Рындоря 15
1 Андай Иудея андэ Антиохия авиле мануша, савэ сытярэнас лэ пхралэн: — Сар тумэ на авэна обшындэ пав запхэнимос Моисеёско, тумэ на фэрисарэнапэ.
Then some men arrived from Judea who started teaching the believers, “Unless you're circumcised according to the rules set down by Moses, you can't be saved.”
2 Черэз када онэ бут молоря ханаспэ лэ Павлоса и Варнаваса. Тунчи пхрала прилинэ, со лэ Павлости, Варнавасти тай аврэнди трэбуй тэ жан андо Иерусалимо, кай тэ дэн дума пала када лэ апостолонэнца и пхурэдэрэнца.
Paul and Barnabas had many arguments and debates with them. So Paul and Barnabas and some others were appointed to go to Jerusalem and talk to the apostles and leaders there about this issue.
3 Кола, кас бишалдя кхандири, прожанас Финикия тай Самария и роспхэнэнас котэ, сар патяйле авэр народоря. Кадай дума анэлас бари лош всаворэнди пхралэнди.
The church sent them on their way, and as they traveled through Phoenicia and Samaria, they explained how foreigners were being converted, which made all the believers very happy.
4 Кала онэ авиле андо Иерусалимо, лэн прилинэ кхандири, апостолоря и пхурэдэра. Онэ роспхэндэ, со о Дэл тердя черэз лэндэ.
When they arrived in Jerusalem they were welcomed by the church members, the apostles, and the elders. They explained everything God had done through them.
5 Нэ патикунэ андай фарисеёско стидимос пхэнэнас, со найиудеён трэбуй тэ обшынэн и тэ припхэнэн лэнди, кай онэ тэ жувэн пав Законо Моисеёско.
But they were opposed by some of the believers who belonged to the Pharisee faction. They said, “These converts have to be circumcised, and instructed to observe the law of Moses.”
6 Апостолоря тай пхурэдэра стидэпэ, соб тэ роздикхэн кадва рындо.
The apostles and elders met together to discuss the issue.
7 Онэ бут вряма дэнас дума пала када, ай тунчи Пэтро вщиля и пхэндя: — Пхралалэ, сар тумэ жанэн, прожыля бут вряма колэ десэстар, кала о Дэл вытидя ман тэ роспхэнав Радосаво Лав найиудеёнди, соб и онэ тэ патян.
After much debate, Peter stood up and said to them, “Brothers, you know that some time ago God chose me from among you so that the foreigners could hear the message of good news and trust in Jesus.
8 О Дэл жанэл водя манушэндирэ, и Вов дя допхэнимос колэсти, со прилэл найиудеён, кала дя лэнди даро Свэнтонэ Духос кадя ж, сар и амэнди.
God, who knows thewhat we're thinking, has shown that he accepts them, giving them the Holy Spirit just as he did to us.
9 Вов жужардя лэндирэ водя черэз патявимос, ай икхатар англав Лэстэ амэ кацавэ ж, сар и онэ.
He doesn't make any distinction between us and them—he cleansed their thoughts as they trusted in him.
10 Тунчи пэр со тумэ холярэн лэ Дэвлэс колэса, со тховэн пэ сытярнэндирэ кора гамо, саво на сас зор тэ андярэн най амарэ дадэнди, най амэнди?
So why do you want to oppose God and put a burden on the believers that our fathers weren't able to bear, and we can't either?
11 Нэ амэ патяс, со амэн фэрисарэл мищимос лэ Раеско Исусоско кадя ж, сар и лэн.
We're convinced that we're saved through the grace of the Lord Jesus, in the same way they are.”
12 Тунчи всаворэ ашыле мулком тай ашундэ, со роспхэнэнас Варнава и Павло палай шпэры и диворя, савэ о Дэл тердя черэз лэндэ машкар найиудеёря.
Everyone listened attentively to Barnabas and Paul as they explained the miraculous signs that God had performed through them among the foreigners.
13 Кала онэ пэрэашыле тэ дэн дума, Иаково пхэндя: — Пхралалэ, выашунэнтэ ман.
After they had finished speaking, James spoke up, saying, “Brothers, listen to me.
14 Симоно роспхэндя амэнди пала кода, сар о Дэл англуно моло камля тэ стидэл важ Пэско алав народо андай найиудеёндирэн.
Simon has described how God first revealed his concern for the foreigners by taking from them a people committed to him.
15 Када подритярэн пророкондирэ лава, савэ пхэнэн:
This is in accordance with the words of the prophets, as it's written,
16 «Тунчи Мэ рисавава тай инке екх моло тховава катуна Давидостири, сави пэля. Мэ терава упалэ кода, со роспхагло, и ваздава ла,
‘In the future I will return, and I will rebuild the fallen house of David; I will rebuild its ruins and set it straight.
17 кай авэр мануша тай всаворэ народоря, савэ сас акхардэ Мэрнэ алавэса, ашыле тэ родэн лэ Раес. Кадя пхэнэл Рай, Саво терэл када.
I will do this so that those who are left may come to the Lord, including the foreigners who call on my name.
This is what the Lord says, who revealed these things long ago.’ (aiōn g165)
19 Колэсти мэ бинав, со амэнди на трэбуй тэ тховас нисаво пхаримос важ найиудеёря, савэ обрисавэн кав Дэл.
So my decision is that we shouldn't make it difficult for foreigners who turn to God.
20 Нэ тэ пистросарас лэнди лил, кай тэ на магрисавэн идолонэнца, тэ ритярэнпэ майдур лубимастар, тэ на хан мас скотостар, саво сас тасадо, и тэ на пэн о рат.
