< Lucas 17 >

1 Certo [dia Jesus ]disse aos seus discípulos, “Coisas que tentam [as pessoas ]a pecarem certamente vão acontecer, mas ai de/será terrível para qualquer um que faça essas coisas acontecerem!
Guehiago dioste bere discipuluey, Impossible da scandaloac eztatocen: baina maledictione hari, norçaz ethorten baitirade.
2 Vamos imaginar que alguém faz pecar um desses que [não crê em mim com muita firmeza]. Se prendessem uma pedra enorme no pescoço de tal pessoa e a jogasse no mar, [esse seria um castigo severo, mas Deus vai castigar essa pessoa ]ainda mais severamente.
Harc hobe luque baldin errota harribat haren leppoaren inguruan eçar baledi, eta egotz ledin itsassora, ecen ez chipi hautaric bat scandaliza deçan.
3 Tenham cuidado [de como agem]. Se um de vocês tiver um irmão crente que pecar, você deve repreendê-lo. Se ele [disser que ]se arrepende de ter pecado [e se pedir para você perdoá-lo], perdoe-o.
Beguira çaitezte, Baldin hire anayec hire contra faltatu badu, reprehendi eçac hura, eta baldin emenda badadi barka ieçóc.
4 Mesmo que ele peque contra você sete vezes em um dia, se ele for a você cada vez e disser, Arrependo-me do que fiz, você precisa continuar a perdoá-lo.
Eta baldin çazpitan egunean faltatzen badu hire contra, eta çazpitan egunean itzultzen bada hiregana, dioela, Dolu diát: barkaturen draucac.
5 [Um dia ]os apóstolos disseram ao Senhor, “Ajude-nos a confiar no senhor/em Deus com mais firmeza!
Orduan erran cieçoten Apostoluéc Iaunari, Augmenta ieçaguc fedea.
6 O Senhor respondeu, “Uma [semente ]de mostarda [é pequena, mas é capaz de produzir uma planta bem grande. De modo semelhante, ]se vocês realmente crerem que Deus [vai fazer o que pedirem, vocês podem realizar grandes coisas. Por exemplo, ]vocês poderiam dizer a esta figueira brava, Arranque-se [pelas raízes ]e plante-se no mar!, e ela os obedeceria.
Eta erran ceçan Iaunac, Baldin fede bacindute mustarda bihibat den becembat, erran ahal cineçaqueote marçucér huni, Erroetaric ilki adi, eta landa adi itsassoan: eta obedi cinçaqueizte.
7 [Jesus também disse], “Vamos imaginar que um de vocês tem um servo que trabalha [na sua lavoura ]ou que cuida de suas ovelhas. Quando ele entra na casa depois de estar na roça, você não vai dizer/será que você diria, Sente-se logo e coma!
Baina ceinec çuetaric, cerbitzaribat duenean laboratzen edo abrén bazcatzen ari denic, landatic itzuli denean erraiten drauca bertan, Auançadi, eta iar adi mahainean.
8 Em vez disso, você diria a ele, Ponha seu avental e prepare uma refeição para mim! Então sirva para mim para que eu possa comer e beber. Depois, você pode comer e beber.
Bainaitzitic eztrauca erraiten, Appain ieçadac affaria, eta guerricaturic cerbitza neçac, ian eta edan duquedano: eta guero ian eta edan eçac hic?
9 Você não vai agradecer/será que você vai agradecer o seu servo/empregado por ter feito o trabalho que você lhe pediu para fazer!
Esquerric othe drauca cerbitzari hari, ceren eguin baititu manatu içan çaizcan gauçác? Eztut vste.
10 De modo semelhante, quando vocês tiverem feito tudo que [Deus ]pede a vocês que façam, vocês devem dizer, nós (inc) Não somos dignos [de Deus nos agradecer]. Somos apenas os servos/empregados dele. Temos feito somente as coisas que ele nos disse para fazermos.
Hala çuec-ere, eguin dituqueçuenean manatu içan çaizquiçuen gauça guciac, erraçue, Cerbitzari inutilac gara: eguin behar guenduena eguin vkan dugu.
11 Enquanto [Jesus e seus discípulos ]estavam andando pelo caminho para Jerusalém, passavam pela [região ]entre [os distritos de ]Samaria e Galileia.
