< Lucas 17 >

1 Ele disse aos discípulos: “É impossível que nenhuma ocasião de tropeço venha, mas ai daquele por quem eles vêm!
O Isus phendas pire učenikonenđe: “O iskušenje moraš te avel, ali teško e manušešće kroz savo avel o iskušenje.
2 Seria melhor para ele se uma pedra de moinho fosse pendurada em seu pescoço, e ele fosse lançado ao mar, em vez de fazer tropeçar um desses pequenos.
Kasave manušešće avilosas majlačhe te phanden lešće mlinsko bar oko e kor, thaj te čhuden les ando more, nego te crdel po bezeh jećhe katar akala manuša saven si cara paćipe.
3 Tenha cuidado. Se seu irmão pecar contra você, repreenda-o. Se ele se arrepender, perdoe-o.
Upozoriv tumen! Ako ćiro phral savo si verniko pogrešil, ukori les thaj jartosar lešće ako pokajilpe.
4 Se ele pecar contra você sete vezes no dia, e sete vezes voltar, dizendo: “Eu me arrependo”, você o perdoará”.
Pa ako vi efta drom po đes sagrešil protiv tute thaj efta drom po đes avel thaj phenel tuće: ‘Jartosar manđe. Pogrešisardem!’, jartosar lešće.”
5 Os apóstolos disseram ao Senhor: “Aumentai nossa fé”.
E apostolurja phendine e Gospodešće: “Trubul amen majbut paćipe. Phen amenđe sar te dobis!”
6 O Senhor disse: “Se você tivesse fé como um grão de mostarda, diria a esta sicômoro: 'Seja arrancado e seja plantado no mar', e ela lhe obedeceria.
O Gospod phendas lenđe: “Te avel tumen paćipe gajda cikno sago kaj si e gorušicako zrno, phendinesas akale dudošće: ‘Inkaltu e korenosa thaj presaditut ando more!’, thaj vo presadisajlosas.
7 Mas quem está aí entre vós, tendo um servo lavrando ou criando ovelhas, que dirá quando vier do campo: 'Venha imediatamente e sente-se à mesa'?
Ko tumendar phenela pire slugašće savo oril ili lel sama pe stoka, kana boldela pes andar o polje thaj del ando ćher: ‘Av brzo thaj beš pale sinija?’
8 Ele não preferiria dizer-lhe: 'Prepare meu jantar, vista-se bem e sirva-me enquanto eu como e bebo'? Depois você comerá e beberá'?
Či umesto godova phenena lešće gajda: ‘Ćer manđe večera! Čhov e kecelja pe tute thaj služisar man dok hav thaj pijav, pale godova tu haja thaj pijeja?’
9 Ele agradece àquele servo porque ele fez as coisas que lhe foram ordenadas? Eu acho que não.
E slugašće pale godova či zahvalilpe kaj vo samo ćerel piri bući.
10 Mesmo assim, você também, quando tiver feito todas as coisas que lhe foram ordenadas, diga: 'Somos servos indignos'. Cumprimos nosso dever””.
Gajda vi tumen: kana sen poslušne e Devlešće, phenen: ‘Sluge sam save či zaslužin pohvala! Ćerdam samo so samas udžile te ćeras!’”
11 Quando ele estava a caminho de Jerusalém, ele estava passando pelas fronteiras de Samaria e da Galiléia.
Gajda dok putuilas majdur prema o Jerusalim, o Isus naćhelas maškar e Samarijaći thaj e Galilejaći regija.
12 Ao entrar numa certa aldeia, dez homens leprosos o conheceram, que estavam à distância.
Kana delas ande varesosko gav, angle leste avile deš gubavcurja. Ačhiline cara majdur
13 Eles levantaram suas vozes, dizendo: “Jesus, Mestre, tenha piedade de nós”!
thaj počnisardine te čhon muj: “Isuse, Sikavneja, smiluisar tut amenđe!”
14 Quando os viu, disse-lhes: “Ide e mostrai-vos aos sacerdotes”. À medida que iam, eles eram limpos.
Kana o Isus dikhla len, phendas lenđe: “Džan thaj sikaven tumen e rašajenđe te dićhen tumen thaj phenen dali sen saste!” Thaj dok džanas dromesa sastile katar e guba.
15 Um deles, quando viu que estava curado, voltou para trás, glorificando a Deus com uma voz alta.
Jek lendar dikhla kaj sastilo, boldape thaj slavisarda e Devle andar sasto glaso.
16 Ele caiu de cara nos pés de Jesus, dando-lhe graças; e era um samaritano.
Čhudape pe koča angle Isusešće pungre thaj zahvalisarda lešće. A sas godova varesavo manuš andar e Samarija.
17 Jesus respondeu: “Os dez não foram limpos? Mas onde estão os nove?
O Isus phučla: “Či li sastile deš džene? Kaj si okola inja?
18 Não foi encontrado nenhum que voltou para dar glória a Deus, exceto este estrangeiro”?
Dali nijek lendar či boldape te del slava e Devlešće osim akava tuđinco?”
