Лукастар 15
1 Тэ пошунэн Исусос стидёнас всаворэ стидэмаря налогонэндирэ тай авэр бэзэхалэ мануша.
Now all the tax collectors and sinners were coming close to him to hear him.
2 Фарисеёнэнди тай сытяримаренди Законостирэ на чялёлас када, и онэ пхэнэнас: — Вов прилэл бэзэхалэн манушэн тай хал лэнца.
The Pharisees and the scribes murmured, saying, “This man welcomes sinners, and eats with them.”
3 Тунчи Исусо роспхэндя лэнди кацави дума:
He told them this parable:
4 — Ко тумэндар, кастэ исин шэл бакрэ, и хасардиля екх лэндар, на ашавэла инядэш иня бакрэн андэ мал и на жала тэ родэл кола, сави хасайля, жы кодла вряматэ, кала аракхэла ла?
“Which of you men, if you had one hundred sheep and lost one of them, wouldn’t leave the ninety-nine in the wilderness and go after the one that was lost, until he found it?
5 А сар аракхэла ла, радомаса лэла пэ пэстирэ пхикхэ.
When he has found it, he carries it on his shoulders, rejoicing.
6 Сар авэла черэ, заакхарэла пэстирэ амалэн и ко жувэл пашэ паша лэстэ, и пхэнэла лэнди: «Радосавэн манца, мэ аракхлем бакрёра, сави сас хасарди!»
When he comes home, he calls together his friends and his neighbours, saying to them, ‘Rejoice with me, for I have found my sheep which was lost!’
7 Пхэнав тумэнди, со по болыбэн майбут радонпэ палай екх бэзэхало мануш, саво каисавэл андэ пэстирэ бэзэха, сар важ инядэш иня жужэ водеса мануша, савэнди на трэбуй тэ каинпэ.
I tell you that even so there will be more joy in heaven over one sinner who repents, than over ninety-nine righteous people who need no repentance.
8 Сар жувлятэ исин дэш драхморя, и вой екх лэндар хасарэла, на запхабарэла вой каганцо и на лэлапэ тэ притидэл чер ай мишто тэ родэл жы кала, сар аракхэла драхма?
“Or what woman, if she had ten drachma coins, if she lost one drachma coin, wouldn’t light a lamp, sweep the house, and seek diligently until she found it?
9 А сар аракхэла драхма, акхарэла пэстирэ амалэн и ко жувэл пашэ, и пхэнэла: «Радосавэн манца: мэ аракхлем хасарди драхма!»
When she has found it, she calls together her friends and neighbours, saying, ‘Rejoice with me, for I have found the drachma which I had lost!’
10 Акэ, Мэ пхэнав тумэнди, со Дэвлэстирэ ангелоря кадя радосавэн пала екх бэзэхало мануш, саво каисавэл андэ пэстирэ бэзэха!
Even so, I tell you, there is joy in the presence of the angels of God over one sinner repenting.”
11 Исусо дэлас дума: — Екхэ манушэстэ сас дуй шавэ.
He said, “A certain man had two sons.
12 Майцэкно пхэндя пэстирэ дадэсти: «Дад, дэ манди тирэ хулаимастар котор, саво авэла мэрно». И о дад роздя хулаимос машкар шавэ.
The younger of them said to his father, ‘Father, give me my share of your property.’ So he divided his livelihood between them.
13 Прожыля найбут деса. Майцэкно шаво стидя вся, со лэстэ сас, жылятар майдур андэ авэр пхув. Котэ вов ростердя вся пэско хулаимос, колэсти со жувэлас найлашэ жувимаса.
Not many days after, the younger son gathered all of this together and travelled into a far country. There he wasted his property with riotous living.
14 Кала вов вся ростердя, андэ кодья пхув авиля баро бокхалимос, и вов ашыля чёрорэса.
When he had spent all of it, there arose a severe famine in that country, and he began to be in need.
15 Тунчи вов жыля тай мангляпэ пэ бути екхэ манушэстэ, саво жувэлас котэ. А кодва мануш бишалдя лэс пэ маля пэстирэ тэ пасый лэ балэн.
He went and joined himself to one of the citizens of that country, and he sent him into his fields to feed pigs.
16 Вов сас бокхало и камэлас тэ хал кода, соса праварэнас лэ балэн, но лэсти и кода на дэнас.
