< Lucas 17 >

1 Ele disse aos discípulos: “É impossível que nenhuma ocasião de tropeço venha, mas ai daquele por quem eles vêm!
ειπεν δε προς τους μαθητας ανενδεκτον εστιν μη ελθειν τα σκανδαλα ουαι δε δι ου ερχεται
2 Seria melhor para ele se uma pedra de moinho fosse pendurada em seu pescoço, e ele fosse lançado ao mar, em vez de fazer tropeçar um desses pequenos.
λυσιτελει αυτω ει μυλος ονικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων
3 Tenha cuidado. Se seu irmão pecar contra você, repreenda-o. Se ele se arrepender, perdoe-o.
προσεχετε εαυτοις εαν δε αμαρτη εις σε ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω
4 Se ele pecar contra você sete vezes no dia, e sete vezes voltar, dizendo: “Eu me arrependo”, você o perdoará”.
και εαν επτακις της ημερας αμαρτη εις σε και επτακις της ημερας επιστρεψη επι σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω
5 Os apóstolos disseram ao Senhor: “Aumentai nossa fé”.
και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν
6 O Senhor disse: “Se você tivesse fé como um grão de mostarda, diria a esta sicômoro: 'Seja arrancado e seja plantado no mar', e ela lhe obedeceria.
ειπεν δε ο κυριος ει ειχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
7 Mas quem está aí entre vós, tendo um servo lavrando ou criando ovelhas, que dirá quando vier do campo: 'Venha imediatamente e sente-se à mesa'?
τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεως παρελθων αναπεσαι
8 Ele não preferiria dizer-lhe: 'Prepare meu jantar, vista-se bem e sirva-me enquanto eu como e bebo'? Depois você comerá e beberá'?
αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ
9 Ele agradece àquele servo porque ele fez as coisas que lhe foram ordenadas? Eu acho que não.
μη χαριν εχει τω δουλω εκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα αυτω ου δοκω
10 Mesmo assim, você também, quando tiver feito todas as coisas que lhe foram ordenadas, diga: 'Somos servos indignos'. Cumprimos nosso dever””.
ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν οτι ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
11 Quando ele estava a caminho de Jerusalém, ele estava passando pelas fronteiras de Samaria e da Galiléia.
και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσου σαμαρειας και γαλιλαιας
12 Ao entrar numa certa aldeia, dez homens leprosos o conheceram, que estavam à distância.
και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν αυτω δεκα λεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν
13 Eles levantaram suas vozes, dizendo: “Jesus, Mestre, tenha piedade de nós”!
και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας
14 Quando os viu, disse-lhes: “Ide e mostrai-vos aos sacerdotes”. À medida que iam, eles eram limpos.
και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν
15 Um deles, quando viu que estava curado, voltou para trás, glorificando a Deus com uma voz alta.
εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον
16 Ele caiu de cara nos pés de Jesus, dando-lhe graças; e era um samaritano.
και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαρειτης
17 Jesus respondeu: “Os dez não foram limpos? Mas onde estão os nove?
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που
18 Não foi encontrado nenhum que voltou para dar glória a Deus, exceto este estrangeiro”?
ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος
19 Então ele lhe disse: “Levante-se, e siga seu caminho. Sua fé te curou”.
και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε
20 Being perguntado pelos fariseus quando viria o Reino de Deus, ele lhes respondeu: “O Reino de Deus não vem com observação;
επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως
21 nem eles dirão: 'Olha, aqui!' ou, 'Olha, lá!' pois eis que o Reino de Deus está dentro de ti”.
ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν
22 Ele disse aos discípulos: “Chegarão os dias em que vocês desejarão ver um dos dias do Filho do Homem, e não o verão.
ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε
23 Eles lhe dirão: “Veja, aqui!” ou “Veja, ali! Não vá embora ou siga atrás deles,
και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξητε
24 pois, como o relâmpago, quando brilha de uma parte sob o céu, brilha para outra parte sob o céu, assim será o Filho do Homem em seus dias.
ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου
25 Mas primeiro, ele deve sofrer muitas coisas e ser rejeitado por esta geração.
πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης
26 Como foi nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do Homem.
και καθως εγενετο εν ταις ημεραις του νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις υιου του ανθρωπου
27 Eles comeram, beberam, casaram-se e foram dados em casamento até o dia em que Noé entrou no navio, e a enchente veio e os destruiu a todos.
ησθιον επινον εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν απαντας
28 Da mesma forma, como nos dias de Lote: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, construíam;
ομοιως και ως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
29 mas no dia em que Lote saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu e os destruiu a todos.
η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντας
30 Será da mesma forma no dia em que o Filho do Homem for revelado.
κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται
31 Naquele dia, aquele que estará no topo da casa e seus bens na casa, não o deixe descer para levá-los embora. Que aquele que está no campo também não volte atrás.
εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω
32 Lembre-se da esposa de Lot!
μνημονευετε της γυναικος λωτ
33 Quem procura salvar sua vida, perde-a, mas quem perde sua vida, preserva-a.
ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και ος εαν απολεση αυτην ζωογονησει αυτην
34 Eu lhes digo, naquela noite haverá duas pessoas em uma cama. Uma será levada e a outra será deixada.
λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας ο εις παραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται
35 Haverá dois grãos de moagem juntos. Uma será levada e a outra será deixada”.
δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο η μια παραληφθησεται και η ετερα αφεθησεται
δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται
37 Eles, respondendo, perguntaram-lhe: “Onde, Senhor?”. Ele lhes disse: “Onde o corpo estiver, lá os abutres também serão reunidos”.
και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι

< Lucas 17 >