We should write to them and tell them to avoid food sacrificed to idols, sexual immorality, meat of animals that have been strangled, and from consuming blood.
21 Колэсти со Законо Моисеёско дэлмутня вряматар бинэлпэ кажно субота андэ синагоги андо кажно форо.
For the law of Moses has been taught in every town for a long, long time—it's read in the synagogues every Sabbath.”
22 Тунчи апостолоря и пхурэдэра екхэтанэ всаворя кхандиряса линэ тэ вытидэн машкар пэстэ коискачи манушэн и тэ бишалэн лэн лэ Павлоса и Варнаваса андэ Антиохия. Онэ вытидэ Иудас, савэс инке акхарэнас Вар-Сава, и Силас. Кала мурша сас пхурэдэра машкар пхрала.
Then the apostles and elders, together with the whole church, decided it would be good to choose some representatives and send them to Antioch with Paul and Barnabas. They chose Judas Barsabbas and Silas, leaders among the brothers,
23 Онэ пистросардэ кацаво лил: «Пхрала апостолоря тай пхурэдэра — пхралэнди андай найиудеёря, савэ жувэн андэ Антиохия, Сирия тай Киликия. Тэ авэн бахталэ!
and sent them with this letter: “Greetings from us, the apostles and elders and brothers, to the non-Jewish brothers in Antioch, Syria, and Cilicia:
24 Амэ ашундэ, со коисавэ мануша, савэ авиле амэндар, пхэндэ тумэнди кацавэ лава, андай савэ тумэнди ашыля наймишто по води. Нэ амэ на бишаласас лэн.
We have heard that some from our group have confused you with their teachings, causing you trouble. We certainly didn't tell them to do this!
25 Колэсти амэ всаворэ екхэтанэ закамле тэ вытидас машкар амэндэ скачи манушэн тай тэ бишалас лэн тумэндэ екхэтанэ амарэ пативалэ пхралэнца Павлоса и Варнаваса,
So we have agreed to choose some representatives and send them to you together with our much-loved brothers Barnabas and Paul,
26 савэ отдэн пэско жувимос пала алав амарэ Раеско Исусоско Христоско.
who have risked their lives for the name of our Lord Jesus Christ.
27 Амэ бишалас тумэндэ кадя ж лэ Иудас и Силас, соб онэ алавэнца тэ допхэнэн кода, со амэ пистросардэ.
So we are sending to you Judas and Silas who can verbally confirm what we're saying.
28 Свэнто Духо и амэ на камас тэ тховас пэр тумэндэ нисаво пхаримос, сар качи акэ со:
It seemed best to the Holy Spirit and to us not to place on you any heavier burden than these important requirements.
29 тэ на хан хамос, саво анэнаспэ андэ жэртва идолонэнди, и мас скотостар, саво сас тасадо, тэ на пэн о рат и на терэн лубимос. Сар авэна кадя тэ терэн, тумэнди мишто авэла. Тэ авэн састэ!»
You should avoid: anything sacrificed to idols; blood; meat from strangled animals; and sexual immorality. You will do well to observe these requirements. God bless you.”
30 Бишалдэ пхрала жыле тай авиле андэ Антиохия, стидэ котэ и кхандири тай пэрэдинэ о лил
The men were sent on their way to Antioch. When they arrived they called everybody together and delivered the letter.
31 Кала мануша пробиндэ о лил, лошавэнас лавэнди, савэ подритярдэ лэн.
After they had read it, the people were so happy for the encouraging message.
32 О Иуда тай Сила, савэ сас пророкоря, пэстирэ лавэнца подритярдэ и састярдэ о патявимос лэ пхралэнго.
Judas and Silas, who were also prophets, encouraged the brothers, explaining many things, and strengthening them.
33 Онэ сас котэ сави-то вряма, и пхрала отмукле лэн мироса палпалэ кав апостолоря.
After spending some time there they were sent back by the brothers with their blessing to the believers in Jerusalem.
35 Павло лэ Варнаваса ашылепэ андо Антиохия, кай онэ бутэ аврэнца пхралэнца сытярэнас и роспхэнэнас лав Раеско.
But Paul and Barnabas stayed in Antioch, teaching and proclaiming the word of God along with many others.
36 Прожыля сави-то вряма и Павло пхэндя лэ Варнавасти: — Авэн жаса кай и пхрала пай всаворэ фороря, кай амэ роспхэнасас лав Раеско, и дикхаса, сар лэндэ жан рындоря.
Some time later Paul said to Barnabas, “Let's go back and visit the believers in every town where we shared the word of the Lord, and see how they're doing.”
37 Варнава камэлас тэ лэл пэса Иоанос, савэс акхарэнас Марко,
Barnabas planned to take along John Mark too.
38 нэ Павло на закамля тэ лэл пэса колэс, ко ашадя лэн андэ Памфилия тай на терэлас лэнца бути.
But Paul didn't think it was a good idea to take him with them, since he'd left them in Pamphylia and hadn't continued working with them.
39 Павло и Варнава похалепэ машкар пэстэ и кажно жыля андэ пэстири риг. Варнава ля лэ Маркос и плывисардя андо Кипро.
They had such a strong disagreement that they separated. Barnabas took Mark with him and sailed to Cyprus.
40 Ай Павло вытидя пэсти Силас. Пхрала отдинэ лэс по мищимос Раеско, и вов жыля андо дром.
Paul chose Silas, and as they left, the believers committed them to the grace of the Lord.
41 Вов прожалас черэз Сирия тай Киликия и подритярэлас лавэса и кхандиря.
Paul traveled through Syria and Cilicia, encouraging the churches there.
