Лукастар 15
1 Тэ пошунэн Исусос стидёнас всаворэ стидэмаря налогонэндирэ тай авэр бэзэхалэ мануша.
Then resorted vnto him all the Publicanes and sinners, to heare him.
2 Фарисеёнэнди тай сытяримаренди Законостирэ на чялёлас када, и онэ пхэнэнас: — Вов прилэл бэзэхалэн манушэн тай хал лэнца.
Therefore the Pharises and Scribes murmured, saying, Hee receiueth sinners, and eateth with them.
3 Тунчи Исусо роспхэндя лэнди кацави дума:
Then spake hee this parable to them, saying,
4 — Ко тумэндар, кастэ исин шэл бакрэ, и хасардиля екх лэндар, на ашавэла инядэш иня бакрэн андэ мал и на жала тэ родэл кола, сави хасайля, жы кодла вряматэ, кала аракхэла ла?
What man of you hauing an hundreth sheepe, if hee lose one of them, doeth not leaue ninetie and nine in the wildernesse, and goe after that which is lost, vntill he finde it?
5 А сар аракхэла ла, радомаса лэла пэ пэстирэ пхикхэ.
And when he hath found it, he laieth it on his shoulders with ioye.
6 Сар авэла черэ, заакхарэла пэстирэ амалэн и ко жувэл пашэ паша лэстэ, и пхэнэла лэнди: «Радосавэн манца, мэ аракхлем бакрёра, сави сас хасарди!»
And when he commeth home, he calleth together his friendes and neighbours, saying vnto them, Reioyce with mee: for I haue founde my sheepe which was lost.
7 Пхэнав тумэнди, со по болыбэн майбут радонпэ палай екх бэзэхало мануш, саво каисавэл андэ пэстирэ бэзэха, сар важ инядэш иня жужэ водеса мануша, савэнди на трэбуй тэ каинпэ.
I say vnto you, that likewise ioy shall be in heauen for one sinner that conuerteth, more then for ninetie and nine iust men, which neede none amendment of life.
8 Сар жувлятэ исин дэш драхморя, и вой екх лэндар хасарэла, на запхабарэла вой каганцо и на лэлапэ тэ притидэл чер ай мишто тэ родэл жы кала, сар аракхэла драхма?
Either what woman hauing ten groates, if she lose one groate, doth not light a candle, and sweepe the house, and seeke diligently till shee finde it?
9 А сар аракхэла драхма, акхарэла пэстирэ амалэн и ко жувэл пашэ, и пхэнэла: «Радосавэн манца: мэ аракхлем хасарди драхма!»
And when shee hath found it, shee calleth her friendes, and neighbours, saying, Reioyce with me: for I haue found the groate which I had lost.
10 Акэ, Мэ пхэнав тумэнди, со Дэвлэстирэ ангелоря кадя радосавэн пала екх бэзэхало мануш, саво каисавэл андэ пэстирэ бэзэха!
Likewise I say vnto you, there is ioy in the presence of the Angels of God, for one sinner that conuerteth.
11 Исусо дэлас дума: — Екхэ манушэстэ сас дуй шавэ.
He sayde moreouer, A certaine man had two sonnes.
12 Майцэкно пхэндя пэстирэ дадэсти: «Дад, дэ манди тирэ хулаимастар котор, саво авэла мэрно». И о дад роздя хулаимос машкар шавэ.
And the yonger of them sayde to his father, Father, giue mee the portion of the goods that falleth to mee. So he deuided vnto them his substance.
13 Прожыля найбут деса. Майцэкно шаво стидя вся, со лэстэ сас, жылятар майдур андэ авэр пхув. Котэ вов ростердя вся пэско хулаимос, колэсти со жувэлас найлашэ жувимаса.
So not many daies after, when the yonger sonne had gathered all together, hee tooke his iourney into a farre countrey, and there hee wasted his goods with riotous liuing.
14 Кала вов вся ростердя, андэ кодья пхув авиля баро бокхалимос, и вов ашыля чёрорэса.
Nowe when hee had spent all, there arose a great dearth throughout that land, and he began to be in necessitie.
15 Тунчи вов жыля тай мангляпэ пэ бути екхэ манушэстэ, саво жувэлас котэ. А кодва мануш бишалдя лэс пэ маля пэстирэ тэ пасый лэ балэн.
Then hee went and claue to a citizen of that conntrey, and hee sent him to his farme, to feede swine.
16 Вов сас бокхало и камэлас тэ хал кода, соса праварэнас лэ балэн, но лэсти и кода на дэнас.
