Lucas 7
1 Quando Jesus acabou de dizer tudo isso às pessoas, ele foi para Cafarnaum.
តតះ បរំ ស លោកានាំ កណ៌គោចរេ តាន៑ សវ៌្វាន៑ ឧបទេឝាន៑ សមាប្យ យទា កផន៌ាហូម្បុរំ ប្រវិឝតិ
2 Havia na cidade um comandante romano que tinha um empregado, de quem ele gostava muito, que estava doente, à beira da morte.
តទា ឝតសេនាបតេះ ប្រិយទាស ឯកោ ម្ឫតកល្បះ បីឌិត អាសីត៑។
3 Quando esse comandante ouviu falar a respeito de Jesus, enviou alguns anciãos do povo para lhe pedir que viesse curar o seu empregado.
អតះ សេនាបតិ រ្យីឝោ រ្វាត៌្តាំ និឝម្យ ទាសស្យារោគ្យករណាយ តស្យាគមនាត៌្ហំ វិនយករណាយ យិហូទីយាន៑ កិយតះ ប្រាចះ ប្រេឞយាមាស។
4 Quando os anciãos do povo encontraram Jesus, pediram com bastante insistência, dizendo: “Por favor, venha e faça o que ele pede! Ele merece a sua ajuda,
តេ យីឝោរន្តិកំ គត្វា វិនយាតិឝយំ វក្តុមារេភិរេ, ស សេនាបតិ រ្ភវតោនុគ្រហំ ប្រាប្តុម៑ អហ៌តិ។
5 pois ama o nosso povo e construiu uma sinagoga para nós.”
យតះ សោស្មជ្ជាតីយេឞុ លោកេឞុ ប្រីយតេ តថាស្មត្ក្ឫតេ ភជនគេហំ និម៌្មិតវាន៑។
6 Jesus foi com eles e quando se aproximaram da casa, o comandante romano enviou alguns amigos até Jesus para lhe dizer: “Por favor, Senhor, não se incomode, pois eu não sou digno de que entre em minha casa.
តស្មាទ៑ យីឝុស្តៃះ សហ គត្វា និវេឝនស្យ សមីបំ ប្រាប, តទា ស ឝតសេនាបតិ រ្វក្ឞ្យមាណវាក្យំ តំ វក្តុំ ពន្ធូន៑ ប្រាហិណោត៑។ ហេ ប្រភោ ស្វយំ ឝ្រមោ ន កត៌្តវ្យោ យទ៑ ភវតា មទ្គេហមធ្យេ បាទាប៌ណំ ក្រិយេត តទប្យហំ នាហ៌ាមិ,
7 Eu nem mesmo acho que sou digno de falar pessoalmente com o senhor. Basta que dê uma ordem, e meu empregado será curado.
កិញ្ចាហំ ភវត្សមីបំ យាតុមបិ នាត្មានំ យោគ្យំ ពុទ្ធវាន៑, តតោ ភវាន៑ វាក្យមាត្រំ វទតុ តេនៃវ មម ទាសះ ស្វស្ថោ ភវិឞ្យតិ។
8 Eu estou sob o comando dos meus oficiais superiores e eu mesmo tenho soldados sob o meu comando. Eu ordeno que um vá e ele vai. Digo a outro que venha e ele vem. Eu ordeno que o meu empregado faça algo e ele faz.”
យស្មាទ៑ អហំ បរាធីនោបិ មមាធីនា យាះ សេនាះ សន្តិ តាសាម៑ ឯកជនំ ប្រតិ យាហីតិ មយា ប្រោក្តេ ស យាតិ; តទន្យំ ប្រតិ អាយាហីតិ ប្រោក្តេ ស អាយាតិ; តថា និជទាសំ ប្រតិ ឯតត៑ កុវ៌្វិតិ ប្រោក្តេ ស តទេវ ករោតិ។
9 Jesus ficou admirado ao ouvir tais palavras. Ele se virou para a multidão que o seguia e disse: “Eu lhes digo que nem entre o povo de Israel encontrei tanta fé!”
