< Marcos 14 >

1 Faltavam agora dois dias para a Páscoa e a Festa dos Pães ázimos, e os chefes dos sacerdotes e os escribas procuravam como poderiam pegá-lo por engano e matá-lo.
ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
2 Pois eles disseram: “Não durante a festa, porque poderia haver um motim entre o povo”.
ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
3 Enquanto ele estava em Betânia, na casa de Simão, o leproso, enquanto se sentava à mesa, veio uma mulher com um frasco de alabastro de pomada de nardo puro, muito caro. Ela quebrou o frasco e derramou-o sobre a cabeça dele.
και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
4 Mas havia alguns que estavam indignados entre si, dizendo: “Por que este ungüento foi desperdiçado?
ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
5 Pois este poderia ter sido vendido por mais de trezentos denários e dado aos pobres”. Então, eles resmungaram contra ela.
ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
6 Mas Jesus disse: “Deixe-a em paz”. Por que você a incomoda? Ela tem feito um bom trabalho para mim.
ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
7 Pois você sempre tem os pobres com você, e sempre que você quiser, você pode fazer-lhes bem; mas você nem sempre me terá.
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
8 Ela fez o que pôde. Ela ungiu meu corpo de antemão para o enterro.
ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
9 Certamente eu lhe digo, onde quer que esta Boa Nova seja pregada em todo o mundo, aquilo que esta mulher fez também será falado para um memorial dela”.
αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
10 Judas Iscariotes, que era um dos doze, partiu para os sacerdotes chefes, a fim de entregá-lo a eles.
και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
11 Eles, quando o ouviram, ficaram contentes e prometeram dar-lhe dinheiro. Ele procurou como poderia convenientemente entregá-lo.
οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
12 No primeiro dia de pão ázimo, quando sacrificaram a Páscoa, seus discípulos lhe perguntaram: “Onde você quer que vamos e nos preparemos para que você possa comer a Páscoa?
και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
13 Ele enviou dois de seus discípulos e disse-lhes: “Ide à cidade, e lá um homem carregando um cântaro de água vos encontrará”. Siga-o,
και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
14 e onde quer que ele entre, diga ao dono da casa, 'O Mestre diz, “Onde está o quarto de hóspedes, onde eu posso comer a Páscoa com meus discípulos...””.
και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
15 Ele mesmo lhe mostrará um grande quarto superior mobiliado e pronto. Prepare-se para nós lá”.
και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
16 Seus discípulos saíram, entraram na cidade e encontraram coisas como ele lhes havia dito, e prepararam a Páscoa.
και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
17 Quando era noite, ele veio com os doze.
και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
18 Enquanto eles estavam comendo, Jesus disse: “Certamente vos digo que um de vós me trairá - aquele que come comigo”.
και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
19 Começaram a ficar tristes e a perguntar-lhe um a um: “Certamente eu não?”. E outro disse: “Certamente não sou eu?”.
οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
20 Ele lhes respondeu: “É um dos doze, aquele que mergulha comigo no prato”.
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
21 Pois o Filho do Homem vai como está escrito sobre ele, mas ai daquele homem por quem o Filho do Homem é traído! Seria melhor para aquele homem se ele não tivesse nascido”.
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
22 Enquanto comiam, Jesus tomou o pão e, quando o abençoou, partiu-o e deu-lhes, e disse: “Tomai, comei”. Este é o meu corpo”.
και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
23 Ele pegou a taça e, quando deu graças, deu a eles. Todos eles beberam dela.
και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
24 Ele lhes disse: “Este é o meu sangue do novo convênio, que é derramado por muitos”.
και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
25 Certamente vos digo que não beberei mais do fruto da videira até aquele dia em que o beberei de novo no Reino de Deus”.
αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
26 Quando tinham cantado um hino, foram para o Monte das Oliveiras.
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
27 Jesus disse a eles: “Todos vós tropeçareis por minha causa esta noite, pois está escrito: 'Eu baterei no pastor, e as ovelhas serão dispersas'.
και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
28 No entanto, depois de ressuscitado, irei diante de vós para a Galiléia”.
αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
29 Mas Peter disse-lhe: “Embora todos se ofendam, eu não o farei”.
ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
30 Jesus lhe disse: “Certamente lhe digo que hoje, mesmo nesta noite, antes que o galo corra duas vezes, você me negará três vezes”.
και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
31 Mas ele falou ainda mais: “Se eu tiver que morrer com você, não lhe negarei”. Todos eles disseram a mesma coisa.
ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
32 Eles chegaram a um lugar que se chamava Gethsemane. Ele disse a seus discípulos: “Sentem-se aqui enquanto eu rezo”.
και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
33 Ele levou consigo Pedro, Tiago e João, e começou a ficar muito perturbado e angustiado.
και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
34 Ele disse a eles: “Minha alma está extremamente triste, até a morte”. Fiquem aqui e observem”.
και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
35 Ele avançou um pouco e caiu no chão, e rezou para que, se fosse possível, a hora pudesse passar dele.
και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
36 Ele disse: “Abba, Padre, todas as coisas são possíveis para você. Por favor, retire este copo de mim. Entretanto, não o que eu desejo, mas o que você deseja”.
