Lucas 7
1 Quando Jesus acabou de dizer tudo isso às pessoas, ele foi para Cafarnaum.
ตต: ปรํ ส โลกานำ กรฺณโคจเร ตานฺ สรฺวฺวานฺ อุปเทศานฺ สมาปฺย ยทา กผรฺนาหูมฺปุรํ ปฺรวิศติ
2 Havia na cidade um comandante romano que tinha um empregado, de quem ele gostava muito, que estava doente, à beira da morte.
ตทา ศตเสนาปเต: ปฺริยทาส เอโก มฺฤตกลฺป: ปีฑิต อาสีตฺฯ
3 Quando esse comandante ouviu falar a respeito de Jesus, enviou alguns anciãos do povo para lhe pedir que viesse curar o seu empregado.
อต: เสนาปติ รฺยีโศ รฺวารฺตฺตำ นิศมฺย ทาสสฺยาโรคฺยกรณาย ตสฺยาคมนารฺถํ วินยกรณาย ยิหูทียานฺ กิยต: ปฺราจ: เปฺรษยามาสฯ
4 Quando os anciãos do povo encontraram Jesus, pediram com bastante insistência, dizendo: “Por favor, venha e faça o que ele pede! Ele merece a sua ajuda,
เต ยีโศรนฺติกํ คตฺวา วินยาติศยํ วกฺตุมาเรภิเร, ส เสนาปติ รฺภวโตนุคฺรหํ ปฺราปฺตุมฺ อรฺหติฯ
5 pois ama o nosso povo e construiu uma sinagoga para nós.”
ยต: โสสฺมชฺชาตีเยษุ โลเกษุ ปฺรียเต ตถาสฺมตฺกฺฤเต ภชนเคหํ นิรฺมฺมิตวานฺฯ
6 Jesus foi com eles e quando se aproximaram da casa, o comandante romano enviou alguns amigos até Jesus para lhe dizer: “Por favor, Senhor, não se incomode, pois eu não sou digno de que entre em minha casa.
ตสฺมาทฺ ยีศุไสฺต: สห คตฺวา นิเวศนสฺย สมีปํ ปฺราป, ตทา ส ศตเสนาปติ รฺวกฺษฺยมาณวากฺยํ ตํ วกฺตุํ พนฺธูนฺ ปฺราหิโณตฺฯ เห ปฺรโภ สฺวยํ ศฺรโม น กรฺตฺตโวฺย ยทฺ ภวตา มทฺเคหมเธฺย ปาทารฺปณํ กฺริเยต ตทปฺยหํ นารฺหามิ,
7 Eu nem mesmo acho que sou digno de falar pessoalmente com o senhor. Basta que dê uma ordem, e meu empregado será curado.
กิญฺจาหํ ภวตฺสมีปํ ยาตุมปิ นาตฺมานํ โยคฺยํ พุทฺธวานฺ, ตโต ภวานฺ วากฺยมาตฺรํ วทตุ เตไนว มม ทาส: สฺวโสฺถ ภวิษฺยติฯ
8 Eu estou sob o comando dos meus oficiais superiores e eu mesmo tenho soldados sob o meu comando. Eu ordeno que um vá e ele vai. Digo a outro que venha e ele vem. Eu ordeno que o meu empregado faça algo e ele faz.”
ยสฺมาทฺ อหํ ปราธีโนปิ มมาธีนา ยา: เสนา: สนฺติ ตาสามฺ เอกชนํ ปฺรติ ยาหีติ มยา โปฺรกฺเต ส ยาติ; ตทนฺยํ ปฺรติ อายาหีติ โปฺรกฺเต ส อายาติ; ตถา นิชทาสํ ปฺรติ เอตตฺ กุรฺวฺวิติ โปฺรกฺเต ส ตเทว กโรติฯ
9 Jesus ficou admirado ao ouvir tais palavras. Ele se virou para a multidão que o seguia e disse: “Eu lhes digo que nem entre o povo de Israel encontrei tanta fé!”
