Лукастар 16
1 Исусо пхэндя Пэстирэ сытярнэнди: — Екхэ барвалэ манушэстэ сас пхурэдэр бутярно, саво дикхэлас палав лэско хулаимос. Пала лэстэ роспхэндэ, со вов ростерэл о барвалимос лэ хуласко.
Jesus said to his disciples: “There was a rich man who had a steward; and this steward was maliciously accused to him of wasting his estate.
2 Хулай выакхардя лэс пэстэ тай пхэндя: «Со када мэ шунав пала тутэ? Здэ и бути, колэстар со ту будэр на авэса тэ дикхэс пала мэрно хулаимос».
So the master called him and said ‘What is this that I hear about you? Give in your accounts, for you cannot act as steward any longer.’
3 Пхурэдэр бутярно гындосардя: «Со манди акана тэ терав? Хулай вытрадэл ман пай бути. Тэ жав тэ ганавав и пхув нинай зор мандэ, тэ мангав манди лажаво.
‘What am I to do,’ the steward asked himself, ‘now that my master is taking the steward’s place away from me? I have not strength to dig, and I am ashamed to beg.
4 Мэ жанав, со манди трэбуй тэ терав кадя, соб, сар ман вытрадэна кала бутятар, тэ аракхадён кацавэ мануша, савэ прилэна ман пэстэ».
I know what I will do, so that, as soon as I am turned out of my stewardship, people may welcome me into their homes.’
5 И вов ля тэ акхарэл екх пала екхэстэ пэстирэ хуластирэн ужылимарен. Екхэстэ пушля: «Скачи ту ужыло мэрнэ хуласти?»
One by one he called up his master’s debtors. ‘How much do you owe my master?’ he asked of the first.
6 «Шэл кхорэ оливково дзэто», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Лэ пэско запистросаримос, бэш и майсыго пэрэпистросар пэ пандэша».
‘Four hundred and forty gallons of oil,’ answered the man. ‘Here is your agreement,’ he said; ‘sit down at once and make it two hundred and twenty.’
7 Тунчи вов пушля аврэстэ ужылимарестэ: «Ай ту скачи ужыло?» «Мия гонэ ворзо», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Залэ пэско запистросаримос и пэрэпистросар пэ охтошэла».
And you, the steward said to the next, ‘how much do you owe?’ ‘Seventy quarters of wheat,’ he replied. ‘Here is your agreement,’ the steward said; ‘make it fifty-six.’
8 Хулай лашардя пэстирэс хохавнэс пхурэдэр бутярнэс, со годяварнэс тердя. Кала люматирэ шавэ майбут полэн, сар тэ андярэн пэс аврэ манушэнца, сар шавэ Дэвлэстирэ, Саво исин Удуд. (aiōn g165)
His master complimented this dishonest steward on the shrewdness of his action. And indeed men of the world are shrewder in dealing with their fellow-men than those who have the Light. (aiōn g165)
9 Ай Мэ пхэнав тумэнди: терэн пэсти амалэн найчячимастирэ барвалимаса, кай, кала лэс на авэла, тумэн тэ прилэн андэ чера пэ вако. (aiōnios g166)
And I say to you ‘Win friends for yourselves with your dishonest money,’ so that, when it comes to an end, there may be a welcome for you into the Eternal Home. (aiōnios g166)
10 Ко патимаско андэ найбари бути, кодва авэла патимаско андэ бари бути. Ай ко найпатимаско андэ найбари бути, кодва авэла найпатимаско и андэ бари бути.
He who is trustworthy in the smallest matter is trustworthy in a great one also; and he who is dishonest in the smallest matter is dishonest in a great one also.
11 И сар тумэ найпатимастирэ андо найжужо барвалимос, ко дэла тумэнди чячюно?
So, if you have proved untrustworthy with the ‘dishonest money,’ who will trust you with the true?
12 И сар тумэ сас найпатимастирэ, кала терэнас бути на андо пэско хулаимос, ко дэла тумэнди тумаро?
And, if you have proved untrustworthy with what does not belong to us, who will give you what is really our own?
13 Нисаво бутярно на авэла тэ терэл бути пэ дуй хулая. Вов екхэс авэла фартэ тэ на камэл, ай аврэс тэ камэл, екхэсти авэла чячюнэса, ай пэ авэр на тховэла патив. Тумэ нисар на авэна тэ терэн бути андэ екх вряма важ о Дэл и важ о барвалимос.
No servant can serve two masters, for, either he will hate one and love the other, or else he will attach himself to one and despise the other. You cannot serve both God and Money.”
14 Фарисеёря, савэ камэнас ловэ, шундэ када вся и асанаспэ Исусостар.
All this was said within hearing of the Pharisees, who were lovers of money, and they began to sneer at Jesus.