យីឝុរិទំ វាក្យំ ឝ្រុត្វា វិស្មយំ យយៅ, មុខំ បរាវត៌្យ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោ លោកាន៑ ពភាឞេ ច, យុឞ្មានហំ វទាមិ ឥស្រាយេលោ វំឝមធ្យេបិ វិឝ្វាសមីទ្ឫឝំ ន ប្រាប្នវំ។
10 Então, os amigos do oficial romano voltaram para a casa e encontraram o empregado saudável novamente.
តតស្តេ ប្រេឞិតា គ្ឫហំ គត្វា តំ បីឌិតំ ទាសំ ស្វស្ថំ ទទ្ឫឝុះ។
11 Logo depois, Jesus foi para uma cidade chamada Naim, juntamente com os seus discípulos e uma grande multidão.
បរេៜហនិ ស នាយីនាខ្យំ នគរំ ជគាម តស្យានេកេ ឝិឞ្យា អន្យេ ច លោកាស្តេន សាទ៌្ធំ យយុះ។
12 Quando ele se aproximava do portão da cidade, viu que estava saindo um enterro. O homem que tinha morrido era o filho único de uma viúva, e muitas pessoas da cidade a acompanhavam.
តេឞុ តន្នគរស្យ ទ្វារសន្និធិំ ប្រាប្តេឞុ កិយន្តោ លោកា ឯកំ ម្ឫតមនុជំ វហន្តោ នគរស្យ ពហិយ៌ាន្តិ, ស តន្មាតុរេកបុត្រស្តន្មាតា ច វិធវា; តយា សាទ៌្ធំ តន្នគរីយា ពហវោ លោកា អាសន៑។
13 Quando o Senhor a viu, ficou com muita pena dela. Ele lhe disse: “Não chore!”
ប្រភុស្តាំ វិលោក្យ សានុកម្បះ កថយាមាស, មា រោទីះ។ ស សមីបមិត្វា ខដ្វាំ បស្បឝ៌ តស្មាទ៑ វាហកាះ ស្ថគិតាស្តម្យុះ;
14 Jesus se aproximou do caixão e o tocou. E aqueles que o carregavam pararam. Jesus disse: “Jovem, eu lhe digo, levante-se!”
តទា ស ឧវាច ហេ យុវមនុឞ្យ ត្វមុត្តិឞ្ឋ, ត្វាមហម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
15 O morto se sentou e começou a falar, e Jesus o devolveu para a mãe dele.
តស្មាត៑ ស ម្ឫតោ ជនស្តត្ក្ឞណមុត្ថាយ កថាំ ប្រកថិតះ; តតោ យីឝុស្តស្យ មាតរិ តំ សមប៌យាមាស។
16 Todos sentiram medo e louvaram a Deus, dizendo: “Um grande profeta surgiu entre nós!” E também diziam: “Deus visitou o seu povo!”
តស្មាត៑ សវ៌្វេ លោកាះ ឝឝង្កិរេ; ឯកោ មហាភវិឞ្យទ្វាទី មធ្យេៜស្មាកម៑ សមុទៃត៑, ឦឝ្វរឝ្ច ស្វលោកានន្វគ្ឫហ្លាត៑ កថាមិមាំ កថយិត្វា ឦឝ្វរំ ធន្យំ ជគទុះ។
17 As notícias a respeito de Jesus se espalharam pela Judeia e por todas as regiões ao redor.
តតះ បរំ សមស្តំ យិហូទាទេឝំ តស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថទេឝញ្ច តស្យៃតត្កីត៌្តិ រ្វ្យានឝេ។
18 Os discípulos de João Batista falaram com ele a respeito disso tudo.
តតះ បរំ យោហនះ ឝិឞ្យេឞុ តំ តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាបិតវត្សុ
19 João chamou dois deles e os enviou para que perguntassem a Jesus: “O senhor é aquele que estava para vir ou devemos esperar outro?”
ស ស្វឝិឞ្យាណាំ ទ្វៅ ជនាវាហូយ យីឝុំ ប្រតិ វក្ឞ្យមាណំ វាក្យំ វក្តុំ ប្រេឞយាមាស, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ កិំ ស ឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ?
20 Quando eles encontraram Jesus, disseram: “João Batista nos enviou para lhe perguntar: ‘O senhor é aquele que estava para vir ou devemos esperar outro?’”
បឝ្ចាត្តៅ មានវៅ គត្វា កថយាមាសតុះ, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ, កិំ សឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ? កថាមិមាំ តុភ្យំ កថយិតុំ យោហន៑ មជ្ជក អាវាំ ប្រេឞិតវាន៑។
21 Naquele exato momento, Jesus estava curando muitas pessoas de suas doenças, enfermidades, espíritos maus e fazendo com que os cegos voltassem a enxergar.
