Lucas 10
1 Agora, depois destas coisas, o Senhor também nomeou setenta outros setenta, e os enviou dois a dois à sua frente para cada cidade e lugar onde ele estava prestes a vir.
| و بعد از این امور، خداوند هفتاد نفر دیگر را نیز تعیین فرموده، ایشان را جفت جفت پیش روی خود به هر شهری و موضعی که خود عزیمت آن داشت، فرستاد. | ۱ |
2 Então ele lhes disse: “A colheita é realmente abundante, mas os operários são poucos. Portanto, orem ao Senhor da colheita, para que ele possa enviar operários para sua colheita.
| پس بدیشان گفت: «حصاد بسیار است و عمله کم. پس ازصاحب حصاد درخواست کنید تا عمله ها برای حصاد خود بیرون نماید. | ۲ |
3 Siga seus caminhos. Eis que eu vos envio como cordeiros entre lobos.
| بروید، اینک من شما را چون بره‌ها در میان گرگان می‌فرستم. | ۳ |
4 Não carregue bolsa, nem carteira, nem sandálias. Não cumprimentem ninguém no caminho.
| وکیسه و توشه‌دان و کفشها با خود برمدارید وهیچ‌کس را در راه سلام منمایید، | ۴ |
5 Em qualquer casa em que você entrar, diga primeiro: “Que a paz esteja com esta casa”.
| و در هرخانه‌ای که داخل شوید، اول گویید سلام بر این خانه باد. | ۵ |
6 Se um filho da paz estiver lá, sua paz descansará sobre ele; mas se não estiver, ela voltará para você.
| پس هرگاه ابن السلام در آن خانه باشد، سلام شما بر آن قرار گیرد والا به سوی شما راجع شود. | ۶ |
7 Permaneça naquela mesma casa, comendo e bebendo as coisas que eles dão, pois o trabalhador é digno de seu salário. Não vá de casa em casa.
| و در آن خانه توقف نمایید و از آنچه دارند بخورید و بیاشامید، زیرا که مزدور مستحق اجرت خود است و از خانه به خانه نقل مکنید. | ۷ |
8 Em qualquer cidade que você entre e eles o recebam, coma as coisas que lhe são colocadas diante de você.
| ودر هر شهری که رفتید و شما را پذیرفتند، از آنچه پیش شما گذارند بخورید. | ۸ |
9 Cure os doentes que estão lá e diga-lhes: “O Reino de Deus chegou perto de você”.
| و مریضان آنجا راشفا دهید و بدیشان گویید ملکوت خدا به شمانزدیک شده است. | ۹ |
10 Mas em qualquer cidade em que você entrar e eles não o receberem, saia para suas ruas e diga,
| لیکن در هر شهری که رفتیدو شما را قبول نکردند، به کوچه های آن شهربیرون شده بگویید، | ۱۰ |
11 'Mesmo o pó de sua cidade que se agarra a nós, nós limpamos contra você'. No entanto, saiba que o Reino de Deus se aproximou de você'.
| حتی خاکی که از شهرشما بر ما نشسته است، بر شما می‌افشانیم. لیکن این را بدانید که ملکوت خدا به شما نزدیک شده است. | ۱۱ |
12 Digo-lhes, será mais tolerável naquele dia para Sodoma do que para aquela cidade.
| و به شما می‌گویم که حالت سدوم در آن روز، از حالت آن شهر سهل تر خواهد بود. | ۱۲ |
13 “Woe to you, Chorazin! Ai de você, Bethsaida! Pois se as obras poderosas tivessem sido feitas em Tyre e Sidon que foram feitas em você, eles já se teriam arrependido há muito tempo, sentados em saco e cinzas.
| وای بر تو‌ای خورزین؛ وای بر تو‌ای بیت صیدا، زیرا اگر معجزاتی که در شما ظاهر شددر صور و صیدون ظاهر می‌شد، هرآینه مدتی درپلاس و خاکستر نشسته، توبه می‌کردند. | ۱۳ |
14 Mas será mais tolerável para Tyre e Sidon no julgamento do que para você.
| لیکن حالت صور و صیدون در روز جزا، از حال شماآسانتر خواهد بود. | ۱۴ |
| و تو‌ای کفرناحوم که سر به آسمان افراشته‌ای، تا به حهنم سرنگون خواهی شد. (Hadēs g86) | ۱۵ |