και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
37 Ele veio e os encontrou dormindo, e disse a Pedro: “Simão, você está dormindo? Você não poderia assistir uma hora?
και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
38 Observe e ore, para que você não entre em tentação. O espírito está realmente disposto, mas a carne é fraca”.
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
39 Novamente ele foi embora e rezou, dizendo as mesmas palavras.
και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
40 Novamente ele voltou e os encontrou dormindo, pois seus olhos estavam muito pesados; e eles não sabiam o que lhe responder.
και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
41 Ele veio pela terceira vez e lhes disse: “Durmam agora, e descansem”. É o suficiente. Chegou a hora. Eis que o Filho do Homem é traído nas mãos dos pecadores.
και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
42 Levante-se! Vamos embora. Eis que aquele que me trai está nas mãos”.
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
43 Imediatamente, enquanto ele ainda estava falando, Judas, um dos doze, veio - e com ele uma multidão com espadas e paus, dos chefes dos sacerdotes, dos escribas e dos anciãos.
και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
44 Agora, aquele que o traiu lhes havia dado um sinal, dizendo: “Aquele que eu beijar, esse é ele”. Apreendam-no e o levem com segurança”.
δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
45 Quando ele chegou, imediatamente veio até ele e disse: “Rabino! Rabino!” e o beijou.
και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
46 Eles colocaram as mãos sobre ele e o agarraram.
οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
47 Mas um certo daqueles que ficaram ao seu lado desembainharam sua espada e atingiram o servo do sumo sacerdote, e cortaram-lhe a orelha.
εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
48 Jesus respondeu-lhes: “Vocês saíram, como contra um ladrão, com espadas e paus para me prender?
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
49 Eu estava diariamente com você no templo ensinando, e você não me prendeu. Mas isto é para que as Escrituras possam ser cumpridas”.
καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
50 Todos o deixaram, e fugiram.
και αφεντες αυτον παντες εφυγον
51 Um certo jovem o seguiu, tendo um pano de linho jogado ao redor de si mesmo sobre seu corpo nu. Os jovens o agarraram,
και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
52 mas ele deixou o pano de linho e fugiu deles nú.
ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
53 Eles levaram Jesus para longe do sumo sacerdote. Todos os chefes dos sacerdotes, os anciãos e os escribas se reuniram com ele.
και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
54 Peter o havia seguido de longe, até chegar ao tribunal do sumo sacerdote. Ele estava sentado com os oficiais, e se aquecendo à luz do fogo.
και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς φως
55 Agora os chefes dos sacerdotes e todo o conselho procuravam testemunhas contra Jesus para matá-lo, e não encontraram nenhuma.
οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
56 Pois muitos prestaram falso testemunho contra ele, e seu testemunho não concordava uns com os outros.
πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
57 Alguns se levantaram e deram falso testemunho contra ele, dizendo:
και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
58 “Ouvimo-lo dizer: 'Destruirei este templo que é feito com as mãos, e em três dias construirei outro feito sem as mãos'”.
οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
59 Mesmo assim, o testemunho deles não concordou.
και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
60 O sumo sacerdote se levantou no meio e perguntou a Jesus: “Você não tem resposta? O que é que estes testemunham contra você”?
και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
61 Mas ele ficou quieto e não respondeu nada. Novamente o sumo sacerdote lhe perguntou: “Você é o Cristo, o Filho do Beato?”
ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
62 Jesus disse: “Eu sou. Você verá o Filho do Homem sentado à direita do Poder, e vindo com as nuvens do céu”.
ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
63 O sumo sacerdote rasgou suas roupas e disse: “O que mais precisamos de testemunhas?
ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
64 Você já ouviu a blasfêmia! O que você acha?” Todos eles o condenaram a ser digno de morte.
ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
65 Alguns começaram a cuspir nele, a tapar seu rosto, a bater-lhe com os punhos, e a dizer-lhe: “Profetiza! Os oficiais o golpearam com as palmas das mãos.
και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
66 Quando Pedro estava no pátio abaixo, uma das criadas do sumo sacerdote veio,
και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
67 e vendo Pedro se aquecendo, ela olhou para ele e disse: “Você também estava com o Nazareno, Jesus”!
και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
68 Mas ele negou, dizendo: “Eu não sei nem entendo o que você está dizendo”. Ele saiu para o alpendre, e o galo cantou.
ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
69 A empregada o viu e começou novamente a dizer àqueles que ficaram parados: “Este é um deles”.
και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
70 Mas ele negou novamente. Depois de algum tempo, novamente aqueles que ficaram de pé disseram a Pedro: “Você é realmente um deles, pois é galileu, e seu discurso o mostra”.
ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
71 Mas ele começou a praguejar e a jurar: “Eu não conheço este homem de quem você fala”.
ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
72 O galo cantou pela segunda vez. Pedro lembrou-se das palavras que Jesus lhe disse: “Antes que o galo corra duas vezes, você me negará três vezes”. Quando ele pensou sobre isso, chorou.
και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν

< Marcos 14 >