តស្មិន៑ ទណ្ឌេ យីឝូរោគិណោ មហាវ្យាធិមតោ ទុឞ្ដភូតគ្រស្តាំឝ្ច ពហូន៑ ស្វស្ថាន៑ ក្ឫត្វា, អនេកាន្ធេភ្យឝ្ចក្ឞុំឞិ ទត្ត្វា ប្រត្យុវាច,
22 Jesus respondeu aos discípulos de João: “Vão e digam a João o que vocês viram e ouviram. Digam que os cegos conseguem ver, os mancos andam, os leprosos ficam curados, os surdos ouvem, os mortos são ressuscitados e os pobres recebem as boas novas.
យុវាំ វ្រជតម៑ អន្ធា នេត្រាណិ ខញ្ជាឝ្ចរណានិ ច ប្រាប្នុវន្តិ, កុឞ្ឋិនះ បរិឞ្ក្រិយន្តេ, ពធិរាះ ឝ្រវណានិ ម្ឫតាឝ្ច ជីវនានិ ប្រាប្នុវន្តិ, ទរិទ្រាណាំ សមីបេឞុ សុសំវាទះ ប្រចាយ៌្យតេ, យំ ប្រតិ វិឃ្នស្វរូបោហំ ន ភវាមិ ស ធន្យះ,
23 Felizes aqueles que não duvidam de mim!”
ឯតានិ យានិ បឝ្យថះ ឝ្ឫណុថឝ្ច តានិ យោហនំ ជ្ញាបយតម៑។
24 Após os mensageiros de João saírem, Jesus começou a falar sobre João para a multidão: “O que vocês esperavam encontrar quando foram ver João no deserto? Algum caniço sendo agitado pelo vento?
តយោ រ្ទូតយោ រ្គតយោះ សតោ រ្យោហនិ ស លោកាន៑ វក្តុមុបចក្រមេ, យូយំ មធ្យេប្រាន្តរំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ វាយុនា កម្បិតំ នឌំ?
25 Procuravam um homem com roupas elegantes? Não, pois os que vestem roupas finas e vivem luxuosamente devem ser procurados nos palácios.
យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ សូក្ឞ្មវស្ត្របរិធាយិនំ កមបិ នរំ? កិន្តុ យេ សូក្ឞ្មម្ឫទុវស្ត្រាណិ បរិទធតិ សូត្តមានិ ទ្រវ្យាណិ ភុញ្ជតេ ច តេ រាជធានីឞុ តិឞ្ឋន្តិ។
26 Vocês procuravam um profeta? Sim, e eu lhes digo que João é muito mais do que um profeta.
តហ៌ិ យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិមេកំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ? តទេវ សត្យំ កិន្តុ ស បុមាន៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនោបិ ឝ្រេឞ្ឋ ឥត្យហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ;
27 Nas Sagradas Escrituras está escrito sobre João: ‘Veja! Estou enviando o meu mensageiro adiante de você, para que ele prepare o seu caminho.’
បឝ្យ ស្វកីយទូតន្តុ តវាគ្រ ប្រេឞយាម្យហំ។ គត្វា ត្វទីយមាគ៌ន្តុ ស ហិ បរិឞ្ករិឞ្យតិ។ យទត៌្ហេ លិបិរិយម៑ អាស្តេ ស ឯវ យោហន៑។
28 Eu lhes digo: ninguém que tenha nascido de mulher é mais importante do que João. Mas, até mesmo o menos importante no Reino de Deus é mais importante do que ele!”
អតោ យុឞ្មានហំ វទាមិ ស្ត្រិយា គព៌្ភជាតានាំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ មធ្យេ យោហនោ មជ្ជកាត៑ ឝ្រេឞ្ឋះ កោបិ នាស្តិ, តត្រាបិ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ យះ សវ៌្វស្មាត៑ ក្ឞុទ្រះ ស យោហនោបិ ឝ្រេឞ្ឋះ។
29 Ao ouvirem isso, todos que estavam lá, mesmo os cobradores de impostos, entenderam que o que Deus dizia era bom e certo, pois eles tinham sido batizados por João.
អបរញ្ច សវ៌្វេ លោកាះ ករមញ្ចាយិនឝ្ច តស្យ វាក្យានិ ឝ្រុត្វា យោហនា មជ្ជនេន មជ្ជិតាះ បរមេឝ្វរំ និទ៌ោឞំ មេនិរេ។
30 Mas, os fariseus e os educadores religiosos rejeitaram o que Deus queria que eles fizessem, pois se recusaram a ser batizados por João.
