Lucas 17
1 Ele disse aos discípulos: “É impossível que nenhuma ocasião de tropeço venha, mas ai daquele por quem eles vêm!
इतः परं यीशुः शिष्यान् उवाच, विघ्नैरवश्यम् आगन्तव्यं किन्तु विघ्ना येन घटिष्यन्ते तस्य दुर्गति र्भविष्यति।
2 Seria melhor para ele se uma pedra de moinho fosse pendurada em seu pescoço, e ele fosse lançado ao mar, em vez de fazer tropeçar um desses pequenos.
एतेषां क्षुद्रप्राणिनाम् एकस्यापि विघ्नजननात् कण्ठबद्धपेषणीकस्य तस्य सागरागाधजले मज्जनं भद्रं।
3 Tenha cuidado. Se seu irmão pecar contra você, repreenda-o. Se ele se arrepender, perdoe-o.
यूयं स्वेषु सावधानास्तिष्ठत; तव भ्राता यदि तव किञ्चिद् अपराध्यति तर्हि तं तर्जय, तेन यदि मनः परिवर्त्तयति तर्हि तं क्षमस्व।
4 Se ele pecar contra você sete vezes no dia, e sete vezes voltar, dizendo: “Eu me arrependo”, você o perdoará”.
पुनरेकदिनमध्ये यदि स तव सप्तकृत्वोऽपराध्यति किन्तु सप्तकृत्व आगत्य मनः परिवर्त्य मयापराद्धम् इति वदति तर्हि तं क्षमस्व।
5 Os apóstolos disseram ao Senhor: “Aumentai nossa fé”.
तदा प्रेरिताः प्रभुम् अवदन् अस्माकं विश्वासं वर्द्धय।
6 O Senhor disse: “Se você tivesse fé como um grão de mostarda, diria a esta sicômoro: 'Seja arrancado e seja plantado no mar', e ela lhe obedeceria.
प्रभुरुवाच, यदि युष्माकं सर्षपैकप्रमाणो विश्वासोस्ति तर्हि त्वं समूलमुत्पाटितो भूत्वा समुद्रे रोपितो भव कथायाम् एतस्याम् एतदुडुम्बराय कथितायां स युष्माकमाज्ञावहो भविष्यति।
7 Mas quem está aí entre vós, tendo um servo lavrando ou criando ovelhas, que dirá quando vier do campo: 'Venha imediatamente e sente-se à mesa'?
अपरं स्वदासे हलं वाहयित्वा वा पशून् चारयित्वा क्षेत्राद् आगते सति तं वदति, एहि भोक्तुमुपविश, युष्माकम् एतादृशः कोस्ति?
8 Ele não preferiria dizer-lhe: 'Prepare meu jantar, vista-se bem e sirva-me enquanto eu como e bebo'? Depois você comerá e beberá'?
वरञ्च पूर्व्वं मम खाद्यमासाद्य यावद् भुञ्जे पिवामि च तावद् बद्धकटिः परिचर पश्चात् त्वमपि भोक्ष्यसे पास्यसि च कथामीदृशीं किं न वक्ष्यति?
9 Ele agradece àquele servo porque ele fez as coisas que lhe foram ordenadas? Eu acho que não.
तेन दासेन प्रभोराज्ञानुरूपे कर्म्मणि कृते प्रभुः किं तस्मिन् बाधितो जातः? नेत्थं बुध्यते मया।
10 Mesmo assim, você também, quando tiver feito todas as coisas que lhe foram ordenadas, diga: 'Somos servos indignos'. Cumprimos nosso dever””.
इत्थं निरूपितेषु सर्व्वकर्म्मसु कृतेषु सत्मु यूयमपीदं वाक्यं वदथ, वयम् अनुपकारिणो दासा अस्माभिर्यद्यत्कर्त्तव्यं तन्मात्रमेव कृतं।
11 Quando ele estava a caminho de Jerusalém, ele estava passando pelas fronteiras de Samaria e da Galiléia.
स यिरूशालमि यात्रां कुर्व्वन् शोमिरोण्गालील्प्रदेशमध्येन गच्छति,
12 Ao entrar numa certa aldeia, dez homens leprosos o conheceram, que estavam à distância.
एतर्हि कुत्रचिद् ग्रामे प्रवेशमात्रे दशकुष्ठिनस्तं साक्षात् कृत्वा
13 Eles levantaram suas vozes, dizendo: “Jesus, Mestre, tenha piedade de nós”!
दूरे तिष्ठनत उच्चै र्वक्तुमारेभिरे, हे प्रभो यीशो दयस्वास्मान्।
14 Quando os viu, disse-lhes: “Ide e mostrai-vos aos sacerdotes”. À medida que iam, eles eram limpos.
ततः स तान् दृष्ट्वा जगाद, यूयं याजकानां समीपे स्वान् दर्शयत, ततस्ते गच्छन्तो रोगात् परिष्कृताः।
15 Um deles, quando viu que estava curado, voltou para trás, glorificando a Deus com uma voz alta.
तदा तेषामेकः स्वं स्वस्थं दृष्ट्वा प्रोच्चैरीश्वरं धन्यं वदन् व्याघुट्यायातो यीशो र्गुणाननुवदन् तच्चरणाधोभूमौ पपात;
16 Ele caiu de cara nos pés de Jesus, dando-lhe graças; e era um samaritano.
स चासीत् शोमिरोणी।
17 Jesus respondeu: “Os dez não foram limpos? Mas onde estão os nove?
तदा यीशुरवदत्, दशजनाः किं न परिष्कृताः? तह्यन्ये नवजनाः कुत्र?