ยีศุริทํ วากฺยํ ศฺรุตฺวา วิสฺมยํ ยเยา, มุขํ ปราวรฺตฺย ปศฺจาทฺวรฺตฺติโน โลกานฺ พภาเษ จ, ยุษฺมานหํ วทามิ อิสฺราเยโล วํศมเธฺยปิ วิศฺวาสมีทฺฤศํ น ปฺราปฺนวํฯ
10 Então, os amigos do oficial romano voltaram para a casa e encontraram o empregado saudável novamente.
ตตเสฺต เปฺรษิตา คฺฤหํ คตฺวา ตํ ปีฑิตํ ทาสํ สฺวสฺถํ ททฺฤศุ: ฯ
11 Logo depois, Jesus foi para uma cidade chamada Naim, juntamente com os seus discípulos e uma grande multidão.
ปเร'หนิ ส นายีนาขฺยํ นครํ ชคาม ตสฺยาเนเก ศิษฺยา อเนฺย จ โลกาเสฺตน สารฺทฺธํ ยยุ: ฯ
12 Quando ele se aproximava do portão da cidade, viu que estava saindo um enterro. O homem que tinha morrido era o filho único de uma viúva, e muitas pessoas da cidade a acompanhavam.
เตษุ ตนฺนครสฺย ทฺวารสนฺนิธึ ปฺราปฺเตษุ กิยนฺโต โลกา เอกํ มฺฤตมนุชํ วหนฺโต นครสฺย พหิรฺยานฺติ, ส ตนฺมาตุเรกปุตฺรสฺตนฺมาตา จ วิธวา; ตยา สารฺทฺธํ ตนฺนครียา พหโว โลกา อาสนฺฯ
13 Quando o Senhor a viu, ficou com muita pena dela. Ele lhe disse: “Não chore!”
ปฺรภุสฺตำ วิโลกฺย สานุกมฺป: กถยามาส, มา โรที: ฯ ส สมีปมิตฺวา ขฏฺวำ ปสฺปรฺศ ตสฺมาทฺ วาหกา: สฺถคิตาสฺตมฺยุ: ;
14 Jesus se aproximou do caixão e o tocou. E aqueles que o carregavam pararam. Jesus disse: “Jovem, eu lhe digo, levante-se!”
ตทา ส อุวาจ เห ยุวมนุษฺย ตฺวมุตฺติษฺฐ, ตฺวามหมฺ อาชฺญาปยามิฯ
15 O morto se sentou e começou a falar, e Jesus o devolveu para a mãe dele.
ตสฺมาตฺ ส มฺฤโต ชนสฺตตฺกฺษณมุตฺถาย กถำ ปฺรกถิต: ; ตโต ยีศุสฺตสฺย มาตริ ตํ สมรฺปยามาสฯ
16 Todos sentiram medo e louvaram a Deus, dizendo: “Um grande profeta surgiu entre nós!” E também diziam: “Deus visitou o seu povo!”
ตสฺมาตฺ สรฺเวฺว โลกา: ศศงฺกิเร; เอโก มหาภวิษฺยทฺวาที มเธฺย'สฺมากมฺ สมุไทตฺ, อีศฺวรศฺจ สฺวโลกานนฺวคฺฤหฺลาตฺ กถามิมำ กถยิตฺวา อีศฺวรํ ธนฺยํ ชคทุ: ฯ
17 As notícias a respeito de Jesus se espalharam pela Judeia e por todas as regiões ao redor.
ตต: ปรํ สมสฺตํ ยิหูทาเทศํ ตสฺย จตุรฺทิกฺสฺถเทศญฺจ ตไสฺยตตฺกีรฺตฺติ รฺวฺยานเศฯ
18 Os discípulos de João Batista falaram com ele a respeito disso tudo.
ตต: ปรํ โยหน: ศิเษฺยษุ ตํ ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ ชฺญาปิตวตฺสุ
19 João chamou dois deles e os enviou para que perguntassem a Jesus: “O senhor é aquele que estava para vir ou devemos esperar outro?”
