< Lucas 15 >

1 Os cobradores de impostos e [outros que as pessoas achavam ser ]sempre pecadores continuavam a ir a ele para ouvir seus ensinamentos.
Itatta, amin dagiti agsingsingir ti buis ken dadduma pay nga managbasol ket um-umayda ken ni Hesus tapno agdengngeg kenkuana.
2 Os fariseus e os homens [ali ]que ensinavam as leis [judaicas ]começaram a queixar-se, dizendo, “Este homem recebe pecadores e ele também [se suja ao ]comer com eles.
Dagiti Fariseo ken Eskriba ket agtatanabutobda iti tunggal maysa, a kunada, “Awaten met daytoy a tao dagiti managbasol, ken makipangan pay kadakuada.”
3 Por isso ele disse a eles esta parábola:
Sinarita ni Hesus daytoy a pangngarig kadakuada a kinunana,
4 Vamos supôr que um de vocês tem cem ovelhas. Se uma delas estivesse perdida, você certamente deixaria os noventa e nove no pasto, e iria procurar aquela ovelha perdida até achá-la.
“Siasino kadakayo, no bilang adda sangagasut a karnerona ket napukaw ti maysa kadagitoy, ti saan a mangpanaw kadagiti siam a pulo ket siam idiay let-ang, ken mapanna sapulen ti napukaw a maysa agingga a masarakanna daytoy?
5 Quando você a achasse, você a colocaria nos ombros e ficaria feliz.
Ket inton nasarakanna daytoyen, baklayenna daytoy ken agragsak.
6 Quando você a levasse para casa, você iria reunir seus amigos e vizinhos e diria a eles, Estejam contentes comigo, porque eu achei a minha ovelha que estava perdida!
Inton addan iti balay, ayabanna dagiti gagayyem ken kaarubana, a kunana kadakuada, “Umaykayo makipagraksak kaniak, ta nasapulak ti napukaw a karnerok.'
7 Da mesma forma, digo a vocês que [Deus ]se alegrará muito com um pecador que deixa de fazer o mal. Ele não [precisa ]estar feliz por causa de noventa e nove pessoas que [pensam que ]são justas e pensam que não precisam deixar de fazer o mal.
Ibagak kadakayo nga ad-adda pay ti panagrag-o idiay langit iti maysa nga agbabawi, ngem iti sanga pulo ket siam nga nalinteg a tattao nga saan a masapul nga agbabawi.
8 Ou, vamos imaginar que uma mulher tem dez moedas de prata [muito valiosas]. Se ela perder uma delas, certamente ela vai acender uma lâmpada e varrer o chão e procurar com cuidado até achá-la.
Wenno siasinno ti babai nga addaan sangapulo a pirak, no bilang ta mapukawna iti maysa nga pirak, ti saan nga mangsindian iti pagsilawan, walisanna iti balay, ken sapulenna a naimbag agingga a masarakanna daytoy?
9 Quando ela a achar, ela vai chamar seus amigos e vizinhos e dizer a eles, Estejam contentes comigo, [porque ]já achei a moeda que perdi!
Ket inton nasarakanna daytoyen, ayabanna dagiti gagayyem ken kaarubana, a kunana, 'Umay kayo makipagragsak kaniak, ta nasapulak ti pirak a napukawko.'
10 Da mesma maneira, digo a vocês que os anjos vão estar muito alegres por um [só ]pecador que deixa de fazer o mal.”
Kasta met, ibagak kadakayo, adda panagragsak iti presensya dagiti angel ti Dios gapu iti maysa a managbasol nga agbabawi.”
11 Então ele contou a eles esta parábola para comparar o que os fariseus e os professores da lei judaica pensavam daqueles que pecam com o que Deus pensava de tais pessoas. Ele disse, “Certo homem tinha dois filhos.
