< Lucas 16 >

1 [Jesus ]também disse aos discípulos dele, “Havia um homem rico que tinha um administrador de casa. Certo dia alguém disse a ele que o administrador estava manejando mal o dinheiro do homem rico.
Yeshuan hiche thusim hi aseijuite aseipeh e: “Mihaotah khat ana um'in, aman neiching khat ima ma vesuiya anganse aneiye, ahin aneichin na ah akitah poi ti thulamleng ahunge.
2 Então ele chamou [o administrador ]e disse a ele, É terrível/é a verdade o que eles dizem a respeito do senhor! Dê para mim um relato [dos fundos ]que o senhor está dirigindo, porque o senhor não pode ser mais o administrador [da ]minha [casa].
Hijeh chun apansah pan ama chu akouvin aseitai, ‘Ipi ham nathu kajah hi? Na neichin ho sutup in lang neihin pen ajeh chu nachungthu kisei ding ahitai’” ati.
3 aí o administrador disse para si mesmo, Meu senhor está para me despedir, então não sei o que/o que é que vou fazer. Pois não sou bastante forte para [trabalhar] cavando valas e tenho vergonha demais para pedir [dinheiro].
Neichingpa akingaiton, “Tua ipi kabol ding?” tin akihoulim'in, “Kapakai pan la eihaisah ahitan, lei lai dingla katha ahatpon, chule thum ding la hibanga kikiletsah'a,
4 [De repente ele teve uma ideia]. Já sei o que farei, para que as pessoas me recebam nas suas casas [e providenciem para mim ]depois do meu chefe me despedir!
aphai, eihaisah tengleh loi le pai tampi kaneiya amahon a-in'a eilhunsah nadiuvin hitin bol inge” ati.
5 [Então um por um ]ele chamou as pessoas que deviam dinheiro ao seu chefe. Ele perguntou ao primeiro, Quanto é que deve para meu chefe?
Hijeh chun apansah pa sumba jouse chu ahungkhom uva athu seitoh ahina din akoukhom sohtai. Amasapa jah'a, “Ijat nabat ham?” atileh,
6 O homem respondeu, 800 barris de azeite de oliva. O administrador disse a ele, Tome as sua conta e sente-se e mude logo para 400 barris!
mipa chun adonbut in, “Keiman olive thao twipai dim jaget kabai” ati. Chuin neichingpan aseipeh in, “Aman kijihna lekha hi kilah loiyin lang twipai jali jih in” ati.
7 Ele disse a outro homem, Quanto é que o senhor deve? O homem respondeu, mil medidas de trigo. O administrador disse a ele, Tome a sua conta e mude esta figura para oitocentas medidas! [Ele fez coisas semelhantes aos outros que deviam dinheiro ao seu chefe. ]
Ahileh nangin ijat nabat em? tin anina pa adonge. Keiman suhlou chang lhuh sangkhat kabai, tin ahin donbut'e. Neiching pan aseiyin, hin, lekha hi kilah in lang lhuh jaget in jih in, ati.
8 Quando o chefe [soube do que o administrador dele tinha feito], ele admirava o administrador desonesto pela coisa esperta que tinha feito. [A verdade ]é/isso mostrou que as pessoas que não seguem a Deus neste mundo agem com mais esperteza para com os outros do que as pessoas que seguem a Deus. (aiōn g165)
Mihao pa chun chuche chondih lou neichingpan chingthei tah a abol chu apahcha tan ahi. Adih ahi, hiche vannoi chaten avel uva ho toh kipol ding dan hi khovah chate sangin achingjouve. (aiōn g165)
9 [Então ]digo isto a vocês: usem o dinheiro que têm para ajudar aos outros para que eles se tornem seus amigos. Então quando [morrerem ]e não puderem [levar ]nenhum dinheiro consigo, [seus amigos ]vão receber vocês em uma morada [no céu ]que dura para sempre. (aiōnios g166)
Kijildoh ding chu hiche ahi: Vannoiya nagouthil ho se hi midang phatchomna le jol le gol kisem nan mangin. Chuteng, nalei gouthil ho jouse abeisoh teng cheho chun tonsot in'a dinga nanalem diu ahi. (aiōnios g166)
10 Aqueles que manejam fielmente as [coisas ]pequenas vão manejar fielmente as [coisas/os assuntos ]importantes. Aqueles que são desonestos [na sua maneira de manejar os assuntos ]pequenos vão ser desonestos [na sua maneira de tratar de assuntos ]importantes.
Nangho thil neocha chunga nakitah ule, thil lentah ho chunga jong nakitah diu ahi. Amavang thil neocha chunga nakitahlou ule, mopohna lentah ho chunga jong kitahlou ding nahiuve.