18 Não foi encontrado nenhum que voltou para dar glória a Deus, exceto este estrangeiro”?
ईश्वरं धन्यं वदन्तम् एनं विदेशिनं विना कोप्यन्यो न प्राप्यत।
19 Então ele lhe disse: “Levante-se, e siga seu caminho. Sua fé te curou”.
तदा स तमुवाच, त्वमुत्थाय याहि विश्वासस्ते त्वां स्वस्थं कृतवान्।
20 Being perguntado pelos fariseus quando viria o Reino de Deus, ele lhes respondeu: “O Reino de Deus não vem com observação;
अथ कदेश्वरस्य राजत्वं भविष्यतीति फिरूशिभिः पृष्टे स प्रत्युवाच, ईश्वरस्य राजत्वम् ऐश्वर्य्यदर्शनेन न भविष्यति।
21 nem eles dirão: 'Olha, aqui!' ou, 'Olha, lá!' pois eis que o Reino de Deus está dentro de ti”.
अत एतस्मिन् पश्य तस्मिन् वा पश्य, इति वाक्यं लोका वक्तुं न शक्ष्यन्ति, ईश्वरस्य राजत्वं युष्माकम् अन्तरेवास्ते।
22 Ele disse aos discípulos: “Chegarão os dias em que vocês desejarão ver um dos dias do Filho do Homem, e não o verão.
ततः स शिष्यान् जगाद, यदा युष्माभि र्मनुजसुतस्य दिनमेकं द्रष्टुम् वाञ्छिष्यते किन्तु न दर्शिष्यते, ईदृक्काल आयाति।
23 Eles lhe dirão: “Veja, aqui!” ou “Veja, ali! Não vá embora ou siga atrás deles,
तदात्र पश्य वा तत्र पश्येति वाक्यं लोका वक्ष्यन्ति, किन्तु तेषां पश्चात् मा यात, मानुगच्छत च।
24 pois, como o relâmpago, quando brilha de uma parte sob o céu, brilha para outra parte sob o céu, assim será o Filho do Homem em seus dias.
यतस्तडिद् यथाकाशैकदिश्युदिय तदन्यामपि दिशं व्याप्य प्रकाशते तद्वत् निजदिने मनुजसूनुः प्रकाशिष्यते।
25 Mas primeiro, ele deve sofrer muitas coisas e ser rejeitado por esta geração.
किन्तु तत्पूर्व्वं तेनानेकानि दुःखानि भोक्तव्यान्येतद्वर्त्तमानलोकैश्च सोऽवज्ञातव्यः।
26 Como foi nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do Homem.
नोहस्य विद्यमानकाले यथाभवत् मनुष्यसूनोः कालेपि तथा भविष्यति।
27 Eles comeram, beberam, casaram-se e foram dados em casamento até o dia em que Noé entrou no navio, e a enchente veio e os destruiu a todos.
यावत्कालं नोहो महापोतं नारोहद् आप्लाविवार्य्येत्य सर्व्वं नानाशयच्च तावत्कालं यथा लोका अभुञ्जतापिवन् व्यवहन् व्यवाहयंश्च;
28 Da mesma forma, como nos dias de Lote: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, construíam;
इत्थं लोटो वर्त्तमानकालेपि यथा लोका भोजनपानक्रयविक्रयरोपणगृहनिर्म्माणकर्म्मसु प्रावर्त्तन्त,
29 mas no dia em que Lote saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu e os destruiu a todos.
किन्तु यदा लोट् सिदोमो निर्जगाम तदा नभसः सगन्धकाग्निवृष्टि र्भूत्वा सर्व्वं व्यनाशयत्
30 Será da mesma forma no dia em que o Filho do Homem for revelado.
तद्वन् मानवपुत्रप्रकाशदिनेपि भविष्यति।
31 Naquele dia, aquele que estará no topo da casa e seus bens na casa, não o deixe descer para levá-los embora. Que aquele que está no campo também não volte atrás.
तदा यदि कश्चिद् गृहोपरि तिष्ठति तर्हि स गृहमध्यात् किमपि द्रव्यमानेतुम् अवरुह्य नैतु; यश्च क्षेत्रे तिष्ठति सोपि व्याघुट्य नायातु।
32 Lembre-se da esposa de Lot!
लोटः पत्नीं स्मरत।
33 Quem procura salvar sua vida, perde-a, mas quem perde sua vida, preserva-a.
यः प्राणान् रक्षितुं चेष्टिष्यते स प्राणान् हारयिष्यति यस्तु प्राणान् हारयिष्यति सएव प्राणान् रक्षिष्यति।
34 Eu lhes digo, naquela noite haverá duas pessoas em uma cama. Uma será levada e a outra será deixada.
युष्मानहं वच्मि तस्यां रात्रौ शय्यैकगतयो र्लोकयोरेको धारिष्यते परस्त्यक्ष्यते।
35 Haverá dois grãos de moagem juntos. Uma será levada e a outra será deixada”.
स्त्रियौ युगपत् पेषणीं व्यावर्त्तयिष्यतस्तयोरेका धारिष्यते परात्यक्ष्यते।
पुरुषौ क्षेत्रे स्थास्यतस्तयोरेको धारिष्यते परस्त्यक्ष्यते।
37 Eles, respondendo, perguntaram-lhe: “Onde, Senhor?”. Ele lhes disse: “Onde o corpo estiver, lá os abutres também serão reunidos”.
तदा ते पप्रच्छुः, हे प्रभो कुत्रेत्थं भविष्यति? ततः स उवाच, यत्र शवस्तिष्ठति तत्र गृध्रा मिलन्ति।