Ket kinuna ni Jesus, “Adda maysa a lalaki nga addaan dua nga annak a lallaki,
12 Um dia o filho mais jovem disse ao seu pai, Pai, não quero esperar até o senhor morrer. Dê-me agora a parte de sua propriedade que me pertence!
ket kinuna ti inaudi nga anak, 'Ama, itedmo itan ti sanikua a naituding a tawidek.' Ket biningayna ngarud ti kinabaknangna kadakuada.
13 Poucos dias depois, o filho menor vendeu a sua parte. Juntou o seu dinheiro e as suas outras coisas e saiu para um país bem distante. Lá ele gastou todo seu dinheiro à toa vivendo de modo incorreto.
Kalpasan ti saan unay nga adu nga aldaw, nagrubwat ti inaudi nga anak ket nagdalyasat a napan iti adayo a pagilian, ket idiay binusbosna amin a tawidna iti nalabes unay a panagbiag.
14 Depois dele ter gasto todo seu dinheiro, houve uma fome por todo aquele país. E ele começou a estar sem comida.
Idi awanen ti kuartana, adda dakkel nga panagbisin a napasamak iti dayta a pagilian, ket mangrugin nga agksapulan isuna.
15 Então ele foi a um dos proprietários naquela região e pediu trabalho. O homem o mandou trabalhar cuidando dos porcos no seu campo.
Napan isuna ket nagpatangdan iti maysa kadagiti tattao iti dayta a pagilian, nga nangibaon kenkuana idiay taltalon tapno agpakan kadagiti baboy.
16 Porque ele estava com muita fome/não tinha mais nada para comer, queria comer as cascas de feijão que os porcos comiam. Mas ninguém dava nada a ele.
Ket ragragsakenna kuma payen nga kanen dagiti taraon ti baboy, gapu ta awan ti mangted ti uray ania nga kanenna.
17 Em fim ele pensou com clareza no que tinha feito. Ele disse para si mesmo, Todos os servos do meu pai que ele emprega têm bastante comida. Eles têm mais do que podem comer, mas aqui eu estou morrendo de fome!
Ngem idi nakapagpanpanunot ti inaudi nga anak, kinunana, 'Nagadu kadagiti tatangdanan nga adipen ni amak iti aglaplapusanan ti taraonna, idinto a addaak ditoy nga matmatay iti bisin!
18 Então vou sair daqui e voltar para meu pai. Vou dizer a ele, Pai, tenho pecado contra Deus [MTY/EUP] e contra o senhor.
Pumanawak ditoy ket mapanak ken ni amak, ket ibagak kenkuana, “Ama, nagbasolak iti langit ken iti imatangmo.
19 Já não sou mais digno do senhor me chamar de seu filho. Empregue-me assim como um dos servos que o senhor emprega.
Saanakon a maikari nga maawagan nga anakmo; aramidennak laengen kas maysa kadagiti tangtangdanan nga adipenmo.”'
20 Aí ele saiu de lá e voltou à casa do seu pai. Mas quando ele ainda estava bem distante da casa, o pai dele o viu. Ele tinha pena dele. Ele correu para seu filho e o abraçou e o beijou na face.
Pimmanaw ngarud ti inaudi nga anak, ket nagsubli ken amana. Idi adayo paylaeng isuna, nakita ti amana ket naasian. Iti kasta, nagtaray a simmabat ket inarakup ken inagkanna ti anakna.
21 Seu filho disse a ele, Pai, tenho pecado contra Deus [MTY/EUP] e contra o senhor. Já não sou mais digno do senhor me chamar do seu filho.
Ket ti anak a lalaki kinunana, 'Ama, nakabasolak iti langit ken iti imatangmo. Saanakun a maikari nga maawagan nga anakmo.'
22 Mas o pai dele disse aos seus servos, Vão rápido e me tragam a melhor roupa na casa! Então coloca-a no meu filho. Ponham um anel no dedo dele para mostrar que estou honrando-o outra vez como meu filho. Ponham sandálias nos seus pés para mostrar que não o considero como escravo!