ส สฺวศิษฺยาณำ เทฺวา ชนาวาหูย ยีศุํ ปฺรติ วกฺษฺยมาณํ วากฺยํ วกฺตุํ เปฺรษยามาส, ยสฺยาคมนมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐาโม วยํ กึ ส เอว ชนสฺตฺวํ? กึ วยมนฺยมเปกฺษฺย สฺถาสฺยาม: ?
20 Quando eles encontraram Jesus, disseram: “João Batista nos enviou para lhe perguntar: ‘O senhor é aquele que estava para vir ou devemos esperar outro?’”
ปศฺจาตฺเตา มานเวา คตฺวา กถยามาสตุ: , ยสฺยาคมนมฺ อเปกฺษฺย ติษฺฐาโม วยํ, กึ เสอว ชนสฺตฺวํ? กึ วยมนฺยมเปกฺษฺย สฺถาสฺยาม: ? กถามิมำ ตุภฺยํ กถยิตุํ โยหนฺ มชฺชก อาวำ เปฺรษิตวานฺฯ
21 Naquele exato momento, Jesus estava curando muitas pessoas de suas doenças, enfermidades, espíritos maus e fazendo com que os cegos voltassem a enxergar.
ตสฺมินฺ ทณฺเฑ ยีศูโรคิโณ มหาวฺยาธิมโต ทุษฺฏภูตคฺรสฺตำศฺจ พหูนฺ สฺวสฺถานฺ กฺฤตฺวา, อเนกานฺเธภฺยศฺจกฺษุํษิ ทตฺตฺวา ปฺรตฺยุวาจ,
22 Jesus respondeu aos discípulos de João: “Vão e digam a João o que vocês viram e ouviram. Digam que os cegos conseguem ver, os mancos andam, os leprosos ficam curados, os surdos ouvem, os mortos são ressuscitados e os pobres recebem as boas novas.
ยุวำ วฺรชตมฺ อนฺธา เนตฺราณิ ขญฺชาศฺจรณานิ จ ปฺราปฺนุวนฺติ, กุษฺฐิน: ปริษฺกฺริยนฺเต, พธิรา: ศฺรวณานิ มฺฤตาศฺจ ชีวนานิ ปฺราปฺนุวนฺติ, ทริทฺราณำ สมีเปษุ สุสํวาท: ปฺรจารฺยฺยเต, ยํ ปฺรติ วิฆฺนสฺวรูโปหํ น ภวามิ ส ธนฺย: ,
23 Felizes aqueles que não duvidam de mim!”
เอตานิ ยานิ ปศฺยถ: ศฺฤณุถศฺจ ตานิ โยหนํ ชฺญาปยตมฺฯ
24 Após os mensageiros de João saírem, Jesus começou a falar sobre João para a multidão: “O que vocês esperavam encontrar quando foram ver João no deserto? Algum caniço sendo agitado pelo vento?
ตโย รฺทูตโย รฺคตโย: สโต โรฺยหนิ ส โลกานฺ วกฺตุมุปจกฺรเม, ยูยํ มเธฺยปฺรานฺตรํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กึ วายุนา กมฺปิตํ นฑํ?
25 Procuravam um homem com roupas elegantes? Não, pois os que vestem roupas finas e vivem luxuosamente devem ser procurados nos palácios.
ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กึ สูกฺษฺมวสฺตฺรปริธายินํ กมปิ นรํ? กินฺตุ เย สูกฺษฺมมฺฤทุวสฺตฺราณิ ปริทธติ สูตฺตมานิ ทฺรวฺยาณิ ภุญฺชเต จ เต ราชธานีษุ ติษฺฐนฺติฯ
26 Vocês procuravam um profeta? Sim, e eu lhes digo que João é muito mais do que um profeta.
ตรฺหิ ยูยํ กึ ทฺรษฺฏุํ นิรคมต? กิเมกํ ภวิษฺยทฺวาทินํ? ตเทว สตฺยํ กินฺตุ ส ปุมานฺ ภวิษฺยทฺวาทิโนปิ เศฺรษฺฐ อิตฺยหํ ยุษฺมานฺ วทามิ;
27 Nas Sagradas Escrituras está escrito sobre João: ‘Veja! Estou enviando o meu mensageiro adiante de você, para que ele prepare o seu caminho.’
ปศฺย สฺวกียทูตนฺตุ ตวาคฺร เปฺรษยามฺยหํฯ คตฺวา ตฺวทียมารฺคนฺตุ ส หิ ปริษฺกริษฺยติฯ ยทรฺเถ ลิปิริยมฺ อาเสฺต ส เอว โยหนฺฯ
28 Eu lhes digo: ninguém que tenha nascido de mulher é mais importante do que João. Mas, até mesmo o menos importante no Reino de Deus é mais importante do que ele!”
อโต ยุษฺมานหํ วทามิ สฺตฺริยา ครฺพฺภชาตานำ ภวิษฺยทฺวาทินำ มเธฺย โยหโน มชฺชกาตฺ เศฺรษฺฐ: โกปิ นาสฺติ, ตตฺราปิ อีศฺวรสฺย ราเชฺย ย: สรฺวฺวสฺมาตฺ กฺษุทฺร: ส โยหโนปิ เศฺรษฺฐ: ฯ
29 Ao ouvirem isso, todos que estavam lá, mesmo os cobradores de impostos, entenderam que o que Deus dizia era bom e certo, pois eles tinham sido batizados por João.
อปรญฺจ สรฺเวฺว โลกา: กรมญฺจายินศฺจ ตสฺย วากฺยานิ ศฺรุตฺวา โยหนา มชฺชเนน มชฺชิตา: ปรเมศฺวรํ นิรฺโทษํ เมนิเรฯ
30 Mas, os fariseus e os educadores religiosos rejeitaram o que Deus queria que eles fizessem, pois se recusaram a ser batizados por João.
กินฺตุ ผิรูศิโน วฺยวสฺถาปกาศฺจ เตน น มชฺชิตา: สฺวานฺ ปฺรตีศฺวรโสฺยปเทศํ นิษฺผลมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
31 Jesus perguntou: “Com quem eu devo comparar essas pessoas? Elas se parecem com quem?
อถ ปฺรภุ: กถยามาส, อิทานีนฺตนชนานฺ เกโนปมามิ? เต กสฺย สทฺฤศา: ?
32 Elas são como crianças sentadas na praça do mercado, dizendo umas para as outras: ‘Nós tocamos flauta para que vocês dançassem e vocês não dançaram. Nós cantamos músicas tristes para que vocês ficassem emocionadas, mas vocês não se emocionaram.’
เย พาลกา วิปณฺยามฺ อุปวิศฺย ปรสฺปรมฺ อาหูย วากฺยมิทํ วทนฺติ, วยํ ยุษฺมากํ นิกเฏ วํศีรวาทิษฺม, กินฺตุ ยูยํ นานรฺตฺติษฺฏ, วยํ ยุษฺมากํ นิกฏ อโรทิษฺม, กินฺตุ ยุยํ น วฺยลปิษฺฏ, พาลไกเรตาทฺฤไศเสฺตษามฺ อุปมา ภวติฯ
33 Quando João Batista não come pão ou bebe vinho, vocês dizem que ele está possuído pelo demônio.
ยโต โยหนฺ มชฺชก อาคตฺย ปูปํ นาขาทตฺ ทฺรากฺษารสญฺจ นาปิวตฺ ตสฺมาทฺ ยูยํ วทถ, ภูตคฺรโสฺตยมฺฯ
34 Agora, o Filho do Homem está aqui e come e bebe junto com as pessoas, mas vocês dizem: ‘Vejam! Ele passa o tempo dele comendo demais e bebendo muito vinho. E tem mais, ele é amigo de cobradores de impostos e de pecadores.’