16 Quem vos ouve, ouve-me, e quem vos rejeita, rejeita-me a mim. Quem me rejeita, rejeita aquele que me enviou”.
| آنکه شما را شنود، مرا شنیده و کسی‌که شما را حقیر شمارد مرا حقیر شمرده و هر‌که مراحقیر شمارد فرستنده مرا حقیر شمرده باشد.» | ۱۶ |
17 Os setenta retornaram com alegria, dizendo: “Senhor, até os demônios estão sujeitos a nós em teu nome”!
| پس آن هفتاد نفر با خرمی برگشته گفتند: «ای خداوند، دیوها هم به اسم تو اطاعت مامی کنند.» | ۱۷ |
18 Ele disse a eles: “Eu vi Satanás ter caído do céu como um raio.
| بدیشان گفت: «من شیطان را دیدم که چون برق از آسمان می‌افتد. | ۱۸ |
19 Eis que vos dou autoridade para pisar serpentes e escorpiões, e sobre todo o poder do inimigo”. Nada lhe fará mal de forma alguma.
| اینک شما راقوت می‌بخشم که ماران و عقربها و تمامی قوت دشمن را پایمال کنید و چیزی به شما ضرر هرگزنخواهد رسانید. | ۱۹ |
20 No entanto, não se alegrem com isso, que os espíritos estão sujeitos a vocês, mas alegrem-se que seus nomes estão escritos no céu”.
| ولی از این شادی مکنید که ارواح اطاعت شما می‌کنند بلکه بیشتر شاد باشیدکه نامهای شما در آسمان مرقوم است.» | ۲۰ |
21 Naquela mesma hora, Jesus rejubilou no Espírito Santo e disse: “Eu te agradeço, ó Pai, Senhor do céu e da terra, que escondeste estas coisas dos sábios e compreensivos, e as revelaste às crianças pequenas. Sim, Padre, pois assim foi agradável aos seus olhos”.
| در همان ساعت، عیسی در روح وجدنموده گفت: «ای پدر مالک آسمان و زمین، تو راسپاس می‌کنم که این امور را از دانایان وخردمندان مخفی داشتی و بر کودکان مکشوف ساختی. بلی‌ای پدر، چونکه همچنین منظور نظرتو افتاد.» | ۲۱ |
22 Voltando aos discípulos, ele disse: “Todas as coisas me foram entregues por meu Pai”. Ninguém sabe quem é o Filho, exceto o Pai, e quem é o Pai, exceto o Filho, e aquele a quem o Filho deseja revelá-lo”.
| و به سوی شاگردان خود توجه نموده گفت: «همه‌چیز را پدر به من سپرده است. وهیچ‌کس نمی شناسد که پسر کیست، جز پدر و نه که پدر کیست، غیر از پسر و هر‌که پسر بخواهدبرای او مکشوف سازد.» | ۲۲ |
23 Voltando aos discípulos, ele disse em particular: “Abençoados sejam os olhos que vêem as coisas que você vê,
| و در خلوت به شاگردان خود التفات فرموده گفت: «خوشابحال چشمانی که آنچه شما می‌بینید، می‌بینند. | ۲۳ |
24 pois eu lhe digo que muitos profetas e reis desejavam ver as coisas que você vê, e não as viram, e ouvir as coisas que você ouve, e não as ouviu”.
| زیرابه شما می‌گویم بسا انبیا و پادشاهان می‌خواستندآنچه شما می‌بینید، بنگرند و ندیدند و آنچه شمامی شنوید، بشنوند و نشنیدند.» | ۲۴ |
25 Eis que um certo advogado se levantou e o testou, dizendo: “Professor, o que devo fazer para herdar a vida eterna”? (aiōnios g166)
| ناگاه یکی از فقها برخاسته از روی امتحان به وی گفت: «ای استاد چه کنم تا وارث حیات جاودانی گردم؟» (aiōnios g166) | ۲۵ |
26 Ele disse a ele: “O que está escrito na lei? Como você a lê?”
| به وی گفت: «در تورات چه نوشته شده است و چگونه می‌خوانی؟» | ۲۶ |
27 Ele respondeu: “Amarás o Senhor teu Deus com todo teu coração, com toda tua alma, com todas as tuas forças e com toda tua mente; e teu próximo como a ti mesmo”.
