жэ.
Dhe në se u bëni të mirë atyre që ju bëjnë të mirë, çfarë merite do të keni nga kjo? Të njëjtën gjë bëjnë edhe mëkatarët.
34 Сар тумэ дэн ловэ андо ужылимос качи колэнди, савэндар патян, со залэна палпалэ, пала со тумэнди тэ наисарэ? И бэзэхалэ мануша дэн андо ужылимос бэзэхалэнди и ажутярэн тэ залэн палпалэ вся, скачи динэ.
Dhe nëse u jepni hua atyre që shpresoni t’jua kthejnë, çfarë merite do të keni nga kjo? Edhe mëkatarët u japin hua mëkatarëve, që t’u kthehet aq sa dhanë.
35 Ай тумэ камэн тумарэн вражымарен, терэн лэнди лашымос и дэн андо вужылимос, на ажутярэн, кай онэ отдэна палпалэ. Тунчи тумаро потинимос авэла баро, тумэ авэна шавэнца Майбарэстирэнца. Колэстар со Вов тангосарэл и колэн, савэ на наисарэн, и холятирэ.
Por ju t’i doni armiqtë tuaj, bëni të mirë dhe jepni hua pa pasur shpresë për asgjë, dhe shpërblimi juaj do të jetë i madh dhe ju do të jeni bijtë e Shumë të Lartit, sepse ai është mirëdashës me mos-mirënjohësit dhe të mbrapshtët.
36 Авэнтэ тангимасти, сар тангимаско Дад тумаро.
Jini të mëshirshëm, pra, sikurse edhe Ati juaj është i mëshirshëm.
37 На сындосарэн, и тумэ на авэна сындосардэ. На осындосарэн, и тумэ на авэна осындосардэ. Эртисарэн, и тумэ авэна эртисардэ.
Mos gjykoni dhe nuk do të gjykoheni; mos dënoni dhe nuk do të dënoheni; falni dhe do të jeni të falur.
38 Дэнтэ, и тумэнди кадя ж дэлапэ. Пхэрдэ гонэса шона и инке притасавэна, дэна тумэнди андо брэк, со авэла тэ росшолдёл. Савя мераса тумэ бинэн, кадя бинэна и тумэнди.
Jepni dhe do t’ju jepet: një masë e mirë, e ngjeshur, e tundur, gufuese do t’ju derdhet në gji, sepse me atë masë që do të matni, do t’ju matet edhe juve gjithashtu”.
39 Исусо роспхэндя лэнди кацави дума: — Сар коро андярэла корэс? На пэрэна ли онэ лэдуй андэ ганади?
Pastaj ai u tha një shëmbëlltyrë: “Një i verbër a mund t’i prijë një të verbri tjetër? Vallë nuk do të bien të dy në gropë?
40 Сытярно на майбаро пэстирэ сытяримарестар. Нэ сар высытёла, тунчи авэла, сар пэско сытяримари.
Dishepulli nuk ia kalon mësuesit të vet, madje çdo dishepull që ka mësuar do të jetë si mësuesi i vet.
41 Со дикхэс по кашторо андэ якх пэстирэ пхралэстэ, ай андэ пэстири якх на додикхэс баро кашт?
Po pse ti e shikon lëmishtën në sy të vëllait tënd dhe nuk e sheh traun në syrin tënd?
42 Сар ту пхэнэса пэстирэ пхралэсти: «Пхрала, дэ, мэ вылава кашторо андай якх тири»? Сар ту на дикхэс баро кашт андэ пэстири якх? Ту, дуемуенго! Вылэ майанглал баро кашт андай якх тири, и тунчи дикхэса, сар тэ вылэ кашторо андай якх пэстирэ пхралэстар.
Ose, si mund t’i thuash vëllait tënd: “Vëlla, më lër të të heq lëmishtën që ke në syrin tënd”, kur ti vetë nuk e sheh traun në syrin tënd? O hipokrit, nxirre më parë traun nga syri yt dhe atëherë do të mund të shohësh mirë për të nxjerrë lëmishtën nga syri i vëllait tënd.
43 По лашо дрэво на барёл найлашо плодо, и вырито дрэво на анэн лашо плодо.
Sepse nuk ka pemë të mirë që të japë fryt të keq, as pemë të keqe që të japë fryt të mirë.
44 Кажно дрэво ужанэлпэ пай пэско плодо. На стидэн инжыро пав тэрно и виноградо пав пусаимаско кустарнико.
Çdo pemë, pra, njihet nga fryti i vet, sepse nuk mblidhen fiq nga gjembat dhe nuk vilet rrush nga ferra.
45 Андав води, пхэрдярдо лашымаса, лашо мануш выандярэл лашымос, а холяко мануш выандярэл холи андав пэско води, пхэрдярдо холяса. Со кав мануш андо води, кода лэстэ и пэ шыб.
Njeriu i mirë e nxjerr të mirën nga thesari i mirë i zemrës së vet; dhe njeriu i mbrapshtë e nxjerr të mbrapshta nga thesari i keq i zemrës së vet, sepse goja e njërit flet nga mbushullia e zemrës.
46 Со тумэ акхарэн Ман: «Рай! Рай!» — а на терэн кода, со Мэ пхэнав?
Përse më thirrni, “Zot, Zot” dhe nuk bëni atë që ju them?
47 Мэ пхэнава тумэнди, пэр кастэ мэзимэ кодва, ко авэл Мандэ, ашунэн лава Мэрнэ и терэл кадя, сар Мэ пхэнав.
Çdo njëri që vjen tek unë dhe dëgjon fjalët e mia dhe t’i vë në praktikë, unë do t’ju tregoj kujt i ngjan.
48 Вов мэзимэ по мануш, саво терэлас чер. Вов выганадя бари ганади и тховдя фундаменто по бар. Кала паи вазгляпэ и лэн выжыля андав брэго и жыля по чер, вой на схаладя лэс, колэстар со сас тердо мишто.
Ai i ngjan njeriut që, kur ndërtoi shtëpinë e vet, gërmoi shumë thellë dhe e vendosi themelin mbi shkëmb. Erdhi një vërshim, përroi u sul mbi atë shtëpi, por s’e tundi dot, sepse e kishte themelin mbi shkëmb.
49 Ай кодва, ко ашунэл Мэрнэ лава и на терэл кадя, сар Мэ пхэнав, вов мэзимэ по мануш, саво тердя чер пэ пхув бифундаментоско. Сар качи лэн жыля по чер, вов андэ кодья вряма роспхагляпэ и роспэляпэ всаворо.
Përkundrazi, ai që e dëgjoi dhe nuk i vuri në praktikë, i ngjan njeriut që e ndërtoi shtëpinë mbi tokë, por pa themel; kur iu sul përroi, ajo u shemb menjëherë dhe rrënimi i saj qe i madh”.