He wanted to fill his belly with the pods that the pigs ate, but no one gave him any.
17 Кала вов авиля андэр пэстэ, пхэндя: «Скачи бутярнэ мэрнэ дадэстэ чялён марнэстар, ай мэ мэрав бокхатар!
But when he came to himself, he said, ‘How many hired servants of my father’s have bread enough to spare, and I’m dying with hunger!
18 Жава, рисавава кав мэрно дад и пхэнава лэсти: "Дад! Мэ тердэм бэзэх англав Болыбэн и англав тутэ.
I will get up and go to my father, and will tell him, “Father, I have sinned against heaven and in your sight.
19 Мэ будэр на ашав тэ акхаравпэ тирэ шавэса, прилэ ман андэ бутярнэ тирэ"».
I am no more worthy to be called your son. Make me as one of your hired servants.”’
20 Вов вщиля и жыля кав пэско дад. Кала вов сас инке дур, дад удикхля лэс, и тангосардя пэстирэ шавэс. Вов прастая майанглэ кав пэско шаво, обля лэс и ля тэ чюминдэл.
“He arose and came to his father. But while he was still far off, his father saw him and was moved with compassion, and ran, fell on his neck, and kissed him.
21 Шаво пхэндя лэсти: «Дад! Мэ тердэм бэзэх англав Болыбэн и англав тутэ. Мэ будэр на ашав тэ акхаравпэ тирэ шавэса».
The son said to him, ‘Father, I have sinned against heaven and in your sight. I am no longer worthy to be called your son.’
22 Ай о дад пхэндя пэстирэ бутярнэнди: «Жантэ майсыго, анэн со майфэдэр йида и урявэнтэ лэс. Дэн ангрусни пэ лэско васт и пэрналэ пэ лэстирэ пэрнэ.
“But the father said to his servants, ‘Bring out the best robe and put it on him. Put a ring on his hand and sandals on his feet.
23 Анэн тай зашынэн отправардэс гуруворэс, тераса свэнко, аваса тэ хас и тэ радосавас!
Bring the fattened calf, kill it, and let’s eat and celebrate;
24 Мэрно шаво сас муло и жундиля! Вов сас хасардо и аракхадиля!» И линэ тэ радосавэн.
for this, my son, was dead and is alive again. He was lost and is found.’ Then they began to celebrate.
25 О пхурэдэр шаво андэ кадья вряма сас андэ мал. Кала вов поджалас кав чер, ашундя, кай андо чер дилабэн диля тай челэн.
“Now his elder son was in the field. As he came near to the house, he heard music and dancing.
26 Вов акхардя екхэс андай бутярнэ и пушля лэс, со котэ кацаво тердяпэ.
He called one of the servants to him and asked what was going on.
27 «Тиро пхрал рисайля, — пхэндя лэсти кодва, — и тиро дад зашындя отправардэс гурувурэс, колэстар со лэско шаво рисайля жундо и састо».
He said to him, ‘Your brother has come, and your father has killed the fattened calf, because he has received him back safe and healthy.’
28 Пхурэдэр шаво холяйля и на камля тэ зажал андо чер. Тунчи дад выжыля и акхарэлас лэс.
But he was angry and would not go in. Therefore his father came out and begged him.
29 Нэ шаво пхэндя дадэсти: «Всаворэ кала бэрша мэ теравас бути пэр тутэ, и никала на выжавас тирэ лавэстар. Ай ту никала на дян манди бузнорэс, кай мэ тэ радосавав пэстирэ амалэнца.
But he answered his father, ‘Behold, these many years I have served you, and I never disobeyed a commandment of yours, but you never gave me a goat, that I might celebrate with my friends.
30 А кала кадва шаво тиро ростердя о хулаимос тиро лэ лубнянца, ту зашындян важ лэсти отправардэс гуруворэс!»
But when this your son came, who has devoured your living with prostitutes, you killed the fattened calf for him.’
31 «Шаво мэрно! — пхэндя тунчи дад. — Ту всавори вряма манца, и вся, со мандэ, исин тиро.
“He said to him, ‘Son, you are always with me, and all that is mine is yours.
32 Ай пала када трэбуй сас тэ радосавас, со пхрал тиро сас муло и жундиля, хасавэлас и аракхляпэ!»
But it was appropriate to celebrate and be glad, for this, your brother, was dead, and is alive again. He was lost, and is found.’”