ตต: ปรํ มานวสุต อาคตฺยาขาททปิวญฺจ ตสฺมาทฺ ยูยํ วทถ, ขาทก: สุราปศฺจาณฺฑาลปาปินำ พนฺธุเรโก ชโน ทฺฤศฺยตามฺฯ
35 No entanto, todos aqueles que seguem pelos sábios caminhos de Deus comprovam como eles são verdadeiros.”
กินฺตุ ชฺญานิโน ชฺญานํ นิรฺโทษํ วิทุ: ฯ
36 Um dos fariseus convidou Jesus para ir a sua casa comer com ele. Jesus foi para a casa do fariseu e sentou-se para comer.
ปศฺจาเทก: ผิรูศี ยีศุํ โภชนาย นฺยมนฺตฺรยตฺ ตต: ส ตสฺย คฺฤหํ คตฺวา โภกฺตุมุปวิษฺฏ: ฯ
37 Uma mulher daquela cidade, conhecida como pecadora, descobriu que Jesus estava na casa do fariseu. Ela foi até lá, levando um vaso feito de alabastro cheio de perfume.
เอตรฺหิ ตตฺผิรูศิโน คฺฤเห ยีศุ เรฺภกฺตุมฺ อุปาเวกฺษีตฺ ตจฺฉฺรุตฺวา ตนฺนครวาสินี กาปิ ทุษฺฏา นารี ปาณฺฑรปฺรสฺตรสฺย สมฺปุฏเก สุคนฺธิไตลมฺ อานีย
38 Ela se ajoelhou ao lado de Jesus e suas lágrimas molharam os seus pés. Então, ela os secou, usando seus cabelos. Ela beijou os pés de Jesus e depois espalhou o perfume sobre eles.
ตสฺย ปศฺจาตฺ ปาทโย: สนฺนิเธา ตเสฺยา รุทตี จ เนตฺรามฺพุภิสฺตสฺย จรเณา ปฺรกฺษาลฺย นิชกไจรมารฺกฺษีตฺ, ตตสฺตสฺย จรเณา จุมฺพิตฺวา เตน สุคนฺธิไตเลน มมรฺทฯ
39 Quando o fariseu que havia convidado Jesus viu isso, ele pensou: “Se esse homem fosse realmente um profeta, ele saberia quem é essa mulher que o está tocando e o tipo de pessoa que ela é, ou seja, uma pecadora.”
ตสฺมาตฺ ส นิมนฺตฺรยิตา ผิรูศี มนสา จินฺตยามาส, ยทฺยยํ ภวิษฺยทฺวาที ภเวตฺ ตรฺหิ เอนํ สฺปฺฤศติ ยา สฺตฺรี สา กา กีทฺฤศี เจติ ชฺญาตุํ ศกฺนุยาตฺ ยต: สา ทุษฺฏาฯ
40 Jesus disse ao fariseu: “Simão, eu tenho algo a lhe dizer.” Simão respondeu: “Diga, Mestre!”
ตทา ยาศุสฺตํ ชคาท, เห ศิโมนฺ ตฺวำ ปฺรติ มม กิญฺจิทฺ วกฺตวฺยมสฺติ; ตสฺมาตฺ ส พภาเษ, เห คุโร ตทฺ วทตุฯ
41 “Certa vez, duas pessoas deviam para um homem que emprestava dinheiro. Um devia quinhentos denários, e o outro, apenas cinquenta.