15 Исусо пхэндя лэнди: — Англай мануша тумэ сикавэн пэс, кай тумэ жужэ водеса, нэ о Дэл жанэл тумарэ водя. Кода, со учес кай мануша исин выритимос англав Дэл.
“You,” said Jesus, “are the men who justify themselves before the world, but God can read your hearts; and what is highly esteemed among men may be an abomination in the sight of God.
16 Вряма Законоско ай пророконго сас жыкай Иоано, ай икхатар роспхэнэлпэ Радосаво Лав палав Тхагаримос Дэвлэско, и всаворэ тховэн зора, соб тэ зажа андэр лэстэ.
The Law and the Prophets sufficed until the time of John. Since then the Good News of the Kingdom of God has been told, and everybody has been forcing his way into it.
17 Майсыго болыбэн и пхув ужана, сар екх майцэкни пистросарди андав Законо хасардёла!
It would be easier for the heavens and the earth to disappear than for one stroke of a letter in the Law to be lost.
18 Ко розжалпэ пэстиря ромняса и лэл авря ромня, кодва терэл лубимос, и ко лэл ромня, сави розжыляпэ пэстирэ ромэса, терэл лубимос.
Every one who divorces his wife and marries another woman is an adulterer, and the man who marries a divorced woman is an adulterer.
19 Жувэлас екх барвало мануш. Вов урявэласпэ андэ майкучютни йида, и всаворо жувимос лэстэ сас сар радосаво свэнко.
There was once a rich man, who dressed in purple robes and fine linen, and feasted every day in great splendour.
20 Ай паша лэстирэ градатирэ удар пашлёлас чёроро, савэс акхарэнас Лазарё, всаворо обшуто насвалимаса.
Near his gateway there had been laid a beggar named Lazarus, who was covered with sores,
21 Вов фартэ камэлас тэ хал кода, со пэрэлас пай мэсали кав барвало. Риконэ авэнас и шыбаса жужарэнас лэстирэ дукха.
and who longed to satisfy his hunger with what fell from the rich man’s table. Even the very dogs came and licked his sores.
22 О чёроро муля, и ангелоря одандярдэ лэс кав Авраамо. Муля и барвало, тай гарадэ лэс.
After a time the beggar died, and was taken by the angels to be with Abraham. The rich man also died and was buried.
23 Барвало сас андо адо андэ бари грыжа. Вов вазгля якха тай удикхля дур пэстар лэ Авраамос, ай паша лэстэ Лазарёс. (Hadēs g86)
In the Place of Death he looked up in his torment, and saw Abraham at a distance and Lazarus at his side. (Hadēs g86)
24 Вов акхардя: «Дад Авраамо, тангосар ман и бишал лэ Лазарёс, мэк вов тховэл пэско най андо паи и шол пэ шыб мэрни, а то мэ фартэ грыжавав андэ кадья яг».
So he called out ‘Pity me, Father Abraham, and send Lazarus to dip the tip of his finger in water and cool my tongue, for I am suffering agony in this flame.’
25 Нэ Авраамо пхэндя: «Бэято, гындосар, со ту лян андо тиро жувимос лашымос, а Лазарё ля выритимос. Икхатар вов катэ радолпэ, а ту грыжоспэ.
‘Child,’ answered Abraham, ‘remember that you in your lifetime received what you thought desirable, just as Lazarus received what was not desirable; but now he has his consolation here, while you are suffering agony.
26 Тай инкэ, машкар амэндэ ай тумэндэ — бари выганавди, и кала варико закамэла тэ пэрэжал катар тумэндэ ай тумэндар амэндэ, на пэрэжана».
And not only that, but between you and us there lies a great chasm, so that those who wish to pass from here to you cannot, nor can they cross from there to us.’
27 Барвало пхэндя: «Тунчи мангав тут, дадэ, бишал Лазарёс андо чер мэрнэ дадэстэ.
‘Then, Father,’ he said, ‘I beg you to send Lazarus to my father’s house —
28 Мандэ исин панч пхрала, мэк вов умангэл лэн, кай и онэ тэ на попэрэн кардэ, андо тхан грыжако».
For I have five brothers to warn them, so that they may not come to this place of torture also.’
29 Авраамо пхэндя: «Лэндэ исин Моисеё и пророкоря, мэк лэн ашунэн».
‘They have the writings of Moses and the Prophets,’ replied Abraham; ‘let them listen to them.’
30 «Нат, дад Авраамо, — пхэндя барвало, — сар авэла варико андай мулэ лэндэ, тунчи онэ каисавэна».
‘But, Father Abraham,’ he urged, ‘if some one from the dead were to go to them, they would repent.’
31 Пэ када Авраамо пхэндя лэсти: «Сар лэ Моисеёс и лэ пророкон на ашунэн, тунчи, кала ко андай мулэ жундёла, онэ на патяна».
‘If they do not listen to Moses and the Prophets,’ answered Abraham, ‘they will not be persuaded, even if some one were to rise from the dead.’”