កិន្តុ ផិរូឝិនោ វ្យវស្ថាបកាឝ្ច តេន ន មជ្ជិតាះ ស្វាន៑ ប្រតីឝ្វរស្យោបទេឝំ និឞ្ផលម៑ អកុវ៌្វន៑។
31 Jesus perguntou: “Com quem eu devo comparar essas pessoas? Elas se parecem com quem?
អថ ប្រភុះ កថយាមាស, ឥទានីន្តនជនាន៑ កេនោបមាមិ? តេ កស្យ សទ្ឫឝាះ?
32 Elas são como crianças sentadas na praça do mercado, dizendo umas para as outras: ‘Nós tocamos flauta para que vocês dançassem e vocês não dançaram. Nós cantamos músicas tristes para que vocês ficassem emocionadas, mas vocês não se emocionaram.’
យេ ពាលកា វិបណ្យាម៑ ឧបវិឝ្យ បរស្បរម៑ អាហូយ វាក្យមិទំ វទន្តិ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដេ វំឝីរវាទិឞ្ម, កិន្តុ យូយំ នានត៌្តិឞ្ដ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដ អរោទិឞ្ម, កិន្តុ យុយំ ន វ្យលបិឞ្ដ, ពាលកៃរេតាទ្ឫឝៃស្តេឞាម៑ ឧបមា ភវតិ។
33 Quando João Batista não come pão ou bebe vinho, vocês dizem que ele está possuído pelo demônio.
យតោ យោហន៑ មជ្ជក អាគត្យ បូបំ នាខាទត៑ ទ្រាក្ឞារសញ្ច នាបិវត៑ តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ភូតគ្រស្តោយម៑។
34 Agora, o Filho do Homem está aqui e come e bebe junto com as pessoas, mas vocês dizem: ‘Vejam! Ele passa o tempo dele comendo demais e bebendo muito vinho. E tem mais, ele é amigo de cobradores de impostos e de pecadores.’
តតះ បរំ មានវសុត អាគត្យាខាទទបិវញ្ច តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ខាទកះ សុរាបឝ្ចាណ្ឌាលបាបិនាំ ពន្ធុរេកោ ជនោ ទ្ឫឝ្យតាម៑។
35 No entanto, todos aqueles que seguem pelos sábios caminhos de Deus comprovam como eles são verdadeiros.”
កិន្តុ ជ្ញានិនោ ជ្ញានំ និទ៌ោឞំ វិទុះ។
36 Um dos fariseus convidou Jesus para ir a sua casa comer com ele. Jesus foi para a casa do fariseu e sentou-se para comer.
បឝ្ចាទេកះ ផិរូឝី យីឝុំ ភោជនាយ ន្យមន្ត្រយត៑ តតះ ស តស្យ គ្ឫហំ គត្វា ភោក្តុមុបវិឞ្ដះ។
37 Uma mulher daquela cidade, conhecida como pecadora, descobriu que Jesus estava na casa do fariseu. Ela foi até lá, levando um vaso feito de alabastro cheio de perfume.
ឯតហ៌ិ តត្ផិរូឝិនោ គ្ឫហេ យីឝុ រ្ភេក្តុម៑ ឧបាវេក្ឞីត៑ តច្ឆ្រុត្វា តន្នគរវាសិនី កាបិ ទុឞ្ដា នារី បាណ្ឌរប្រស្តរស្យ សម្បុដកេ សុគន្ធិតៃលម៑ អានីយ
38 Ela se ajoelhou ao lado de Jesus e suas lágrimas molharam os seus pés. Então, ela os secou, usando seus cabelos. Ela beijou os pés de Jesus e depois espalhou o perfume sobre eles.
តស្យ បឝ្ចាត៑ បាទយោះ សន្និធៅ តស្យៅ រុទតី ច នេត្រាម្ពុភិស្តស្យ ចរណៅ ប្រក្ឞាល្យ និជកចៃរមាក៌្ឞីត៑, តតស្តស្យ ចរណៅ ចុម្ពិត្វា តេន សុគន្ធិតៃលេន មមទ៌។
39 Quando o fariseu que havia convidado Jesus viu isso, ele pensou: “Se esse homem fosse realmente um profeta, ele saberia quem é essa mulher que o está tocando e o tipo de pessoa que ela é, ou seja, uma pecadora.”