เอโกตฺตมรฺณสฺย ทฺวาวธมรฺณาวาสฺตำ, ตโยเรก: ปญฺจศตานิ มุทฺราปาทานฺ อปรศฺจ ปญฺจาศตฺ มุทฺราปาทานฺ ธารยามาสฯ
42 Nenhum deles tinha condições de pagar o homem que lhes havia emprestado dinheiro. Então, ele perdoou as dívidas. Qual deles terá mais afeição por esse homem?”
ตทนนฺตรํ ตโย: โศธฺยาภาวาตฺ ส อุตฺตมรฺณสฺตโย รฺฤเณ จกฺษเม; ตสฺมาตฺ ตโยรฺทฺวโย: กสฺตสฺมินฺ เปฺรษฺยเต พหุ? ตทฺ พฺรูหิฯ
43 Simão respondeu: “Eu acho que aquele que devia mais.” Jesus disse: “Você está completamente certo.”
ศิโมนฺ ปฺรตฺยุวาจ, มยา พุธฺยเต ยสฺยาธิกมฺ ฤณํ จกฺษเม ส อิติ; ตโต ยีศุสฺตํ วฺยาชหาร, ตฺวํ ยถารฺถํ วฺยจารย: ฯ
44 Virando-se para a mulher, ele disse para Simão: “Você vê essa mulher? Quando eu entrei em sua casa, você não me deu água para lavar os meus pés; mas, ela lavou os meus pés com as suas lágrimas. Ela secou os meus pés com os seus cabelos.
อถ ตำ นารีํ ปฺรติ วฺยาฆุฐฺย ศิโมนมโวจตฺ, สฺตฺรีมิมำ ปศฺยสิ? ตว คฺฤเห มยฺยาคเต ตฺวํ ปาทปฺรกฺษาลนารฺถํ ชลํ นาทา: กินฺตุ โยษิเทษา นยนชไล รฺมม ปาเทา ปฺรกฺษาลฺย เกไศรมารฺกฺษีตฺฯ
45 Você não me beijou; mas, desde que entrei, ela não parou de beijar os meus pés.
ตฺวํ มำ นาจุมฺพี: กินฺตุ โยษิเทษา สฺวียาคมนาทารภฺย มทียปาเทา จุมฺพิตุํ น วฺยรํสฺตฯ
46 Você não colocou azeite na minha cabeça; mas ela derramou perfume em meus pés.
ตฺวญฺจ มทีโยตฺตมางฺเค กิญฺจิทปิ ไตลํ นามรฺที: กินฺตุ โยษิเทษา มม จรเณา สุคนฺธิไตเลนามรฺทฺทีตฺฯ
47 Então, eu lhe digo que os muitos pecados dela foram perdoados. E isso só foi possível porque o amor dela é grande. Mas, aquele que é pouco perdoado, pouco ama.”
อตสฺตฺวำ วฺยาหรามิ, เอตสฺยา พหุ ปาปมกฺษมฺยต ตโต พหุ ปฺรียเต กินฺตุ ยสฺยาลฺปปาปํ กฺษมฺยเต โสลฺปํ ปฺรียเตฯ
48 Então, Jesus disse para a mulher: “Os seus pecados foram perdoados.”
ตต: ปรํ ส ตำ พภาเษ, ตฺวทียํ ปาปมกฺษมฺยตฯ
49 Os que estavam sentados, comendo com ele, começaram a falar entre si: “Quem é este que até mesmo perdoa pecados?”
ตทา เตน สารฺทฺธํ เย โภกฺตุมฺ อุปวิวิศุเสฺต ปรสฺปรํ วกฺตุมาเรภิเร, อยํ ปาปํ กฺษมเต ก เอษ: ?
50 Mas, Jesus disse para a mulher: “A sua fé a salvou. Vá em paz!”
กินฺตุ ส ตำ นารีํ ชคาท, ตว วิศฺวาสสฺตฺวำ ปรฺยฺยตฺราสฺต ตฺวํ เกฺษเมณ วฺรชฯ