| جواب داده، گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به تمام دل و تمام نفس و تمام توانایی و تمام فکر خودمحبت نما و همسایه خود را مثل نفس خود.» | ۲۷ |
28 Ele lhe disse: “Você respondeu corretamente”. Faça isto, e viverá”.
| گفت: «نیکو جواب گفتی. چنین بکن که خواهی زیست.» | ۲۸ |
29 Mas ele, desejando se justificar, perguntou a Jesus: “Quem é meu próximo?
| لیکن او چون خواست خودرا عادل نماید، به عیسی گفت: «و همسایه من کیست؟» | ۲۹ |
30 Jesus respondeu: “Um certo homem descia de Jerusalém para Jericó, e caiu entre ladrões, que o despojaram e espancaram, e partiu, deixando-o meio morto.
| عیسی در جواب وی گفت: «مردی که ازاورشلیم به سوی اریحا می‌رفت، به‌دستهای دزدان افتاد و او را برهنه کرده مجروح ساختند واو را نیم مرده واگذارده برفتند. | ۳۰ |
31 Por acaso, um certo padre estava descendo por ali. Quando o viu, ele passou pelo outro lado.
| اتفاق کاهنی ازآن راه می‌آمد، چون او را بدید از کناره دیگررفت. | ۳۱ |
32 Da mesma forma, também um levita, quando chegou ao local e o viu, passou pelo outro lado.
| همچنین شخصی لاوی نیز از آنجا عبورکرده نزدیک آمد و بر او نگریسته از کناره دیگربرفت. | ۳۲ |
33 Mas um certo samaritano, enquanto viajava, chegou onde ele estava. Quando ele o viu, ficou comovido de compaixão,
| «لیکن شخصی سامری که مسافر بود نزدوی آمده چون او را بدید، دلش بر وی بسوخت. | ۳۳ |
34 veio até ele, e amarrou suas feridas, derramando óleo e vinho. Ele o colocou em seu próprio animal, levou-o para uma pousada e cuidou dele.
| پس پیش آمده بر زخمهای او روغن و شراب ریخته آنها را بست واو را بر مرکب خود سوارکرده به‌کاروانسرای رسانید و خدمت او کرد. | ۳۴ |
35 No dia seguinte, quando ele partiu, ele tirou dois denários, deu-os ao anfitrião, e disse-lhe: “Cuide dele. O que quer que você gaste além disso, eu lhe pagarei quando eu voltar”.
| بامدادان چون روانه می‌شد، دو دینار درآورده به‌سرایدار داد و بدو گفت این شخص را متوجه باش و آنچه بیش از این خرج کنی، در حین مراجعت به تو دهم. | ۳۵ |
36 Agora, qual destes três você acha que parecia ser um vizinho para ele que caiu entre os ladrões”?
| «پس به نظر تو کدام‌یک از این سه نفرهمسایه بود با آن شخص که به‌دست دزدان افتاد؟» | ۳۶ |
37 Ele disse: “Aquele que demonstrou misericórdia para com ele”. Então Jesus lhe disse: “Vá e faça o mesmo”.
| گفت: «آنکه بر او رحمت کرد.» عیسی وی را گفت: «برو و تو نیز همچنان کن.» | ۳۷ |
38 Ao seguirem seu caminho, ele entrou em uma certa aldeia, e uma certa mulher chamada Martha o recebeu em sua casa.
| و هنگامی که می‌رفتند او وارد بلدی شد وزنی که مرتاه نام داشت، او را به خانه خودپذیرفت. | ۳۸ |
39 Ela tinha uma irmã chamada Maria, que também se sentou aos pés de Jesus e ouviu sua palavra.
| و او را خواهری مریم نام بود که نزدپایهای عیسی نشسته کلام او را می‌شنید. | ۳۹ |
40 Mas Marta estava distraída com muito serviço, e ela se aproximou dele e disse: “Senhor, não te importa que minha irmã me tenha deixado para servir sozinha? Peça-lhe, portanto, que me ajude”.
| امامرتاه بجهت زیادتی خدمت مضطرب می‌بود. پس نزدیک آمده، گفت: «ای خداوند آیا تو راباکی نیست که خواهرم مرا واگذارد که تنهاخدمت کنم، او را بفرما تا مرا یاری کند.» | ۴۰ |
41 Jesus lhe respondeu: “Martha, Martha, você está ansiosa e perturbada com muitas coisas,
| عیسی در جواب وی گفت: «ای مرتاه، ای مرتاه تو در چیزهای بسیار اندیشه و اضطراب داری. | ۴۱ |
42 mas uma coisa é necessária. Maria escolheu a parte boa, que não lhe será tirada”.
| لیکن یک چیز لازم است و مریم آن نصیب خوب را اختیار کرده است که از او گرفته نخواهد شد.» | ۴۲ |
