< Лукастар 16 >

1 Исусо пхэндя Пэстирэ сытярнэнди: — Екхэ барвалэ манушэстэ сас пхурэдэр бутярно, саво дикхэлас палав лэско хулаимос. Пала лэстэ роспхэндэ, со вов ростерэл о барвалимос лэ хуласко.
Pravil pak i k učedlníkům svým: Èlověk jeden byl bohatý, kterýž měl šafáře; a ten obžalován jest před ním, jako by mrhal statek jeho.
2 Хулай выакхардя лэс пэстэ тай пхэндя: «Со када мэ шунав пала тутэ? Здэ и бути, колэстар со ту будэр на авэса тэ дикхэс пала мэрно хулаимос».
I povolav ho, řekl jemu: Což to slyším o tobě? Vydej počet z vladařství svého, neb již nebudeš moci déle vládnouti.
3 Пхурэдэр бутярно гындосардя: «Со манди акана тэ терав? Хулай вытрадэл ман пай бути. Тэ жав тэ ганавав и пхув нинай зор мандэ, тэ мангав манди лажаво.
I dí vladař sám v sobě: Co učiním? Teď pán můj odjímá ode mne vladařství. Kopati nemohu, žebrati se stydím.
4 Мэ жанав, со манди трэбуй тэ терав кадя, соб, сар ман вытрадэна кала бутятар, тэ аракхадён кацавэ мануша, савэ прилэна ман пэстэ».
Vím, co učiním, aby, když budu zbaven vladařství, přijali mne do svých domů.
5 И вов ля тэ акхарэл екх пала екхэстэ пэстирэ хуластирэн ужылимарен. Екхэстэ пушля: «Скачи ту ужыло мэрнэ хуласти?»
I zavolav jednoho každého dlužníka pána svého, řekl prvnímu: Jaks mnoho dlužen pánu mému?
6 «Шэл кхорэ оливково дзэто», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Лэ пэско запистросаримос, бэш и майсыго пэрэпистросар пэ пандэша».
A on řekl: Sto tun oleje. I řekl mu: Vezmi rejistra svá, a sedna rychle, napiš padesát.
7 Тунчи вов пушля аврэстэ ужылимарестэ: «Ай ту скачи ужыло?» «Мия гонэ ворзо», — пхэндя кодва. Бутярно пхэндя лэсти: «Залэ пэско запистросаримос и пэрэпистросар пэ охтошэла».
Potom druhému řekl: Ty pak jaks mnoho dlužen? Kterýž řekl: Sto korců pšenice. I dí mu: Vezmi rejistra svá, a napiš osmdesát.
8 Хулай лашардя пэстирэс хохавнэс пхурэдэр бутярнэс, со годяварнэс тердя. Кала люматирэ шавэ майбут полэн, сар тэ андярэн пэс аврэ манушэнца, сар шавэ Дэвлэстирэ, Саво исин Удуд. (aiōn g165)
I pochválil pán vladaře nepravého, že sobě opatrně učinil. Nebo synové tohoto světa opatrnější jsou, nežli synové světla v svých věcech. (aiōn g165)
9 Ай Мэ пхэнав тумэнди: терэн пэсти амалэн найчячимастирэ барвалимаса, кай, кала лэс на авэла, тумэн тэ прилэн андэ чера пэ вако. (aiōnios g166)
I jáť pravím vám: Èiňte sobě přátely z mamony nepravosti, aby, když byste zhynuli, přijali vás do věčných stanů. (aiōnios g166)
10 Ко патимаско андэ найбари бути, кодва авэла патимаско андэ бари бути. Ай ко найпатимаско андэ найбари бути, кодва авэла найпатимаско и андэ бари бути.
Kdožť jest věrný v mále, i ve mnozeť věrný bude. A kdož v mále jest nepravý, i ve mnozeť nepravý jest.
11 И сар тумэ найпатимастирэ андо найжужо барвалимос, ко дэла тумэнди чячюно?
Poněvadž tedy v mamoně nepravé věrní jste nebyli, spravedlivého zboží kdo vám svěří?
12 И сар тумэ сас найпатимастирэ, кала терэнас бути на андо пэско хулаимос, ко дэла тумэнди тумаро?
A když jste v cizím věrní nebyli, což vašeho jest, kdo vám dá?
13 Нисаво бутярно на авэла тэ терэл бути пэ дуй хулая. Вов екхэс авэла фартэ тэ на камэл, ай аврэс тэ камэл, екхэсти авэла чячюнэса, ай пэ авэр на тховэла патив. Тумэ нисар на авэна тэ терэн бути андэ екх вряма важ о Дэл и важ о барвалимос.
Nižádný služebník nemůž dvěma pánům sloužiti. Nebť zajisté jednoho nenáviděti bude, a druhého milovati, aneb jednoho přídržeti se bude, a druhým pohrdne. Nemůžte Bohu sloužiti a mamoně.
14 Фарисеёря, савэ камэнас ловэ, шундэ када вся и асанаспэ Исусостар.
Slyšeli pak toto všecko i farizeové, kteříž byli lakomí, a posmívali se jemu.
15 Исусо пхэндя лэнди: — Англай мануша тумэ сикавэн пэс, кай тумэ жужэ водеса, нэ о Дэл жанэл тумарэ водя. Кода, со учес кай мануша исин выритимос англав Дэл.