And hee would faine haue filled his bellie with the huskes, that the swine ate: but no man gaue them him.
17 Кала вов авиля андэр пэстэ, пхэндя: «Скачи бутярнэ мэрнэ дадэстэ чялён марнэстар, ай мэ мэрав бокхатар!
Then he came to him selfe, and said, Howe many hired seruaunts at my fathers haue bread ynough, and I die for hunger?
18 Жава, рисавава кав мэрно дад и пхэнава лэсти: "Дад! Мэ тердэм бэзэх англав Болыбэн и англав тутэ.
I wil rise and goe to my father, and say vnto him, Father, I haue sinned against heaue, and before thee,
19 Мэ будэр на ашав тэ акхаравпэ тирэ шавэса, прилэ ман андэ бутярнэ тирэ"».
And am no more worthy to be called thy sonne: make me as one of thy hired seruants.
20 Вов вщиля и жыля кав пэско дад. Кала вов сас инке дур, дад удикхля лэс, и тангосардя пэстирэ шавэс. Вов прастая майанглэ кав пэско шаво, обля лэс и ля тэ чюминдэл.
So hee arose and came to his father, and when hee was yet a great way off, his father sawe him, and had compassion, and ranne and fell on his necke, and kissed him.
21 Шаво пхэндя лэсти: «Дад! Мэ тердэм бэзэх англав Болыбэн и англав тутэ. Мэ будэр на ашав тэ акхаравпэ тирэ шавэса».
And the sonne sayde vnto him, Father, I haue sinned against heauen, and before thee, and am no more worthie to be called thy sonne.
22 Ай о дад пхэндя пэстирэ бутярнэнди: «Жантэ майсыго, анэн со майфэдэр йида и урявэнтэ лэс. Дэн ангрусни пэ лэско васт и пэрналэ пэ лэстирэ пэрнэ.
Then the father said to his seruaunts, Bring foorth the best robe, and put it on him, and put a ring on his hand, and shoes on his feete,
23 Анэн тай зашынэн отправардэс гуруворэс, тераса свэнко, аваса тэ хас и тэ радосавас!
And bring the fat calfe, and kill him, and let vs eate, and be merie:
24 Мэрно шаво сас муло и жундиля! Вов сас хасардо и аракхадиля!» И линэ тэ радосавэн.
For this my sonne was dead, and is aliue againe: and he was lost, but he is found. And they began to be merie.
25 О пхурэдэр шаво андэ кадья вряма сас андэ мал. Кала вов поджалас кав чер, ашундя, кай андо чер дилабэн диля тай челэн.
Nowe the elder brother was in the fielde, and when he came and drewe neere to the house, he heard melodie, and dauncing,
26 Вов акхардя екхэс андай бутярнэ и пушля лэс, со котэ кацаво тердяпэ.
And called one of his seruaunts, and asked what those things meant.
27 «Тиро пхрал рисайля, — пхэндя лэсти кодва, — и тиро дад зашындя отправардэс гурувурэс, колэстар со лэско шаво рисайля жундо и састо».
And hee sayde vnto him, Thy brother is come, and thy father hath killed the fatte calfe, because he hath receiued him safe and sound.
28 Пхурэдэр шаво холяйля и на камля тэ зажал андо чер. Тунчи дад выжыля и акхарэлас лэс.
Then he was angry, and would not goe in: therefore came his father out and entreated him.
29 Нэ шаво пхэндя дадэсти: «Всаворэ кала бэрша мэ теравас бути пэр тутэ, и никала на выжавас тирэ лавэстар. Ай ту никала на дян манди бузнорэс, кай мэ тэ радосавав пэстирэ амалэнца.
But he answered and said to his father, Loe, these many yeeres haue I done thee seruice, neither brake I at any time thy commadement, and yet thou neuer gauest mee a kidde that I might make merie with my friends.
30 А кала кадва шаво тиро ростердя о хулаимос тиро лэ лубнянца, ту зашындян важ лэсти отправардэс гуруворэс!»
But when this thy sonne was come, which hath deuoured thy good with harlots, thou hast for his sake killed the fat calfe.
31 «Шаво мэрно! — пхэндя тунчи дад. — Ту всавори вряма манца, и вся, со мандэ, исин тиро.
And he said vnto him, Sonne, thou art euer with me, and al that I haue, is thine.
32 Ай пала када трэбуй сас тэ радосавас, со пхрал тиро сас муло и жундиля, хасавэлас и аракхляпэ!»
It was meete that we shoulde make merie, and be glad: for this thy brother was dead, and is aliue againe: and hee was lost, but he is found.