Eta guertha cedin hura Ierusalemerat ioaitean iragaiten baitzen Samariaco eta Galileaco artetic.
12 Quando entravam em uma aldeia/um povoado, dez leprosos chegaram perto da estrada. [Porque os leprosos não podiam aproximar-se das pessoas], ficaram a uma distância
Eta hura burgu batetan sartzen cela, bathu içan çaizcan hamar guiçon sorhayo, eta gueldi citecen vrrun:
13 e disseram, “Jesus, mestre, tenha pena de nós [e nos cure]!”
Eta altcha ceçaten voza, cioitela, Iesus magistruá, auc misericordia guçaz.
14 Quando ele os viu, disse [a eles], “Vão mostrar-se aos sacerdotes [para que eles possam ver se estão curados].” Enquanto iam [para os sacerdotes], foram curados.
Eta ikussi citunean erran ciecén, Çoazte, eracuts ietzeçue çuen buruäc Sacrificadorey. Eta guertha cedin, ioaiten ciradela chahu baitzitecen.
15 Aí um deles, quando viu que estava curado, voltou-se para trás, louvando a Deus em voz bem alta.
Eta hetaric batec ikussi çuenean, ecen sendatu cela, itzul cedin, glorificatzen çuela Iaincoa ocengui:
16 Ele [foi a Jesus], prostrou-se/ajoelhou-se aos pés de Jesus, e o agradeceu. Este homem era samaritano, [não judeu].
Eta egotz ceçan bere buruä ahozpez haren oinetara, esquerrac emaiten cerauzcala, eta haur cen Samaritano.
17 Então Jesus disse, “Eu curei dez [leprosos]! Estou triste/desapontado que os outros nove não tenham voltado/onde estão os outros nove?
Eta ihardesten çuela Iesusec erran ceçan, Eztirade hamarrac chahutu içan? Bedratziac bada non dirade?
18 Estou triste/por que será que este homem não judaico é o único que voltou para agradecer a Deus; nenhum dos outros voltou para mim!”
Batre ezta eriden içan itzuli denic, Iaincoari gloria emaitera, arrotz haur baicen.
19 Então ele disse ao homem, “Levante-se e continue na sua viagem. [Deus salvou e ]curou [você ]porque você confiou [em mim].
Eta erran cieçón hari, Iaiquiric oha, eure fedeac saluatu au.
20 [Certo dia ]alguns fariseus perguntaram [a Jesus], “Quando é que Deus [vai ]governar como Rei?” Ele respondeu, “A maneira de Deus governar não é algo que as pessoas vão poder ver com seus olhos.
Eta interrogatu içanic Phariseuéz noiz ethorteco cen Iaincoaren resumá: ihardets ciecén, eta erran, Ezta ethorriren Iaincoaren resumá paradarequin:
21 E as pessoas não vão poder dizer, Olhem! Ele está [governando ]aqui! Ou, Ele está [governando ]ali! Porque, [em vez de ser como vocês pensam], o governo/domínio de Deus está nos seres interiores das pessoas (OU, já está acontecendo entre vocês).”
Eta eztute erranen, Huná hemen, edo, hará han: ecen huná, Iaincoaren resumá barnean duçue.
22 [Jesus ]disse aos seus discípulos, Vai chegar o tempo quando vocês vão querer ver a mim, que cheguei do céu, [governando poderosamente]. Mas não vão ver isso.
Halaber erran ciecén discipuluey, Ethorriren dirade egunac desiraturen baituçue guiçonaren Semearen egunetaric baten ikustera, eta ezpaituçue ikussiren.
23 [Algumas ]pessoas vão dizer a vocês, Olhem, [o Messias ]está ali! Ou [vão dizer], Olhem, está aqui! Quando disserem isso, não creiam nelas! Não as sigam [para irem ver o Messias].
Eta erranen çaiçue çuey, Huna hemen, edo, hara han: baina etzoaztela, eta etzarreiztela.
24 Porque quando brilha um relâmpago e ilumina o céu de uma ponta para a outra, [todos podem ver. Da mesma forma], quando [eu], que vim do céu, voltar de novo, [todos vão poder me ver].
Ecen nola chistmistac argui eguiten baitu ceruären azpian den bazter batetic, eta arguitzen berce bazter ceruären azpian denerano: hala içanen da guiçonaren Semea-ere bere egunean.