តស្មាត៑ ស និមន្ត្រយិតា ផិរូឝី មនសា ចិន្តយាមាស, យទ្យយំ ភវិឞ្យទ្វាទី ភវេត៑ តហ៌ិ ឯនំ ស្ប្ឫឝតិ យា ស្ត្រី សា កា កីទ្ឫឝី ចេតិ ជ្ញាតុំ ឝក្នុយាត៑ យតះ សា ទុឞ្ដា។
40 Jesus disse ao fariseu: “Simão, eu tenho algo a lhe dizer.” Simão respondeu: “Diga, Mestre!”
តទា យាឝុស្តំ ជគាទ, ហេ ឝិមោន៑ ត្វាំ ប្រតិ មម កិញ្ចិទ៑ វក្តវ្យមស្តិ; តស្មាត៑ ស ពភាឞេ, ហេ គុរោ តទ៑ វទតុ។
41 “Certa vez, duas pessoas deviam para um homem que emprestava dinheiro. Um devia quinhentos denários, e o outro, apenas cinquenta.
ឯកោត្តមណ៌ស្យ ទ្វាវធមណ៌ាវាស្តាំ, តយោរេកះ បញ្ចឝតានិ មុទ្រាបាទាន៑ អបរឝ្ច បញ្ចាឝត៑ មុទ្រាបាទាន៑ ធារយាមាស។
42 Nenhum deles tinha condições de pagar o homem que lhes havia emprestado dinheiro. Então, ele perdoou as dívidas. Qual deles terá mais afeição por esse homem?”
តទនន្តរំ តយោះ ឝោធ្យាភាវាត៑ ស ឧត្តមណ៌ស្តយោ រ្ឫណេ ចក្ឞមេ; តស្មាត៑ តយោទ៌្វយោះ កស្តស្មិន៑ ប្រេឞ្យតេ ពហុ? តទ៑ ព្រូហិ។
43 Simão respondeu: “Eu acho que aquele que devia mais.” Jesus disse: “Você está completamente certo.”
ឝិមោន៑ ប្រត្យុវាច, មយា ពុធ្យតេ យស្យាធិកម៑ ឫណំ ចក្ឞមេ ស ឥតិ; តតោ យីឝុស្តំ វ្យាជហារ, ត្វំ យថាត៌្ហំ វ្យចារយះ។
44 Virando-se para a mulher, ele disse para Simão: “Você vê essa mulher? Quando eu entrei em sua casa, você não me deu água para lavar os meus pés; mas, ela lavou os meus pés com as suas lágrimas. Ela secou os meus pés com os seus cabelos.
អថ តាំ នារីំ ប្រតិ វ្យាឃុឋ្យ ឝិមោនមវោចត៑, ស្ត្រីមិមាំ បឝ្យសិ? តវ គ្ឫហេ មយ្យាគតេ ត្វំ បាទប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ ជលំ នាទាះ កិន្តុ យោឞិទេឞា នយនជលៃ រ្មម បាទៅ ប្រក្ឞាល្យ កេឝៃរមាក៌្ឞីត៑។
45 Você não me beijou; mas, desde que entrei, ela não parou de beijar os meus pés.
ត្វំ មាំ នាចុម្ពីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា ស្វីយាគមនាទារភ្យ មទីយបាទៅ ចុម្ពិតុំ ន វ្យរំស្ត។
46 Você não colocou azeite na minha cabeça; mas ela derramou perfume em meus pés.
ត្វញ្ច មទីយោត្តមាង្គេ កិញ្ចិទបិ តៃលំ នាមទ៌ីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា មម ចរណៅ សុគន្ធិតៃលេនាមទ៌្ទីត៑។
47 Então, eu lhe digo que os muitos pecados dela foram perdoados. E isso só foi possível porque o amor dela é grande. Mas, aquele que é pouco perdoado, pouco ama.”
អតស្ត្វាំ វ្យាហរាមិ, ឯតស្យា ពហុ បាបមក្ឞម្យត តតោ ពហុ ប្រីយតេ កិន្តុ យស្យាល្បបាបំ ក្ឞម្យតេ សោល្បំ ប្រីយតេ។
48 Então, Jesus disse para a mulher: “Os seus pecados foram perdoados.”
តតះ បរំ ស តាំ ពភាឞេ, ត្វទីយំ បាបមក្ឞម្យត។
49 Os que estavam sentados, comendo com ele, começaram a falar entre si: “Quem é este que até mesmo perdoa pecados?”
តទា តេន សាទ៌្ធំ យេ ភោក្តុម៑ ឧបវិវិឝុស្តេ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អយំ បាបំ ក្ឞមតេ ក ឯឞះ?
50 Mas, Jesus disse para a mulher: “A sua fé a salvou. Vá em paz!”
កិន្តុ ស តាំ នារីំ ជគាទ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ បយ៌្យត្រាស្ត ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ។