Kinuna ti ama kadagiti babaunenna, 'Iyegyo a dagus ti kapipintasan a pagan-anay ket ikawesyo kenkuana, singsinganyo ti imana ken sapatosanyo dagiti sakana.
23 Então tragam o bezerro gordo e matem-no e assem-no! Nós (inc) devemos comer e estar alegres/festejar,
Alaenyo pay ti napalukmeg a baka ket partienyo. Mangan ken agrambak tayo.
24 porque este é o meu filho! É como se estivesse morto e já está vivo outra vez. É como se estivesse perdido e agora alguém o achou! Então fizeram isso, e todos começaram a festejar.
Ta natay ngem nagbiag daytoy anakko, napukaw ngem nasarakan met laeng.' Ket rinugianda ngarud ti nagrambak.
25 Enquanto isso estava acontecendo, o filho mais velho estava fora [trabalhando ]na roça. Quando ele chegou perto da casa, ele ouviu [pessoas tocando ]música e dançando.
Iti dayta a kanito, adda ti inauna nga anak iti talon. Idi makaasideg iti balay, nakangngeg iti tukar ken salsala.
26 Ele chamou um dos servos e perguntou o que estava acontecendo.
Inayabanna ti maysa kadagiti babaunen ket sinaludsodna kenkuana no ania ti kaipapanan dagitoy a banbanag.
27 O servo disse a ele, Seu irmão [mais novo ]já voltou [para casa]! O pai de você [nos disse para ]matar o bezerro gordo [para festejar], porque ele voltou são e salvo.
Kinuna ti babaunen kenkuana, 'Simmangpeten ti kabsatmo ket nagpaparti ti amam iti napalukmeg a baka, gapu ta simmangpet a sitatalged.'
28 [Mas ]o irmão mais velho estava zangado. Ele recusou entrar [na casa]. Então o pai saiu e insistiu com ele [para que entrasse].
Nakapungtot ti inauna nga anak, ken saan a sumrek, ket rimmuar ti amana, ken nagpakpakaasi kenkuana.
29 mas ele respondeu ao seu pai, Ouça! Faz muitos anos que trabalho para o senhor como um escravo. Eu sempre obedeci tudo que o senhor me mandou fazer. Mas o senhor nunca me deu nem um cabrito, para que eu [pudesse matar e cozinhar e ]festejar com meus amigos.
Ngem ti inauna nga anak, simmungbat ket kinunana iti ama na, “Kitaem, nagpatagaboak kadakayo iti adu a tawtawen, ket saanko a pulos nga linabsing ti paglinteganyo, ngem saandak manlang nga inikkan iti urbon a kalding tapno agrambak kami kuma met kadagiti gagayemko,
30 Mas esse filho seu gastou todo o [dinheiro que recebeu daquilo ]que o senhor deu a ele. Ele o gastou [para pagar por dormir com ]prostitutas! Agora ele já voltou para casa, [mas não é justo que os servos ]do senhor tenham matado o bezerro gordo [e o tenham cozinhado ]para ele!
ngem idi simmangpet ti anakyo, a nangbusbos ti kinabaknangyo kadagiti balangkantis, pinartiyo para kenkuana ti napalukmeg a baka.'
31 Mas o pai dele lhe disse, Meu filho, você sempre tem estado comigo, e toda a minha propriedade [que eu não dei ao irmão de você ]é seu/de você.
Kinuna ti ama kenkuana, “Anakko, addaka nga kanayon iti dennak, ken amin a kukuak ket kukuammet.
32 mas [é como se ]seu irmão estivesse morto e é vivo de novo! [É como se ]ele estivesse perdido e alguém já o achou! Portanto, é apropriado que nós estejamos felizes e festejemos!
Ngem rumbeng laeng para kadatayo nga agrambak ken agragsak, agsipud ta iti kabsatmo ket natay, ket ita sibibiag; napukaw isuna ngem ita nasarakan.'”

< Lucas 15 >