I dí jim: Vy jste, ješto se sami spravedliví činíte před lidmi, ale Bůhť zná srdce vaše; nebo což jest u lidí vysokého, ohavnost jest před Bohem.
16 Вряма Законоско ай пророконго сас жыкай Иоано, ай икхатар роспхэнэлпэ Радосаво Лав палав Тхагаримос Дэвлэско, и всаворэ тховэн зора, соб тэ зажа андэр лэстэ.
Zákon a Proroci až do Jana, a od té chvíle království Boží zvěstuje se, a každý se do něho násilně tiskne.
17 Майсыго болыбэн и пхув ужана, сар екх майцэкни пистросарди андав Законо хасардёла!
Snázeť jest zajisté nebi a zemi pominouti, nežli v Zákoně jednomu tytlíku zahynouti.
18 Ко розжалпэ пэстиря ромняса и лэл авря ромня, кодва терэл лубимос, и ко лэл ромня, сави розжыляпэ пэстирэ ромэса, терэл лубимос.
Každý, kdož propustí manželku svou, a jinou pojímá, cizoloží; a kdož propuštěnou od muže pojímá, cizoloží.
19 Жувэлас екх барвало мануш. Вов урявэласпэ андэ майкучютни йида, и всаворо жувимос лэстэ сас сар радосаво свэнко.
Byl pak člověk jeden bohatý, a obláčel se v šarlat a v kment, a hodoval na každý den stkvostně.
20 Ай паша лэстирэ градатирэ удар пашлёлас чёроро, савэс акхарэнас Лазарё, всаворо обшуто насвалимаса.
A byl také jeden žebrák, jménem Lazar, kterýžto ležel u vrat jeho vředovitý,
21 Вов фартэ камэлас тэ хал кода, со пэрэлас пай мэсали кав барвало. Риконэ авэнас и шыбаса жужарэнас лэстирэ дукха.
Žádaje nasycen býti z drobtů, kteříž padali z stolu bohatce. Ale i psi přicházejíce, lízali vředy jeho.
22 О чёроро муля, и ангелоря одандярдэ лэс кав Авраамо. Муля и барвало, тай гарадэ лэс.
I stalo se, že ten žebrák umřel, a nesen jest od andělů do lůna Abrahamova. Umřel pak i bohatec, a pohřben jest.
23 Барвало сас андо адо андэ бари грыжа. Вов вазгля якха тай удикхля дур пэстар лэ Авраамос, ай паша лэстэ Лазарёс. (Hadēs g86)
Potom v pekle pozdvih očí svých, v mukách jsa, uzřel Abrahama zdaleka, a Lazara v lůnu jeho. (Hadēs g86)
24 Вов акхардя: «Дад Авраамо, тангосар ман и бишал лэ Лазарёс, мэк вов тховэл пэско най андо паи и шол пэ шыб мэрни, а то мэ фартэ грыжавав андэ кадья яг».
I zvolav bohatec, řekl: Otče Abrahame, smiluj se nade mnou, a pošli Lazara, ať omočí konec prstu svého v vodě, a svlaží jazyk můj; nebo se mučím v tomto plameni.
25 Нэ Авраамо пхэндя: «Бэято, гындосар, со ту лян андо тиро жувимос лашымос, а Лазарё ля выритимос. Икхатар вов катэ радолпэ, а ту грыжоспэ.
I řekl mu Abraham: Synu, rozpomeň se, žes ty již vzal dobré věci své v životě svém, a Lazar též zlé. Nyní pak tento se již těší, ale ty se mučíš.
26 Тай инкэ, машкар амэндэ ай тумэндэ — бари выганавди, и кала варико закамэла тэ пэрэжал катар тумэндэ ай тумэндар амэндэ, на пэрэжана».
A nadto nade všecko mezi námi a vámi propast veliká utvrzena jest, aby ti, kteříž chtí odsud k vám jíti, nemohli, ani odonud k nám přijíti.
27 Барвало пхэндя: «Тунчи мангав тут, дадэ, бишал Лазарёс андо чер мэрнэ дадэстэ.
I řekl: Ale prosím tebe, Otče, abys ho poslal do domu otce mého.
28 Мандэ исин панч пхрала, мэк вов умангэл лэн, кай и онэ тэ на попэрэн кардэ, андо тхан грыжако».
Neboť mám pět bratrů. Ať jim svědčí, aby i oni nepřišli do tohoto místa muk.
29 Авраамо пхэндя: «Лэндэ исин Моисеё и пророкоря, мэк лэн ашунэн».
I řekl jemu Abraham: Majíť Mojžíše a Proroky, nechť jich poslouchají.
30 «Нат, дад Авраамо, — пхэндя барвало, — сар авэла варико андай мулэ лэндэ, тунчи онэ каисавэна».
A on řekl: Nic, otče Abrahame, ale kdyby kdo z mrtvých šel k nim, budou pokání činiti.
31 Пэ када Авраамо пхэндя лэсти: «Сар лэ Моисеёс и лэ пророкон на ашунэн, тунчи, кала ко андай мулэ жундёла, онэ на патяна».
I řekl mu: Poněvadž Mojžíše a Proroků neposlouchají, aniž byť kdo z mrtvých vstal, uvěří jemu.

< Лукастар 16 >