25 Mas antes disso acontecer, preciso sofrer de muitas maneiras (OU, muito). E as pessoas vão me rejeitar, [mesmo que tenham ]observado meu ministério.
Baina lehen behar da anhitz suffri deçan harc, eta reproba dadin natione hunez.
26 Mas quando eu, que vim do céu, [vier de novo, a vida ]vai ser conforme era quando [vivia ]Noé.
Eta nola eguin baitzedin Noeren egunetan, hala içanen da guiçonaren Semearen egunetan-ere.
27 [Naquela época ]as pessoas comiam e bebiam [como sempre], casavam-se [como sempre], até o dia quando Noé [e sua família ]entraram no barco grande. Então chegou o dilúvio e destruiu todos aqueles [que não entraram no barco].
Iaten çutén, edaten çutén, emazte hartzen çutén eta ezconçaz emaiten, Noe arkán sar cedin egunerano: eta ethor cedin dilubioa, eta gal citzan guciac.
28 Da mesma forma, quando Ló [vivia em Sodoma, as pessoas ali ]comiam e bebiam [como de costume]. Compravam coisas e vendiam coisas. Plantavam [roças ]e construíam [casas como sempre].
Halaber Lot-en egunetan-ere eguin içan cen beçala: iaten çutén, edaten çutén, erosten çutén, saltzen çutén, landatzen çutén, edificatzen çutén:
29 Mas no dia quando Ló [e sua família ]saíram de Sodoma, fogo e enxofre [ardente ]desceu do céu e destruiu todos [que ficaram na cidade].
Baina Lot Sodomatic ilki cen egunean, suz eta suphrez vri eguin ceçan cerutic, eta guciac deseguin citzan:
30 Vai ser igual quando eu, que vim do céu, voltar.
Halaber içanen da guiçonaren Semea declaraturen den egunean.
31 Naquele dia, se alguém estiver fora da sua casa e todas as coisas que pertencerem a ele estiverem dentro [da casa], não deve entrar [na casa ]para tirá-las [porque não haverá tempo suficiente para fazer isso]. De modo semelhante, quem estiver trabalhando na roça não deve voltar [para sua casa ]para buscar nada; [ele precisa fugir rápido].
Egun hartan etche gainean datena, eta bere ostillamendua etchean badu, ezalbeiledi iauts haren eramaitera: eta landán dena, halaber ezalbeiledi itzul guibelecoetara.
32 Lembrem-se da mulher de Ló! [Ela voltou para trás querendo tirar algumas das suas coisas de Sodoma, e morreu logo virou um pilar de sal].
Orhoit çaitezte Lot-en emazteaz.
33 Aquele que deseja segurar sua vida [e seus bens ]não vai viver [eternamente]. Mas aquele que está [disposto a ]morrer [por minha causa ]vai viver [eternamente].
Nor-ere enseyaturen baita bere viciaren saluatzen, harc du galduren hura: eta norc-ere galduren baitu, viuificaturen du hura.
34 Digo isto a vocês: naquela noite [em que eu voltar], vai haver duas pessoas [dormindo ]em uma cama. [Deus ]vai levar aquele [que crê em mim para o céu ]e vai deixar o outro [para trás para castigá-lo].
Erraiten drauçuet, gau hartan biga içanen dirade ohe batetan: bata harturen da, eta bercea vtziren.
35 Duas mulheres estarão moendo trigo juntas; [Deus ]vai levar uma delas e deixar a outra [para trás].
Biga içanen dirade elkarrequin errotan ehaiten duqueitenic: bata harturen da, eta bercea vtziren.
Biga içanen dirade landán: bata harturen da, eta bercea vtziren.
37 [Seus discípulos ]disseram a ele, “Senhor, onde [isso vai acontecer]? Ele respondeu a eles, “Onde tiver um corpo morto, os urubus se juntarão [para comê- lo]. [De modo semelhante, onde houver pessoas que estão mortas espiritualmente/que não creem em mim, Deus logo vai castigá-las].”
Orduan ihardesten dutela, erraiten draucate, Non Iauna? Eta harc erran ciecén, Non-ere içanen baita gorputza, hara bilduren dirade arranoac-ere.

< Lucas 17 >