19 Então ele lhe disse: “Levante-se, e siga seu caminho. Sua fé te curou”.
Askal phenda e manušešće savo sastilo: “Ušti thaj dža. Ćiro paćipe ande mande spasisarda tut!”
20 Being perguntado pelos fariseus quando viria o Reino de Deus, ele lhes respondeu: “O Reino de Deus não vem com observação;
E fariseja phučline e Isuse: “Kana avela e Devlesko carstvo?” A vo phenda lenđe: “E Devlesko carstvo či avela e znakonenca save e manuša šaj promatrin gajda te šaj dićhel pes.
21 nem eles dirão: 'Olha, aqui!' ou, 'Olha, lá!' pois eis que o Reino de Deus está dentro de ti”.
Naštik phenelape: ‘Aketalo akate!’, ili: ‘Eketalo okote!’ Ake e Devlesko carstvo si maškar tumende!”
22 Ele disse aos discípulos: “Chegarão os dias em que vocês desejarão ver um dos dias do Filho do Homem, e não o verão.
Pale godova phendas e učenikonenđe: “Avela e vrjama kana kamena te dićhen jek katar e đesa kana me, o Čhavo e Manušesko, vladiva sago o caro, ali či dićhena godova đes.
23 Eles lhe dirão: “Veja, aqui!” ou “Veja, ali! Não vá embora ou siga atrás deles,
Askal phenena tumenđe: ‘Eketalo okote, aketalo akate!’ Ali na džan thaj na prasten inća!
24 pois, como o relâmpago, quando brilha de uma parte sob o céu, brilha para outra parte sob o céu, assim será o Filho do Homem em seus dias.
Kaj sago e munja kaj sevil pe jek krajo e nebosko thaj rasvetlil sa džike aver krajo, gajda avela vi manca, e Manušešće Čhavesa, ando mungro đes.
25 Mas primeiro, ele deve sofrer muitas coisas e ser rejeitado por esta geração.
Ali majsigo trubuv but te pretrpiv thaj akava naraštaj trubula te odbacil man.
26 Como foi nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do Homem.
Thaj sago kaj sas ande Nojašći vrjama gajda avela vi ando đes kana avava me o Čhavo e Manušesko.
27 Eles comeram, beberam, casaram-se e foram dados em casamento até o dia em que Noé entrou no navio, e a enchente veio e os destruiu a todos.
E manuša hanas, pijenas, ženinaspe thaj udainaspe dži ko đes dok o Noje či dijas ando baro brodo, thaj avilo o potop thaj uništisardas sa so nas ando baro brodo.
28 Da mesma forma, como nos dias de Lote: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, construíam;
Askal avela sago kaj sas dumut kana trailas o Lot: Kana e manuša ando gav savo akhardolas Sodoma, hanas thaj pijenas, ćinenas thaj bićinenas, sadinas thaj gradinas,
29 mas no dia em que Lote saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu e os destruiu a todos.
sa dži ke detharin kana o Lot inkljisto andar o gav Sodoma, a askal andar o nebo zapljuštisarda e jag thaj o sumpor thaj uništisardas sa okolen save ačhiline ando gav.
30 Será da mesma forma no dia em que o Filho do Homem for revelado.
Isto gajda iznenada avela ando đes kana boldava man me o Čhavo e Manušesko.
31 Naquele dia, aquele que estará no topo da casa e seus bens na casa, não o deixe descer para levá-los embora. Que aquele que está no campo também não volte atrás.
Gajda ande okova đes, ko avela po krovo, a lešće stvarja si ando ćher, neka na fuljel te lel len. Thaj ko si ande njive, neka či boldel pes palpale te lel vareso pesa.
32 Lembre-se da esposa de Lot!
Den tumen gođi sar muli e Lotošći romnji!
33 Quem procura salvar sua vida, perde-a, mas quem perde sua vida, preserva-a.
Kaj ko lela sama pe piro trajo te araćhe les, hasarela les; a ko hasarel piro trajo zadobila les palo večnost.
34 Eu lhes digo, naquela noite haverá duas pessoas em uma cama. Uma será levada e a outra será deixada.
Phenav tumenđe, ande koja rjat kana me boldava man avena duj džene ande jek kreveto. Jek lelape, aver mućelape.
35 Haverá dois grãos de moagem juntos. Uma será levada e a outra será deixada”.
Duj manušnja zajedno meljina o điv; jek lelape, a aver mućelape.
Duj džene avena ando polje; jek avela lino, a aver ačhela.”
37 Eles, respondendo, perguntaram-lhe: “Onde, Senhor?”. Ele lhes disse: “Onde o corpo estiver, lá os abutres também serão reunidos”.
Pe godova e učenikurja phučline les: “A kaj godova Gospode?” A o Isus phenda lenđe: “Avela očito sago vi akaja poslovica: ‘kaj ćiden pes e lešinarja okote kaj si o mulo telo.’”

< Lucas 17 >