11 Então se vocês não tiverem manejado fielmente o dinheiro [que Deus lhes tem dado aqui ]na terra, ele certamente não vai/como é que ele vai [deixar vocês ]possuírem as verdadeiras riquezas espirituais [no céu]!
Chuleh leiset gouthil chunga tahsan naum louleh, kon vangou dihtah chunga natahsan dingu ham?
12 E se não tiverem manejado fielmente as coisas que são de outras pessoas, [Deus ]certamente não vai/como é que Deus vai deixar vocês receberem [tesouros no céu que ]vão pertencer a vocês!
Chuleh midang thil chunga nakitah louleh ipi jeh a nangma thil chunga nakitahsan ding ham?
13 Nenhum servo pode servir [igualmente ]a dois chefes. [Pois se tentasse fazer isso], ele iria desprezar e odiar um deles e amar e ser devotado ao outro. [Da mesma maneira], não se pode [devotar a sua vida à veneração ]a Deus e [à veneração ]ao dinheiro [ao mesmo tempo].”
“Koiman pakai ni sohna atongkop theipoi. Ajeh chu nangman khat namuda a khat nangailut tum ding ahi; khat dinga nakiphal theng'a khat nadonda thei ahi. Nanghon Pathen le sum sohna tongkhom thei pouvin nate,” ati.
14 Havia [ali ]alguns fariseus. Eles adoravam [amassar ]dinheiro. Quando ouviram Jesus dizer isso, eles se zombaram dele.
Pharisee ho, sum ngailu dehset hon, ajasoh keiyun ama chu anelpeh un ahi.
15 Mas ele disse a eles, “Vocês tentam fazer com que os outros pensem que são justos, mas Deus conhece seus seres interiores/corações. [Portanto ele vai rejeitar vocês. Guardem em mente que muitas ]coisas que as pessoas acham boas/estimam muito, Deus acha que são detestáveis.
Chuin aman amaho jah'a aseitai, “Jalah'a miho mitmu'a michonpha nahinom, ahin Pathen in nalungthim ahei.” Hiche vannoi miten ajabol chu Pathen mitmua thet umtah ahi.
16 As leis [que Deus deu a Moisés ]e aquilo que [escreveram ]os profetas [governavam ]até que chegou João [o batizador]. Desde então [eu ]tenho pregado como Deus quer [governar as vidas das pessoas de maneira nova], e muitas pessoas estão [aceitando essa mensagem e ]estão pedindo com grande desejo que Deus tome o controle das [suas vidas. Mas isso não quer dizer que Deus tenha colocado de lado as leis que ele antes estabeleceu].
Twilutsah John phatlai chan'a chu, Mose dan le themgao ho thuhil chu nakai hoi leuva pang anahi. Ahin, tun Pathen Lenggam Kipana thupha chu seiphongin aumtan, chule mijouse lutding athanom in ahi.
17 [Todas as ]leis [de Deus, até mesmo aqueles que parecem ]insignificantes, são mais permanentes do que a terra e o céu.
Ahivangin danthu chu apanna umtalou tina ahipoi. Van le lei amanthah ding hi Pathen danthu neopen khat kilekhup ding sanga gamchenga baijo ahi.
18 [Por exemplo, já que Deus considera que o casamento dura/é válido até que morra ou o esposo ou a esposa, ele considera que ]qualquer um que se divorcie de sua esposa e se case com outra mulher esteja cometendo adultério, e que qualquer um que se case com uma mulher cujo esposo tenha se divorciado dela também esteja cometendo adultério.”
“Vetsahnan, mikhat chun ajinu ada'a midang khat akichenpi le ajong'ah ahi. Chuleh koihileh ajipan ahindasa numei kichenpi jong chu ajong'ah ahi” ati.
19 [Jesus também disse], “havia um homem rico que vestia [roupas caras ]de linho, cor de roxo. Ele comia luxuosamente todos os dias.
Yeshuan aseiye, “Mihaotah khat, ponsandup le tupet ponnem kisil'a loupitah'a kivon le niseh a nomsatah'a umkhat anaum in ahi.
20 [Também ]todos os dias [algumas pessoas ]deitaram um homem pobre chamado Lázaro no portão da [casa ]do rico. O corpo de Lázaro estava coberto de feridas.
Akelkot phunga chun Lazarus kiti tiphah natna dimset, mivaicha khat aum jin ahi.
21 Ele [tinha tanta fome que ]desejava comer os restos [de comida ]que caíam da mesa onde [comia ]o homem rico. Além disso, [o que era ainda pior], os cachorros chegavam e lambiam as feridas do pobre.
