Eclesiastes 9
1 Por tudo isso, coloquei no meu coração, até mesmo para explorar tudo isso: que os justos, os sábios e suas obras estão nas mãos de Deus; se é amor ou ódio, o homem não o sabe; tudo está diante deles.
| زیرا که جمیع این مطالب را در دل خود نهادم و این همه را غور نمودم که عادلان وحکیمان و اعمال ایشان در دست خداست. خواه محبت و خواه نفرت، انسان آن را نمی فهمد. همه‌چیز پیش روی ایشان است. | ۱ |
2 Todas as coisas são iguais para todos. Há um acontecimento para o justo e para o ímpio; para o bom, para o limpo, para o impuro, para aquele que se sacrifica, e para aquele que não se sacrifica. Assim como o bem, também o pecador; aquele que faz um juramento, como aquele que teme um juramento.
| همه‌چیز برای همه کس مساوی است. برای عادلان و شریران یک واقعه است؛ برای خوبان و طاهران و نجسان؛ برای آنکه ذبح می‌کند و برای آنکه ذبح نمی کندواقعه یکی است. چنانکه نیکانند همچنان گناهکارانند؛ و آنکه قسم می‌خورد و آنکه از قسم خوردن می‌ترسد مساوی‌اند. | ۲ |
3 Este é um mal em tudo o que é feito sob o sol, que há um evento para todos. Sim também, o coração dos filhos dos homens está cheio do mal, e a loucura está em seu coração enquanto eles vivem, e depois disso vão para os mortos.
| در تمامی اعمالی که زیر آفتاب کرده می‌شود، از همه بدتر این است که یک واقعه برهمه می‌شود و اینکه دل بنی آدم از شرارت پراست و مادامی که زنده هستند، دیوانگی در دل ایشان است و بعد از آن به مردگان می‌پیوندند. | ۳ |
4 Pois para aquele que está unido a todos os vivos há esperança; pois um cão vivo é melhor do que um leão morto.
| زیرا برای آنکه با تمامی زندگان می‌پیوندد، امیدهست چونکه سگ زنده از شیر مرده بهتر است. | ۴ |
5 Pois os vivos sabem que vão morrer, mas os mortos não sabem nada, nem têm mais recompensa; pois sua memória é esquecida.
| زانرو که زندگان می‌دانند که باید بمیرند، امامردگان هیچ نمی دانند و برای ایشان دیگر اجرت نیست چونکه ذکر ایشان فراموش می‌شود. | ۵ |
6 Também seu amor, seu ódio e sua inveja pereceram há muito tempo; nem eles têm mais uma porção para sempre em qualquer coisa que seja feita sob o sol.
| هم محبت و هم نفرت و حسد ایشان، حال نابود شده است و دیگر تا به ابد برای ایشان از هر‌آنچه زیرآفتاب کرده می‌شود، نصیبی نخواهد بود. | ۶ |
7 Go seu caminho - coma seu pão com alegria e beba seu vinho com um coração alegre, pois Deus já aceitou suas obras.
| پس رفته، نان خود را به شادی بخور وشراب خود را به خوشدلی بنوش چونکه خدااعمال تو را قبل از این قبول فرموده است. | ۷ |
8 deixe suas vestes serem sempre brancas, e não deixe que falte óleo em sua cabeça.
| لباس تو همیشه سفید باشد و بر سر تو روغن کم نشود. | ۸ |
9 Viva alegremente com a esposa que você ama todos os dias de sua vida de vaidade, que Ele lhe deu sob o sol, todos os seus dias de vaidade, pois essa é a sua porção na vida, e no seu trabalho em que você trabalha sob o sol.
| جمیع روزهای عمر باطل خود را که او تو را درزیر آفتاب بدهد با زنی که دوست می‌داری درجمیع روزهای بطالت خود خوش بگذران. زیراکه از حیات خود و از زحمتی که زیر آفتاب می‌کشی نصیب تو همین است. | ۹ |
10 O que quer que sua mão encontre para fazer, faça-o com sua força; pois não há trabalho, nem plano, nem conhecimento, nem sabedoria, no Sheol, para onde você vai. (Sheol h7585)
| هر‌چه دستت به جهت عمل نمودن بیابد، همان را با توانایی خود به عمل آور چونکه در عالم اموات که به آن می‌روی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است. (Sheol h7585) | ۱۰ |
11 Voltei e vi sob o sol que a corrida não é para os rápidos, nem a batalha para os fortes, nem ainda pão para os sábios, nem ainda riquezas para os homens de entendimento, nem ainda favores para os homens de habilidade; mas o tempo e o acaso acontecem com todos eles.
| برگشتم و زیر آفتاب دیدم که مسابقت برای تیزروان و جنگ برای شجاعان و نان نیز برای حکیمان و دولت برای فهیمان و نعمت برای عالمان نیست، زیرا که برای جمیع ایشان وقتی واتفاقی واقع می‌شود. | ۱۱ |
12 Pois o homem também não conhece seu tempo. Como os peixes que são levados em uma rede maligna, e como os pássaros que são apanhados na armadilha, mesmo assim os filhos dos homens são apanhados em uma época maligna, quando ela cai repentinamente sobre eles.
| و چونکه انسان نیز وقت خود را نمی داند، پس مثل ماهیانی که در تورسخت گرفتار و گنجشکانی که در دام گرفته می‌شوند، همچنان بنی آدم به وقت نامساعد هرگاه آن بر ایشان ناگهان بیفتد گرفتار می‌گردند. | ۱۲ |
13 Eu também vi sabedoria sob o sol desta maneira, e me pareceu ótimo para mim.
| و نیز این حکم را در زیر آفتاب دیدم و آن نزد من عظیم بود: | ۱۳ |
14 There era uma pequena cidade, e poucos homens dentro dela; e um grande rei veio contra ela, cercou-a, e construiu grandes baluartes contra ela.
| شهری کوچک بود که مردان در آن قلیل العدد بودند و پادشاهی بزرگ بر آن آمده، آن را محاصره نمود و سنگرهای عظیم برپاکرد. | ۱۴ |
15 Agora um pobre sábio foi encontrado nela, e ele por sua sabedoria entregou a cidade; contudo, nenhum homem se lembrou desse mesmo pobre homem.
| و در آن شهر مردی فقیر حکیم یافت شد، که شهر را به حکمت خود رهانید، اما کسی آن مرد فقیر را بیاد نیاورد. | ۱۵ |
16 Então eu disse: “A sabedoria é melhor que a força”. No entanto, a sabedoria do pobre homem é desprezada, e suas palavras não são ouvidas.
| آنگاه من گفتم حکمت از شجاعت بهتر است، هر‌چند حکمت این فقیررا خوار شمردند و سخنانش را نشنیدند. | ۱۶ |
17 As palavras do sábio ouvido em silêncio são melhores do que o grito daquele que governa entre os tolos.
| سخنان حکیمان که به آرامی گفته شود، ازفریاد حاکمی که در میان احمقان باشد زیاده مسموع می‌گردد. | ۱۷ |
18 A sabedoria é melhor que as armas de guerra; mas um pecador destrói muito bem.
| حکمت از اسلحه جنگ بهتر است. اما یک خطاکار نیکویی بسیار را فاسدتواند نمود. | ۱۸ |