Chutia Lazarus jong mihaopa dokhanga an lhajah ho ducha'a aumlaiyin, uicha ho ahung jiuvin atiphah namun ho chu ahung leh jiuve.
22 Finalmente o pobre morreu. Então os anjos o levaram para [começar a festejar ]perto de Abraão, seu [grande antepassado]. O rico também morreu, e [umas pessoas ]enterraram o corpo dele.
Achainan, mivaichapa chu athitan chule Vantilte Abraham koma um ding'in apotauve. Mihaopa jong athin avui tauve,
23 No lugar onde as pessoas mortas esperam [até Deus julgá-las], ele estava sofrendo muita dor. Ele olhou para cima e viu Abraão à distância, e viu Lázaro sentado perto de Abraão. (Hadēs g86)
chule alhagao chu mithi ho lah'a achetai. Chua athoh gentheina mun achun, Abraham gamlatah a aum chule Lazarus akoma atou chu amun ahi. (Hadēs g86)
24 Então ele gritou, Pai Abraão, estou sofrendo muito nestas chamas! Portanto, [por favor ]tenha pena de mim, e envie Lázaro [para cá ]para que ele possa meter o seu dedo em água [e tocar na ]minha língua para refrescá-la!
Mihaopa chu ahung pengjah'in, ‘Hepa Abraham, themkhat neilungset in! Lazarus hinsol in lang akhutjung twiyah hin delut henlang kalei hung sudap hen. Keima hiche meikong lah a hin kahesoh lheh jeng'e,’” ati.
25 Mas Abraão respondeu, Filho, lembre-se de que quando você ainda estava vivo [na terra], você gozava [muitas ]coisas boas. Mas Lázaro estava na miséria. Agora [é justo que ]ele esteja feliz aqui, e que você sofra.
Ahin Abraham'in amapa jah'a aseiyin, chapa, geldoh in, nangman nahinlai sungin nadei jouse naneisoh keiyin chule Lazarus in ima ananeipoi. Hijeh a chu tua hi ama hikom mun'a nomtah'a kiumsah a nangman hesoh nathoh ahitai.
26 Além disso, há um grande vale entre você e nós. Como resultado, aqueles que querem ir daqui até onde você está, não podem. Além disso, ninguém pode cruzar de onde você está até onde nós (excl) estamos.
Chule chuche tilouvin jong, ikikah uva hin eikhen uvah onghom lentah aume. Koiman hikom mun'a pat'a apal galkai thei lou, chule chua pat'a jong keiho kom lang koiman apal galkal thei lou ahi, ati.
27 Então o rico disse, Neste caso, pai [Abraão], peço que o senhor mande [Lázaro ]até a casa do meu pai.
Chuin mihaopan asei kit in, Lungset tah in, Hepa Abraham, kapa in beh'a gasol in.
28 Tenho cinco irmãos [que vivem ali]. Diga a ele para aconselhá-los [que abandonem seus maus caminhos para que ]eles também não venham a este lugar, onde as pessoas sofrem muitíssima dor!
Ajeh chu keiman sopi pasal nga kaneiye, chule amachun hikom thoh gentheina muna ahung lou nadiuva aga gihsal ding kadeiye, ati.
29 Mas Abraão respondeu, [Não, seus irmãos ]podem [ir às sinagogas onde os sacerdotes ]leem o que Moisés e os profetas [escreveram]. Deixe-os ligar para o que [disseram ]Moisés e os profetas!
“Ahin Abraham'in aseipeh in, ‘Mose le Themgaohon agihsal nauve. Nasopi hon chua ipi asut'u hin kisimdoh nauvinte,’ atipeh e.
30 Mas o rico respondeu, Não, pai Abraão, [isso não vai ser suficiente]! Mas se alguém daqueles que já morreram voltar [e falar com eles], eles vão abandonar as suas vidas de pecado.
Mihaopan adonbut kit'in, ‘Ahipoi, Hepa Abraham! Koiham khat athilah'a kona akisol le, achonset nauva kona lungheina aneidiu chule Pathen lam'a kihei diu ahi,’ ati.
31 [Abraão ]disse a ele, Não! Se eles não ouvirem/escutarem [as palavras que ]Moisés e os profetas escreveram, mesmo que alguém fosse ressuscitar dos mortos [e fosse adverti-los], ele não poderia convencê-los [de abandonarem suas vidas de pecado].
Ahivangin Abraham'in aseikit in, ‘Amahon Mose le Themgaoho thu angailou uleh, athilah'a konin khat thoudoh jongleh ngaideh pouvinte,’” ati.

< Lucas 16 >